Dzięki uprzejmości Nike
Kluczowe wnioski
- Nike wypuściło buty Go FlyEase, pierwszą parę butów bez sznurowadeł marki, które można zakładać i zdejmować bez użycia rąk.
- Odzież zaprojektowana w sposób uniwersalny i integracyjny może przemawiać do szerszej bazy konsumentów, ale może być również dostępna dla społeczności osób niepełnosprawnych.
- Odzież adaptacyjna była tradycyjnie projektowana wyłącznie z myślą o funkcjonalności, a nie była jednocześnie funkcjonalna i modna.
15 lutego firma Nike rozpoczęła sprzedaż swoich butów Go FlyEase, pierwszej pary butów bez sznurowadeł marki, które można zakładać i zdejmować bez użycia rąk.
Prace nad butami GoFlyease trwają prawie dziesięć lat, co wynika z listu, który Matthew Walzer, który cierpi na porażenie mózgowe, wysłał do Nike w 2012 roku. Walzer powiedział NPR, że w liście napisał: „Mam elastyczność tylko w jednym z moich ręce, co uniemożliwia mi zawiązanie butów ... Moim marzeniem jest pójść do wybranej przeze mnie uczelni bez martwienia się, że ktoś przychodzi mi codziennie wiązać buty. ”
Buty GoFlyease są dostępne za 120 USD dla subskrybentów bezpłatnego programu członkowskiego na stronie internetowej Nike.
Nike jest jedną z najnowszych marek zajmujących się modą adaptacyjną - odzieżą zaprojektowaną specjalnie dla osób niepełnosprawnych, które mają problemy z ubieraniem się lub mają problemy sensoryczne, które powodują wrażliwość na niektóre materiały. Tommy Hilfiger i Vans to jedne z innych głównych marek wchodzących w tę przestrzeń mody.
„To, co robi [moda adaptacyjna], to także zapewnienie osobom niepełnosprawnym poczucia komfortu, godności i wyrażania siebie”, Grace Jun, MSZ, profesor mody w Parsons School of Design i dyrektor generalny Open Style Lab (OSL) , mówi Verywell.
Co to oznacza dla Ciebie
Nowe buty Nike bez użycia rąk mogą być dobrym rozwiązaniem dla każdego, kto staje przed wyzwaniami podczas samodzielnego zakładania butów. Ich uniwersalny i wszechstronny design ma mieć szeroki wachlarz atrakcyjności.
Dlaczego te buty są ważne?
Zakładanie, noszenie i zdejmowanie butów może być wyzwaniem dla niektórych członków społeczności osób niepełnosprawnych. I tu pojawia się moda adaptacyjna. Na przykład badanie z 2019 r. Wykazało, że obuwie dopasowane na miarę może zwiększyć aktywność fizyczną dzieci i dorosłych z zespołem Downa.
Buty Nike Go FlyEase są modne i kolorowe, co stanowi mile widziane zerwanie z normą dla mody adaptacyjnej. „Mieli bardzo użyteczny, a nawet medyczny typ odzieży, który był czysto funkcjonalny, aby zapewnić łatwość zakładania i zdejmowania odzieży” - mówi dr Kerri McBee-Black, asystent profesora na wydziale tekstyliów i zarządzanie odzieżą na Uniwersytecie Missouri – Columbia, mówi Verywell.
Założycielka Fundacji Runway of Dreams i projektantka mody, Mindy Scheier, BS, pomogła opracować pierwszą linię odzieży adaptacyjnej dla dzieci Tommy Hilfiger. „Zaangażowanie takiej globalnej marki w przestrzeń adaptacyjną naprawdę stanowi precedens dla innych marek, aby powiedzieć:„ No cóż, Nike to robi. My też powinniśmy to robić ”- mówi Scheier Verywell.
Jun podkreśla, że projektanci powinni rozważyć, w jaki sposób inne funkcjonalne i estetyczne produkty mogą pomóc również osobom niepełnosprawnym. „Na przykład może być wiele osób ze spektrum autyzmu, które potrzebują dużo odzieży uciskowej” - mówi. „Odzież kompresyjna jest przeznaczona nie tylko dla sportowców i płetwonurków, może być dla osób z niepełnosprawnością sensoryczną.
Co oznacza projekt uniwersalny i integracyjny
Chociaż buty Nike Go FlyEase są uważane za modę adaptacyjną, nie są one specjalnie skierowane do społeczności niepełnosprawnych. Na przykład w komunikacie prasowym Nike dotyczącym nowych butów nie ma słów „niepełnosprawność”, „niepełnosprawność” lub „niepełnosprawny”, a słowo „adaptacyjny” występuje tylko raz. Dzieje się tak częściowo dlatego, że but jest uniwersalny i zaprojektowane w sposób wyłączny, według Jun.
„Jest przeznaczony dla większej liczby osób i jak największej liczby osób” - mówi Jun. „Nie określamy go jako przeznaczonego wyłącznie dla osób niepełnosprawnych. Stworzyli sposób, w jaki każdy, kto chciałby znaleźć łatwiejsze ubieranie się, mógłby nosić ten but ”.
McBee-Black zwraca uwagę na kilka sposobów, w jakie nowe trampki mogą być uniwersalne. „Projektanci pracujący nad butami rozmawiali o tym, jak większość konsumentów, idąc pod koniec dnia do domu, używa drugiej stopy, aby odepchnąć piętę buta z tyłu” - mówi.
Jednym z celów projektowania uniwersalnego jest poprawa dostępności dla wszystkich, w tym dla społeczności osób niepełnosprawnych. Pojawiła się jednak krytyka decyzji Nike, by nie sprzedawać swoich butów adaptacyjnych jako produktu dla osób niepełnosprawnych.
McBee-Black twierdzi, że wśród społeczności osób niepełnosprawnych i naukowców zajmujących się niepełnosprawnością wciąż trwa debata na temat sposobu oznaczania dostępnych produktów włączających. „Nie powinno być na to segmentu kategorii, jeśli naprawdę akceptujesz projektowanie włączające” - mówi McBee-Black.
Odzież adaptacyjna a miejsce pracy
Artykuł z 2018 roku opublikowany w czasopiśmieSpołeczeństwa sugeruje, że posiadanie odpowiednich opcji w modzie adaptacyjnej może zwiększyć udział osób niepełnosprawnych w rynku pracy.Badania wcześniej wykazały, że stygmatyzacja może odgrywać rolę w zatrudnianiu osób niepełnosprawnych i ich traktowaniu w miejscu pracy.
Badanie wykazało, że ludzie używają odpowiednich opcji odzieży adaptacyjnej z dwóch różnych powodów. Po pierwsze, niektórzy uczestnicy chcą używać dostępnych ubrań, aby się dopasować. Po drugie, niektórzy uczestnicy używają ubrań, aby wzmocnić swoją pewność siebie. Wszyscy uczestnicy zgłaszali również, że nie byli w stanie znaleźć odpowiedniej odzieży do pracy.
Główny autor artykułu, McBee-Black, mówi, że potrzeba noszenia różnych ubrań w miejscu pracy nie jest oczywiście wyjątkowa dla społeczności osób niepełnosprawnych. „Jeśli masz rozmowę o pracę, musisz zaprezentować się w sposób reprezentatywny dla pracy, której szukasz” - mówi. „Jeśli jesteś osobą niepełnosprawną, nie miałeś takiej możliwości, ponieważ nie było żadnych opcji”.
Artykuł sugeruje, że brak odzieży adaptacyjnej odgrywa dużą rolę w dostępie osób niepełnosprawnych do pracy, a nie niepełnosprawności danej osoby.
„Społeczny model niepełnosprawności zasadniczo polega na tym, że niepełnosprawność nie jest tym, co uniemożliwia pełne uczestnictwo w społeczeństwie, to społeczeństwo uniemożliwia nam pełne uczestnictwo” - mówi McBee-Black. „Twierdzę, że jest o wiele więcej rzeczy, które moglibyśmy uwzględnić w punktach dostępu do barier społecznych i społecznych dla populacji niepełnosprawnych”.
Niepełnosprawność i ubóstwo
Chociaż moda adaptacyjna jest ważna dla społeczności osób niepełnosprawnych, opcje takie jak buty Nike FlyEase mogą nie być dostępne finansowo dla wszystkich. Według danych zebranych przez American Community Survey 2018 około 26% osób niepełnosprawnych w wieku od 21 do 64 lat żyje poniżej federalnej granicy ubóstwa.
„Biorąc pod uwagę tę rzeczywistość, większość osób niepełnosprawnych kwalifikuje się do Medicaid, Medicare lub obu, albo ma inne publiczne źródło informacji” - mówi Susan Dooha, JD, dyrektor wykonawczy Center for Independence of the Disabled w Nowym Jorku (CIDNY). . „Takie programy ubezpieczenia zdrowotnego często nie opłacają się za nowe lub złożone technologie, które są kosztowne, nawet jeśli zmniejszyłyby inne koszty”.
Badania sugerują również, że osoby niepełnosprawne prawdopodobnie zarabiają mniej niż ich pełnosprawni koledzy. Raport z 2014 roku z American Institutes for Research wykazał, że amerykańska gospodarka otrzymałaby dodatkowe 141 miliardów dolarów w 2011 roku, gdyby osoby niepełnosprawne otrzymywały tyle samo, co osoby pełnosprawne za te same zawody.
Według Dooha, społeczność osób niepełnosprawnych również została szczególnie dotknięta bezrobociem podczas pandemii COVID-19. „Osoby niepełnosprawne z nieproporcjonalnym prawdopodobieństwem pracują w sektorach gospodarki, które zostały mocno dotknięte pandemią” - mówi. „Stopa bezrobocia osób niepełnosprawnych jest ponad dwukrotnie wyższa niż stopa bezrobocia osób pełnosprawnych”.
Osoby niepełnosprawne mogą kwalifikować się do otrzymywania dodatkowych dochodów z zabezpieczenia, ale ci, którzy kwalifikują się do stycznia 2021 r., Zarabiają tylko 794 USD miesięcznie dla uprawnionej osoby lub 1191 USD miesięcznie dla kwalifikującej się pary. Dooha mówi, że ta kwota nie podnosi ludzi osoby niepełnosprawne wychodzące z ubóstwa, a „kwalifikacja do renty inwalidzkiej może trwać latami, a osoby składające pierwszy wniosek są często początkowo odrzucane, zdobywając świadczenia na drodze apelacji”.
Nawet przy wdrożonych programach, które mają pomóc ludziom o niskich dochodach, koszty odzieży adaptacyjnej i inne artykuły pierwszej potrzeby są nadal często poza zasięgiem społeczności niepełnosprawnych. „Koszt jest bardzo istotną barierą dla osób niepełnosprawnych, które często nie mają wystarczających środków na pokrycie kosztów żywności, bieżących kosztów opieki zdrowotnej, mieszkania lub innych podstawowych usług” - mówi Dooha.
.jpg)
