Anatomia trapezu

Kość trapezowa to jedna z ośmiu małych kości tworzących staw nadgarstkowy. Trapez to ostatnia kość w rzędzie kości nadgarstka, znajdująca się poniżej stawu kciuka. Kość trapezowa wraz z podstawą stawu kciuka tworzy tak zwany staw nadgarstkowo-nadgarstkowy, znany również jako staw CMC.

Ze względu na położenie trapezu poniżej stawu kciuka, trapez odgrywa rolę zarówno w stabilności, jak i ruchu kciuka. Trapez dotyka również dwóch innych kości stawu nadgarstkowego, kości łódeczkowatej i trapezowej.

Anatomia

Kość trapezowa to mała podłużna kość, która odgrywa rolę w stabilności kanału nadgarstka, a także w stawie kciuka. Kształt i rozmiar tej kości oraz jej położenie poniżej kciuka powodują, że integralność trapezu z czasem ulega pogorszeniu. Trapez jest zaangażowany w wiele małych ruchów w czasie ze względu na to, jak często większość osób używa kciuków.

Górna lub górna powierzchnia trapezu ma nieregularny kształt, który jest gładki i dotyka innej kości nadgarstka, zwanej kością łódeczkowatą. Dolna lub dolna powierzchnia trapezu jest owalna i przypomina siodło, co przyczynia się do klasyfikowania stawu jako stawu siodłowego.

Dolna powierzchnia dotyka pierwszej kości śródręcza, znanej również jako kciuk. Powierzchnia dłoniowa lub skierowana do przodu mięśnia czworobocznego utrzymuje przyczepność do ścięgna zginacza promieniowego nadgarstka, więzadła poprzecznego nadgarstka oraz mięśni, w tym kciuka dłoniowego i zginacza kciuka krótkiego.

Grzbietowa lub skierowana do tyłu powierzchnia trapezu pomaga w utrzymaniu tych więzadeł i ścięgien na miejscu. Powierzchnia boczna również pomaga w utrzymaniu tych mocowań na miejscu.

Jeden aspekt przyśrodkowej powierzchni trapezu dotyka innej kości nadgarstka zwanej trapezem. Drugi aspekt przyśrodkowej powierzchni trapezu dotyka drugiej kości śródręcza lub kości drugiego palca.

Istnieją niewielkie różnice anatomiczne związane z kością trapezową. Zauważono, że kobiety mają mniejsze powierzchnie kości trapezowej, co często nie powoduje żadnych problemów z funkcjonalnym użytkowaniem trapezu, jednak może mieć wpływ na czas gojenia i ryzyko infekcji w przypadku złamania trapezu.

Funkcjonować

Kość trapezowa wraz z pobliską pierwszą kością śródręcza w kciuku tworzy staw siodłowy.

Połączenie siodłowe pozwala kciukowi zginać się, prostować, przesuwać na boki ruchem okrężnym i sięgać w poprzek dłoni, aby dotknąć innych palców. Trapez współpracuje z kciukiem, wykonując ruchy, takie jak chwytanie, szczypanie i inne zadania wymagające użycia siły.

Abductor pollicis longus i opponens pollicis są umieszczane na trapezie, pozwalając kciukowi poruszać się na boki i sięgać po dłoń w celu dotknięcia innych palców.

Dzięki przyczepieniu kilku więzadeł i ścięgien na trapezie, kość ta odgrywa dużą rolę w utrzymaniu struktury i kształtu dłoni. Tętnica promieniowa, która jest ukrwieniem większości dłoni i części przedramienia, przechodzi bezpośrednio przez trapez.

Warunki powiązane

Kość trapezowa to kość, na której często występują objawy choroby zwyrodnieniowej stawów (OA), reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS), zapalenia kaletki maziowej i innych stanów zapalnych. To zapalenie jest również często obserwowane w miejscu, w którym trapez styka się z pierwszą kością śródręcza, zwaną stawem trapezowo-śródręcznym , znany również jako TMC.

Niektóre metody leczenia ciężkiego zapalenia związanego z trapezem obejmują usunięcie lub zespolenie kości w celu złagodzenia bólu i poprawy funkcji nadgarstka. Te same stany zapalne lub objawy mogą powodować rozluźnienie ścięgien i więzadeł, co może spowodować wypadnięcie trapezu z miejsca.

Na początku może to powodować łagodny lub umiarkowany ból. Jednak nieleczone lub nierozpoznane może łatwo doprowadzić do złamania trapezowego, które należy odpowiednio leczyć. Więzadła i ścięgna, które się rozluźniły, powinny być leczone programami wzmacniającymi prowadzonymi przez fizjoterapeutę lub terapeutę zajęciowego.

Złamanie trapezowe jest diagnozowane na podstawie radiografii, a następnie leczone poprzez ustawienie kości w odpowiednim miejscu i założenie gipsu, aby umożliwić unieruchomienie i wygojenie. pęknięcie trapezowe.

Rehabilitacja

Duża część rehabilitacji złamania trapezowego polega na utrzymaniu ruchu w okresie unieruchomienia. Obejmuje to przesuwanie pozostałych palców dłoni wraz z przedramieniem. Terapia zajęciowa i fizjoterapia w tej fazie mogą również składać się z ćwiczeń i zajęć pozwalających na niemal samodzielne wykonywanie czynności funkcjonalnych pomimo złamania.

Po usunięciu gipsu usługi rehabilitacyjne koncentrują się na protokole stopniowej regeneracji ruchu, który rozpoczyna się od podstawowych ćwiczeń ruchowych nadgarstka, palców i przedramienia.

Leczenie bólu jest również dużą częścią leczenia na tym etapie procesu rehabilitacji. Uśmierzanie bólu może obejmować okłady rozgrzewające lub z lodem, balsamy mentolowe, masaż i terapeutyczne ultradźwięki.

Gdy ból jest bardziej znośny, a podstawowy zakres ruchów został osiągnięty, protokół przechodzi do ćwiczeń z lekkim oporem, po których następują ćwiczenia wzmacniające na wszystkie obszary dłoni.