Zaburzenia endokrynologiczne to choroby i stany wpływające na układ hormonalny. Układ hormonalny obejmuje gruczoły, które wydzielają hormony, które mają wpływ na inne narządy ciała.
andresr / Getty ImagesZaburzenia endokrynologiczne
Twoje kluczowe gruczoły dokrewne obejmują:
- Tarczyca
- Przysadka mózgowa
- Szyszynka
- Trzustka
- Jajników
- Testy
- Przytarczyca
- Podwzgórze
- Nadnercza
Niektóre z najczęstszych zaburzeń endokrynologicznych obejmują szereg chorób związanych z tarczycą, w tym:
- Niedoczynność tarczycy
- Nadczynność tarczycy
- Zapalenie tarczycy Hashimoto
- Choroba Gravesa-Basedowa
- Rak tarczycy
- Wole
- Zapalenie tarczycy
- Guzki tarczycy
Niektóre inne powszechne zaburzenia endokrynologiczne obejmują:
- Zaburzenia nadnerczy
- Cukrzyca
- Osteoporoza
- Zaburzenia przysadki
- Zespół policystycznych jajników
Przyczyny zaburzeń endokrynologicznych
Zaburzenia endokrynologiczne mają wiele przyczyn, w tym:
- Jakiś rodzaj dysfunkcji samego gruczołu, który może być spowodowany genetyką, urazem lub infekcją
- Łagodne lub rakowe guzy lub narośle na gruczole
- Choroba autoimmunologiczna, w której przeciwciała atakują gruczoł
- Problem z komunikacją między gruczołami wydzielania wewnętrznego lub brak stymulacji jednego gruczołu w razie potrzeby
- Choroba genetyczna, taka jak mnoga gruczolakowatość wewnątrzwydzielnicza (MEN) lub wrodzona niedoczynność tarczycy
Jak diagnozuje się zaburzenia endokrynologiczne?
Zaburzenia endokrynologiczne są często diagnozowane poprzez połączenie oceny klinicznej objawów i wywiadu medycznego, badań krwi, aw niektórych przypadkach badań obrazowych i biopsji.
Zazwyczaj zaburzenia endokrynologiczne powodują niedobór lub nadmiar hormonu, więc badanie na obecność lub brak wystarczającej ilości hormonów oraz zdolności organizmu do ich produkcji, gdy zostanie to zakwestionowane, jest kluczowym krokiem w diagnostyce.
Na przykład badanie w kierunku zaburzeń nadnerczy może obejmować pomiar poziomu kluczowego hormonu nadnerczy - kortyzolu, a także testy prowokacyjne, które mierzą zdolność organizmu do wytwarzania kortyzolu podczas stymulacji. dłuższy okres (na przykład w przypadku testu hemoglobiny A1C) i może również przyjrzeć się zdolności organizmu do odpowiedzi na glukozę, na przykład w teście prowokacji glukozą. Zespół policystycznych jajników obejmuje połączenie badań krwi w celu oceny estrogenu i testosteronu poziomy, wraz z badaniami obrazowymi w celu wykrycia torbieli jajników.
Zaburzenia endokrynologiczne gruczołu tarczowego są zwykle diagnozowane na podstawie badania klinicznego i badań krwi, aw niektórych przypadkach badań obrazowych i biopsji tarczycy.
Co to jest choroba autoimmunologiczna?
Układ odpornościowy jest złożony, a jego zadaniem jest ochrona nas przed chorobami i infekcjami, w tym bakteriami, wirusami i patogenami.
W przypadku chorób autoimmunologicznych układ odpornościowy jest zdezorientowany i atakuje zdrowe komórki, narządy, tkanki i gruczoły w organizmie, jakby były infekcjami lub patogenami. Choroba autoimmunologiczna jest czasami określana przez układ odpornościowy jako „przyjazny ogień” przeciwko naszemu ciału.
Niektóre z lepiej znanych chorób autoimmunologicznych obejmują zapalenie tarczycy Hashimoto, chorobę Gravesa-Basedowa, stwardnienie rozsiane, reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń i łysienie.
Przyczyny chorób autoimmunologicznych
Przyczyny większości chorób autoimmunologicznych nie są dobrze znane ani zrozumiane. Ale eksperci wiedzą, że kombinacja czynników - genetyka, ekspozycja na toksyny, stres, ciąża, niedobory żywieniowe i inne - może wywołać u niektórych ludzi i może spowodować jedną z około 80 różnych chorób, które są uważane za autoimmunologiczne. Wcześniejsze
Jakie są objawy choroby autoimmunologicznej?
Diagnoza chorób autoimmunologicznych może być skomplikowana, ponieważ w niektórych przypadkach wczesne objawy mogą być niejasne i ogólne, takie jak zmęczenie, bóle mięśni i mgła mózgowa. Ale najczęstszym objawem w większości chorób autoimmunologicznych jest stan zapalny, który może powodować ból, obrzęk, a na zewnątrz zaczerwienienie.
Inne objawy naprawdę zależą od celu choroby autoimmunologicznej. W przypadku autoimmunologicznej choroby tarczycy objawy, takie jak zmęczenie i zmiany masy ciała, odzwierciedlają zmiany w czynności tarczycy. Stwardnienie rozsiane, które atakuje komunikację między mięśniami, może powodować trudności z koordynacją i chodzeniem. Reumatoidalne zapalenie stawów, które atakuje stawy, może powodować ból i obrzęk stawów oraz osłabienie funkcji.
Jak diagnozuje się i leczy chorobę autoimmunologiczną?
Diagnoza i leczenie chorób autoimmunologicznych zależy od choroby. Proces diagnozy zazwyczaj obejmuje badanie kliniczne, wywiad rodzinny i badania krwi jako punkt wyjścia. Badania krwi mogą mierzyć kluczowe funkcje narządów, które są celem, ale kluczowymi pomiarami są zwykle ocena poziomu przeciwciał oraz markerów i miary zapalenia i odpowiedzi zapalnej w organizmie.
W niektórych przypadkach można wykonać badania obrazowe, takie jak prześwietlenie rentgenowskie w celu oceny uszkodzenia stawów w reumatoidalnym zapaleniu stawów lub rezonans magnetyczny w celu wykrycia uszkodzeń mózgu w stwardnieniu rozsianym. W niektórych przypadkach mogą być potrzebne biopsje w celu odróżnienia zmian łagodnych od zmian nowotworowych, cyst, guzków lub guzów lub mogą pomóc w dalszym wykrywaniu przeciwciał, które nie są widoczne w badaniu krwi, ale są obecne w narządach lub gruczołach.
Leczenie chorób autoimmunologicznych często ma na celu zmniejszenie stanu zapalnego, złagodzenie związanych z nim objawów i przywrócenie równowagi wszystkich dotkniętych hormonów. W przypadku bardziej wyniszczających chorób autoimmunologicznych istotną częścią leczenia może być modulacja układu odpornościowego w celu spowolnienia tempa trwałego uszkodzenia narządów i tkanek.
-test.jpg)
