Jak leczy się udar

Leczenie udaru polega na zatrzymaniu potencjalnych problemów, które może spowodować udar, zanim uszkodzenie zostanie wyrządzone. W zależności od rodzaju udaru można podać środek rozrzedzający krew, taki jak tkankowy aktywator plazminogenu (TPA), aby poprawić przepływ krwi do mózgu. Lekarze będą również stosowali leki i płyny, w stosownych przypadkach, do kontrolowania ciśnienia krwi, elektrolitów i innych poziomów, które, jeśli nie są utrzymywane, mogą pogorszyć twoją sytuację. W niektórych przypadkach może być konieczna operacja, aby poprawić potencjał powrotu do zdrowia.

Kluczem do sukcesu jest złapanie i leczenie udaru tak wcześnie, jak to możliwe, zaraz po wystąpieniu objawów. Tylko dobrze wyszkolone zespoły ratownictwa medycznego mogą leczyć udar z powodu subtelnych objawów i odmian udaru.

Niezależnie od tego, czy jesteś prawie pewien, że wystąpił udar, czy po prostu podejrzewasz, że tak może być, natychmiast udaj się do leczenia.

Recepty

Leki rozrzedzające krew podaje się, gdy udar nadal trwa. Kiedy jest jasne, że naczynie krwionośne jest częściowo lub całkowicie zablokowane, leki te mogą pomóc w zapobieganiu postępowi udaru, umożliwiając przepływ krwi, co ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania lub minimalizowania uszkodzenia mózgu.

Jednym z głównych wyzwań związanych z ostrym udarem jest szybkie określenie, czy udar jest udarem krwotocznym, czy niedokrwiennym. Ponieważ nigdy nie należy używać rozcieńczalnika krwi w pierwszym przypadku, zespół opieki nad udarem szybko pracuje nad wykryciem krwawienia w mózgu, zanim zdecyduje, czy kwalifikujesz się do podania któregokolwiek z poniższych leków rozrzedzających krew.

Leki rozrzedzające krew muszą być podawane przez wyszkolony zespół medyczny, ponieważ potencjalne skutki uboczne obejmują krwawienie w mózgu, układzie pokarmowym lub innych obszarach ciała. Ostrożne podawanie jest również ważne, aby zapobiec przekształceniu się udaru niedokrwiennego w krwotoczny.

Tkankowy aktywator plazminogenu (TPA)

Tkankowy aktywator plazminogenu (TPA) jest silnym środkiem rozrzedzającym krew, który jest podawany dożylnie w wybranych przypadkach ostrego, postępującego udaru. Lek nosi nazwę Activase (alteplaza).

Wykazano, że TPA częściowo lub całkowicie zapobiega trwałym uszkodzeniom udarowym w wybranych sytuacjach, umożliwiając przepływ krwi przez zablokowaną tętnicę, a tym samym zapobiegając niedokrwieniu.

TPA może być podawany tylko przez dobrze wyszkolony zespół medyczny w ciągu pierwszych kilku godzin od wystąpienia udaru. W szczególności dożylne podanie TPA wykazało największe korzyści, gdy zostało podane w ciągu pierwszych trzech godzin od początkowych objawów udaru. Jednak niektóre badania sugerują, że TPA może być pomocny, gdy jest stosowany do czterech i pół godziny po wystąpieniu objawów.

Ponieważ TPA należy podać niemal natychmiast po przybyciu na oddział ratunkowy, nie ma czasu na zastanawianie się nad decyzją. Decyzje dotyczące leczenia ratunkowego TPA są podejmowane zgodnie z dobrze ugruntowanymi protokołami zapewniającymi maksymalne bezpieczeństwo i skuteczność.

Jeśli nie jest jasne, kiedy wystąpiły objawy udaru, nie należy stosować dożylnego TPA. Ponadto, ze względu na wyłączenia dotyczące korzystania z TPA, nie możesz żądać TPA z powodu udaru u siebie lub członka rodziny, jeśli nie są spełnione rygorystyczne wytyczne.

Jeśli masz udar, masz prawo odmówić leczenia TPA. Ale ważne jest, aby pamiętać, że zespoły udarowe nie podają od niechcenia tego silnego leku.

Wytyczne kliniczne dotyczące harmonogramu stosowania TPA

American Heart Association (AHA) i American Stroke Association (ASA) opublikowały wspólne wytyczne dotyczące stosowania TPA w ostrym leczeniu pacjentów po udarze. AHA i ASA zalecają TPA u wybranych pacjentów w ciągu 3 godzin od wystąpienia objawów udaru - z rozszerzonym oknem 4,5 godziny dla niektórych pacjentów. Czynniki takie jak wiek, nasilenie udaru, ciśnienie krwi, poziom glukozy we krwi i aktualny reżim leków na receptę odgrywają rolę w tym, czy TPA jest odpowiedni w danym przypadku udaru.

Tromboliza wewnątrztętnicza

TPA można również wstrzyknąć bezpośrednio do tętnicy, w której znajduje się skrzep krwi powodujący udar. Odbywa się to poprzez umieszczenie cewnika bezpośrednio w mózgowym naczyniu krwionośnym, procedura zwana angiografią mózgową. Podanie dotętniczego TPA jest zabiegiem interwencyjnym, który nie jest tak szeroko dostępny jak dożylny TPA, ponieważ wymaga lekarzy z doświadczeniem w wykonywaniu tego typu leczenia.

W dużym badaniu naukowym nazwanym MR CLEAN oceniano bezpieczeństwo i skuteczność trombolizy dotętniczej w przypadku udaru przy użyciu specjalnego urządzenia zwanego stent retriever, uzyskując dobre wyniki. Stent retriever to stent, który jest umieszczany w skrzepu i pomaga go usunąć i przywrócić dopływ krwi do mózgu.

Tromboliza dotętnicza jest zabiegiem, w przypadku którego, podobnie jak w przypadku podawania dożylnego TPA, obowiązują surowe kryteria w celu zapewnienia bezpieczeństwa pacjenta.

Heparyna

Heparyna to lek, który można podawać dożylnie. Heparynę IV można zastosować, jeśli masz ostry udar, jeśli spełnione są określone warunki:

• Uważa się, że skrzep krwi jest nowo utworzony
• Występują objawy udaru (nowy początek)
• Wykluczono krwotok mózgu

Heparyna nie jest zalecana, jeśli istnieje ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego lub krwawienia z rany chirurgicznej lub pourazowej.

Jeśli w badaniu obrazowania mózgu wystąpiły znaczące zmiany niedokrwienne, heparyna często nie jest zalecana, ponieważ może spowodować krwawienie z niedawno uszkodzonej tkanki mózgowej.

Heparyna jest czasami stosowana w leczeniu ostrego udaru, ale częściej jest stosowana w przypadku TIA, szczególnie jeśli w sercu lub tętnicy szyjnej zostanie wykryty skrzep krwi lub wąska tętnica.

Aspiryna

Aspiryna jest stosowana głównie w zapobieganiu udarom, ponieważ nie jest uważana za wystarczająco silną, aby rozpuścić skrzep krwi lub zapobiec powiększaniu się skrzepu krwi. Jednak aspiryna jest bardzo często przepisywana w ciągu pierwszych 24 do 48 godzin od początku udaru niedokrwiennego, aby zapobiec dalszym zdarzeniom.

Leczenie systemowe

Jednym z najważniejszych aspektów leczenia udaru jest utrzymanie najlepszej kondycji fizycznej w godzinach i dniach po udarze, aby mózg miał jak największe szanse na wyzdrowienie. Ustalono pewne parametry dotyczące ciśnienia krwi, stężenia glukozy we krwi i innych środków w celu utrzymania możliwie najlepszych warunków fizjologicznych.

Ciśnienie krwi

Kontrola ciśnienia krwi jest zaskakująco jednym z najważniejszych, złożonych i kontrowersyjnych środków fizycznych po udarze. Lekarze będą zwracać szczególną uwagę na ciśnienie krwi, używając leków, aby utrzymać je na poziomie, który nie jest ani za wysoki, ani za niski; oba te warunki są niebezpieczne.

Ponieważ jednak ciśnienie krwi naturalnie zmienia się w ciągu tygodnia po udarze, Twój zespół medyczny będzie również skrupulatnie obserwować korelację między stanem neurologicznym a ciśnieniem krwi, aby określić i kontrolować najlepsze ciśnienie krwi w nadchodzących dniach.

Glukoza we krwi

Poziom cukru we krwi może stać się nieregularny w odpowiedzi na ostry udar. Dodając do tego ten problem, jest mało prawdopodobne, że będziesz chciał jeść, tak jak to robisz regularnie w dniach po dużym udarze.

Podwyższony lub niski poziom cukru we krwi może przeszkadzać w gojeniu, dlatego zespół zajmujący się leczeniem udarowym będzie konsekwentnie dbał o stabilizację poziomu cukru we krwi w tym czasie.

Zarządzanie płynami

Po udarze może wystąpić obrzęk mózgu. Ten rodzaj obrzęku, zwany obrzękiem, przeszkadza w gojeniu, a nawet może powodować dalsze uszkodzenie mózgu w wyniku ucisku ważnych obszarów mózgu.

Jeśli Ty lub ktoś z Twoich bliskich miał niedawno udar, prawdopodobnie konieczne będzie dożylne podanie płynu. Płyn dożylny po udarze jest zwykle podawany wolniej i w mniejszej objętości niż zwykle nawadnianie dożylne w warunkach szpitalnych, szczególnie w celu uniknięcia obrzęku.

Jeśli obrzęk postępuje szybko, można zastosować leczenie farmakologiczne w celu złagodzenia obrzęku. W przypadku ciężkiego i niebezpiecznego obrzęku może być konieczny zabieg chirurgiczny w celu zmniejszenia ciśnienia.

Zarządzanie elektrolitami

Nawadnianie dożylne w przypadku problemu, takiego jak udar, składa się z wody wzbogaconej w ważne elektrolity, takie jak sód, potas i wapń. Stężenie tych elektrolitów musi być starannie kontrolowane, aby utrzymać właściwe stężenie wody i elektrolitów w mózgu i zapobiec obrzękom.

Nerwy, które wymagają odpowiedniej ilości elektrolitów, kontrolują funkcje mózgu. Tak więc po udarze stężenie i ilość elektrolitów jest jeszcze ważniejsza niż zwykle, ponieważ funkcjonowanie mózgu i gojenie są w delikatnym stanie równowagi.

Zabiegi chirurgiczne

Chociaż nie jest to najczęstsze podejście do leczenia udaru, jeśli miałeś duży udar korowy ze znacznym obrzękiem, możesz potrzebować operacji, aby zmaksymalizować powrót do zdrowia po udarze.

Ewakuacja krwiaka

Niektóre udary są udarami krwotocznymi, co oznacza, że ​​w mózgu występuje krwawienie. Większość krwawień z tych udarów nie daje się łatwo usunąć. Jednak operacja może być najlepszą opcją, gdy znaczna ilość krwi jest skoncentrowana w określonym miejscu.

Jeśli potrzebujesz operacji mózgu po udarze, Ty lub Twoi bliscy będziecie mieli czas na dokładne rozważenie tej opcji. Powinieneś być w pełni poinformowany o ryzyku i korzyściach związanych z procedurą.

Wycięcie części czaszki

Czasami, gdy obrzęk po udarze staje się ciężki i nie można go kontrolować środkami klinicznymi, tymczasowe usunięcie części kości czaszki zapobiega kompresji ważnych obszarów mózgu, aby obrzęk nie powodował trwałego uszkodzenia.

Zabiegi zwane kraniektomią lub hemikraniektomią polegają na czasowym usunięciu części czaszki do ustąpienia obrzęku, po czym kawałek zostaje zakonserwowany, a następnie w krótkim czasie ponownie umieszczony w celu ochrony czaszki na dłuższą metę.

Rehabilitacja

W następstwie udaru większość pacjentów przechodzi terapię fizyczną, zajęciową i inne terapie mające na celu przywrócenie funkcji i nauczenie strategii adaptacyjnych do wykonywania codziennych czynności.

Rehabilitacja po udarze opiera się na wielu podejściach, w tym technikach fizycznych i poznawczych, które mają stymulować powrót do zdrowia po udarze.

Odwyk zwykle rozpoczyna się w szpitalu, gdy stan się ustabilizuje. W zależności od ciężkości udaru, pacjenci mogą zostać wypisani ze szpitala do placówki opieki podostrej, stacjonarnego ośrodka rehabilitacji, terapii domowej lub ambulatoryjnej.

Terapia rehabilitacyjna to najlepsza i najskuteczniejsza metoda wspomagania gojenia i powrotu do zdrowia po udarze.

Fizykoterapia

Osłabienie mięśni oraz trudności w chodzeniu i innych ruchach mogą być częste po udarze. Fizjoterapia rozwiązuje problemy z poruszaniem się i równowagą i obejmuje określone ćwiczenia wzmacniające mięśnie podczas chodzenia, stania i innych czynności.

Terapia zajęciowa

Udar może wpłynąć na twoją zdolność do dbania o siebie i wykonywania codziennych czynności, takich jak ubieranie się, higiena, pisanie i wykonywanie prac domowych. Terapia zajęciowa pomaga w opracowaniu strategii radzenia sobie z tymi zadaniami.

Terapia mowy

Niektóre osoby mają trudności z językiem lub połykaniem po udarze i pomoc może okazać się wizyta u logopeda. Ten rodzaj terapii poprawia komunikację, w tym mówienie, czytanie i pisanie po udarze, a także rozwiązuje problemy z połykaniem i karmieniem.

Słowo od Verywell

Jeśli Ty lub ktoś bliski miał niedawno udar, decyzje dotyczące opieki nad pacjentem z udarem mogą wydawać się przytłaczające. Na szczęście postępowanie po udarze zostało dokładnie zbadane, a społeczność medyczna opracowała najskuteczniejsze protokoły zapewniające najlepsze wyniki. Porozmawiaj ze swoim zespołem medycznym o wszelkich pytaniach dotyczących wielu opcji leczenia udaru.