Związek między wirusem opryszczki pospolitej (HSV) a HIV

Wirus opryszczki pospolitej (HSV) jest częstą przyczyną wrzodziejących chorób skóry zarówno u osób z obniżoną odpornością, jak i u osób kompetentnych. Zakażenie może być spowodowane przez HSV typu 1 (HSV-1) lub HSV typu 2 (HSV-2) i objawiać się opryszczką jamy ustnej (a.k.a.opryszczkalubopryszczka) lub opryszczka narządów płciowych (powszechnie określana jakoopryszczka).

HSV najłatwiej przenosi się przez bezpośredni kontakt z odsłoniętą opryszczką lub płynem ustrojowym zakażonej osoby, chociaż infekcja może wystąpić nawet wtedy, gdy nie ma widocznych objawów. Bariery ochronne w postaci prezerwatyw lub koferdamów mogą zmniejszyć ryzyko przeniesienia; jednakże infekcja może wystąpić na częściach ciała, które nie są łatwo zakryte prezerwatywą.

Obecnie opryszczka narządów płciowych jest jedną z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową, z szacunkami 775 000 nowych infekcji w USA każdego roku. Spośród nich 80% jest całkowicie nieświadomych, że są zarażone.

Zakażenie HSV i objawy

HSV-1 jest zwykle nabywany w dzieciństwie i był tradycyjnie związany z opryszczką jamy ustnej, podczas gdy HSV-2 jest przenoszony drogą płciową i atakuje głównie obszar odbytowo-płciowy między odbytem a genitaliami. Jednak w ostatnich dziesięcioleciach infekcje narządów płciowych HSV-1 stały się powszechne, prawdopodobnie z powodu praktyk seksualnych ustno-genitalnych. W rzeczywistości badania wskazują, że od 32% do 47% opryszczki narządów płciowych jest wywoływane przez HSV-1.

Większość osób zakażonych HSV nie ma żadnych objawów lub łagodne objawy, które pozostają niezauważone. Kiedy objawy się pojawią, początkowo pojawiają się mrowienie i / lub zaczerwienienie, a następnie zmiany przypominające pęcherze, które szybko łączą się w otwarte, płaczące rany. Owrzodzenia są często bardzo bolesne i może im towarzyszyć gorączka i obrzęk węzłów chłonnych.

Opryszczka jamy ustnej zwykle pojawia się wokół ust, a czasem na błonie śluzowej dziąseł. Opryszczka narządów płciowych jest najczęściej obserwowana na penisie, wewnętrznej stronie uda, pośladkach i odbycie u mężczyzn, podczas gdy zmiany najczęściej pojawiają się na łechtaczce, łonie, sromie, pośladkach i odbycie kobiet.

Zarówno w przypadku opryszczki jamy ustnej, jak i narządów płciowych, pomiędzy okresami aktywnej choroby, które mogą trwać od dwóch dni do trzech tygodni, następuje okres remisji. Po początkowej infekcji wirusy przyczepiają się do komórek nerwu czuciowego, gdzie pozostają przez całe życie. HSV może reaktywować się w dowolnym momencie (i w wyniku dowolnej liczby potencjalnych czynników wyzwalających), chociaż częstotliwość i dotkliwość epidemii z czasem ustępują.

Rozpoznanie zazwyczaj opiera się na badaniu klinicznym pacjenta, chociaż opryszczka narządów płciowych jest często trudna do zdiagnozowania, ponieważ objawy mogą być łagodne i łatwo mylone z innymi stanami (takimi jak zapalenie cewki moczowej lub zakażenie grzybicze). Testy laboratoryjne są czasami używane do postawienia ostatecznej diagnozy, w tym testy na przeciwciała HSV nowszej generacji, które mogą zidentyfikować HSV-1 lub HSV-2 ze swoistością większą niż 98%, ale nie mogą wykryć nowych zakażeń, ponieważ nie wytworzono jeszcze przeciwciał przeciwko wirusowi .

Związek między HSV a HIV

U osób z obniżoną odpornością, jak u osób zakażonych wirusem HIV, częstotliwość i objawy epidemii HSV mogą czasami być ciężkie, rozprzestrzeniając się z ust lub narządów płciowych do głębszych tkanek w płucach lub mózgu. Jako taki, HSV został sklasyfikowany jako „stan definiujący AIDS” u osób z HIV, jeśli trwa dłużej niż miesiąc lub występuje w płucach, oskrzelach lub przełyku.

Istnieje również coraz więcej dowodów na to, że przenoszenie wirusa HIV jest zasadniczo powiązane z HSV-2. Aktualne badania sugerują, że aktywna infekcja HSV-2, zarówno objawowa, jak i bezobjawowa, może zwiększyć uwalnianie wirusa HIV z tkanek śluzówki w procesie zwanym „wydalaniem wirusa”. W wyniku takiego wydalania osoby z niewykrywalnym wiremią HIV mogą w rzeczywistości wykazywać wykrywalną aktywność wirusa w wydzielinach narządów płciowych.

Chociaż wiadomo, że stosowanie skojarzonej terapii przeciwretrowirusowej (cART) zmniejsza częstość występowania objawowego HSV, niekoniecznie zmniejsza to wydalanie wirusa HIV. W rezultacie osoby zakażone wirusem HIV z aktywnym zakażeniem HSV-2 są trzy do czterech razy bardziej narażone na przeniesienie wirusa HIV na partnera seksualnego.

Podobnie, osoby bez HIV z aktywnym zakażeniem HSV-2 są narażone na zwiększone ryzyko zarażenia się wirusem HIV. Dzieje się tak nie tylko dlatego, że otwarte rany zapewniają łatwiejszy dostęp dla wirusa HIV, ale także dlatego, że HIV aktywnie wiąże się z makrofagami znajdującymi się w koncentracji w miejscach aktywnego zakażenia. W ten sposób wirus HIV może skutecznie przenosić się przez barierę śluzówkową pochwy lub odbytu bezpośrednio do krwiobiegu.

Leczenie i zapobieganie opryszczce

Obecnie nie ma lekarstwa na HSV-1 ani HSV-2.

W leczeniu HSV można stosować leki przeciwwirusowe, często wymagające wyższych dawek u osób z HIV. Leki mogą być podawane sporadycznie (przy początkowej infekcji lub podczas nawrotów choroby) lub jako trwająca terapia supresyjna dla osób z częstszymi epidemiami.

Trzy leki przeciwwirusowe stosowane głównie w leczeniu HSV to Zovirax (acyklowir), Valtrex (walacyklowir) i Famvir (famciclovir). Są one podawane w postaci tabletek doustnych, chociaż ciężkie przypadki można leczyć dożylnym acyklowirem. Większość skutków ubocznych leków uważa się za łagodne, przy czym ból głowy, biegunka, nudności i bóle ciała należą do najczęściej obserwowanych.

Supresyjna terapia HSV może zmniejszyć ryzyko przeniesienia wirusa HSV o około 50%, szczególnie przy stałym stosowaniu prezerwatyw. Chociaż nie wykazano, aby terapia supresyjna zmniejszała ryzyko zakażenia wirusem HIV, w jednym badaniu wykazano, że codzienne stosowanie doustnego acyklowiru wiąże się z mniejszym miano wirusa HIV i mniejszym występowaniem owrzodzeń narządów płciowych.

Aby zmniejszyć ryzyko nabycia lub przeniesienia wirusa HIV, jeśli masz HSV:

• Używaj prezerwatyw podczas seksu waginalnego, analnego i oralnego.
• Zmniejsz liczbę partnerów seksualnych.
• Powstrzymaj się od seksu podczas epidemii opryszczki.
• Regularnie poddawaj się testom na obecność wirusa HIV i innych infekcji przenoszonych drogą płciową.