Anatomia tętnicy ocznej

Wyłaniająca się jako pierwsza gałąź tętnicy szyjnej wewnętrznej od strony zatoki jamistej, tętnica oczna i jej odgałęzienia zaopatrują struktury w oczodole (jamę, w której znajduje się gałka oczna), części nosa, twarzy i opon mózgowo-rdzeniowych (błony otaczające mózg) Tętnica ta przechodzi do wnętrza oka lub orbity przez kanał wzrokowy i jest szczególnie ważna dla widzenia. W związku z tym okluzja lub zablokowanie jej przebiegu może spowodować ślepotę lub poważne upośledzenie wzroku.

Anatomia

Struktura i lokalizacja

Tętnica oczna wyłania się z tętnicy szyjnej wewnętrznej w pobliżu wyrostka zębodołowego przedniego, czyli kościstej projekcji z kości klinowej czaszki z boku głowy (stanowiącej jedną z granic oczodołu oka). Stamtąd przechodzi przez kanał wzrokowy do oczodołu tuż obok nerwu wzrokowego. Ta tętnica następnie powoduje powstanie szeregu ważnych odgałęzień, w tym:

• Tętnica środkowa siatkówki: pierwsza gałąź biegnie w oponie twardej - twardej, zewnętrznej błonie otaczającej rdzeń kręgowy i czaszkę - wokół nerwu wzrokowego, zanim popłynie w kierunku wewnętrznych warstw siatkówki (części oka, w której znajduje się wzrok) .
• Tętnica łzowa: Największa tętnica, która wychodzi z tętnicy ocznej, łzowa wchodzi do oczodołu, przecinając górną krawędź bocznego mięśnia prostego, jednego z sześciu mięśni zaangażowanych w ruch oczu.
• Tętnice rzęskowe tylne: Tętnice te, których jest kilka, przechodzą przez twardówkę (białą, zewnętrzną błonę gałki ocznej), zaopatrując tylną część błony naczyniowej oka, która jest warstwą tkanki między błoną wewnętrzną i zewnętrzną.
• Tętnica nadoczodołowa: ta gałąź przechodzi przez otwór nadoczodołowy - jamę znajdującą się nad gałką oczną - by dotrzeć do czoła.
• Naczynia mięśniowe dolne i górne: naczynia te biorą udział w dostarczaniu krwi do mięśni pozaoczodołowych, które regulują ruch oczu.
• Dodatkowe odgałęzienia: Mniejsze odgałęzienia tętnicy ocznej, w tym tętnice sitowe (zaopatrujące zatoki, nos i opony mózgowe, błona otaczająca mózg i rdzeń kręgowy) oraz przyśrodkowe tętnice powiekowe (sięgające do górnej i dolnej powieki), m.in. inne.

Wariacje anatomiczne

Różnice w anatomii tej tętnicy, występujące po urodzeniu, mają zwykle związek ze sposobem zaopatrzenia orbity oka. W większości przypadków podaż jest podzielona między tętnicę oczną i gałąź nadoczodołową środkowej tętnicy oponowej, ale istnieją różnice w tym, jak to wszystko nabiera kształtu:

• W największym odsetku przypadków - około 50% przypadków - gałąź łącząca między tętnicą oczną a tętnicą oponową środkową przebiega przez szczelinę oczodołową górną. Jest to znane jako tętnica klinowa, nawracająca tętnica oponowa lub gałąź oczodołowa środkowej tętnicy oponowej.
• W około 15% przypadków między tętnicą oponową środkową a tętnicą oczną znajduje się wiele odgałęzień komunikujących się. W takich przypadkach po stronie górnej szczeliny oczodołowej znajduje się jeden lub więcej dodatkowych otworów (ubytków), czyli otwór między dwiema kościami czaszki.
• W innych przypadkach występuje całkowity brak tętnicy ocznej, a środkowa tętnica oponowa zaopatruje całą orbitę.

Inny aspekt anatomii tętnicy okulistycznej, który charakteryzuje się dużą zmiennością, ma związek z miejscem jej pochodzenia i miejscem, w którym wchodzi na orbitę. Te różnice obejmują:

• W niektórych przypadkach środkowa tętnica oponowa wyrasta bezpośrednio z tętnicy ocznej.
• Tętnica oczna może również powstawać z tętnicy oponowej środkowej, tętnicy móżdżkowej środkowej lub tętnicy łączącej tylnej.
• W rzadkich przypadkach tętnica wyłania się z jamistej wewnętrznej części szyjnej, odgałęzienia tętnicy szyjnej wspólnej w pobliżu zatoki.

Funkcjonować

Tętnica oczna zaopatruje struktury wewnątrz oczodołu, a także na twarz i nos. Odgrywając kluczową rolę w widzeniu, zaopatruje siatkówkę oka (otwór), twardówkę (białą błonę zewnętrzną), błony naczyniowej oka (błonę między warstwami oka), powieki i gruczoł łzowy (który wytwarza łzy) ). Tętnica ta zapewnia również odżywienie mięśni zaangażowanych w ruch gałek ocznych - mięśnie pozaoczodołowe - Wreszcie odgałęzienia tętnicy ocznej zaopatrują znaczną część zatok, twarzy oraz mięśni i skóry czoła.

Znaczenie kliniczne

Biorąc pod uwagę znaczenie tej tętnicy dla widzenia i roli w dostarczaniu krwi do twarzy, zaburzenia tej tętnicy mogą być niebezpieczne lub szkodliwe same w sobie, będąc jednocześnie oznakami innych chorób lub chorób. Obejmują one:

• Tętniak: Tętniak to zlokalizowane powiększenie lub „bulgotanie” dowolnej tętnicy, które jest wynikiem osłabienia ściany tętnicy. Tętniak może pęknąć, co może spowodować zagrażające życiu krwawienie, aw ustawieniu tętnicy ocznej pęknięcie tętniaka może spowodować chorobę lub śmiertelność z powodu krwotoku podpajęczynówkowego, który jest rodzajem udaru.
• Choroba tętnic szyjnych: stan definiowany przez odkładanie się woskowatej płytki w tętnicach szyjnych, których częścią jest tętnica oczna. Jest to główna przyczyna udaru, a jednym z zagrożeń jest zakrzepła krew zatykająca tę tętnicę.
• Zamknięcie tętnicy środkowej siatkówki: Zablokowanie przepływu krwi w tętnicy ocznej może skończyć się w tętnicy siatkówkowej, która zaopatruje siatkówkę oka. Jako taki stan ten może prowadzić do ślepoty.
• Siatkówczak: Rzadki typ raka oka, siatkówczak rozwija się we wczesnym dzieciństwie i zwykle dotyczy tylko jednego oka. Bez leczenia medycznego, podobnie jak w przypadku innych nowotworów, ten może stać się bardzo niebezpieczny; Jednak specjalistyczne metody, takie jak chemioterapia tętnicy ocznej, mogą znacznie poprawić rokowanie.
• Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic: To rzadkie zaburzenie tętnic charakteryzuje się zapaleniem niektórych tętnic i naczyń. Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic jest najczęściej zlokalizowane w skroniach, ale może dotyczyć wielu części ciała, w tym tętnicy ocznej. Ślepota, która jest wynikiem takiego zapalenia, może wystąpić, jeśli choroba nie jest leczona.