LightFieldStudios / Getty Images
Kluczowe wnioski
- Jesienią 2020 roku prawie połowa studentów, którzy wzięli udział w ankiecie, doświadczała depresji i / lub lęku.
- COVID-19, systemowy rasizm i nierówność oraz niepokoje polityczne są dodatkowymi stresorami dla codziennych studentów.
- Profesorowie mogą wprowadzać drobne zmiany, takie jak elastyczność w zakresie ocen i terminów, w celu zmniejszenia obciążenia uczniów w tym czasie.
Ogólnokrajowe badanie ponad 32000 studentów wykazało, że wskaźniki depresji i lęku wśród studentów nadal rosną, osiągając najwyższe poziomy w kontekście pandemii COVID-19, systemowego rasizmu i nierówności oraz niepokojów politycznych.
Ankieta jest tylko jednym z przejawów rosnącej akceptacji i dialogu na temat zdrowia psychicznego w USA i może być narzędziem dla instytucji edukacyjnych, wykładowców i studentów do wykorzystania podczas dostosowywania rozmowy do ich społeczności.
Badanie zostało przeprowadzone w ramach sieci Healthy Minds Network, która od 2007 roku gromadzi coroczne dane na temat zdrowia psychicznego studentów studiów licencjackich i magisterskich.
Aby wziąć udział w badaniu, szkoły losowo wybrały próbę uczniów w wieku powyżej 18 lat i przeprowadziły ankietę online. Przebadano 32 754 studentów, zarówno licencjackich, jak i magisterskich. Większość studentów mieszkała w mieszkaniu poza kampusem, poza uniwersytetem lub w domu rodzica lub opiekuna. A 51% otrzymywało wszystkie swoje zajęcia online, podczas gdy 41% było częścią modelu hybrydowego (osobiście / online).
Uczestnicy otrzymali kwestionariusze służące do klinicznej diagnozy depresji, lęku i zaburzeń odżywiania, wśród innych chorób psychicznych. Badacze mierzyli również samotność uczestników, upośledzenie akademickie spowodowane trudnościami emocjonalnymi i psychicznymi oraz psychologię pozytywną.
Jesienią 2020 roku prawie połowa uczniów uzyskała pozytywny wynik testu na depresję i / lub lęk.
„Tym razem powinniśmy zastanowić się nad tym, co w ogóle uważamy za kampusowy system zdrowia psychicznego” - dr Sarah Ketchen Lipson, EdM, współkierownik badania Healthy Minds Study i zastępca dyrektora sieci Healthy Minds Network , mówi Verywell. „Ta odpowiedzialność nie może spaść wyłącznie na poradnię”.
Co to oznacza dla Ciebie
Studenci college'u stoją w tym czasie w obliczu szczególnie trudnych wyzwań, podczas gdy muszą dostosować się do nauki online w czasie pandemii. Jeśli jesteś studentem, skontaktuj się ze swoimi profesorami, jeśli czujesz się przytłoczony i zapytaj o potencjalne rozszerzenia lub modyfikacje zadań. Twoja uczelnia może również oferować zasoby i porady dotyczące zdrowia psychicznego dostępne wirtualnie lub na terenie kampusu.
Studenci uczelni obciążeni problemami ze zdrowiem psychicznym
Wśród kluczowych ustaleń ankiety znalazła się liczba uczniów, którzy zgłosili, że cierpią na schorzenia psychiczne lub otrzymują pomoc w zakresie zdrowia psychicznego:
- Duża i / lub niewielka depresja (39%)
- Zaburzenia lękowe (34%)
- Samookaleczenia inne niż samobójcze w minionym roku (23%)
- Stosowanie leków psychiatrycznych w ciągu ostatniego roku (24%)
- Terapia lub poradnictwo w zakresie zdrowia psychicznego w minionym roku (29%)
Badanie wykazało również, że 11% uczniów zgłosiło zaburzenia odżywiania, a 13% zgłosiło myśli samobójcze. Naukowcy zauważyli również, że u 41% uczniów zdiagnozowano schorzenie psychiczne w ciągu ich życia, a większość z nich przynajmniej przez pewien czas zgłaszała uczucie osamotnienia, wykluczenia i izolacji społecznej.
Badacze odkryli, że te problemy ze zdrowiem psychicznym miały wpływ na naukę uczniów. Około 83% studentów zgłosiło upośledzenie w nauce spowodowane trudnościami psychicznymi i / lub emocjonalnymi w ciągu ostatnich czterech tygodni, a prawie jedna trzecia zgłosiła upośledzenie przez sześć lub więcej dni.
Nadal istnieje piętno związane z otrzymywaniem pomocy
Wiedza studentów na temat zasobów zdrowia psychicznego w kampusie - lub dokąd się udać, jeśli potrzebujesz pomocy - została szeroko rozpowszechniona. Większość uczniów (70%) przynajmniej w pewnym stopniu zgodziła się, że wiedzą, jak uzyskać dostęp do zasobów.
Większość uczniów (60%) dostrzegła potrzebę zajęcia się problemami zdrowia psychicznego w minionym roku, przy czym 77% przynajmniej w pewnym stopniu dostrzegało taką potrzebę w momencie odpowiedzi na ankietę.
Warto zauważyć, że naukowcy odkryli rozbieżność między osobistym piętnem a postrzeganym publicznym piętnem. Tylko 6% studentów stwierdziło, że mniej by pomyślało o osobie, która przeszła terapię psychiatryczną, a 45% stwierdziło, że większość ludzi mniej by pomyślałaby o osobie, która przeszła terapię psychiatryczną.
Lipson twierdzi, że rozbieżność między piętnem postrzeganym a osobistym jest ważną statystyką do rozpoznania.
Z biegiem czasu piętno związane ze zdrowiem psychicznym zmniejszyło się, co jest świadectwem dialogu narodowego. „Obecnie jest to historia sukcesu w dziedzinie zdrowia psychicznego, że piętno maleje” - mówi Lipson. „To nie jest zero i jest wysokie w niektórych populacjach, ale na poziomie populacji zmierza we właściwym kierunku i maleje”.
Lipson konkluduje, że „zdecydowana większość twoich rówieśników jest naprawdę otwarta na rozmowę o tym i nie będzie myśleć o tobie mniej”.
Drobne poprawki wspierające zdrowie psychiczne w dzisiejszych czasach
Lipson, która sama jest wykładowcą na Uniwersytecie Bostońskim, mówi, że wykładowcy i studenci mogą brać pod uwagę najnowsze dane i wprowadzać niewielkie zmiany w celu wsparcia zdrowia psychicznego.
„Myślę, że cofnięcie się i zachęcenie wykładowców do zastanowienia się, w jaki sposób ich program nauczania może bardziej sprzyjać dobremu samopoczuciu uczniów oraz ich pomyślnemu rozwojowi i powodzeniu” - mówi Lipson. „To pierwszy krok i wygląda inaczej dla różnych klas”.
Chociaż każda klasa i społeczność jest inna, drobne zmiany dla wykładowców mogą obejmować:
- Dokonywanie zleceń o godzinie 17:00 zamiast o północy
- Włączanie zasobów zdrowia psychicznego do programu nauczania (co pokazuje, że tworzą one związek między sukcesem ucznia a zdrowiem psychicznym)
- Mając w tej chwili elastyczność (pośród COVID-19) i wyjaśniając to wyraźnie studentom
- Spadek najniższych wyników uczniów
Lipson zwraca uwagę, że samo rozpoznanie sytuacji - na przykład, że uczeń jest niezbędnym pracownikiem, rodzicem, opiekunem lub kimś, kto stracił ukochaną osobę z powodu COVID-19 - może wystarczyć, aby coś zmienić.
„Nazwanie tych doświadczeń naprawdę sprawia, że uczniowie czują się zauważeni i bezpieczni” - mówi Lipson. „Nie ma możliwości, aby członek wydziału mógł zrobić lub powiedzieć cokolwiek, co mogłoby zmniejszyć smutek lub traumę, ale przyznać, że jest to pozornie małe, ale potencjalnie wpływowe uczucie dla studenta, który myśli:„ ten profesor myśli o naszym życiu poza tym klasa.'"
Nie ma oficjalnego scenariusza tego dialogu, ale Lipson zachęca każdego członka wydziału w społeczności do zadania sobie pytania: „Co mógłbym tu zmienić, co zwiększyłoby prawdopodobieństwo, że uczeń odniesie sukces na tych zajęciach w tych naprawdę trudnych okolicznościach?”
Jednocześnie Lipson mówi, że studenci powinni również dawać profesorom korzyść z wątpliwości - otwarcie tego dialogu po obu stronach może działać na rzecz znormalizowania tego, że „nie wszyscy jesteśmy w najlepszej formie”.
Większe zmiany potrzebne na przyszłość
Poza klasą istnieją sposoby, które uniwersytety i cały system edukacji mogą dostosować, aby lepiej wspierać zdrowie psychiczne uczniów.
W kolegiach i na uniwersytetach
Wielu studentów po raz pierwszy korzysta z zasobów związanych ze zdrowiem psychicznym, co zbiega się z wiekiem wystąpienia wielu chorób psychicznych.
„Około 75% chorób psychicznych zachoruje na życie w wieku 24 lat” - mówi Lipson. Wiedząc o tym, kampusy powinny stale pytać, w jaki sposób mogą inwestować w licencje, które rozszerzają zakres usług dla wszystkich swoich studentów.
Lipson twierdzi, że priorytetem powinno być zwrócenie uwagi na studentów kolorowych oraz studentów o niskich dochodach i studentów zagranicznych, biorąc pod uwagę, że grupy te wykazują szersze luki w leczeniu zdrowia psychicznego, a także niższą użyteczność usług.
„Kiedy mówimy o zasięgu, co to właściwie oznacza?” Pyta Lipson. „I nie chodzi tylko o to, że„ oto jesteśmy i nagle będziemy tutaj. ”Ale [to] ściśle współpracuje z liderami studentów i doradcami wydziałów, aby powiedzieć:„ Jak możemy zapewnić nasze usługi, aby wspierać twoich studentów ? '"
Doskonalenie systemu edukacji
Kiedy studenci idą na uniwersytet, niosą ze sobą całą historię zdrowia psychicznego. Lipson twierdzi, że całe społeczeństwo powinno się zmienić, aby wspierać uczniów w dłuższej perspektywie.
„Jestem kimś, kto myśli z perspektywy profilaktyki, ponieważ jestem w służbie zdrowia publicznego” - mówi Lipson. „Jestem też kimś, kto przede wszystkim koncentruje się na środowisku szkolnym jako możliwości kształtowania dobrego samopoczucia”.
Lipson uważa również, że włączenie zdrowia psychicznego i uczenia się społeczno-emocjonalnego (SEL) do standardowego programu nauczania, z którym mają do czynienia wszyscy uczniowie - począwszy od szkoły podstawowej - jest ważne dla rozwijania wiedzy na temat zdrowia psychicznego w trakcie trajektorii młodej osoby w szkole. Niektóre szkoły i uniwersytety już instalują SEL, ale Lipson twierdzi, że jest to „bardziej wyjątek niż reguła”.
