Plusy i minusy glukokortykoidów

Jeśli masz POChP, lekarz mógł przepisać glikokortykoidy (znane również jako kortykosteroidy lub steroidy) w ramach planu leczenia. Podobnie jak w przypadku innych leków, glukokortykoidy mogą mieć zarówno korzyści, jak i ryzyko / skutki uboczne.

Według Global Initiative for Obstructive Lung Disease (GOLD) rola, jaką odgrywają doustne i wziewne glukokortykoidy w leczeniu stabilnej POChP, jest kontrowersyjna i na szczęście nowe wytyczne sugerują, kiedy najlepiej je stosować, a kiedy ryzyko przeważa. korzyści.

Jak działają glukokortykoidy?

Ponieważ są one związane z POChP, glikokortykosteroidy działają poprzez zmniejszenie obrzęku i stanu zapalnego dróg oddechowych w płucach, co pozwala na łatwiejsze oddychanie.

Plusy i minusy wziewnych glukokortykoidów

Wykazano, że regularne leczenie wziewnymi glikokortykoidami zmniejsza częstość zaostrzeń POChP i poprawia stan zdrowia u osób z POChP w stadium III (ciężki) do IV (bardzo ciężki).

Jednak ich zastosowanie nie zatrzymuje spadku natężonej objętości wydechowej (FEV1) ani nie zmniejsza śmiertelności związanej z POChP. Ponadto glikokortykoidy zwiększają ryzyko zapalenia płuc, które jest już podwyższone u osób z POChP. W przypadku odstawienia glikokortykoidów wziewnych odstawienie leku może również prowadzić do zaostrzeń POChP.

Używa

Zgodnie z wytycznymi 2020 wziewne glikokortykoidy są wskazane w POChP w dwóch przypadkach:

1. U osób z astmą i / lub dużą liczbą eozynofili
2. U osób bez astmy, u których każdego roku występuje co najmniej jedno zaostrzenie POChP.

W przypadku osób, które są obecnie leczone inhalatorem glukokortykoidowym, zaleca się odstawienie leku, jeśli od ostatniego zaostrzenia minęło rok lub więcej. Z pewnością ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian w lekach, a każda osoba jest inna.

Leki

Powszechnie wziewne glukokortykoidy obejmują:

• Pulmicort (bedesonid)
• Flovent (flutikazon)
• Aerospan (flunisolid)
• Asmanex (mometazon)
• QVAR (beklometazon)

Terapia skojarzona

Wykazano, że stosowanie wziewnego glikokortykosteroidu w połączeniu z długo działającym lekiem rozszerzającym oskrzela zmniejsza częstość zaostrzeń POChP, poprawia czynność płuc i ogólny stan zdrowia u pacjentów z POChP, ale znowu może również zwiększać prawdopodobieństwo zapalenia płuc.

W przypadku osób z umiarkowaną do ciężkiej POChP i u których występuje duszność i / lub nietolerancja wysiłku, najpierw należy zastosować kombinację dwóch leków rozszerzających oskrzela (długo działającego beta-agonisty i antycholinergicznego / muskarynowego antagonisty) (chyba że dana osoba ma astmę) . Następnie można rozważyć inhalator glukokortykoidowy u osób, u których w ciągu roku występuje więcej zaostrzeń.

Przykłady inhalatorów POChP zawierających glukokortykoid obejmują:

• Symbicort (formoterol i budezonid)
• Advair (salmeterol i flutikazon)
• Brio Ellipta (wilanterol i flutikazon)
• Dulera (formoterol i mometazon)
• Trelegy Ellipta (wilanterol, umeklidinium i fluticasone)

Ważne jest, aby znać nazwy generyczne leków stosowanych w leczeniu POChP, ponieważ często zdarza się, że ludzie otrzymują lek dwukrotnie (na przykład w jednym inhalatorze i inhalatorze złożonym), co w konsekwencji zwiększa ryzyko skutki uboczne.

Doustne glikokortykoidy

Doustne glikokortykoidy są często stosowane w leczeniu POChP zarówno krótkoterminowo, jak i podczas ostrego zaostrzenia lub hospitalizacji, mogą być wymagane (doustnie lub dożylnie).

Zgodnie z wytycznymi z 2020 r. Należy jednak unikać rutynowego stosowania tych leków, ponieważ nie poprawiały one duszności ani nie zmniejszały liczby hospitalizacji, ale wiążą się z ryzykiem, takim jak wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom cukru we krwi, krwawienie z przewodu pokarmowego i inne. Każda osoba jest inna i ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem o tym, co jest dla Ciebie odpowiednie.

Niektóre z typowych doustnych glikokortykoidów, które możesz znać, obejmują:

• Prednison
• Deksametazon
• Metyloprednizolon
• Kortyzon

Skutki uboczne glukokortykoidów

Chociaż skutki uboczne doustnych glikokortykosteroidów są liczne i dobrze udokumentowane, skutki uboczne związane z wziewnymi glikokortykoidami są rzadsze i mniej dotkliwe. Poniżej wymieniono niektóre powszechnie znane działania niepożądane doustnych glikokortykoidów:

• Obniżona funkcja układu odpornościowego (immunosupresja)
• Wysoki poziom cukru we krwi
• Wysokie ciśnienie krwi
• Krwawienie z przewodu pokarmowego
• Przybranie na wadze
• Łatwe siniaczenie
• Zmniejszona gęstość kości i osteoporoza
• Rozpad mięśni, osłabienie
• Zaćma
• Jaskra
• Niewydolność kory nadnerczy (jeśli jest stosowana przez długi czas i nagle ustała)
• Ostra psychoza

Glikokortykoidy wziewne są częściej związane z:

• Siniaki na skórze
• Infekcja drożdżakowa jamy ustnej i gardła (pleśniawka)
• Chrypka głosu

Słowo od Verywell

Najważniejszym aspektem każdego planu leczenia jest chęć jego przestrzegania. Jeśli nie jesteś w stanie zastosować się do swojego planu opieki, Twój lekarz powinien spróbować określić, jakie bariery mogą stać na Twojej drodze. Wszystkie plany leczenia powinny zawierać jasne wyjaśnienie ich celu i prawdopodobnych wyników. Jeśli Twój lekarz nie dostarczy Ci tych informacji, powinieneś to wyjaśnić przed opuszczeniem gabinetu.