Wyzwania związane z ciszą

Zarządzanie cichymi stanami, takimi jak reumatoidalne zapalenie stawów, choroba tarczycy, osteoporoza lub wysokie ciśnienie krwi, może być trudne. Ponieważ nie dla wszystkich jest oczywiste, że radzisz sobie z chorobą, musisz zrównoważyć wymagania dotyczące zarządzania narzucone przez stan z pytaniami znajomych i rodziny. W niektórych przypadkach możesz nawet spotkać się z wątpliwościami lub oporem ze strony bliskich i lekarzy.

Będą chwile, kiedy będziesz musiał złagodzić własne oczekiwania co do swojego stanu i leczenia, ponieważ posiadanie „cichego” stanu może oznaczać zarówno to, że nie jest to widoczne dla innych, jak i że nie jest to szczególnie widoczne dla Ciebie.

Jednak wiedza to prawdziwa potęga: kiedy dowiesz się o swoim stanie zdrowia - i jak wyjaśnić go innym - przekonasz się, że zarządzanie przekonaniami i oczekiwaniami wszystkich (w tym własnymi) również stanie się łatwiejsze.

Co to jest cichy stan?

Ciche stany to problemy medyczne bez objawów, które są oczywiste dla Ciebie, osoby z chorobą i / lub dla innych.

Kiedy masz złamaną nogę, to nie jest cichy stan. Dla wszystkich, w tym dla Ciebie i wszystkich ludzi wokół Ciebie, jest jasne, że masz złamaną nogę. Prawdopodobnie kulejesz o kulach z dużym gipsem, a twoi przyjaciele i rodzina wiedzą, że będą musieli odpowiednio dostosować swoje oczekiwania - nie będziesz chodzić na wędrówki, wspinać się po długich schodach ani nawet stać przez dłuższy czas, aż twoja noga jest w pełni wyleczona.

Ciche warunki nie są tak oczywiste, jak złamana noga. Na przykład, jeśli masz niedoczynność tarczycy, najczęstszą chorobę tarczycy, możesz mieć niejasne objawy, takie jak zaparcia lub zmęczenie, ale możesz nie zauważyć tych objawów lub połączyć ich z tarczycą, dopóki stan nie będzie bardzo zaawansowany. masz osteoporozę, prawdopodobnie w ogóle nie zdasz sobie z tego sprawy, chyba że wykonasz skan kości; jeśli nie zostaniesz prawidłowo zdiagnozowany, pierwszą oznaką przerzedzania się kości może być złamanie jednej.

Czasami będziesz odczuwać objawy, ale osoby wokół Ciebie ich nie zauważą. Te niewidoczne stany lub niepełnosprawności mogą rządzić twoim życiem - jak na przykład w zespole chronicznego zmęczenia lub reumatoidalnym zapaleniu stawów - ale ponieważPopatrzdobrze, Twoi znajomi i członkowie rodziny mogą mieć problem z rozpoznaniem problemu.

Nawet jeśli sam nie zauważysz objawów (a osoby wokół ciebie również pozostają w ciemności), nie oznacza to, że twój stan nie szkodzi zdrowiu, jeśli nie jest leczony. Na przykład w przypadku nieleczonej niedoczynności tarczycy objawy mogą się pogorszyć, aż staną się oczywiste, aw przypadku osteoporozy może dojść do złamania biodra lub nadgarstka, które powoduje trwałe uszkodzenie.

Trzymanie się leczenia

Nie ma wątpliwości, że trzymanie się leczenia może być trudne, gdy zdiagnozowano u Ciebie cichy stan, zwłaszcza jeśli przed postawieniem diagnozy byłeś ogólnie zdrowy.

Niektóre ciche schorzenia, takie jak choroba tarczycy i wysoki poziom cholesterolu, wymagają codziennych leków i możesz nienawidzić konieczności przyjmowania tabletek codziennie lub dwa razy dziennie. W niektórych przypadkach mogą wystąpić skutki uboczne leków, które wydają się gorsze niż choroba.

Współpraca z lekarzem w celu znalezienia najlepszego leku - lub kombinacji leków - może pomóc w leczeniu choroby w najbardziej skuteczny sposób, jednocześnie ograniczając wszelkie skutki uboczne samych leków.

Może to być jeszcze trudniejsze, jeśli leczysz swój stan za pomocą diety. Na przykład w przypadku cichej celiakii organizm reaguje na pokarmy zawierające gluten białkowy (znajdujący się w ziarnach pszenicy, jęczmienia i żyta), nawet jeśli nie jesteś tego świadomy. Jedynym sposobem leczenia celiakii jest przestrzeganie diety bezglutenowej i unikanie wszelkich pokarmów zawierających gluten, a to wymaga drastycznej, trudnej zmiany stylu życia. Jeśli masz znaczące objawy celiakii, możesz być bardziej skłonny do przestrzegania diety , ponieważ może być trudno dostrzec powody tej ogromnej zmiany, jeśli nie widzisz namacalnych korzyści, ale doświadczasz zakłóceń w swoim życiu.

Taka sama sytuacja może mieć miejsce w przypadku cukrzycy typu 2, która wymaga kontrolowania spożycia węglowodanów i wybierania posiłków bogatych w białko i błonnik. Jest to trudniejsze niż zwykłe sięgnięcie po jakąkolwiek szybką przekąskę i możesz nienawidzić poziomu wysiłku pociąga za sobą.

Te odczucia dotyczące twoich leków lub diety są prawdziwe i uzasadnione, więc powinieneś pozwolić sobie na ich uznanie. Ale kiedy już to zrobisz, musisz przez nie przejść, ponieważ twoje zdrowie zależy od przestrzegania planu leczenia, niezależnie od tego, czy powoduje on skutki uboczne, czy zaburza życie.

Najlepszym sposobem na to jest uświadomienie sobie swojego stanu zdrowia i powodów jego leczenia. Na przykład w przypadku nadciśnienia tętniczego istnieje ryzyko udaru lub choroby oczu lub nerek, jeśli nie będzie się trzymać leczenia. W przypadku chorób tarczycy ryzykujesz problemy z sercem i bezpłodność. W przypadku celiakii ryzykujesz niedożywienie, a nawet rzadki rodzaj raka. Skupienie się na szerszej perspektywie może pomóc, jeśli wahasz się w postanowieniu zrobienia tego, co konieczne, aby być zdrowym.

Jeśli masz problemy z przestrzeganiem planu leczenia, porozmawiaj ze swoim lekarzem o zmianie leków lub uzyskaniu skierowania do dietetyka, który może pomóc Ci opanować nową dietę.

Wyjaśnianie innym swojego milczenia

Przekonanie się, że potrzebujesz leczenia, gdy nie widzisz żadnych objawów swojego stanu milczenia, może być dość trudne. Jeśli chodzi o twoich przyjaciół i rodzinę, czasami możesz czuć się mniej niż wspierany.

Większość osób z cukrzycą lub celiakią doświadczyło „na pewno trochę nie zaszkodzi!” zjawisko popychania na nich określonego pokarmu. A ktoś z zespołem chronicznego zmęczenia może się zirytować, jeśli przyjaciel nieustannie naciska na więcej aktywności, niż jest to możliwe.

Oczywiście nie musisz nic mówić o swoim stanie zdrowia i leczeniu - możesz zajmować się swoim codziennym życiem bez wyjaśniania tego osobom wokół ciebie (w końcu jest to stan milczenia). Ale jeśli zdecydujesz się poinformować ludzi o swojej diagnozie, powinieneś spodziewać się pytań, z których niektóre mogą wydawać się nawet trochę niezrozumiałe.

Najlepszą obroną jest wiedza: jeśli zrozumiesz swój stan od wewnątrz i na zewnątrz, będziesz bardziej skuteczny w wyjaśnianiu go innym.

Nie bój się odepchnąć, jeśli przyjaciel lub członek rodziny uparcie próbuje przekonać Cię do zerwania diety lub zrobienia czegoś, czego nie powinieneś.Pamiętaj, że stawką jest twoje obecne i przyszłe zdrowie i powiedz o tym tej osobie.

Jeśli chodzi o Twoją pracę, nie masz obowiązku ujawniania swojego stanu pracodawcy. Jednak będziesz chroniony tylko przez przepisy, które zabraniają dyskryminacji pracowników z chorobami, jeśli ujawnisz ten stan. Masz również prawo poprosić pracodawcę o „rozsądne usprawnienia”, aby zająć się kwestiami wynikającymi z Twojego stanu zdrowia. Na przykład osoby z cukrzycą mogą poprosić o czas podczas zmiany na zbadanie poziomu cukru we krwi, a osoba z zespołem chronicznego zmęczenia może poprosić o stołek do siedzenia zamiast stania.

Praca z lekarzem

Twój lekarz powinien współpracować z tobą, aby poradzić sobie z twoim cichym stanem i powinien wysłuchać wszelkich obaw dotyczących tego, jak leczenie może wpłynąć na twoje życie. Ale wszyscy wiemy, że lekarze są obecnie przepracowani i może się okazać, że twój "leczy test" (innymi słowy, patrzy wyłącznie na wyniki twojego testu), zamiast traktować cię jako całą osobę z uzasadnionymi obawami dotyczącymi skutków ubocznych na przepisane leczenie.

Jeśli czujesz, że twój lekarz cię nie słucha, musisz bardziej się postarać, aby się przebić. Przynieś swoje badania, które potwierdzą Twoje obawy, na następną wizytę i bądź przygotowany na ich podsumowanie i wyjaśnienie. Niektórzy lekarze w leczeniu niektórych typowych schorzeń, takich jak wysokie ciśnienie krwi lub cukrzyca typu 2, stosują podejście „ciasteczka”, ale jeśli te często stosowane metody leczenia nie działają, musisz o tym porozmawiać.

Jeśli twój lekarz nadal odrzuca twoje obawy, być może nadszedł czas, aby znaleźć innego lekarza. Jeśli musisz to zrobić, upewnij się, że wychodząc z gabinetu swojego byłego lekarza, masz kopie swojej dokumentacji medycznej i poproś o zalecenia - mając na uwadze swoją diagnozę - zanim wybierzesz nowego lekarza.

Słowo od Verywell

Zarządzanie stanem chorobowym może być trudne, zwłaszcza jeśli Ty (lub osoby wokół Ciebie) nie widzisz żadnych jawnych oznak, że faktycznie masz chorobę, z którą musisz sobie poradzić. Rozpoczęcie leczenia cichego schorzenia i uświadomienie sobie, że samo leczenie powoduje skutki uboczne lub zaburzenia życia, których nie doświadczyłeś przed postawieniem diagnozy, może być zniechęcające.

Ponownie, jeśli bierzesz leki na swój stan i doświadczasz nieprzyjemnych skutków ubocznych, powinieneś porozmawiać z lekarzem o zmianie schematu leczenia - różne leki wpływają na ludzi w różny sposób, a zmiana receptur lub marek może pomóc. Jeśli zmagasz się z dietą, poproś o skierowanie do dietetyka, który specjalizuje się w Twojej chorobie. Nie powinieneś cierpieć w ciszy, nawet jeśli twój stan jest cichy.

Jeśli z drugiej strony zmagasz się z uzyskaniem zrozumienia i akceptacji ze strony otaczających Cię osób, spróbuj z nimi porozmawiać i ich edukować ... ale pamiętaj, że stawką jest Twoje zdrowie, więc przekonaj ich o potrzebie przestrzeganie planu leczenia jest drugorzędne w stosunku do ostatecznego celu, jakim jest poprawa własnego zdrowia.

W miarę upływu czasu i dbania o swoje zdrowie i kondycję może się okazać, że poczujesz się lepiej, nawet jeśli wcześniej czułeś się całkiem dobrze - efekt ten nie jest niczym niezwykłym u osób, których leczenie wymaga zdrowszej diety. Ostatecznie poznanie swojego cichego stanu pomoże ci zrozumieć - i zaakceptować - potrzebę leczenia.