Zdobywanie wiedzy na temat ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV) jest najważniejszym sposobem zachowania zdrowia, jeśli próbujesz uniknąć zakażenia lub jesteś nosicielem wirusa HIV. Podczas gdy współczesne terapie są znacznie prostsze niż kiedykolwiek - tak proste jak jedna tabletka dziennie - zapobieganie chorobie lub jej leczenie wymaga czegoś więcej niż tylko pigułek. Potrzeba wglądu.
2:51Zrozumieć HIV i AIDS
Oto 9 rzeczy, które powinieneś wiedzieć o HIV, które pomogą Ci zachować zdrowie i szczęście przez wiele lat, niezależnie od tego, czy jesteś zarażony, czy nie.
Wczesne wykrywanie i wczesne leczenie
Kristen Curette / Stocksy United
Na początku zakażenia wirusem HIV często nie występują żadne objawy, a kiedy objawy się pojawiają, często dzieje się tak po tym, jak wirus spowodował nieodwracalne uszkodzenie układu odpornościowego osoby.
Dlatego ważne jest, aby przejść badanie, jeśli uważasz, że mogłeś zostać narażony. Wczesne leczenie, zanim wystąpią objawy, może znacznie poprawić wyniki.
Leczenie na podstawie diagnozy zwiększa oczekiwaną długość życia
30 września 2015 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zrewidowała swoje globalne wytyczne dotyczące leczenia HIV, zalecając natychmiastowe rozpoczęcie terapii antyretrowirusowej (ART) w momencie rozpoznania.
Według przełomowego badania Strategic Timing of Antiretroviral Treatment (START), leczenie w momencie diagnozy zwiększa prawdopodobieństwo normalnej długości życia i zmniejsza ryzyko zachorowania na zakażenie wirusem HIV o ponad 50%.
Dzieje się tak niezależnie od Twojego wieku, orientacji seksualnej, miejsca zamieszkania, dochodów czy statusu odpornościowego.
Testy na obecność wirusa HIV są dla każdego
Wczesna diagnoza = wczesne leczenie = lepszy stan zdrowia = dłuższe życie. Aż od 20 do 25% z szacowanych 1,2 miliona Amerykanów żyjących z HIV pozostaje niezdiagnozowanych.
Amerykańska Grupa Zadaniowa ds. Usług Prewencyjnych (USPSTF) wydała zalecenia, aby każda osoba w wieku od 15 do 65 lat była poddawana badaniom przesiewowym w kierunku HIV w ramach rutynowej opieki medycznej. Zalecenia zostały sformułowane zgodnie z dowodami wskazującymi, że wczesne rozpoczęcie leczenia przeciwretrowirusowego skutkuje mniejszą liczbą chorób związanych z HIV i niezwiązanymi z HIV oraz zmniejsza zakaźność osoby zakażonej wirusem HIV.
Które testy na obecność wirusa HIV są najdokładniejsze?Testy na HIV w domu działają
W lipcu 2012 r. Amerykańska Agencja ds.Żywności i Leków (FDA) wydała zgodę naDomowy test na HIV OraQuick, zapewniając konsumentom pierwszy, dostępny bez recepty, doustny test na HIV, który może dostarczyć poufnych wyników w zaledwie 20 minut. Zgoda FDA została przyjęta z zadowoleniem przez wiele organizacji lokalnych, które od dawna wymieniają korzyści płynące z testów w domu w czasie, gdy 20% z 1,2 miliona Amerykanów zakażonych wirusem HIV nie zdaje sobie sprawy ze swojego statusu.
Terapia HIV może zredukować ryzyko do zera
Leczenie jako profilaktyka (TasP) to strategia profilaktyczna, w ramach której osoba zakażona wirusem HIV przyjmuje leczenie HIV, aby zapobiec przeniesieniu zakażenia na niezainfekowanego partnera.
Aktualne badania wykazały, że osoby zakażone wirusem HIV, które osiągają i utrzymują niewykrywalne miano wirusa, eliminują ryzyko przeniesienia wirusa HIV na niezainfekowanego partnera.
Badania PARTNER1 i PARTNER2, które trwały od 2010 do 2018 roku, nie wykazały ani jednego przypadku przenoszenia wirusa wśród 1670 par homoseksualnych i heteroseksualnych o mieszanym statusie, które stosowały TasP w celu zapobiegania HIV.
Wyniki zostały ogłoszone jako przełom w ramach międzynarodowej kampanii na rzecz zdrowia publicznego o nazwie „U = U” (niewykrywalne = nieprzekazywalne).
PrEP może pomóc Ci uniknąć wirusa HIV
Profilaktyka przedekspozycyjna (PrEP) to strategia zapobiegania HIV stosowana przez osoby z wysokim ryzykiem ekspozycji na HIV. Wiadomo, że codzienne stosowanie leków przeciwretrowirusowych znacznie zmniejsza ryzyko zarażenia się wirusem HIV o 75 do 92%.
Podejście oparte na dowodach jest uważane za ważną część ogólnej strategii zapobiegania HIV, która obejmuje ciągłe konsekwentne stosowanie prezerwatyw i zmniejszenie liczby partnerów seksualnych. PrEP nie jest przeznaczony do stosowania w izolacji.
14 maja 2014 roku amerykańska służba zdrowia publicznego (USPHS) zaktualizowała swoje wytyczne kliniczne, wzywając do codziennego stosowania PrEP u osób zakażonych wirusem HIV, u których istnieje znaczne ryzyko zakażenia.
Bezpieczna ciąża jest możliwa
Według Wspólnego Programu Narodów Zjednoczonych ds. HIV / AIDS (UNAIDS) prawie połowa wszystkich par zakażonych wirusem HIV na świecie wykazuje serodiscordację, co oznacza, że jeden partner jest nosicielem wirusa HIV, a drugi nie.
W samych Stanach Zjednoczonych jest ponad 140 000 par heteroseksualnych, które są serodiscordantami, z których bardzo wiele jest w wieku rozrodczym.
Dzięki znacznym postępom w ART, a także innym interwencjom zapobiegawczym, pary serodiscordance mają znacznie większe możliwości zajścia w ciążę niż kiedykolwiek wcześniej. Opieka przed ciążą i prenatalna może zminimalizować ryzyko przeniesienia zakażenia zarówno na dziecko, jak i na niezakażonego partnera.
Prezerwatywy są tak samo ważne jak zawsze
Oprócz abstynencji prezerwatywy pozostają najbardziej skutecznymi środkami zapobiegania HIV.
Badania wskazują, że prezerwatywy mogą zmniejszyć ryzyko przeniesienia wirusa HIV o 80 do 93%. Dla porównania, PrEP zmniejsza ryzyko transmisji o 75 do 92%, a TasP może całkowicie wyeliminować to ryzyko, ale tylko wtedy, gdy zakażony partner ma niewykrywalne miano wirusa.
Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC), tylko 59,8% osób z HIV jest objętych supresją wirusów.
Pomoc finansowa jest dostępna
Koszt terapii antyretrowirusowej pozostaje wyzwaniem - a nawet barierą - lub wieloma. Według organizacji non-profit Fair Pricing Coalition (FPC) leki na HIV są często niedostępne lub droższe niż inne leki chroniczne.
Aby zapewnić przystępny cenowo dostęp, FDC wynegocjowało programy współpłacenia i pomocy pacjentom (PAP) z większością producentów leków na HIV. Oba programy zapewniają pomoc pacjentom, którzy spełniają kryteria kwalifikowalności oparte na corocznie aktualizowanym federalnym poziomie ubóstwa (FPL).
Jeśli potrzebujesz pomocy w opłaceniu recepty, poproś swojego lekarza o skierowanie do pracownika socjalnego, który pomoże Ci znaleźć najlepsze sposoby uzyskania pomocy w zakresie leków na receptę.