Jak często potrzebuję zastrzyku wzmacniającego tężec?

Jeśli nie miałeś zastrzyku przypominającego przeciwko tężcowi w ciągu ostatniej dekady, prawdopodobnie jesteś spóźniony. Kiedy jako dziecko jesteś początkowo szczepiona przeciw tężcowi, szczepionka zostanie dołączona do innych szczepionek i zostanie podana jako seria regularnych szczepień. Ochrona immunologiczna zapewniana przez składnik tężcowy nie trwa jednak wiecznie. Zalecany jest zastrzyk przypominający co 10 lat.

Szczepy przeciw tężcowi są również podawane na żądanie, jeśli otrzymasz głębokie, brudne cięcie (na przykład w wyniku nadepnięcia na zardzewiały gwóźdź) jako standardowe zabezpieczenie.

Ale nie tylko o zardzewiałe paznokcie musisz się martwić. Bakterie wywołujące tężec znajdują się w wielu częściach środowiska i możesz zostać narażony przez każdą otwartą ranę. Dlatego ważne jest, aby być na bieżąco z zastrzykami przypominającymi.

Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC), tężec występuje rzadko w Stanach Zjednoczonych. Każdego roku zgłaszanych jest tylko około 30 przypadków, z których prawie wszystkie dotyczą dorosłych, którzy nigdy nie zostali zaszczepieni lub otrzymali 10-letnią dawkę przypominającą.

Co to jest zastrzyk przeciw tężcowi?

Zastrzyk tężcowy (znany również jako anatoksyna tężcowa) to szczepionka stosowana w zapobieganiu tężcowi. Można ją podawać samodzielnie w przypadku możliwego narażenia, ale zazwyczaj jest dołączona do co najmniej jednej innej szczepionki. Należą do nich szczepionki stosowane w zapobieganiu infekcjom bakteryjnym błonicy i krztuścowi (kokluszowi).

Istnieją cztery wersje stosowane do szczepień dziecięcych lub przypominających:

• DTaP (błonica, tężec, krztusiec) dla dzieci poniżej 7 roku życia
• DT (błonica, tężec) dla dzieci poniżej 7 roku życia
• Tdap (błonica, tężec, krztusiec) do szczepień przypominających dla starszych dzieci i dorosłych
• Td (błonica, tężec) do szczepień przypominających dla starszych dzieci i dorosłych

O tężcu

Tężec, znany również jako „szczękościsk”, jest wywoływany przez bakterie zwaneClostridium tetaniznaleziono w glebie, kurzu i odchodach zwierzęcych. Pewnego razuC. tetaniprzedostaje się do organizmu, wydziela toksyczne dla układu nerwowego substancje zwane tetanospazminą i tetanolizyną).

Toksyny mogą powodować silne i bolesne skurcze i skurcze mięśni, prowadząc do kaskady potencjalnie zagrażających życiu objawów, w tym:

• Bół głowy
• Gorączka
• Obfite pocenie
• Skurcz szczęki
• Skurcze i skurcze mięśni brzucha
• Bolesna sztywność mięśni całego ciała
• Trudności w połykaniu
• Zmiany ciśnienia krwi
• Szybkie tętno
• Mimowolne napięcie strun głosowych (skurcz krtani)
• Niewydolność oddechowa

Po ekspozycji objawy mogą się rozwinąć w ciągu trzech do 21 dni. Czas zależy w dużej mierze od rozległości i czasu trwania zakażenia rany. Średni okres inkubacji wynosi 10 dni.

Nieleczone objawy tężca mogą prowadzić do złamań kości, zatorowości płucnej, zachłystowego zapalenia płuc i uduszenia. Powoduje śmierć od 10% do 20% osób z objawami choroby, głównie osób starszych.

Zalecenia dotyczące wzmacniaczy

Ochrona zapewniana przez niektóre szczepionki trwa dłużej niż inne. Podczas gdy niektóre będą działać przez bardzo długi czas, jak na przykład szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, inne wymagają rutynowej suplementacji, gdy „pamięć” odpornościowa zaczyna słabnąć.

Szczepionki, które zwykle wymagają wzmocnienia, to inaktywowane szczepionki wykonane z zabitej bakterii lub wirusa (w przeciwieństwie do żywych atenuowanych szczepionek wykonanych z osłabionej żywej bakterii lub wirusa). Szczepionki przeciw tężcowi są wykonane z inaktywowanej anatoksyny tężcowej.

Co 10 lat powinieneś otrzymać od lekarza dawkę przypominającą przeciw tężcowi, w postaci szczepionki Tdap lub Td.

Z powodu wzrostu krztuśca - takiego obserwowano w Kalifornii - wielu lekarzy podawało zastrzyki Tdap nastolatkom i dorosłym przynajmniej raz w trakcie rutynowego 10-letniego schematu dawkowania przypominającego. Zwykle zastrzyki przypominające są przeznaczone wyłącznie na tężec i błonicę.

Władze zdrowia publicznego zalecają również zastrzyk przypominający, jeśli masz szczególnie paskudną, otwartą ranę, a od ostatniego zastrzyku przeciw tężcowi minęło pięć lat lub więcej (lub nie jesteś świadomy swojego statusu szczepienia).

W zależności od tego, jak poważny jest uraz, możesz również otrzymać prosty zastrzyk szczepionki przeciw tężcowi bez innych szczepionek.

Harmonogram szczepień DTaP

Pierwsze szczepienia DTaP rozpoczynają się, gdy dzieci mają od 6 tygodni do 2 miesięcy. Harmonogram zastrzyków DTaP dla małych dzieci zazwyczaj jest zgodny z następującymi wytycznymi:

• 2 miesiące
• 4 miesiące
• 6 miesięcy
• 15 do 18 miesięcy
• 4 do 6 lat

Nastolatki otrzymują zastrzyk przypominający Tdap w wieku około 11 do 12 lat. Jeśli przegapią to, mogą uzyskać Tdap między 13 a 18 rokiem życia.

Zaleca się, aby dorośli otrzymali zastrzyk Tdap dla jednego ze swoich wzmacniaczy tężca. Jeśli masz ponad 65 lat, możesz nie potrzebować szczepionki Tdap, ale możesz ją otrzymać, jeśli lekarz uzna to za stosowne.

Ryzyko transmisji

Wielu z nas uczono, że tężec zaraża się zardzewiałymi paznokciami, ale ma to więcej wspólnego z brudem na paznokciu niż rdzą. Ponieważ zarodniki wywołujące tężec są wszędzie, chorobę można zarazić się na wiele różnych sposobów.

ZarodnikiC. tetanipowszechnieznalezione w glebie i odchodach zwierzęcych mogą pozostać nieaktywne, ale mogą być zakaźne nawet przez 40 lat. Zarodniki mogą dostać się do twojego ciała przez każdą przerwę w skórze, w tym przez skaleczenia, nakłucia, oparzenia, ukąszenia zwierząt lub ludzi oraz zmiażdżenia.

Organy odpowiedzialne za zdrowie publiczne często oferują środki wspomagające tężec po klęsce żywiołowej, w tym powodziach. Jest to środek zapobiegawczy, mający na celu złagodzenie zwiększonego ryzyka zakażenia tężcem.

Tężec nie może przenosić się z osoby na osobę.

Słowo od Verywell

Tężec to poważna choroba, która może być spowodowana wieloma typowymi urazami. Ponieważ jest to rzadkie w Stanach Zjednoczonych, nie oznacza to, że nie należy poważnie zalecać szczepień.

Jeśli otrzymasz cięcie godne szwów, zawsze należy rozważyć zastrzyk przeciw tężcowi. Sam zastrzyk powoduje niewielki ból i niewiele skutków ubocznych innych niż bolesność w miejscu wstrzyknięcia i prawdopodobnie łagodna gorączka i bóle ciała (które zwykle ustępują w ciągu jednego dnia).