Rak odbytu jest podstępnym i rosnącym problemem wśród osób żyjących z HIV, zwłaszcza wśród gejów i biseksualistów. Objawy mogą na początku zaczynać się subtelnie, często wraz ze swędzeniem wokół odbytu, podobnie jak swędzenie, które można kojarzyć z hemoroidami.
Tom Werner / DigitalVision / Getty ImagesPóźniej może stać się bolesny lub wykazywać oznaki krwawienia. Ostatecznie zmiana nowotworowa może się otworzyć, powodując tak zwany drenaż o nieprzyjemnym zapachu. Niestety w tym momencie większość ludzi ostatecznie decyduje się na wizytę u lekarza, w którym to czasie rak jest zwykle dość zaawansowany.
Rak definiuje się jako nieprawidłowy wzrost komórek, które nadal namnażają się bez biologicznych środków, aby go zatrzymać. Rak odbytu to nowotwór złośliwy występujący w odbycie, zwykle objawiający się zmianą nowotworową. Raki odbytu mają tendencję do rozwijania się w tkance śluzowej odbytu lub na brzegu odbytu, który łączy się ze skórą.
Rak odbytu jest coraz większym problemem wśród osób żyjących z HIV. W populacji ogólnej rak odbytu jest uważany za rzadki, około dwóch na 100 000 osób (dane z 2016 r.), Jednak u mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami (MSM) zapadalność wzrasta nawet do 144 przypadków na 100 000. Co więcej, MSM, którzy są nosicielami wirusa HIV, są znacznie bardziej narażeni na raka odbytu niż MSM, którzy są nosicielami wirusa HIV.
Chociaż nie do końca rozumiemy, dlaczego tak jest, uważa się, że przewlekłe zapalenie związane z zakażeniem wirusem HIV dosłownie starzeje komórkę przed upływem czasu. Kiedy tak się dzieje, często będziemy obserwować rozwój nowotworów u osób zakażonych wirusem HIV na 10 do 15 lat przed ich wystąpieniem w populacji ogólnej. Rak odbytu jest jednym z wielu nowotworów, które są z tym związane.
Czynniki ryzyka
Istnieje ścisły związek między rakiem odbytu a wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV), który nie tylko powoduje brodawki narządów płciowych, ale jest również związany z rozwojem raka szyjki macicy.
Oprócz wirusa HPV i HIV, często wymieniane czynniki ryzyka obejmują palenie, wielu partnerów seksualnych, otwarty seks analny, historię hemoroidów oraz szczeliny odbytu lub przetoki.
Objawy i symptomy
Jedną z rzeczy, która sprawia, że rak odbytu jest tak niebezpieczny, jest to, że wiele osób wykazuje niewiele objawów przed postawieniem diagnozy. Co więcej, ludzie często opóźniają wizytę u lekarza ze wstydu, szczególnie jeśli objawy nie wydają się poważne.
Jeśli objawy są obecne, często obejmują:
- Brodawki odbytu lub genitaliów
- Rany lub guzy wokół odbytu lub kanału odbytu
- Swędzenie w odbycie i wokół niego
- Wyładowanie lub krwawienie z odbytu
- Ból lub ucisk w okolicy odbytu
- Bolesne obszary wokół odbytu bez widocznych guzków lub zmian
- Otwarte owrzodzenia wokół odbytu, które się nie goją
Diagnoza
Wielu ekspertów zaleca obecnie rutynowe badania przesiewowe w kierunku raka odbytu osobom z grupy wysokiego ryzyka. Zalecane testy obejmują coroczne badanie wizualne i cyfrowe, a także coroczny wymaz z odbytu.
Ten ostatni pobiera wymaz komórek z wnętrza odbytu i bada je pod mikroskopem, aby zidentyfikować zmiany komórkowe odpowiadające rakowi odbytu. Nieprawidłowe wymazy cytologiczne są zwykle obserwowane za pomocą anoskopii o wysokiej rozdzielczości (zakres analny) lub biopsji.
Zabiegi
Leczenie raka odbytu zależy w dużej mierze od stopnia zaawansowania raka. Po ocenie mającej na celu określenie stadium choroby, sporządzany jest plan leczenia z onkologiem posiadającym certyfikat komisji.
W przypadku raka płaskonabłonkowego (SCC) chemioterapia i radioterapia są często zalecane jako leczenie pierwszego rzutu, aw przypadku gruczolakoraka leczenie może obejmować również operację.
Zapobieganie
Ponieważ HPV jest uważany za główny czynnik ryzyka rozwoju raka odbytu, zapobieganie powinno w dużej mierze skupiać się na unikaniu HPV. W przypadku dzieci i osób młodszych zaleca się szczepienie przeciwko wirusowi HPV w trzech dawkach w ciągu sześciu miesięcy. Centra Kontroli i Prewencji Chorób obecnie rekomendują szczepienia dla następujących grup:
- Wszystkie dzieci w wieku 11 lub 12 lat (najwcześniej można podać szczepionkę w wieku dziewięciu lat)
- Nastoletni chłopcy i dziewczęta, którzy nie rozpoczęli lub nie ukończyli serii HPV, gdy byli młodsi
- Młodzi mężczyźni i kobiety w wieku 26 lat
Osobom wysokiego ryzyka (takim jak mężczyźni zakażeni wirusem HIV, którzy angażują się w otwarty seks analny z innymi mężczyznami) należy doradzić stosowanie prezerwatyw przy każdym spotkaniu seksualnym oraz zmniejszenie liczby partnerów seksualnych.
Ponadto każda osoba, u której w wywiadzie wystąpiły łagodne zmiany chorobowe, powinna być regularnie monitorowana. Pap z odbytu może wykryć wczesne zmiany komórkowe zgodne z rozwojem raka odbytu, umożliwiając wczesną interwencję i zmniejszając ryzyko progresji choroby.