Jak leczy się toczeń

Plany leczenia tocznia są dostosowane do twoich indywidualnych potrzeb i mogą się zmieniać w czasie. Zakres i skuteczność leczenia tocznia wzrosły, dając lekarzom większy wybór w zakresie postępowania z chorobą po postawieniu diagnozy i później. Można stosować między innymi leki na receptę, takie jak leki immunosupresyjne i przeciwzapalne. Ważne jest, abyś ściśle współpracował z lekarzem i odgrywał aktywną rolę w zarządzaniu chorobą, regularnie ponownie oceniając swój plan leczenia, aby zapewnić, że jest on jak najbardziej skuteczny.

Po zdiagnozowaniu tocznia twój lekarz opracuje dla ciebie plan leczenia w oparciu o twój wiek, płeć, zdrowie, objawy i styl życia. Tworząc plan leczenia, lekarz ma kilka celów:

• Zmniejszyć stan zapalny spowodowany chorobą
• Tłumić nieprawidłowości układu odpornościowego, które są odpowiedzialne za zapalenie tkanek
• Zapobiegaj flarom i lecz je, gdy się pojawią
• Objawy kontrolne
• Zminimalizuj komplikacje

Bardzo dobrze / Emily Roberts

Recepty

Leki na receptę są ważnym aspektem leczenia wielu pacjentów z toczniem rumieniowatym układowym (SLE), głównym typem tocznia. Obecnie dostępny jest szereg opcji leków, co zwiększyło potencjał skutecznego leczenia i znakomitych wyników leczenia.

Leczenie tocznia powinno obejmować tak mało leków, jak to możliwe, przez tak krótki czas, jak to możliwe. Niektórzy pacjenci nigdy nie wymagają leków, a inni przyjmują je tylko w razie potrzeby lub w krótkich odstępach czasu, ale wielu wymaga stałej terapii zmiennymi dawkami. Pomimo swojej przydatności żadne leki nie są pozbawione ryzyka. Leki najczęściej stosowane do kontrolowania objawów tocznia to:

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)
• Leki przeciwmalaryczne
• Kortykosteroidy
• Immunosupresyjne / modyfikujące przebieg choroby leki przeciwreumatyczne (DMARD)

Jeśli masz łagodne objawy tocznia, prawdopodobnie będziesz leczony lekami przeciwmalarycznymi i potencjalnie NLPZ i / lub krótkoterminową dawką kortykosteroidów.

Jeśli masz umiarkowane objawy tocznia, twój plan leczenia będzie prawdopodobnie obejmował lek przeciwmalaryczny wraz z krótkoterminowym kortykosteroidem, dopóki lek przeciwmalaryczny nie zacznie działać. Możesz również skorzystać ze środka immunosupresyjnego.

W przypadku ciężkich objawów tocznia, które obejmują twoje narządy, prawdopodobnie będziesz potrzebować intensywnej dawki terapii immunosupresyjnej. Możesz również przez krótki czas otrzymywać duże dawki kortykosteroidu, aby zmniejszyć stan zapalny. Podobnie jak w przypadku łagodnego i umiarkowanego tocznia, prawdopodobnie również skorzystasz z leku przeciwmalarycznego.

Różnorodność dostępnych opcji i złożoność planów leczenia może być przytłaczająca i zagmatwana. Kiedy twój lekarz opracuje plan leczenia, ważne jest, aby dokładnie zrozumieć powód zażywania leku, jak to działa, ile masz zażyć, kiedy musisz go wziąć i jakie mogą być potencjalne skutki uboczne. być. Jeśli nie masz pewności, zapytaj.

Większość pacjentów dobrze sobie radzi na lekach tocznia i doświadcza kilku efektów ubocznych. Jeśli tak, staraj się nie zniechęcać, pamiętając, że zwykle dostępne są alternatywne leki. Należy również natychmiast powiadomić lekarza. Nagłe zaprzestanie przyjmowania niektórych leków może być niebezpieczne i nigdy nie należy przerywać ani zmieniać leczenia bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.

Przewodnik do dyskusji doktora tocznia

Pobierz nasz przewodnik do wydrukowania na kolejną wizytę u lekarza, który pomoże Ci zadać właściwe pytania.

Wyślij do siebie lub ukochanej osoby.

Ten przewodnik dyskusyjny lekarza został wysłany na adres {{form.email}}.

Wystąpił błąd. Proszę spróbuj ponownie.

Leki przeciwmalaryczne

Leki przeciwmalaryczne zostały po raz pierwszy opracowane podczas II wojny światowej, ponieważ brakowało chininy, standardowego leczenia malarii. Naukowcy odkryli, że leki przeciwmalaryczne mogą być również stosowane w leczeniu bólu stawów występującego przy reumatoidalnym zapaleniu stawów. Późniejsze użycie wykazało, że te leki są skuteczne w kontrolowaniu tych stanów związanych z toczniem:

• Toczeń zapalenie stawów
• Wysypki skórne
• Owrzodzenia jamy ustnej
• Zmęczenie
• Gorączka
• Zapalenie płuc

Leki przeciwmalaryczne, które są zatwierdzone przez Amerykańską Agencję ds.Żywności i Leków (FDA) do leczenia tocznia, są stosowane w celu zapobiegania zaostrzeniom, gdy są przyjmowane w sposób ciągły, ale nie są używane do leczenia poważniejszych, ogólnoustrojowych postaci tocznia, które wpływają na narządy.

Może minąć tygodnie lub miesiące, zanim zauważysz, że te leki kontrolują objawy choroby.

Rodzaje leków przeciwmalarycznych obejmują:

• Plaquenil (siarczan hydroksychlorochiny)
• Aralen (chlorochina)

Chociaż nadal stosuje się chlorochinę, ze względu na większe bezpieczeństwo zwykle preferowany jest siarczan hydroksychlorochiny, którego działanie przeciwzapalne nie jest dobrze poznane. Leki przeciwmalaryczne wpływają również na płytki krwi, zmniejszając ryzyko zakrzepów krwi i obniżając poziom lipidów w osoczu.

Skutki uboczne leków przeciwmalarycznych mogą obejmować:

• Niestrawność
• Uszkodzenie siatkówki oka (rzadko)

NLPZ

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) stanowią dużą i zróżnicowaną chemicznie grupę leków o właściwościach przeciwbólowych, przeciwzapalnych i obniżających gorączkę. Ból i zapalenie są częstymi problemami u pacjentów z toczniem, a NLPZ są zwykle lekami z wyboru dla pacjentów z łagodnym toczniem z niewielkim lub żadnym zaangażowaniem narządu, chociaż nie zostały one oficjalnie zatwierdzone przez FDA do leczenia tocznia. Pacjenci z poważnym zajęciem narządów mogą wymagać silniejszych leków przeciwzapalnych i immunosupresyjnych.

Podczas gdy niektóre NLPZ, takie jak ibuprofen i naproksen, są dostępne bez recepty, w przypadku innych potrzebna jest recepta lekarza. NLPZ mogą być stosowane samodzielnie lub w połączeniu z innymi rodzajami leków w celu uśmierzenia bólu, obrzęku i gorączki. Ważne jest, aby przyjmować te leki pod kierunkiem lekarza. NLPZ mogą być jedynym lekiem potrzebnym do leczenia łagodnego zaostrzenia, ale bardziej aktywna choroba może wymagać dodatkowych leków.

Typowe działania niepożądane NLPZ mogą obejmować:

• Niestrawność
• Zgaga
• Biegunka
• Zatrzymanie płynów

U niektórych osób po stosowaniu NLPZ rozwijają się również powikłania wątrobowe, nerkowe, sercowo-naczyniowe, a nawet neurologiczne, dlatego szczególnie ważne jest, aby pozostawać w bliskim kontakcie z lekarzem podczas przyjmowania tych leków.

Chociaż wydaje się, że wszystkie NLPZ działają w ten sam sposób, nie wszystkie z nich mają taki sam wpływ na każdą osobę. Ponadto pacjenci mogą dobrze sobie radzić na jednym NLPZ przez pewien czas, a następnie z nieznanego powodu mogą zacząć nie odnosić z niego żadnych korzyści. Zmiana na inny NLPZ może przynieść pożądane efekty. W danym momencie należy stosować tylko jeden NLPZ.

Kortykosteroidy

Kortykosteroidy to hormony wydzielane przez korę nadnerczy. Syntetyczne wersje tych cząsteczek są stosowane terapeutycznie jako silne leki przeciwzapalne. Termin „sterydy” jest często źle rozumiany i mylenie kortykosteroidów ze sterydami anabolicznymi może prowadzić do nieporozumień.

Kortykosteroidy zostały zatwierdzone przez FDA do leczenia tocznia i są zwykle podawane doustnie.

W okresach ciężkiej choroby można je podawać dożylnie. Ale po ustabilizowaniu się, należy wznowić podawanie doustne. Ponieważ są to silne leki, lekarz będzie poszukiwał najniższej dawki zapewniającej największe korzyści.

Pacjenci z toczniem z objawami, które nie ulegają poprawie lub u których nie oczekuje się odpowiedzi na NLPZ lub leki przeciwmalaryczne, mogą otrzymać kortykosteroid. Chociaż kortykosteroidy mają potencjalnie poważne skutki uboczne, są bardzo skuteczne w zmniejszaniu stanu zapalnego, łagodzeniu bólu i zmęczenia mięśni i stawów oraz tłumieniu układu odpornościowego. Są również przydatne w kontrolowaniu zajęcia głównych narządów związanych z toczniem.

Gdy objawy ustąpią, dawkę zwykle zmniejsza się, aż do osiągnięcia najniższej możliwej dawki, która kontroluje aktywność choroby. W tym czasie należy uważnie obserwować pacjenta pod kątem zaostrzeń lub nawrotów bólu stawów i mięśni, gorączki i zmęczenia, które mogą wystąpić po zmniejszeniu dawki.

Niektórzy pacjenci mogą wymagać kortykosteroidów tylko w aktywnych stadiach choroby; osoby z ciężką chorobą lub poważniejszym zajęciem narządów mogą wymagać długotrwałego leczenia. Lekarze czasami podają bardzo duże ilości kortykosteroidów dożylnie przez krótki okres czasu (dni), co nazywa się terapią bolusem lub terapią pulsacyjną.

Po długotrwałej terapii kortykosteroidami nie wolno nagle odstawiać leków.

Podawanie kortykosteroidów powoduje spowolnienie lub zatrzymanie własnej produkcji hormonów nadnerczy przez organizm, a nagłe odstawienie leku może spowodować niewydolność nadnerczy lub nawet przełom nadnerczy (stan potencjalnie zagrażający życiu). Zmniejszenie dawki pozwala nadnerczom organizmu odzyskać i wznowić produkcję naturalnych hormonów. Im dłużej byłeś na kortykosteroidach, tym trudniej jest obniżyć dawkę lub zaprzestać ich stosowania.

Kortykosteroidy stosowane w leczeniu tocznia obejmują:

• Prednison (Sterapred) - używany najczęściej by leczyć toczeń; zobacz więcej poniżej
• Hydrokortyzon (Cortef, Hydrocortone)
• Metyloprednizolon (Medrol)
• Deksametazon (dekadron)

Kortykosteroidy są dostępne jako:

• Miejscowe kremy lub maści (na wysypki skórne)
• Tabletki doustne
• Płynne roztwory
• Zastrzyki steroidowe (zastrzyki domięśniowe lub dożylne)

Krótkoterminowe skutki uboczne kortykosteroidów mogą obejmować:

• Zwiększone ciśnienie w oczach (jaskra)
• Obrzęk
• Wysokie ciśnienie krwi
• Zwiększony apetyt
• Przybranie na wadze

Długoterminowe skutki uboczne kortykosteroidów mogą obejmować:

• Zaćma
• Wysoki poziom cukru we krwi (cukrzyca)
• Infekcje
• Osłabione lub uszkodzone kości (osteoporoza i martwica kości)
• Dłuższy czas gojenia się ran
• Cieńsza skóra, która jest łatwiejsza do siniaków
• Rozstępy

Zwykle im wyższa dawka i im dłużej są przyjmowane, tym większe ryzyko i nasilenie działań niepożądanych. Jeśli stosujesz kortykosteroidy, powinieneś porozmawiać z lekarzem o przyjmowaniu suplementów wapnia i witaminy D lub lekach zmniejszających ryzyko osteoporozy.

Więcej o prednisonie

Prednizon jest typowym kortykosteroidem przepisywanym przez lekarzy, samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami, ale zwykle jest stosowany jako lek krótkotrwały. Jest niezwykle skuteczny w leczeniu aktywnego tocznia i objawy często szybko ustępują. Ci z łagodnymi przypadkami aktywnego tocznia mogą wcale nie potrzebować leku.

Skontaktuj się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów, które nie ustępują lub są ciężkie podczas przyjmowania prednizonu:

• Bóle głowy
• Zawroty głowy
• Trudności w zasypianiu lub zasypianiu
• Niewłaściwe szczęście
• Ekstremalne zmiany nastroju
• Zmiany osobowości
• Wylupiaste oczy
• Trądzik
• Cienka, delikatna skóra
• Czerwone lub fioletowe plamy lub linie pod skórą
• Spowolnione gojenie się skaleczeń i siniaków
• Zwiększony wzrost włosów
• Zmiany w sposobie rozprowadzania tłuszczu po całym ciele
• Ekstremalne zmęczenie
• Słabe mięśnie
• Nieregularne lub nieobecne miesiączki
• Zmniejszone pożądanie seksualne
• Zgaga
• Zwiększona potliwość

Skontaktuj się z lekarzemnatychmiastjeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z poniższych objawów podczas przyjmowania prednizonu:

• Problemy ze wzrokiem
• Ból oka, zaczerwienienie lub łzawienie
• Ból gardła, gorączka, dreszcze, kaszel lub inne oznaki infekcji
• Drgawki
• Depresja
• Utrata kontaktu z rzeczywistością
• Dezorientacja
• Drganie lub napięcie mięśni
• Uścisk dłoni, których nie możesz kontrolować
• Drętwienie, pieczenie lub mrowienie twarzy, rąk, nóg, stóp lub dłoni
• Rozstrój żołądka
• Wymioty
• Zawroty
• Nieregularne tętno
• Nagły przyrost masy ciała
• Obrzęk lub ból brzucha
• Trudności w oddychaniu
• Wysypka
• Pokrzywka
• Swędzący

Leki immunosupresyjne / DMARD (leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby)

Leki immunosupresyjne i inne leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARD) są stosowane „poza wskazaniami” (co oznacza, że ​​nie zostały zatwierdzone przez FDA do leczenia tocznia) w poważnych, ogólnoustrojowych przypadkach tocznia, w których główne narządy, takie jak nerki są dotknięte chorobą lub w których występuje ciężkie zapalenie mięśni lub nieuleczalne zapalenie stawów. Leki immunosupresyjne mogą być również stosowane w celu zmniejszenia lub czasami wyeliminowania konieczności stosowania kortykosteroidów, oszczędzając w ten sposób niepożądane skutki uboczne długotrwałej terapii kortykosteroidami. Leki immunosupresyjne hamują nadreaktywność układu odpornościowego na różne sposoby.

Leki immunosupresyjne i DMARD mogą mieć również poważne skutki uboczne. Jednak skutki uboczne zależą od przyjmowanej dawki i na ogół są odwracalne po zmniejszeniu dawki lub zaprzestaniu leczenia zgodnie z zaleceniami lekarza. Leki te można podawać doustnie lub we wlewie (wlew leku do żyły przez małą rurkę).

Istnieje wiele poważnych zagrożeń związanych ze stosowaniem leków immunosupresyjnych i DMARD. Należą do nich:

• Immunosupresja
• Zwiększona podatność na infekcje
• Zahamowanie czynności szpiku kostnego
• Rozwój nowotworów złośliwych

Dostępnych jest wiele leków immunosupresyjnych i innych leków przeciwreumatycznych modyfikujących przebieg choroby do leczenia tocznia. Wszystkie te odnoszą się do grupy leków zasadniczo stosowanych jako druga linia obrony przed toczniem i innymi formami zapalenia stawów. Chociaż mają różne mechanizmy działania, każdy z nich działa w celu zmniejszenia lub zapobiegania odpowiedzi immunologicznej.

Środki immunosupresyjne i DMARD stosowane w leczeniu tocznia obejmują:

• Cyklofosfamid (Cytoxan)
• Mykofenolan mofetylu (CellCept): ten lek jest często stosowany w leczeniu tocznia nerkowego lub opornego na leczenie tocznia rumieniowatego układowego, głównej postaci tocznia, i pomaga zmniejszyć dawkę steroidów, których możesz potrzebować.
• Azatiopryna (Imuran, Azasan): Azatiopryna działa poprzez hamowanie replikacji genów i późniejszej aktywacji limfocytów T. Na podstawie badań na myszach i szczurach oraz na ludziach, azatiopryna jest uważana za słaby środek immunosupresyjny. Jest jednak tańszy niż inne środki immunosupresyjne i można go stosować zamiast sterydów. W szczególności azatiopryna działa dobrze po rozpoczęciu leczenia cyklofosfamidem lub mykofenolanem.
• Metotreksat (Rheumatrex)

Skutki uboczne tych leków mogą obejmować:

• Nudności
• Wymioty
• Wypadanie włosów
• Problemy z pęcherzem
• Zmniejszona płodność
• Zwiększone ryzyko raka i infekcji

Ryzyko skutków ubocznych wzrasta wraz z długością leczenia. Podobnie jak w przypadku innych metod leczenia tocznia, istnieje ryzyko nawrotu choroby po zatrzymaniu leków immunosupresyjnych.

Biologia

Benlysta (belimumab) to kolejny lek zatwierdzony przez FDA do leczenia aktywnego tocznia z autoprzeciwciałami u pacjentów otrzymujących standardowe leczenie obejmujące kortykosteroidy, leki przeciwmalaryczne, leki immunosupresyjne i NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne). Benlysta jest podawany we wlewie dożylnym i jest pierwszym lekiem ukierunkowanym na białko stymulatora limfocytów B (BLyS), co powinno zmniejszyć liczbę nieprawidłowych komórek B - problem w toczniu.

Opcje dla innych typów tocznia

Jeśli zdiagnozowano u Ciebie tarczowaty lub podostry toczeń skórny, stany często oddzielone od typowego tocznia rumieniowatego układowego (SLE), płytki nazębne należy najpierw leczyć miejscowo za pomocą kremów lub maści kortykosteroidowych o zwiększonej mocy. Te kremy można nakładać na zmiany w nocy przed pójściem spać; leczoną skórę należy przykryć folią z tworzywa sztucznego lub taśmą Cordran. W przypadku pozostawienia blaszek bez takiego pokrycia, maści i żele kortykosteroidowe należy nakładać dwa razy dziennie.

Innym sposobem miejscowego leczenia blaszek wywołanych przez podostry i krążkowy toczeń skórny jest stosowanie miejscowych inhibitorów kalcyneuryny, takich jak krem ​​pimekrolimusowy lub maść z takrolimusem. Jeśli zmiany chorobowe nie reagują na kortykosteroidy lub inhibitory kalcyneuryny, lekarz może spróbować wstrzyknąć kortykosteroid do zmian skórnych.

Jeśli żadna z tych metod nie zadziała, lekarz prawdopodobnie spróbuje zastosować leczenie systemowe. Terapia pierwszego rzutu obejmuje leki przeciwmalaryczne, takie jak siarczan hydroksychlorochiny, chlorochina lub chinakryna. Są one skuteczne dla większości ludzi.

Jeśli leki przeciwmalaryczne nie działają, lekarz może wypróbować jedną z następujących metod leczenia ogólnoustrojowego:

• Lek immunosupresyjny, taki jak metotreksat lub mykofenolan mofetylu (MMF)
• Ogólnoustrojowy retinoid, taki jak izotretynoina lub acytretyna
• Dapson, sulfonamid
• Talidomid, środek immunomodulujący

Jednym z możliwych działań niepożądanych leków przeciwmalarycznych jest łuszczyca, która jest innym rodzajem choroby skóry, która ma objawy podobne do podostrego i tarczowatego tocznia skórnego. Izotretynoina i talidomid są teratogenami, co oznacza, że ​​leki te mogą uszkodzić płód, więc nie należy ich przyjmować, jeśli jesteś w ciąży lub myślisz o zajściu w ciążę.

Uzupełniająca medycyna alternatywna

Ze względu na charakter i koszt leków stosowanych w leczeniu tocznia oraz możliwość wystąpienia poważnych skutków ubocznych, wielu pacjentów poszukuje alternatywnych lub uzupełniających sposobów leczenia tej choroby. Niektóre alternatywne podejścia obejmują:

• Diety specjalne
• Suplementy roślinne
• Suplementy oleju rybnego
• Opieka chiropraktyka
• Homeopatia
• Akupunktura
• Tai Chi
• Terapia masażem
• Biofeedback
• Medytacja

Chociaż metody te mogą nie być szkodliwe same w sobie i mogą pomóc w złagodzeniu niektórych objawów w połączeniu z regularnym planem leczenia, żadne dotychczasowe badania nie wykazały, że wpływają one na proces chorobowy lub zapobiegają uszkodzeniom narządów.

W rzeczywistości, ziołowe suplementy mogą być szkodliwe, potencjalnie pogarszając objawy tocznia i / lub zakłócając lekarstwa na receptę.

Zawsze skonsultuj się z lekarzem przed rozpoczęciem jakiegokolwiek leczenia uzupełniającego lub alternatywnego i upewnij się, że nadal przyjmujesz przepisane leki.