Tuńczyk i inne ryby zimnowodne są uważane za zdrowe, ale zawierają stosunkowo duże ilości puryn, co może być problematyczne, jeśli masz dnę. Puryny to związki chemiczne, które rozkładają się, tworząc kwas moczowy - substancję wywołującą ataki dny moczanowej u osób podatnych.
Kiedy masz dnę moczanową lub chorobę nerek, spożywanie zbyt dużej ilości tuńczyka (lub zbyt dużej ilości puryn z dowolnego źródła pożywienia) może spowodować podwyższony poziom kwasu moczowego we krwi (hiperurykemia).
Puryny
Puryny to naturalne substancje występujące w każdej komórce ciała i prawie we wszystkich produktach spożywczych. Niektóre pokarmy zawierają wyższy poziom puryn niż inne, a osoby z dną moczanową lub zagrożone dną powinny unikać lub spożywać te pokarmy z umiarem.
Nadmiar puryn w połączeniu z nieefektywnym usuwaniem kwasu moczowego przez nerki może powodować gromadzenie się kwasu moczowego we krwi. Ta kumulacja powoduje ataki dny i jest związana ze zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, chorób nerek i zespołu metabolicznego.
Fundacja Arthritis sugeruje, że ze względu na wpływ na poziom kwasu moczowego i wynikający z tego wpływ na ataki dny, ryby zimnowodne, takie jak tuńczyk, łosoś i pstrąg, a także małże, przegrzebki, kalmary, krewetki, ostrygi, kraby i homary powinny być spożywane wyłącznie raz na jakiś czas.
Nadal możesz jeść tuńczyka z umiarem i czerpać korzyści dla zdrowia serca z tego niskowęglowodanowego, niskotłuszczowego źródła białka, nawet jeśli masz dnę. Zapobieganie zaostrzeniom może sprowadzić się do wprowadzenia pewnych zmian w sposobie gotowania tuńczyka i liczbie razy, gdy pojawia się on w menu.
białawy / Getty Images
Tuńczyk w puszce
American Diabetes Association wymieniło ryby bogate w kwasy tłuszczowe omega-3 (takie jak DHA i EPA), w tym tuńczyka białego, jako jedną z 10 najlepszych pożywienia. Do wyboru tuńczyka białego. , tuńczyk biały i tuńczyk żółtopłetwy, konserwowane i świeże lub mrożone.
Tuńczyk w puszce jest również źródłem chudego białka i dostarcza wapnia, fosforu, potasu, cynku, witamin z grupy B, kwasu foliowego, żelaza, selenu i choliny. Tuńczyk nie jest znaczącym źródłem cukru ani węglowodanów.
Korzyści zdrowotne wynikające ze spożywania tuńczyka obejmują zapobieganie anemii, zmniejszanie ryzyka demencji i utrzymywanie zdrowego poziomu cukru we krwi. Podobnie jak inne konserwy, tuńczyk może mieć wysoką zawartość sodu, więc sprawdź na etykiecie opcje o niskiej zawartości sodu lub bez soli.
Tuńczyk w puszce: fakty żywieniowe
Według Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych, wartość odżywcza 1 puszki (165 g) lekkiego tuńczyka zapakowanego w wodę (bez soli) i odsączonego jest następująca:
- Kalorie: 191
- Tłuszcz: 1,4 g
- Sód: 83 mg
- Węglowodany: 0g
- Błonnik: 0g
- Cukier: 0g
- Białko: 42g
- Wapń: 24 mg
- Żelazo: 1,67 mg
- Magnez: 56,8 mg
- Fosfor: 373 mg
- Potas: 408 mg
- Sód: 648 mg
Tuńczyk w puszce zawiera jednak wysoką zawartość puryn i wykazano, że największy wpływ diety na poziom kwasu moczowego w organizmie ma spożycie puryn. Świeży tuńczyk (cała ryba) zawiera około 157,4 mg sumy puryn na 100 g. Tuńczyk w puszce zawiera 116,9 mg na 100 g.
Jeśli chcesz jeść tuńczyka, uważaj na ilość i rodzaj zjadanego tuńczyka.
Amerykańska Agencja ds.Żywności i Leków (FDA) zaleca wybór lekkich odmian tuńczyka w puszkach, w tym bonito. Możesz bezpiecznie spożywać od dwóch do trzech porcji tygodniowo. Pamiętaj, że wielkość porcji to 4-uncjowa porcja, czyli mniej więcej wielkości Twojej dłoni. Dzienne spożycie puryn w diecie zalecanych w Japonii w celu zapobiegania dnie moczanowej i hiperurykemii jest mniejsze niż 400 mg.
Świeży Tuńczyk
Świeży tuńczyk zawiera większą ilość puryn niż tuńczyk w puszce. Popularne odmiany świeżego tuńczyka, takie jak świeży tuńczyk biały, żółtopłetwy i biały to dobry wybór, ale zgodnie z zaleceniami FDA należy je spożywać tylko raz w tygodniu.
Świeży tuńczyk dostarcza niezbędnych witamin i minerałów, podobnie jak inne pokarmy, które mają niższą zawartość puryn i mogą być bardziej odpowiednie dla osób z dną moczanową lub hiperurykemią. Przykłady owoców morza o niższej zawartości puryn to sardela, makrela atlantycka, sum i małż.
Świeży tuńczyk: fakty żywieniowe
Odmiana: tuńczyk żółtopłetwy. Wielkość porcji 3 uncje, informacje są zgodne z USDA.
- Kalorie: 92
- Tłuszcz: 0,4 g
- Sód: 38 mg
- Węglowodany: 0g
- Błonnik: 0g
- Cukier: 0g
- Białko: 20g
- Wapń: 3,4 mg
- Żelazo: 0,654 mg
- Magnez: 28,9 mg
- Fosfor: 236 mg
- Potas: 375 mg
- Sód: 38,2 mg
Wskazówki dotyczące gotowania
Wybrana metoda gotowania tuńczyka wpływa na całkowitą zawartość puryn. Jedno trzyletnie badanie uzupełniające wykazało, że jedzenie surowych i pieczonych ryb, w tym sashimi i sushi, wiązało się z wyższym ryzykiem hiperurykemii u dorosłych Japończyków, ale to samo nie dotyczyło ryb smażonych lub gotowanych. Wcześniejsze
Przygotowując świeżego lub konserwowanego tuńczyka, osoby z dną moczanową powinny wybierać oleje roślinne, które są bogate w właściwości przeciwzapalne, takie jak oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia, olej z awokado i olej z nasion konopi.
Osobom z dną zaleca się również unikanie potraw smażonych w głębokim tłuszczu i przestrzeganie diety niskowęglowodanowej. Podczas gotowania tuńczyka unikaj panierowania i trzymaj go na lekkim przypaleniu lub szybkim smażeniu.
Wreszcie, wykazano, że gotowanie zmniejsza całkowitą zawartość puryn w owocach morza. Wypróbuj tę przyjazną dla dny metoda gotowania i pamiętaj, aby później wyrzucić wodę. Puryny z twojego białka mogą zostać uwolnione do wody, więc nie jest to idealne rozwiązanie dla osób z dną moczanową.
Słowo od Verywell
Nadal możesz jeść tuńczyka, nawet jeśli masz dnę lub hiperurykemię, ale musisz ograniczyć spożycie, wybrać odmiany o niższej zawartości puryn i trzymać się metod przygotowywania przyjaznych dnie. Oznacza to spożywanie tuńczyka tylko jeden do kilku razy w tygodniu, w zależności od gatunku, wybieranie tuńczyka w puszce i odmian, takich jak latający bonito, zamiast innych i gotowanie tuńczyka zamiast jedzenia surowego lub pieczonego tuńczyka.
-for-arthritis.jpg)
.jpg)
