Przegląd bólu mięśniowo-powięziowego

Ból mięśniowo-powięziowy jest spowodowany nieprawidłowym obciążeniem mięśni. Jest to choroba przewlekła, która atakuje powięź (tkankę łączną pokrywającą mięśnie). Ten zespół bólowy można pomylić z fibromialgią i może mu również towarzyszyć. W przeciwieństwie do fibromialgii, ból mięśniowo-powięziowy jest związany z miejscowym bólem mięśniowym lub punktami spustowymi, podczas gdy fibromialgia jest powszechnym bólem we wszystkich czterech kwadrantach ciała (powyżej i poniżej talii oraz po lewej i prawej stronie). niespokojny sen, zmęczenie i często inne dolegliwości somatyczne, w tym objawy pęcherza, jelit i ośrodkowego układu nerwowego, takie jak bóle brzucha, nerwobóle i problemy poznawcze.

Mięśnie dotknięte bólem mięśniowo-powięziowym

Inne przyczyny bólu mięśniowo-powięziowego obejmują napięcie, skurcz lub zmęczenie mięśni, które pozwalają osobie żuć, zwane mięśniami żucia. Zgrzytanie zębami i zaciskanie szczęki są związane z bólem mięśniowo-powięziowym i mogą prowadzić do bólów głowy.

Ból mięśniowo-powięziowy często ogranicza ruchy szczęki i wpływa na mięśnie szyi, pleców i ramion. W rzeczywistości ten ból może wpływać na każdy mięsień szkieletowy w ciele. Nie ogranicza się do mięśni żucia (żucia).

Diagnozowanie bólu mięśniowo-powięziowego

Twój lekarz może zdiagnozować ból mięśniowo-powięziowy po tym, jak badanie fizykalne ujawni punkty spustowe. Lokalizacja punktów spustowych jest ważna dla diagnosty. Zdjęcia rentgenowskie nie są pomocne w diagnozowaniu bólu mięśniowo-powięziowego. Początek bólu mięśniowo-powięziowego może być ostry po urazie lub przewlekły w wyniku złej postawy lub przeciążenia mięśni.

To jest powszechny stan. Biorąc pod uwagę, że 14,4% ogólnej populacji Stanów Zjednoczonych cierpi na przewlekły ból mięśniowo-szkieletowy, szacuje się, że od 21% do 93% pacjentów skarżących się na ból regionalny faktycznie ma bóle mięśniowo-powięziowe.

Leczenie bólu mięśniowo-powięziowego

Ból mięśniowo-powięziowy nie jest uważany za śmiertelny, ale może znacząco wpływać na jakość życia. Leczenie jest ważne i może obejmować:

• ochraniacze na usta zapobiegające zaciskaniu się zębów
• szyny, szelki lub zawiesia
• leki, w tym środki nasenne, NLPZ, Tylenol
• zastrzyki z botoksu w celu złagodzenia skurczu mięśni

Fizjoterapia, relaksacja i biofeedback mogą być również pomocnymi sposobami leczenia bólu mięśniowo-powięziowego. Co ciekawe, nawet nieleczeni, większość pacjentów z zespołem bólu mięśniowo-powięziowego przestaje mieć objawy w ciągu 2 lub 3 lat.

Odróżnianie bólu mięśniowo-powięziowego od fibromialgii

Zmęczenie i ból, które można przypisać chorobie układu mięśniowo-szkieletowego (mięśni i kości), to główna przyczyna wizyt w klinikach na całym świecie.

Fibromialgia to przewlekłe lub długotrwałe schorzenie układu mięśniowo-szkieletowego, które charakteryzuje się tkliwością, bólem i dyskomfortem w określonych częściach ciała lub tkliwych punktach. Ból ten prowadzi do problemów ze snem, a także bólu głowy i zmęczenia. Fibromialgia powoduje rozległy ból, a eksperci sugerują, że pojawia się fibromialgia, ponieważ u osób z tym schorzeniem przetwarzanie bólu jest nieprawidłowe. Dokładniej, wyniki badań naukowych pokazują, że osoby z fibromialgią mają podwyższony poziom glutaminianu w ośrodkowym układzie nerwowym. Glutaminian jest pobudzającym neuroprzekaźnikiem, który najwyraźniej występujący w podwyższonych poziomach jest związany z bólem w fibromialgii.

Trwa wielka debata dotycząca tego, czy ból mięśniowo-powięziowy jest odrębną jednostką chorobową od fibromialgii lub podtypem fibromialgii. Jedną konkretną różnicą między tymi dwoma warunkami jest obecność punktów spustowych. U osób z bólem mięśniowo-powięziowym palpacja lub dotykanie określonych punktów (określanych również jako „napięte pasma”) może powodować skakanie z bólu. Warto zauważyć, że czasami te punkty wyzwalania są również „punktami przeskoku”.

W przyszłości należy przeprowadzić dalsze badania, aby w pełni wyjaśnić porowaty związek między bólem mięśniowo-powięziowym a fibromialgią.