Nerw ślimakowy, znany również jako nerw słuchowy lub słuchowy, to nerw czaszkowy odpowiedzialny za słuch. Podróżuje od ucha wewnętrznego do pnia mózgu i na zewnątrz przez kość znajdującą się z boku czaszki, zwaną kością skroniową.
Patologia nerwu ślimakowego może wynikać ze stanu zapalnego, infekcji lub urazu. Rzadko ludzie rodzą się bez nerwu ślimakowego lub ze skróconym.
abstractdesignlabs / Getty Images
Anatomia
Nerw ślimakowy jest wyłącznie nerwem czuciowym (nie pełni funkcji motorycznej ani ruchowej) i jest jedną z dwóch części nerwu przedsionkowo-ślimakowego, znanego również jako nerw czaszkowy ósmy (VIII). Za słuch odpowiada nerw ślimakowy. Nerw przedsionkowy odpowiada za równowagę, ruch i pozycję.
Struktura
Aby zrozumieć budowę nerwu ślimakowego, najlepiej zacząć od anatomii ucha.
Twoje ucho składa się z trzech głównych części:
- Ucho zewnętrzne: zawiera małżowinę uszną (mięsistą, widoczną część ucha) i przewód słuchowy
- Ucho środkowe: zawiera trzy kości ucha (zwane kosteczkami słuchowymi), błonę bębenkową (zwaną także błoną bębenkową) i trąbkę słuchową
- Ucho wewnętrzne: zawiera ślimak, nerw ślimakowy i narząd przedsionkowy
Twoje ucho wewnętrzne znajduje się w wydrążonej części kości skroniowej (znajdującej się z boku i u podstawy czaszki). W uchu wewnętrznym znajduje się ślimak, który jest spiralnym narządem zawierającym płyn (limfę i endolimfę).
W ślimaku znajdują się ciała komórek nerwu ślimakowego w obszarze zwanym zwojem spiralnym. Komórki nerwowe (neurony) w zwoju spiralnym wysyłają sygnały dźwiękowe do maleńkich komórek rzęsatych również znajdujących się w ślimaku.Te komórki rzęsate przekształcają sygnały dźwiękowe w impulsy nerwowe, które są przenoszone przez pień nerwu ślimakowego do pnia mózgu i ostatecznie do mózgu w celu interpretacji.
Ogółem pień nerwu ślimakowego zawiera ponad 30 000 włókien nerwu czuciowego i ma około 1 cala długości.
Lokalizacja
Pień nerwu ślimakowego przemieszcza się od podstawy ślimaka do pnia mózgu przez wewnętrzny kanał słuchowy. W wewnętrznym przewodzie słuchowym pień nerwu ślimakowego łączy się z nerwem przedsionkowym, tworząc nerw czaszkowy VIII.
Gdy nerw ślimakowy wchodzi do pnia mózgu, unerwia lub dostarcza sygnały nerwowe do jąder ślimakowych zlokalizowanych na połączeniu mostkowo-rdzeniowym (gdzie spotykają się mosty i rdzeń pnia mózgu). Nerw ślimakowy wychodzi z czaszki do kości skroniowej, podczas gdy informacje z jąder ślimakowych są przenoszone do pierwotnej kory słuchowej (słuchowej) mózgu w celu analizy dźwięku.
Funkcjonować
Nerw ślimakowy to nerw czuciowy, który pozwala słyszeć. Ta złożona, precyzyjna praca zaczyna się i kończy następującymi krokami:
- Małżowina uszna zbiera fale dźwiękowe i kieruje je przez przewód słuchowy do błony bębenkowej. Fale powodują wibrację błony bębenkowej.
- Wibracje z błony bębenkowej wprawiają kości ucha (młoteczek, kowadełko, strzemiączko) w ruch.
- Ruch ten stymuluje komórki nerwowe ślimaka (w zwoju spiralnym) do tworzenia połączeń synaptycznych z komórkami rzęsatymi (również zlokalizowanymi w ślimaku).
- Następnie komórki rzęsate przekształcają drgania dźwięku w sygnały elektrochemiczne (nerwowe).
- Sygnały nerwowe są następnie przekazywane z powrotem przez nerw ślimakowy do pnia mózgu.
- Z pnia mózgu sygnały są przenoszone do kory słuchowej zlokalizowanej w mózgu, gdzie są interpretowane i „słyszane”.
Warunki powiązane
Na strukturę i funkcję nerwu ślimakowego może wpływać stan zapalny spowodowany chorobą autoimmunologiczną, urazem, wrodzoną wadą rozwojową, guzem, infekcją lub uszkodzeniem naczynia krwionośnego.
W zależności od konkretnego stanu mogą wystąpić następujące objawy:
- Vertigo: Uczucie wirującego świata wokół ciebie
- Oczopląs: Szybkie ruchy gałek ocznych, nad którymi nie masz kontroli
- Szum w uszach: dzwonienie lub brzęczenie w uchu
- Niedosłuch odbiorczy
Niektóre stany, które mogą wpływać na nerw ślimakowy, obejmują:
Przedsionkowe zapalenie błędnika
Zapalenie błędnika przedsionkowego obejmuje obrzęk nerwu przedsionkowo-ślimakowego (zarówno przedsionkowego, jak i ślimakowego).
Objawy obejmują nagłe i silne zawroty głowy, utratę słuchu, szum w uszach i problemy z równowagą. Przyczyną tego stanu jest infekcja wirusowa, taka jak wirus opryszczki, grypa, odra, świnka i zapalenie wątroby.
Stwardnienie rozsiane
Około 3 do 6% osób z chorobą autoimmunologiczną stwardnieniem rozsianym (SM) doświadcza utraty słuchu w wyniku zmiany SM (miejsca zapalenia) na nerwie ślimakowym lub w innym miejscu na drodze słuchowej. Wcześniejsze
W przypadku SM układ odpornościowy danej osoby w niewłaściwy sposób atakuje i rozpala izolującą powłokę (mielinę) włókien nerwowych w mózgu, rdzeniu kręgowym i / lub oczach. Jeśli zaatakowany jest nerw ślimakowy , u pacjenta może wystąpić nagła utrata słuchu i zawroty głowy.
Nerwiak akustyczny
Wolno rosnący guz komórek Schwanna, który izoluje nerw przedsionkowo-ślimakowy, może powodować postępującą utratę słuchu, szumy uszne i zawroty głowy.
Ten nienowotworowy guz (nazywany nerwiakiem przedsionkowym lub nerwiakiem nerwu słuchowego) zwykle występuje na jednym nerwie ślimakowym. Jeśli guz rozwija się obustronnie, może to być oznaką choroby genetycznej zwanej neurofibromatozą typu 2.
Udar mózgu móżdżku tętnicy dolnej przedniej
Udar móżdżkowy w okolicy tętnicy móżdżkowej przedniej dolnej (AICA) zwykle prowadzi do zawału nerwu przedsionkowo-ślimakowego (z odcięciem dopływu krwi do nerwu), skutkującego nagłą jednostronną utratą słuchu i zawrotami głowy.
W zależności od rozległości udaru mogą również wystąpić inne objawy, takie jak utrata koordynacji, trudności w chodzeniu oraz jednostronne osłabienie i drętwienie twarzy.
Uraz
Wstrząs błędnika lub inny uraz kości skroniowej (np. Uderzenie w bok głowy) może uszkodzić nerw ślimakowy w uchu wewnętrznym i spowodować utratę słuchu.
Wrodzona wada
Wrodzona wada rozwojowa nerwu ślimakowego - aplazja (brak nerwu) lub hipoplazja (nerw mały) - jest rzadką przyczyną niedosłuchu czuciowo-nerwowego.
Leczenie
Leczenie zależy od konkretnej patologii, która wpływa na nerw ślimakowy.
Leczenie zapalenia błędnika przedsionkowego często wiąże się z przyjmowaniem leków łagodzących objawy, takich jak Antivert (meklizyna) i Valium (diazepam) w celu zmniejszenia zawrotów głowy oraz Zofran (ondansetron) w celu zmniejszenia nudności.
W przypadku utraty słuchu można podać steroidy, a jeśli podejrzewaną przyczyną jest wirus opryszczki, można podać lek przeciwwirusowy, taki jak Zovirax (acyklowir). Wreszcie, można zalecić program rehabilitacji równowagi, jeśli zawroty głowy i problemy z równowagą utrzymują się dłużej niż kilka tygodni.
Zapalenie nerwu ślimakowego związane ze stwardnieniem rozsianym często wymaga od pacjenta przyjmowania kortykosteroidów. Długotrwałe leczenie SM obejmuje przyjmowanie terapii modyfikującej przebieg choroby, takiej jak wstrzyknięty lek interferonowy lub lek we wlewie, taki jak Ocrevus (ocrelizumab).
W przypadku nerwiaka nerwu słuchowego istnieją trzy opcje leczenia: uważne oczekiwanie, radioterapia lub operacja.Celem radioterapii jest zahamowanie wzrostu guza, podczas gdy operacja całkowicie usuwa guz.
Udar tętnicy móżdżkowej przedniej dolnej gwarantuje natychmiastową trombolizę z tkankowym aktywatorem plazminogenu. Niestety, niektórzy pacjenci nie otrzymują tej terapii ze względu na potencjalne trudności i subtelności w rozpoznaniu tego typu udaru.
Niezależnie od tego wszyscy pacjenci po udarze móżdżku wymagają ścisłego monitorowania pod kątem potencjalnego obrzęku mózgu. Pacjenci zostaną również poddani dokładnej diagnostyce w celu ustalenia etiologii udaru i przyjmą antykoagulant, jeśli udar był spowodowany zakrzepem krwi (zwanym udarem niedokrwiennym).
U pacjentów z ciężkim urazem nerwu ślimakowego lub aplazją lub hipoplazją nerwu ślimakowego implanty ślimakowe mogą przywrócić słuch, przenosząc sygnały dźwiękowe z ucha wewnętrznego pacjenta do mózgu (chociaż wyniki są zmienne).
