Nerwiak akustyczny jest łagodnym guzem wpływającym na nerwy biegnące od ucha wewnętrznego do mózgu. Normalne zdrowe nerwy pokryte są warstwą komórek zwanych komórkami Schwanna, które działają w taki sam sposób, jak gumowa lub plastikowa powłoka na przewodach elektrycznych; zapewniając izolację i wsparcie dla impulsów nerwowych. Kiedy te komórki zaczynają rosnąć i namnażać się w nieprawidłowym tempie, może wystąpić nerwiak słuchu.
BSIP / UIG / Getty Images
Rozpowszechnienie
Nerwiak akustyczny występuje tylko u około 2 na 100 000 osób, gdy nie ma innych czynników wywołujących. Najczęstszą niegenetyczną przyczyną rozwoju nerwiaka słuchu jest uraz słuchu i istnieje przekonanie, że niskie dawki promieniowania do zabiegów głowy i szyi w młodym wieku mogą zwiększać ryzyko. Chociaż pojawiły się plotki, że długotrwałe użytkowanie telefonu komórkowego może wiązać się z nerwiakiem słuchu, badania nie potwierdzają tej plotki.
Nerwiak akustyczny występuje częściej, jeśli masz neurofibromatozę typu 2 (NF2). Jeśli zdiagnozowano NF2, ryzyko wzrasta do 2 na 10000 osób. W obu przypadkach nerwiak słuchu zwykle pojawia się między 50 a 70 rokiem życia.
Objawy
Nerwiak akustyczny hamuje normalne funkcjonowanie nerwów odpowiedzialnych za słuch i równowagę. Objawy nerwiaka nerwu słuchowego obejmują:
- utrata słuchu z jednej strony
- zawrót głowy
- szum w uszach
Jeśli guz uciska nerw twarzowy, objawy mogą również obejmować:
- drętwienie twarzy
- osłabienie twarzy
- paraliż twarzy
Chociaż nerwiak nerwu słuchowego jest guzem wolno rosnącym, nieleczony może stać się tak duży, że naciska na ważne struktury mózgu i może zagrażać życiu.
Diagnoza
Rozpoznanie nerwiaka nerwu słuchowego może być trudne (zwłaszcza jeśli guz jest mały), ponieważ objawy pokrywają się z wieloma innymi zaburzeniami ucha wewnętrznego. Niektóre z najbardziej przydatnych testów używanych do diagnozowania tego stanu to:
- Audiogram
- tomografia komputerowa
- MRI
Preferowaną metodą badania jest rezonans magnetyczny, ponieważ może być przydatny do identyfikacji małych guzów (o wielkości 2 mm lub większych) w przypadku stosowania kontrastu gadolinowego. TK można stosować do oglądania guzów większych niż 2 cm.
Leczenie
Leczenie zwykle polega na chirurgicznym usunięciu guza. Jeśli jednak guz jest mały i bezobjawowy, pacjent i lekarz mogą zdecydować się na monitorowanie guza. Dzieje się tak również w przypadku, gdy pacjent nie jest dobrym kandydatem do operacji, na przykład pacjenci w podeszłym wieku z chorobami serca i płuc w wywiadzie. Chirurgiczne wycięcie guza niesie ze sobą kilka zagrożeń, w tym ryzyko uszkodzenia nerwów otaczających guz. Jest to szczególnie ważne, jeśli guz jest bardzo duży. Inne opcje leczenia obejmują radioterapię lub radiochirurgię. Obie te metody leczenia mają na celu zmniejszenie wielkości guza.
Próbując zmniejszyć ryzyko uszkodzenia nerwów wokół guza, niektórzy chirurdzy mogą zdecydować się na częściową resekcję guza w celu usunięcia większości, ale nie całego guza. Po operacji można przeprowadzić ukierunkowaną radioterapię, aby zniszczyć resztę guza.
Brak leczenia nerwiaka słuchu może prowadzić do trwałych problemów ze słuchem i równowagą. Jeśli guz jest mały, chirurg może chcieć opóźnić usunięcie guza chirurgicznego i będzie wykonywał rezonans magnetyczny co 6 do 12 miesięcy. Jednak zbyt długie opóźnianie leczenia może spowodować nieodwracalne szkody. Przed podjęciem jakichkolwiek decyzji uzasadniona jest otwarta dyskusja z chirurgiem na temat ryzyka i korzyści wynikających z opóźnienia operacji.
Znany również jako: nerwiak nerwu słuchowego, nerwiak przedsionkowy, guz słuchu
.jpg)
