Zapalenie tchawicy to infekcja tchawicy (rurki oddechowej lub tchawicy) wywołana przez bakterie lub wirusy. Najczęściej zaangażowane bakterie obejmująStaphylococcus aeureus, Streptococcus pneumoniae, iPseudomonas aeruginosa. Zapalenie tchawicy najczęściej występuje u małych dzieci i może bardzo utrudniać oddychanie. Stan ten może być również nazywany zapaleniem tchawicy i oskrzeli, krupem bakteryjnym lub zapaleniem krtani i tchawicy oskrzeli.
Kin Images / Getty ImagesPrzyczyny zapalenia tchawicy
Czynniki predysponujące obejmują:
- Wcześniejsza infekcja wirusowa, która atakuje górne drogi oddechowe
- Najczęściej występuje w wieku od 3 do 8 lat
Zapalenie tchawicy jest rzadkie, występuje tylko w około 1 na 1 000 000 przypadków i podejrzewa się, że częściej występuje u chłopców niż dziewcząt. Ze względu na to, że jest tak rzadka, kiedy ta choroba jest obecna, jest często mylona z krupem wirusowym, który występuje znacznie częściej w społeczności.
Zapalenie tchawicy jest znacznie poważniejsze niż zad. a gdy jest ciężki, zapalenie tchawicy zwykle wymaga wspomagania oddychania u dziecka.
Objawy zapalenia tchawicy
Objawy zapalenia tchawicy różnią się w zależności od osoby, ale mogą obejmować:
- Kaszel, który brzmi „kruche” i mogą odkrztuszać wydzieliny
- Trudności w oddychaniu
- Stridor podczas wdechu (często)
- Świszczący oddech podczas wydechu (niezbyt często)
- Wysoka gorączka; zwykle wyższa niż 102 ° F lub 39 ° C
- Zasinienie ust (objaw sinicy lub niskiego poziomu tlenu), jeśli zdolność oddychania pogarsza się
„Kaszel kaszel” jest charakterystycznym objawem krucza wirusowego. Jest często opisywany jako „szczekający”, „mosiężny” lub przypominający korę foki. Może to być również obecne w zapaleniu tchawicy, dlatego jest często mylone z bardziej powszechną chorobą kruu wirusowego.
Różnice między zapaleniem tchawicy a zadem
Chociaż kaszel może brzmieć bardzo podobnie w przypadku zapalenia tchawicy i krupu wirusowego, istnieje kilka cech, które można wykorzystać, aby pomóc odróżnić te dwa zaburzenia. Często krup wirusowy ma progresywny początek, podczas gdy objawy zapalenia tchawicy pojawiają się szybko. Gorączka może czasami być inna, a krup wirusowy wiąże się z niższą gorączką niż zapalenie tchawicy; rzadko jest wyższa niż 39 ° C. Wysoka gorączka jest zwykle tym, co kieruje ludzi na oddział ratunkowy.
Do różnicowania zapalenia tchawicy można również zastosować standardowe leczenie krupu wirusowego, nawilżonego tlenu i wdychanej epinefryny (racemicznej epi). Prawdziwe zapalenie tchawicy może nie reagować na te terapie tak często i tak szybko, jak zad.Jeśli zauważysz, że stan Twojego dziecka pogarsza się podczas leczenia, należy powiadomić pielęgniarkę lub lekarza.
Diagnoza
Rozpoznanie zapalenia tchawicy może opierać się na objawach, a także na historii pacjenta i badaniu. Testy diagnostyczne, które może wykonać Twój lekarz, obejmują:
- Pomiar poziomu tlenu we krwi (pulsoksymetria)
- Posiew plwociny z tchawicy, pobrany podczas laryngoskopii, który można następnie przeanalizować w laboratorium w celu określenia czynnika zakaźnego powodującego objawy
- Zdjęcie rentgenowskie płuc i dróg oddechowych
Podczas tych zabiegów lekarz wykorzysta wyniki, aby pomóc w odróżnieniu od zapalenia nagłośni, innego stosunkowo rzadkiego zaburzenia, które może wymagać interwencji ratunkowej w zakresie oddychania.
Leczenie zapalenia tchawicy
Agresywne leczenie na wczesnym etapie jest ważne dla prawidłowego leczenia zapalenia tchawicy. Podczas laryngoskopii lekarz oczyści jak najwięcej dróg oddechowych, ponieważ prawdopodobnie pojawią się wydzieliny i błony, które mogą powodować niedrożność dróg oddechowych.
Początkowe zabiegi zwykle wymagają przyjęcia na oddział intensywnej terapii, gdzie dziecko może być obserwowane i intubowane (w razie potrzeby założona rurka do oddychania). Posiadanie rurki do oddychania pozwoli również pielęgniarkom na OIOM wykonywać agresywne odsysanie dróg oddechowych, aby zapewnić dziecku jak największy komfort oddychania.
Konieczne jest również leczenie antybiotykami w przypadku infekcji bakteryjnej. Zwykle antybiotyki z wyboru obejmują ceftriakson dożylny i wankomycynę dożylnie. Jeśli kultury powrócą oporne na te antybiotyki, schemat leczenia Twojego dziecka ulegnie zmianie. Dożylne antybiotyki będą kontynuowane przez pięć do sześciu dni, po którym to momencie Twoje dziecko może być zwykle przestawione na doustne antybiotyki. Całkowity cykl antybiotyków będzie trwał od jednego do dwóch tygodni.
