Jak leczy się chorobę wieńcową

Choroba wieńcowa (CAD) to poważna choroba, która może powodować komplikacje zmieniające życie, jeśli nie jest leczona. Zwykle zaleca się zmiany stylu życia, takie jak ćwiczenia i rzucenie palenia, które mogą spowolnić postęp lub odwrócić chorobę. Recepty, takie jak statyny i beta-blokery; procedury specjalistyczne, takie jak angioplastyka; lub zabiegi chirurgiczne, takie jak pomostowanie tętnic wieńcowych, mogą być również konieczne, w zależności od ciężkości choroby.

Bardzo dobrze / Emily Roberts

Styl życia

Choroba wieńcowa rozwija się z biegiem czasu i możesz dostosować niektóre swoje nawyki, aby spowolnić postęp miażdżycy i gromadzenie się cholesterolu. Wykazano nawet, że te zmiany stylu życia pomagają z czasem zmniejszyć stopień choroby. Ponadto inne metody leczenia CAD raczej nie będą pomocne w dłuższej perspektywie, chyba że podejmiesz również następujące kroki:

• Zaprzestanie palenia: Oprócz innych szkodliwych skutków dla zdrowia serca, palenie uszkadza wewnętrzną wyściółkę tętnic wieńcowych. Zatrzymanie się zapobiegnie dalszym uszkodzeniom i da Twojemu organizmowi możliwość przebudowy komórek i tkanek, w tym tych znajdujących się w wewnętrznej wyściółce tętnic. W rezultacie CAD może ulec poprawie.
• Kontrola cukrzycy: jeśli masz cukrzycę, ważne jest, aby utrzymywać poziom cukru we krwi na optymalnym poziomie. Niekontrolowana cukrzyca może prowadzić do pogorszenia chorób serca, a także innych powikłań. Leczenie cukrzycy obejmuje połączenie strategii żywieniowych i leków.
• Dieta zdrowa dla serca: dieta o niskiej zawartości tłuszczów nasyconych i trans może zapobiec pogorszeniu choroby wieńcowej. Pracując nad tą zmianą, wybieraj chude źródła białka, takie jak owoce morza, orzechy i beztłuszczowe lub niskotłuszczowe produkty mleczne. Owoce, warzywa i produkty pełnoziarniste, z których wszystkie są bogate w przeciwutleniacze, mają tę dodatkową zaletę, że pomagają równieżodwrócićchoroba.
• Ćwiczenia: Ćwiczenia pomagają utrzymać docelowy poziom cholesterolu. Generalnie staraj się wykonywać od 30 do 60 minut aktywności przez większość dni. Jeśli masz arytmię serca lub wrodzoną wadę serca, przed rozpoczęciem programu porozmawiaj ze swoim lekarzem o wszelkich koniecznych ograniczeniach ćwiczeń.
• Zarządzanie stresem: Stres może zaostrzać CAD poprzez uwalnianie hormonów, które podnoszą ciśnienie krwi i uszkadzają wyściółkę naczyń krwionośnych. Radzenie sobie ze stresem nie jest łatwym zadaniem. Domowe strategie obejmują relaksację, zarządzanie czasem, skupianie się na swoich priorytetach, budowanie zdrowych relacji i unikanie emocjonalnie toksycznych ludzi i sytuacji. Jednak wiele osób nie radzi sobie ze stresem bez profesjonalnej pomocy. Jeśli uważasz, że stres jest główną częścią Twojego życia, porozmawiaj o tym z lekarzem.

Obejrzyj teraz: 6 zmian w stylu życia, które mogą pomóc w chorobie wieńcowej

Recepty

Jeśli masz CAD, istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że będziesz musiał zażyć jeden lub więcej leków na receptę. Niektóre z tych leków leczą samą chorobę wieńcową, faktycznie zapobiegając pogorszeniu się choroby wewnątrz naczyń krwionośnych.

Inne leki, chociaż nie leczą bezpośrednio choroby wieńcowej, są niezbędne, aby zmniejszyć ryzyko zawału serca lub udaru lub pomóc w radzeniu sobie z konsekwencjami i powikłaniami choroby.

Na przykład leki mogą pomóc w zapobieganiu zwężeniu naczyń krwionośnych (zwężeniu), jeśli masz wysokie ciśnienie krwi lub mogą pomóc w pracy serca, jeśli masz uszkodzony mięsień sercowy w wyniku zawału serca.

Poradnik do dyskusji dla lekarzy zajmujących się chorobą wieńcową

Pobierz nasz przewodnik do wydrukowania na kolejną wizytę u lekarza, który pomoże Ci zadać właściwe pytania.

Wyślij do siebie lub ukochanej osoby.

Ten przewodnik dyskusyjny lekarza został wysłany na adres {{form.email}}.

Wystąpił błąd. Proszę spróbuj ponownie.

Zmniejszanie postępu CAD

Twój lekarz może zdecydować się na jedną lub więcej z następujących opcji:

• Statyny: Statyny są stosowane w celu obniżenia poziomu cholesterolu. Zazwyczaj przepisuje się je, aby zapobiec gromadzeniu się cholesterolu w naczyniach krwionośnych, który jest jednym z głównych czynników przyczyniających się do choroby wieńcowej. Niektóre z nich to Lipitor (atorwastatyna), Lescol (fluwastatyna), Altoprew (lowastatyna) i Zocor (simwastatyna) . Najczęstszym skutkiem ubocznym jest ból mięśni. Mniej powszechne działania niepożądane obejmują uszkodzenie wątroby, podwyższony poziom cukru we krwi i skutki neurologiczne, takie jak splątanie lub utrata pamięci.
• Inhibitory PCKS9 (ewolokumab i alirokumab): Wykazano, że Repatha (ewolokumab) szybko obniża poziom LDL-C (rodzaj szkodliwego cholesterolu) u osób z zaburzeniem genetycznym zwanym rodzinną hipercholesterolemią. Jest to w pełni ludzkie przeciwciało, które wchodzi w interakcje z białka i wątroba, aby obniżyć LDL, niezdrowy tłuszcz, który przyczynia się do CAD.
• Ezetymib: Zetia (ezetymib) jest niestatyną, która hamuje wchłanianie cholesterolu w pożywieniu poprzez blokowanie białka Niemann-Pick C1-Like 1 (NPC1L1). Zetia jest stosowana w celu obniżenia poziomu cholesterolu LDL i zmniejszenia ryzyka dalszych zdarzeń CAD. Może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu ze statyną.
• Antybiotyki: Antybiotyki są stosowane w leczeniu infekcji serca, takich jak zapalenie wsierdzia i bakteryjne zapalenie osierdzia, które mogą zaostrzyć CAD. Jeśli masz infekcję serca, twój lekarz przeprowadzi badanie krwi, aby ustalić przyczynę infekcji i przepisze antybiotyk lub ich kombinację na podstawie wyników. Prawdopodobnie będziesz musiał dostać te leki dożylnie (przez IV), co prawdopodobnie będzie wymagało hospitalizacji przez co najmniej tydzień. Gdy lekarz zauważy, że infekcja ustąpiła, możesz udać się do kliniki na leczenie dożylne lub nawet mieć je w domu.

Zapobieganie zakrzepom krwi

Zakrzepy krwi mogą powodować zawały serca i udary, jeśli masz chorobę miażdżycową. Recepty, które mogą pomóc w zapobieganiu zakrzepom krwi, obejmują:

• Leki przeciwpłytkowe: Leki te są stosowane w celu powstrzymania tworzenia się skrzepów krwi poprzez zapobieganie zlepianiu się płytek krwi. Przykładami są Plavix (klopidogrel), Effient (prasugrel) i Brilinta (ticagrelor). Potencjalne skutki uboczne obejmują bóle głowy, zawroty głowy, nudności, zaparcia, biegunkę, niestrawność, bóle brzucha, krwawienia z nosa i łatwe powstawanie siniaków.
• Antykoagulanty: Antykoagulanty powstrzymują tworzenie się skrzepów krwi i zapobiegają powiększaniu się zakrzepów krwi dzięki mechanizmowi, który różni się od mechanizmu przeciwpłytkowego. Zapobiegają również tworzeniu się skrzepów krwi w chorych naczyniach, aby zmniejszyć ryzyko udaru lub zawału serca. Przykłady antykoagulantów obejmują Coumadin (warfaryna), heparyna, Pradaxa (dabigatran) i Eliquis (apiksaban). Efekty uboczne mogą obejmować nadmierne krwawienie, zawroty głowy, osłabienie, wypadanie włosów i wysypkę.

Poprawa funkcji serca

Celem tego jest pomoc w zapobieganiu powikłaniom związanym z CAD. Opcje na receptę obejmują:

• Inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę (ACE): inhibitory ACE działają poprzez rozluźnienie naczyń krwionośnych i wspomaganie wydajniejszej pracy serca. Są stosowane w CAD, aby zapobiec zbyt wąskiemu prześwitowi (otworowi) naczyń wieńcowych, co jest bardziej prawdopodobne, że zostanie zablokowane przez zakrzep krwi. Przykładami inhibitorów ACE są Lotensin (benazepril), Vasotec (enalapril), Capoten (captopril) i Monopril (fosinopril). Potencjalne skutki uboczne to suchy kaszel, wysoki poziom potasu we krwi, zawroty głowy, zmęczenie, bóle głowy i utrata smaku.
• Blokery receptora angiotensyny II: Leki te pomagają rozszerzyć naczynia krwionośne, zmniejszając prawdopodobieństwo zablokowania naczyń wieńcowych. Przykłady blokerów receptora angiotensyny II obejmują Atacand (kandesartan), Teveten (eprosartan), Avapro (irbesartan) i Cozaar (losartan). Efekty uboczne mogą obejmować zawroty głowy, wysoki poziom potasu we krwi i obrzęk ciała.
• Inhibitory neprylizyny receptora angiotensyny (ARNI): Entresto (sakubitryl / walsartan) zawiera połączenie blokerów receptora angiotensyny II i inhibitorów neprylizyny, które pomagają rozszerzyć naczynia krwionośne, poprawiają przepływ krwi i zmniejszają obciążenie serca oraz zmniejszają ilość soli twoje ciało zachowuje. Potencjalne skutki uboczne to zawroty głowy, oszołomienie lub kaszel.
• Beta-blokery: te leki pomagają obniżyć ciśnienie krwi, blokując adrenalinę, aby pomóc Twojemu sercu bić wolno i mniej intensywnie oraz rozszerzać naczynia krwionośne. Powszechnie przepisywane beta-blokery obejmują Sectral (acebutolol), Tenormin (atenolol), Kerlone (betaksolol) i Zebeta (bisoprolol). Skutki uboczne mogą obejmować zimne dłonie i stopy, zmęczenie i przyrost masy ciała.
• Blokery kanału wapniowego: Blokery kanału wapniowego częściowo blokują wpływ wapnia na komórki mięśnia sercowego i naczynia krwionośne, obniżając ciśnienie krwi i spowalniając tętno. Blokery kanału wapniowego obejmują Norvasc (amlodypina), Cardizem i Tiazac (diltiazem), Plendil (felodypina) i Sular (nisoldypina). Działania niepożądane mogą obejmować zaparcia, ból głowy, pocenie się, senność, wysypkę, zawroty głowy, kołatanie serca, nudności i obrzęk stóp lub nóg.
• Leki moczopędne: leki moczopędne zapobiegają gromadzeniu się płynów i sodu w organizmie w celu obniżenia ciśnienia krwi. Przykłady diuretyków obejmują Midamor (amiloryd), Bumex (bumetanid), Diuril (chlorotiazyd) i Hygroton (chlortalidon). Chociaż są one ogólnie dość bezpieczne, prawdopodobnie zauważysz zwiększone oddawanie moczu. Inne możliwe działania niepożądane obejmują niski poziom sodu we krwi, zawroty głowy, odwodnienie, bóle głowy, skurcze mięśni, problemy ze stawami i zaburzenia erekcji.
• Środki rozszerzające naczynia krwionośne: znane również jako azotany, leki rozszerzające naczynia krwionośne zmniejszają obciążenie serca, umożliwiając rozluźnienie i rozszerzenie naczyń krwionośnych, zwiększając ilość krwi i tlenu w sercu. Ponieważ mogą mieć wiele skutków ubocznych, leki rozszerzające naczynia krwionośne są zwykle przepisywane tylko wtedy, gdy inne metody nie działają w celu kontrolowania ciśnienia krwi. Często przepisywane leki rozszerzające naczynia obejmują Isordil (diazotan izosorbidu), Natrecor (nesiritide), tabletki nitrogliceryny i apresolina (hydralazyna). Skutki uboczne mogą obejmować szybkie bicie serca, kołatanie serca, zatrzymanie płynów, nudności, wymioty, zaczerwienienie skóry, bóle głowy, nietypowy porost włosów oraz bóle stawów lub klatki piersiowej.

W przypadku niewydolności serca lub arytmii spowodowanej CAD

• Antagoniści aldosteronu: te diuretyki oszczędzające potas są stosowane w niewydolności serca i mogą pomóc ci żyć dłużej, jednocześnie łagodząc objawy, jeśli przeszedłeś zawał serca z powodu CAD. Dostępne są opcje: Aldactone (spironolakton) i Inspra (eplerenone). Jednym z potencjalnych skutków ubocznych jest niebezpiecznie wysoki poziom potasu we krwi, dlatego konieczne jest ścisłe monitorowanie przez lekarza.
• Leki przeciwarytmiczne: Leki antyarytmiczne pomagają regulować bicie serca i są stosowane w leczeniu arytmii, które mogą wystąpić, jeśli CAD powoduje zawał serca wpływający na rozrusznik serca. Powszechnie przepisywane leki przeciwarytmiczne obejmują Cordaron (amiodaron), Tambocor (flekainid), Rhythmol (propafenon) i chinidynę. Skutki uboczne mogą obejmować zmiany smaku, utratę apetytu, wrażliwość na światło słoneczne, biegunkę i zaparcia.

Terapie dostępne bez recepty

Aspiryna (kwas acetylosalicylowy), dostępny bez recepty lek przeciwpłytkowy, był powszechnie zalecany w zapobieganiu zakrzepom krwi u zdrowych osób, chociaż nowe wytyczne stanowią, że aspiryna nie powinna być już zalecana w profilaktyce ze względu na ryzyko krwawienia, które przeważa Jednak lekarz może nadal zalecać aspirynę jako profilaktykę, jeśli już zdiagnozowano u Ciebie chorobę układu krążenia. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o tym, czy aspiryna jest dla Ciebie odpowiednia.

Chociaż można go dostać bez recepty, przed przyjęciem należy skonsultować się z lekarzem. Nie rozpoczynaj przyjmowania aspiryny na podstawie rady przyjaciela lub czegoś, co przeczytałeś. Jeśli zażywasz jakiekolwiek inne leki rozrzedzające krew, nie powinieneś przyjmować aspiryny, ponieważ działanie więcej niż jednego rozcieńczalnika krwi sumuje się, tworząc niebezpieczne ryzyko krwawienia.

Procedury specjalistyczne

Jeśli zmiany stylu życia i leki nie są skuteczne w leczeniu CAD, lekarz może zalecić operację lub specjalistyczne procedury.

Procedury są szczególnie przydatne, gdy w tętnicach występuje obszar ciężkiej CAD. Jeśli nie miałeś zawału serca ani udaru, leczenie chirurgiczne może zapobiec wystąpieniu zawału serca. Jednak nawet jeśli doświadczyłeś zawału serca lub udaru mózgu, często konieczne jest leczenie interwencyjne, aby zapobiec dodatkowym zdarzeniom wynikającym z choroby wieńcowej.

Opcje, które zostaną rozważone, obejmują:

• Przezskórne interwencje wieńcowe (PCI): Dawniej znana jako angioplastyka ze stentem, PCI polega na założeniu stentu poprzez założenie cewnika (cienkiej, elastycznej rurki) z opróżnionym balonem przymocowanym do niego przez jedną z żył do tętnicy wieńcowej. Po umieszczeniu go w docelowym miejscu CAD w tętnicy, balon jest następnie nadmuchiwany, aby poszerzyć wąskie lub zablokowane obszary w tętnicy wieńcowej i umieszczany jest stent (mała metalowa rurka z siatki). Balon jest następnie opróżniany i wycofywany, a stent pozostaje, rozszerzając tętnicę, aby umożliwić swobodny przepływ krwi przez tętnicę wieńcową.
• Endarterektomia: U niektórych osób z miażdżycą tętnic chirurgiczne usunięcie nagromadzonego tłuszczu ze ścian tętnic może „oczyścić” wnętrze tętnicy, aby otworzyć obszar częściowej lub całkowitej blokady.
• Pomostowanie tętnic wieńcowych (CABG): CABG to poważny zabieg chirurgiczny stosowany w przypadku zablokowania tętnicy wieńcowej. Twój chirurg użyje tętnicy lub żyły z nogi, ramienia lub klatki piersiowej, aby zastąpić ciężko chore naczynie wieńcowe. Ta procedura powoduje przekierowanie krwi wokół zatoru w naczyniu wieńcowym, umożliwiając swobodny przepływ krwi i tlenu. Możesz wykonać jeden lub kilka przeszczepów, w zależności od tego, ile masz obszarów zatoru.
• Umieszczenie stentu: Stent to rurka z siatki drucianej, która jest umieszczana wewnątrz tętnicy chirurgicznie lub przezskórnie (przez nakłucie skóry igłą), pozostając w tętnicy, aby pomóc jej utrzymać otwartość.