Chemioterapia raka piersi

Chemioterapia polega na stosowaniu substancji chemicznych, które osłabiają lub zabijają komórki rakowe i jest podstawą leczenia niektórych rodzajów raka piersi. Ten rodzaj leczenia od dawna wiąże się z poważnymi skutkami ubocznymi i chociaż jest to rzeczywistość chemii, lekarze wiele nauczyli się, jak je zminimalizować, jednocześnie poprawiając wskaźniki przeżycia.

To, czy Twój onkolog zaleci Ci chemioterapię, zależy od kilku czynników.

Jak to działa

Chemioterapia działa poprzez zakłócanie zdolności szybko rosnących komórek (takich jak komórki rakowe) do dzielenia się lub namnażania. Te potężne leki zabijają lub opóźniają wzrost komórek rakowych, zakłócając ich produkcję DNA lub białek, zapobiegając podziałom komórek i pozbawiając je składników odżywczych lub blokujące receptory hormonów.

Ponieważ większość normalnych komórek dorosłych nie dzieli się ani nie namnaża aktywnie, chemioterapia nie wpływa na nie. Jednak szpik kostny (gdzie wytwarzane są twoje krwinki), mieszki włosowe i wyściółka przewodu pokarmowego (GI) stale rosną. Skutki uboczne leków stosowanych w chemioterapii są związane z ich wpływem na te i inne normalne tkanki.

Chemioterapia jest leczeniem ogólnoustrojowym, w przeciwieństwie do leczenia celowanego, takiego jak operacja lub radioterapia.

Wskazania

Nie wszyscy chorzy na raka piersi wymagają chemioterapii. Jest używany w czterech konkretnych przypadkach.

Rak piersi we wczesnym stadium

Chemioterapię można przeprowadzić przed i / lub po operacji w przypadkach we wczesnym stadium.

Chemioterapia neoadiuwantowa poprzedzona jest podstawowym leczeniem. Ma to na celu zmniejszenie guzów, aby były łatwiejsze do usunięcia, czasami dlatego, że guz jest zbyt duży, aby go całkowicie usunąć.

W niektórych przypadkach może pozwolić na lumpektomię zamiast mastektomii. Może również eliminować komórki rakowe z niektórych węzłów chłonnych, więc mniej z nich trzeba usunąć.

Może zabijać komórki nowotworowe, które się rozprzestrzeniły i zmniejsza ryzyko nawrotów.

Chemia neoadiuwantowa jest powszechna w przypadku:

• Zapalny rak piersi
• HER2-dodatni rak piersi
• Potrójnie ujemny rak piersi
• Guzy o wysokim stopniu złośliwości
• Duże guzy
• Nowotwory, które rozprzestrzeniły się do węzłów chłonnych

Po leczeniu podstawowym stosuje się uzupełniającą chemioterapię.Ma na celu zabicie wszelkich komórek rakowych, które mogą pozostać w organizmie po chirurgicznym usunięciu guza, ale nie można ich zobaczyć w badaniach obrazowych. Pozostawione same, komórki te mogą rozwinąć się w nowe guzy. Chemioterapia uzupełniająca zmniejsza ryzyko nawrotu.

Zazwyczaj w przypadku raka piersi we wczesnym stadium, ta chemioterapia jest zarezerwowana dla osób z wysokim ryzykiem nawrotu raka lub przerzutów (rozprzestrzeniania się na inne obszary ciała), na przykład gdy komórki nowotworowe rozprzestrzeniły się do węzłów chłonnych pod pachą. W takich przypadkach alternatywną opcją może być terapia hormonalna.

Zaawansowany rak piersi

Chemioterapia jest głównym sposobem leczenia raka piersi, który dał przerzuty (rozprzestrzenił się) poza pierś i pobliskie węzły chłonne, ponieważ leczenie celowane, takie jak operacja, nie jest już odpowiednie.

Głównym celem w zaawansowanych przypadkach jest wydłużenie i poprawa jakości życia, a nie wyleczenie choroby.

Osoby wysokiego ryzyka

U osób, które są szczególnie narażone na raka piersi, można zastosować chemioterapię, aby zmniejszyć ryzyko. To się nazywachemoprewencja. Ze względu na ryzyko związane z lekami stosowanymi w chemioterapii jest to krok, który należy dokładnie rozważyć z lekarzem.

Leki do chemioterapii

W walce z rakiem piersi stosuje się wiele leków. Do najczęściej stosowanych w terapii neoadiuwantowej i adiuwantowej należą:

• 5-fluorouracyl (5-FU)
• Antracykliny, w tym Adriamycyna (doksorubicyna) i Ellence (epirubicyna)
• Cytoksan (cyklofosfamid)
• Paraplatyna (karboplatyna)
• Taksany, w tym Taxol (paklitaksel) i Taxotere (docetaksel)

Do najczęstszych leków stosowanych w chemioterapii w przypadku zaawansowanego raka piersi należą:

• Antracykliny, w tym adriamycyna (doksorubicyna), Ellence (epirubicyna) i pegylowana liposomalna doksorubicyna
• Gezmar (gemcytabina)
• Halaven (eribulina)
• Ixempra (ixabepilone)
• Navelbine (winorelbina)
• Środki platynowe (cisplatyna, karboplatyna)
• Taksany, w tym Taxol (paklitaksel), Taxotere (docetaksel) i Abraxane (paklitaksel związany z albuminą)
• Xeloda (kapecytabina)

Jak podawana jest chemioterapia

Wiele leków stosowanych w chemioterapii raka piersi jest podawanych w postaci płynnej, w postaci wlewów dożylnych lub zastrzyków, ale niektóre są dostępne w postaci tabletek lub tabletek.

Niektóre leki można podawać osobno, a inne są łączone, aby współpracować. Kiedy leki chemioterapeutyczne są podawane w skojarzeniu, leczenie nazywa się areżim.

Niektóre z typowych schematów to:

• AKT: Adriamycyna i Cytoxan, a następnie Taxol
• CMF: cytoksan, metotreksat i 5-FU
• AC: Adriamycyna (doksorubicyna) i Cytoxan
• CAF lub FAC: Cytoxan, Adriamycin i 5-FU
• CEF lub FEC: Cytoxan, Ellence (epirubicyna) i 5-FU
• TC: Taxotere (docetaksel) i Cytoxan

wyczucie czasu

Częstotliwość chemioterapii i czas trwania terapii jako całości zależą od stosowanej metody, reakcji na leczenie i innych czynników.

Częstotliwość

Zwykle infuzje chemioterapeutyczne podaje się raz na trzy tygodnie i będziesz potrzebować czasu, aby odzyskać morfologię krwi i umożliwić działanie leków.

Chemioterapia w małych dawkach, taka jak taksol, jest podawana co tydzień, ponieważ mniejsza dawka leków będzie wymagała krótszego czasu powrotu do zdrowia. W sumie daje to więcej ogólnej chemioterapii niż w standardowym schemacie. Pomiędzy sesjami infuzji możesz również otrzymać zastrzyk przypominający białych krwinek.

Chemię doustną można przyjmować codziennie lub zgodnie z zaleceniami. Zastrzyki można podawać przed, w trakcie lub po wlewie chemioterapii.

Trwanie

Chemioterapię we wczesnym stadium raka piersi podaje się na ogół przez około sześć miesięcy, a cotygodniowe wlewy chemioterapii w małych dawkach kończą się po 12 tygodniach. Długość i dawka leczenia będzie zależeć od wielu czynników.

Jeśli otrzymujesz infuzje, musisz przeznaczyć więcej czasu poza pracą lub innymi zajęciami, niż tylko to, co jest potrzebne do sesji infuzji (patrz poniżej).

Sesje infuzyjne

Oto przykładowy harmonogram ułatwiający planowanie:

• Dzień wcześniej: weź leki przed chemioterapią (jeśli są przepisane), aby zapobiec skutkom ubocznym.
• Dzień 1: pobranie krwi, ważenie, oznaki życiowe, badanie kontrolne, infuzja chemioterapii
• Dzień 2: W razie potrzeby zastrzyki zwiększające liczbę krwinek
• Dzień 3 i do następnego cyklu: Odpoczynek i regeneracja

W dniu infuzji zaplanuj około czterech godzin w klinice. Twoja krew zostanie pobrana, a pełna morfologia krwi zostanie wykonana. Wszystkie twoje parametry życiowe i waga będą brane pod uwagę, ponieważ to określa ilość twojej dawki leków chemioterapeutycznych na ten dzień.

Twój onkolog sprawdzi Twoje wyniki morfologii krwi i jeśli wszystkie będą w odpowiednim zakresie, przejdziesz do sali infuzyjnej na chemioterapię.

Jeśli liczba krwinek jest zbyt niska, dalsze leczenie może zwiększyć podatność na infekcje lub poważne krwawienie. Twoja chemioterapia zostanie opóźniona do czasu odzyskania liczebności.

Dzień po chemioterapii

Co najmniej jeden dzień po każdym wlewie chemioterapii zostanie pobrana i policzona krew. Jeśli liczba czerwonych krwinek lub neutrofili jest niska, możesz otrzymać ofertę zastrzyków w celu zwiększenia tych liczb. Chemioterapia może znacznie wpłynąć na morfologię krwi, ponieważ komórki krwi dzielą się i szybko namnażają, a zatem są celem leków.

Nie przegap tych dodatkowych spotkań, są one niezbędne do powrotu do zdrowia po chemioterapii ze zdrowym układem odpornościowym oraz uniknięcia anemii i neutropenii.

Poradnik do dyskusji dla lekarzy zajmujących się rakiem piersi

Pobierz nasz przewodnik do wydrukowania na kolejną wizytę u lekarza, który pomoże Ci zadać właściwe pytania.

Wyślij do siebie lub ukochanej osoby.

Ten przewodnik dyskusyjny lekarza został wysłany na adres {{form.email}}.

Wystąpił błąd. Proszę spróbuj ponownie.

Skutki uboczne

Potęga chemioterapii jest zarówno siłą, jak i przyczyną złej reputacji skutków ubocznych. Pamiętaj, że cele chemioterapiiwszystkoszybko rosnące komórki i, oprócz raka, obejmuje to komórki krwi, tkanki śluzowej przewodu pokarmowego, paznokcie, paznokcie u nóg i mieszki włosowe.

Częste działania niepożądane obejmują:

• Wypadanie włosów
• Zmiany paznokci
• Owrzodzenia ust
• Utrata apetytu
• Zmiany wagi
• Nudności i wymioty
• Biegunka
• Zwiększona szansa na infekcję
• Łatwe siniaczenie
• Łatwe krwawienie
• Zmęczenie
• Uszkodzenie nerwów
• „Chemo mózg” (problemy z pamięcią i koncentracją)

Twój specyficzny lek lub schemat chemioterapii może również powodować inne skutki uboczne. Efekty te ustąpią po zakończeniu leczenia.

Przed każdym zabiegiem lekarz onkolog może zalecić przyjmowanie leków chroniących przed skutkami ubocznymi. Pamiętaj, aby wziąć je na czas i zgodnie z zaleceniami.

Jeśli między wizytami chemioterapii masz problem z radzeniem sobie ze skutkami ubocznymi, nie wahaj się zadzwonić do swojej kliniki i poprosić o pomoc. Jeśli jesteś odwodniony po zabiegu, możesz poprosić o wlew solanki. Wraz z solą fizjologiczną można podawać inne leki, aby złagodzić nudności i wymioty.

Twoje pielęgniarki chemioterapeutyczne powinny znać wiele sposobów radzenia sobie ze skutkami ubocznymi, więc nie zapomnij poprosić ich o pomoc, nawet jeśli nie masz umówionej wizyty. Zapisz swoje objawy - wraz z czasem ich trwania, ciężkością i częstotliwością ich występowania - zanim zadzwonisz. Pomoże im to zasugerować sposoby na poprawę samopoczucia.

Możliwe komplikacje

Chemia niesie również ryzyko długotrwałych powikłań. Być może będziesz musiał być monitorowany w nadchodzących latach:

• Utrata masy kostnej (osteopenia i osteoporoza): leki blokujące hormony chemioterapeutyczne mogą powodować wczesną menopauzę, co prowadzi do zwiększonego ryzyka wystąpienia stanów rozrzedzenia kości. Konieczne mogą być testy i leczenie gęstości kości.
• Uszkodzenie serca: Chemioterapia wiąże się z niewielkim ryzykiem osłabienia mięśnia sercowego lub spowodowania innych problemów z sercem.
• Białaczka (rak krwinek): Ten efekt uboczny jest rzadki, ale możliwy i zwykle pojawia się lata po zakończeniu chemioterapii.

Płodność

Ponieważ określone leki chemioterapeutyczne mogą wywołać menopauzę medyczną (która może być przejściowa lub trwała) u kobiet przed menopauzą, mogą powodować bezpłodność.

Jeśli masz jakieś przemyślenia dotyczące przyszłych ciąż, poinformuj o tym swojego onkologaprzedrozpoczynasz leczenie i pytasz, jakie masz opcje. W zależności od wieku, schematu leczenia i dawki, po leczeniu może powrócić płodność. Jeśli jednak istnieje szansa, że ​​staniesz się bezpłodny, musisz to wiedzieć przed pierwszym wlewem chemioterapii.