Anatomia ucha zewnętrznego

W uchu jest znacznie więcej niż to, co widzisz z zewnątrz. Ucho składa się z trzech części - ucha zewnętrznego, ucha środkowego i ucha wewnętrznego. Sekcje te współpracują ze sobą, aby zbierać dźwięki z otaczającego świata i przesyłać je do mózgu, gdzie ośrodki mowy i słuchu tłumaczą informacje. Ucho zewnętrzne to część ucha, którą można zobaczyć i w której fale dźwiękowe docierają do ucha, zanim dotrą do ucha wewnętrznego i mózgu. Chociaż ucho zewnętrzne może nie być tak złożone, jak jego odpowiedniki, pełni istotną funkcję w zmysle słuchu.

AndreiDavid / Getty Images

Anatomia

Struktura

Ucho zewnętrzne - czasami nazywane małżowiną uszną lub małżowiną uszną - składa się głównie ze skóry i chrząstki. Składa się z kilku elementów:

Helix: Najbardziej zewnętrzna krzywizna ucha, rozciągająca się od miejsca, w którym ucho łączy się z głową w górnej części, do miejsca, w którym styka się z płatkiem. Spirala zaczyna kierować fale dźwiękowe do ucha
Fossa, superior crus, inferior crus i antihelix: te sekcje tworzą środkowe grzbiety i zagłębienia ucha zewnętrznego. Wyższy crus jest pierwszym grzbietem, który wyłania się ze spirali. Crus dolny jest przedłużeniem kości krzyżowej górnej, rozgałęziający się w kierunku głowy. Antihelix jest najniższym przedłużeniem tego grzbietu. Fosy to zagłębienia między tymi grzbietami. Te kształty współdziałają ze sobą, kierując fale dźwiękowe zebrane w helisie w kierunku ucha środkowego
Concha: Concha to zagłębiony obszar przy otworze ucha środkowego lub zewnętrznego przewodu słuchowego. Koncha to ostatni punkt kierujący dźwięk do ucha
Tragus i antitragus: Te dwie wypukłości chrząstki graniczą z małżowiną u góry iu dołu
Płatek: Płatek to najbardziej dolna część ucha, często nazywana płatkiem ucha. Jest to jedyna część ucha zewnętrznego, która nie jest podtrzymywana przez chrząstkę. Ponieważ ta część jest bardziej miękka i ma większy dopływ krwi niż reszta ucha, uważa się, że pomaga utrzymać ciepło reszty ucha
Zewnętrzny przewód akustyczny: ten calowy odcinek jest czasami nazywany kanałem słuchowym i służy jako pomost między uchem zewnętrznym i środkowym. Jest to wydrążona rurka, która lekko zakrzywia się w dół, gdy przesuwa się do ucha w kierunku błony bębenkowej lub błony bębenkowej. Błona bębenkowa jest końcowym punktem ucha zewnętrznego i początkiem ucha środkowego

ttsz / Getty Images

Lokalizacja

Ucho zewnętrzne znajduje się bezpośrednio przy uchu środkowym. Chociaż ucho zewnętrzne składa się głównie z chrząstki i skóry, ucho zewnętrzne wyrasta z kości skroniowej. Usytuowane po obu stronach głowy, uszy znajdują się bezpośrednio nad płatem skroniowym mózgu. Jest to część mózgu, która kontroluje mowę, słuch, pamięć i niektóre emocje.

Wariacje anatomiczne

Chociaż uszy mogą wydawać się proste i funkcjonalne, są również bardzo wyjątkowe. Dokładny rozmiar i kształt zewnętrznych krawędzi ucha i płatka są różne dla każdego. Genetyka ma wpływ na wielkość i kształt ucha - w tym na to, czy płatek zwisa swobodnie, czy jest całkowicie przymocowany do boku głowy.

Funkcjonować

Ucho zewnętrzne jest podzielone na kilka sekcji, ale wszystkie one działają razem w jednym celu: spirala, antyhelix, górna i dolna crus, tragus i antitragus, concha i zewnętrzny przewód akustyczny działają razem, kierując fale dźwiękowe. od otaczającego Cię świata do wewnętrznych części Twoich uszu. Fale dźwiękowe są przenoszone z ucha zewnętrznego i przewodu słuchowego do błony bębenkowej, gdzie drgania przechodzą przez ucho środkowe i wewnętrzne i stają się impulsami elektrycznymi (sygnałami dźwiękowymi). Sygnały te dostarczają mózgowi informacji zarówno o dźwięku, jak io kierunku i równowadze ciała.

Przez ucho przebiega wiele nerwów, które są odpowiedzialne za przekazywanie do mózgu sygnałów dotyczących dźwięku i równowagi. Skóra przewodu słuchowego jest cienka i bardzo wrażliwa, a gałęzie nerwu twarzowego i błędnego biegną pod częściami przewodu słuchowego i innymi częściami ucha zewnętrznego. Pozostałe nerwy czaszkowe przebiegają przez również ucha, ale mają niewielką lub żadną znaną funkcję.

Utrata słuchu i głuchota

Warunki powiązane

Szereg warunków może wpływać na ucho zewnętrzne. W zależności od przyczyny problemy te może leczyć lekarz POZ lub otolaryngolog.

Ucho zewnętrzne jest podatne na następujące problemy zdrowotne:

Krwiak uszny: jest to stan, w którym krew gromadzi się między chrząstką ucha a pokrywającą ją warstwą skóry. Jest to zwykle spowodowane urazem i jest częstym urazem sportowym. Krew może samoistnie wchłonąć się ponownie, ale poważniejsze przyczyny mogą wymagać drenażu przez pracownika służby zdrowia. Ciężkie przypadki pozostawione bez wytrenowania mogą prowadzić do martwicy chrząstki - stanu powszechnie znanego jako ucho kalafiora
Wbijanie cerumenu: różne komórki skóry i gruczoły w przewodzie słuchowym wydzielają woskowate substancje, które chronią kanał, ale mogą również powodować gromadzenie się woskowiny lub woskowiny. Zwykle woskowina może być usuwana w trakcie budowania, ale w niektórych przypadkach narasta do tego stopnia, że zatyka kanał słuchowy lub błonę bębenkową. Przypadki te mogą być związane ze swędzeniem, bólem, szumem w uszach, a nawet utratą słuchu. Twój lekarz prawdopodobnie poda ci lekarstwo na zmiękczenie wosku. Krople do uszu dostępne bez recepty nie spowodują szkód, ale nie ma pewności, czy mogą pomóc. W cięższych przypadkach może być konieczne nawadnianie i ręczne usuwanie przez pracownika służby zdrowia
Egzostozy: są to wyrostki kostne w przewodzie słuchowym, czasami określane jako ucho surfera. Pojawiają się jako małe, gładkie, kostne narośle, zwykle w obu uszach. Egzostozy mogą pojawić się po wystawieniu ucha na działanie zimnej wody, ale mogą również wystąpić bez kontaktu z wodą. W większości przypadków egzostozy nie wymagają leczenia. Jeśli jednak dojdzie do utraty słuchu lub niedrożności, może być konieczne usunięcie chirurgiczne. W przeciwnym razie lekarz może zdecydować się na obserwację egzostozy i oczyszczenie obszaru z wszelkich komórek skóry lub resztek, które zostaną uwięzione między wyrostkami
Przeszkody: Przeszkody występują, gdy w przewodzie słuchowym znajduje się ciało obce. Powszechny problem u małych dzieci, przedmioty osadzone w uchu mogą powodować podrażnienia, stany zapalne i powstawanie wrzodów. Ekstrakcja powinna być wykonana przez lekarza przy użyciu odpowiedniego sprzętu przeciwbólowego
Zapalenie ucha zewnętrznego: często nazywane uchem pływaka, jest to stan, który występuje, gdy zewnętrzny przewód słuchowy zostaje zakażony, podrażniony lub zaogniony. Zwykle wywoływany przez bakterie w zanieczyszczonej wodzie, stan ten może powodować ból, a nawet obrzęk lub uszkodzenie błony bębenkowej. Można go leczyć antybiotykami, steroidami i lekami przeciwbólowymi

Zalecenia i zakazy bezpiecznego usuwania woskowiny

Wady wrodzone obejmujące ucho zewnętrzne

Szereg wad wrodzonych - lub stanu obecnego przy urodzeniu - może wpływać na ucho zewnętrzne:

Mikrotia: ten problem pojawia się, gdy zewnętrzne fałdy ucha zewnętrznego rozwijają się nieprawidłowo lub wcale. W większości przypadków ten stan dotyczy tylko jednego ucha
Atrezja: wrodzona atrezja słuchu jest dość powszechna i występuje, gdy przewód słuchowy nie rozwija się prawidłowo. Ten problem, obecny przy urodzeniu, może pojawić się w jednym lub obu uszach. Czasami może wystąpić wraz z mikrotią

W przypadku obu tych wad wrodzonych niedługo po urodzeniu lekarz audiolog powinien wykonać badanie słuchu w celu ustalenia, czy problem jest kosmetyczny, czy też przeszkadza w słyszeniu. Zabieg chirurgiczny jest możliwy w przypadku dzieci z wadami słuchu z powodu któregokolwiek z tych problemów, ale nie jest zalecany przed ukończeniem 5 roku życia.

Testy

Lokalizacja ucha zewnętrznego i jego budowa sprawiają, że badanie tej części ciała jest dość proste. W większości przypadków lekarz będzie mógł wizualnie zbadać ucho zewnętrzne. W niektórych przypadkach mogą użyć otoskopu, aby uzyskać bardziej szczegółowy widok. Otoskop to urządzenie powiększające ze światłem wprowadzanym do przewodu słuchowego w celu obejrzenia przewodu i błony bębenkowej. Jeśli lekarz musi zobaczyć podstawowe lub głębsze struktury, może być konieczne wykonanie tomografii komputerowej (CT).

Testy słuchu

Jeśli w celu oceny problemu ucha zewnętrznego zalecany jest test słuchu, lekarz może przeprowadzić podstawowe badanie, a następnie możesz zostać skierowany do audiologa.

Niektóre rodzaje testów słuchu obejmują:

Test tonalny: ten test jest również nazywany testem audiometrycznym. Słychać różnorodne dźwięki odtwarzane przez słuchawki. Ten test pomaga znaleźć najcichsze dźwięki, jakie można usłyszeć na różnych wysokościach
Testy kamertonu: metalowy widelec z dwoma zębami umieszcza się za uchem lub na czubku głowy. Dostawca wykonujący test uderzy w widelec, aby wydać dźwięk. Ten test może wykazać, czy występuje ubytek słuchu w jednym lub obu uszach. Może również pokazać, jaki masz typ ubytku słuchu

Porozmawiaj z lekarzem, jeśli odczuwasz ciągły ból ucha lub masz utratę słuchu. Przed włożeniem czegokolwiek do ucha należy zawsze skonsultować się z lekarzem. Niektóre domowe środki zaradcze, takie jak świecowanie, nie są już zalecane.