Subkliniczna niedoczynność tarczycy i serce

W niedoczynności tarczycy gruczoł tarczowy nie wytwarza wystarczającej ilości hormonu tarczycy, tyroksyny (zwanego również T4). Ponieważ T4 ma kluczowe znaczenie w regulowaniu metabolizmu organizmu, funkcji trawienia, funkcji mięśni i pracy serca, niedoczynność tarczycy jest zawsze poważnym problemem.

Sam gruczoł tarczycy jest regulowany przez hormon TSH (hormon tyreotropowy), który jest wytwarzany w przysadce mózgowej. Jeśli tarczyca nie wytwarza wystarczającej ilości T4, poziom TSH wzrasta, aby stymulować tarczycę do cięższej pracy. W niedoczynności tarczycy - w której tarczyca po prostu nie może wytworzyć wystarczającej ilości T4 - poziomy TSH są prawie zawsze znacznie podwyższone.

Co to jest subkliniczna niedoczynność tarczycy?

Subkliniczna niedoczynność tarczycy to stan, w którym poziomy T4 pozostają w normalnym zakresie (to znaczy jawna niedoczynność tarczycy nie występuje), ale poziomy TSH są podwyższone: wysokie poziomy TSH są wymagane do utrzymania tego prawidłowego poziomu T4. Niedoczynność tarczycy oznacza, że ​​sama tarczyca nie funkcjonuje całkowicie normalnie. Tylko przez „ubijanie” tarczycy (z wysokim poziomem TSH) można utrzymać odpowiedni poziom T4.

Obecnie istnieje wiele kontrowersji dotyczących prawdziwego znaczenia subklinicznej niedoczynności tarczycy. Ponieważ poziomy T4 są w rzeczywistości normalne w tym stanie, w teorii subkliniczna niedoczynność tarczycy nie powinna stanowić większego problemu. Dowody wskazują jednak, że subkliniczna niedoczynność tarczycy przynajmniej czasami powoduje problemy kliniczne - dlatego przynajmniej w niektórych przypadkach należy ją leczyć.

Być może największym problemem związanym z subkliniczną niedoczynnością tarczycy jest to, że może ona wpływać na serce, jeśli poziom TSH przekroczy 10.

Diagnoza

Ten stan jest diagnozowany za pomocą badań krwi, w szczególności poprzez pomiar poziomów T4 i TSH. Subkliniczna niedoczynność tarczycy występuje, gdy poziomy T4 mieszczą się w normalnym zakresie (4 do 12 ug / dl), a poziomy TSH są powyżej prawidłowego zakresu (0,3 do 4 mU / l). Jednak wielu ekspertów uważa subkliniczną niedoczynność tarczycy za „znaczącą” tylko wtedy, gdy poziomy TSH są znacznie podwyższone: powyżej 10 mU / l.

Czy powinieneś zostać przetestowany?

W dawnych czasach (dziesięć lub dwie lata temu) badanie czynności tarczycy było rutynową częścią oceny lekarskiej. Jednak w interesie oszczędności kosztów często nie jest to już rutynowe.

Jeśli masz objawy wskazujące na niedoczynność tarczycy (patrz powyżej), jeśli masz podwyższony poziom cholesterolu lub jeśli chcesz mieć pewność, że robisz wszystko, co w Twojej mocy, aby zmniejszyć ryzyko sercowe, rozsądne jest poproszenie lekarza o wykonanie badań krwi tarczycy. .

Przyczyny

Uważa się, że subkliniczna niedoczynność tarczycy jest jedynie łagodną lub wczesną postacią zaburzeń, które zwykle powodują jawną niedoczynność tarczycy - najczęściej autoimmunologiczne zapalenie tarczycy (zapalenie tarczycy Hashimoto). Niedoczynność tarczycy rozwinie jawną niedoczynność tarczycy z niskim poziomem T4 i wszystkimi towarzyszącymi jej objawami. Tak więc jednym z powodów, dla których niektórzy lekarze leczą subkliniczną niedoczynność tarczycy jest zapobieganie ostatecznemu rozwojowi znacznie poważniejszego stanu prawdziwej niedoczynności tarczycy.

Poradnik do dyskusji dla lekarzy zajmujących się chorobami tarczycy

Pobierz nasz przewodnik do wydrukowania na kolejną wizytę u lekarza, który pomoże Ci zadać właściwe pytania.

Wyślij do siebie lub ukochanej osoby.

Ten przewodnik dyskusyjny lekarza został wysłany na adres {{form.email}}.

Wystąpił błąd. Proszę spróbuj ponownie.

Objawy

Chociaż ten stan najwyraźniej nie powoduje objawów u większości ludzi, niektórzy przyznają się do łagodnych objawów wskazujących na niedoczynność tarczycy, takich jak zaparcia, zmęczenie lub niewyjaśniony przyrost masy ciała. Sugeruje się również, że osoby z subkliniczną niedoczynnością tarczycy mogą mieć większą częstość występowania znacznego lęku, depresji lub zaburzeń poznawczych.

Jak to wpływa na serce

Oprócz ryzyka ewentualnego rozwinięcia się jawnej niedoczynności tarczycy, głównym problemem związanym z subkliniczną niedoczynnością tarczycy jest to, że jest ona związana ze zwiększoną częstością występowania chorób sercowo-naczyniowych.

W kilku badaniach wykazano obecnie związek między wysokim poziomem TSH (powyżej 10 mU / l) a rozwojem choroby wieńcowej (CAD). W zbiorczej analizie kilku badań klinicznych, które obejmowały ponad 25 000 pacjentów, subkliniczna niedoczynność tarczycy była związana ze zwiększoną częstością występowania zawału serca, objawowej CAD i zgonu sercowego. W innej zbiorczej analizie stwierdzono znacznie zwiększone ryzyko niewydolności serca u pacjentów z subkliniczna niedoczynność tarczycy. W kilku badaniach powiązano subkliniczną niedoczynność tarczycy ze zwiększonym poziomem cholesterolu.

Chociaż związek nie dowodzi przyczyny i skutku, należy zauważyć, że jawna niedoczynność tarczycy z pewnością prowadzi do poważnych chorób serca. Fakt ten uwiarygodnia pogląd, że subkliniczna niedoczynność tarczycy może również negatywnie wpływać na serce. Wzrost ryzyka sercowego obserwowany przy subklinicznej niedoczynności tarczycy jest rzeczywiście najbardziej niepokojącą cechą tego schorzenia.

Leczenie

Subkliniczną niedoczynność tarczycy można leczyć, stosując zastępczą terapię hormonalną tarczycy. Leczenie polega na dokładnym monitorowaniu stężenia TSH we krwi; podaje się wystarczającą ilość hormonu tarczycy, aby obniżyć poziom TSH z powrotem do normalnego zakresu.

Istnieją ograniczone dowody z badań klinicznych, że leczenie subklinicznej niedoczynności tarczycy łagodzi objawy. W badaniach, które sugerują, że łagodzi objawy, wymierne korzyści wydają się ograniczone do tych pacjentów, u których początkowe poziomy TSH są znacznie podwyższone (to znaczy powyżej 10 mU / l).

Podobnie, dowody na to, że leczenie subklinicznej niedoczynności tarczycy zmniejsza ryzyko chorób serca, są również ograniczone. W badaniu przeprowadzonym w Wielkiej Brytanii, wśród młodszych pacjentów (w wieku poniżej 70 lat) z subkliniczną niedoczynnością tarczycy, ryzyko późniejszej choroby serca było istotnie mniejsze u pacjentów leczonych hormonami tarczycy. Nie zaobserwowano korzyści z leczenia u starszych pacjentów z subkliniczną niedoczynnością tarczycy.

Ponadto leczenie subklinicznej niedoczynności tarczycy znacząco poprawia kilka czynników ryzyka sercowo-naczyniowego, w tym poziom cholesterolu, poziom CRP i funkcję naczyń.

Podsumowanie

Większość ekspertów zaleca leczenie subklinicznej niedoczynności tarczycy, gdy poziom TSH jest wyższy niż 10 mU / l, niezależnie od tego, czy występują objawy. Wyjątkiem są kobiety, które są w ciąży lub próbują zajść w ciążę.

Kwestią sporną pozostaje, czy subkliniczna niedoczynność tarczycy powinna być leczona, gdy poziom TSH jest niższy niż 10 mU / l. Wielu lekarzy zaleca leczenie nawet w tym dolnym zakresie, jeśli pacjenci mają objawy sugerujące niedoczynność tarczycy lub mają podwyższony poziom cholesterolu lub inne czynniki ryzyka chorób serca.