Jak leczyć urazy więzadła pobocznego łokciowego u sportowców

Urazy więzadła pobocznego łokciowego (UCL) mogą powodować ból łokcia. Zapobieganie rozdarciu UCL koncentruje się na unikaniu nadmiernych ruchów łokci, takich jak ruchy, które wykonujesz podczas rzucania piłką baseballową. UCL znajduje się po środkowej (wewnętrznej) stronie łokcia i pomaga zapewnić stabilność stawu. Podczas rzucania na UCL wywierany jest znaczny nacisk, który może zostać zraniony lub rozerwany.

Urazy UCL można czasami leczyć za pomocą procedury, która często nazywa się operacją Tommy'ego Johna.

Objawy urazów UCL

Najczęstszym objawem urazu UCL jest ból bezpośrednio nad więzadłem po wewnętrznej stronie łokcia.

W przypadku urazu UCL możesz zauważyć:

• Ból, najczęściej w fazie `` późnego napinania '' rzutu (gdy piłka jest podniesiona i za głową)
• Uczucie `` trzaskania '', gdy zaczyna się ból
• Drętwienie lub mrowienie dłoni i palców
• Spadek prędkości dźwięku

Jednak nie każdy ból łokcia u sportowca rzucającego jest urazem UCL i ważne jest, aby przejść badanie fizykalne w celu ustalenia przyczyny bólu łokcia.

Zapalenie ścięgna mięśni po wewnętrznej stronie łokcia (mięśnie zginaczy nadgarstka) jest najczęstszą przyczyną objawów podobnych do objawów urazu UCL. Zwykle zapalenie ścięgien zaczyna się bardziej stopniowo niż urazy UCL, ale warunki są często zdezorientowane. Problemy z nerwem łokciowym mogą również powodować ból i objawy związane z nerwami w tym samym obszarze.

Zapobieganie urazom UCL

Jedną z największych obaw miotaczy baseballu i innych sportowców, którzy rzucają w ramach swojego sportu, jest kontuzja UCL. Tommy John może być lepiej znany młodszym fanom baseballu nie z powodu swoich osiągnięć na kopcu miotacza, ale z zabiegu chirurgicznego, który nosi jego imię.

Lekarze obawiają się, że liczba urazów UCL wzrasta, prawdopodobnie w wyniku zbyt częstych i zbyt częstych rzutów przez miotaczy w młodszym wieku. Co więcej, latem baseball stał się dla wielu młodych sportowców całoroczną aktywnością, co dodatkowo naraża łokieć na powtarzające się obciążenia.

Operacja Tommy'ego Johna może wymagać ponad roku rekonwalescencji i nie gwarantuje powrotu do tego samego poziomu rzucania, dlatego tak ważne jest zapobieganie urazom UCL. Komitet Doradczy ds. Medycznych / Bezpieczeństwa w USA Baseball wydał szczegółowe zalecenia dotyczące liczby boisk sportowców w różnym wieku, które powinny być ograniczone do rzucenia w trakcie gry i tygodnia, oraz tego, ile powinni odpocząć po rzucie. Wszyscy trenerzy na każdym poziomie wiekowym powinni znać te ograniczenia.

Wszelkie wczesne oznaki dyskomfortu łokcia u młodego sportowca należy leczyć w trybie pilnym. Zawodnicy, u których wystąpi ból łokcia, powinni zostać natychmiast usunięci z zawodów i zbadani przez lekarza. Progresja rzutów powinna być zawsze wykonywana przed powrotem do rzucania, nawet jeśli uważa się, że przyczyna nie jest związana z kontuzją UCL.

Leczenie urazów UCL

Większość sportowców, którzy odniosą ostry uraz UCL otrzyma najpierw leczenie niechirurgiczne. Po natychmiastowym odpoczynku bolesnego łokcia należy poddać się ocenie fizjoterapeutycznej. Fizjoterapia powinna obejmować dokładną ocenę mechaniki rzucania zawodnika w celu określenia metod obniżenia obciążenia kontuzjowanego więzadła.

Leczenie chirurgiczne polega na odbudowie nowego więzadła, a nie naprawie uszkodzonego więzadła. Nowy UCL jest wykonany ze ścięgna dłoniowego długiego, ścięgna w przedramieniu. Większość z nas, ale nie wszyscy, ma ścięgno dłoniowe długie, ale nie jest nam ono potrzebne. Jeśli nie masz ścięgna dłoniowego długiego, istnieją inne ścięgna, które można wykorzystać do budowy nowego więzadła.

Po usunięciu przeszczepu nowego więzadła z pierwotnego miejsca w twoim ciele, twój chirurg wykona małe otwory powyżej i poniżej stawu łokciowego, gdzie UCL przyczepia się do kości. Przeszczep ścięgna zostanie przeciągnięty przez otwory, owinięty w kształt ósemki i zszyty z powrotem, aby utworzyć nowe więzadło.

Rehabilitacja po operacji UCL trwa prawie rok. Większość sportowców nie rozpoczyna żadnego rzucania przez co najmniej cztery miesiące po operacji, a powrót do zdrowia jest powolny. Niektórzy sportowcy wracają do pełnej siły po dziewięciu miesiącach, chociaż wielu potrzebuje ponad roku, aby w pełni wyzdrowieć.