Co to jest dysfunkcja rozkurczowa i rozkurczowa niewydolność serca?

Dysfunkcja rozkurczowa to stan serca spowodowany „usztywnieniem” komór serca (głównych komór pompujących). Ta względna sztywność ogranicza zdolność serca do wypełniania się krwią pomiędzy uderzeniami serca.

Co to jest dysfunkcja rozkurczowa i rozkurczowa niewydolność serca?

Cykl pracy serca dzieli się na dwie części - skurcz i rozkurcz. Podczas skurczu komory kurczą się, wyrzucając krew z serca do tętnic. Po zakończeniu skurczu komory odprężają się i podczas tego rozluźnienia wypełniają się krwią, aby przygotować się do kolejnego skurczu. Ta faza relaksacji cyklu sercowego nazywa sięrozkurcz.

Czasami, w wyniku różnych schorzeń, komory stają się względnie „sztywne”. Sztywne komory nie są w stanie w pełni rozluźnić się podczas rozkurczu; w rezultacie komory mogą nie zostać całkowicie wypełnione. W wyniku tego niepełnego wypełnienia komór ilość krwi pompowanej wraz z kolejnym biciem serca zostanie nieznacznie zmniejszona. Ponadto krew powracająca do serca może częściowo „spiętrzać się” w narządach organizmu, w tym w płucach. Jeszcze bardziej powszechny jest jednak obrzęk nóg.

Nieprawidłowe usztywnienie komór i wynikające z tego nieprawidłowe wypełnienie komór podczas rozkurczu określa się jakodysfunkcja rozkurczowa.

Dysfunkcja rozkurczowa jest początkowo bardzo łagodna i zwykle na początku nie daje żadnych objawów. Jednak dysfunkcja rozkurczowa ma tendencję do postępu w czasie. Kiedy stan jest na tyle zaawansowany, że powoduje przekrwienie płuc lub obrzęk nóg,rozkurczowa niewydolność serca mówi się, że jest obecny.

Generalnie, kiedy lekarze używają terminów dysfunkcja rozkurczowa i rozkurczowa niewydolność serca, mają na myśli izolowane nieprawidłowości rozkurczowe - występuje dysfunkcja rozkurczowa bez żadnych oznak dysfunkcji skurczowej. („Dysfunkcja skurczowa” to po prostu inna nazwa osłabienia mięśnia sercowego, które występuje w bardziej typowych postaciach niewydolności serca).

W ostatnich latach niektórzy kardiolodzy zaczęli nazywać rozkurczową niewydolnością serca „niewydolność serca z zachowaną frakcją wyrzutową” lub „HFpEF”.

U kogo występuje dysfunkcja rozkurczowa?

Dysfunkcja rozkurczowa i rozkurczowa niewydolność serca to stosunkowo „nowe” diagnozy kardiologiczne. Oczywiście istniały one zawsze, ale dopiero w ciągu ostatnich trzech dekad, ponieważ echokardiografia była szeroko stosowana do diagnozowania problemów z sercem, stany te zostały powszechnie rozpoznane.

Rozpoznanie dysfunkcji rozkurczowej jest obecnie dość często stawiane, zwłaszcza u osób powyżej 45 roku życia, z których większość jest w szoku słysząc, że w ogóle mają problemy z sercem. Podczas gdy u niektórych z tych osób rozwinie się faktyczna rozkurczowa niewydolność serca, u wielu nie - zwłaszcza jeśli otrzymają odpowiednią opiekę medyczną i zadbają o siebie.

Podobnie rozkurczowa niewydolność serca jest obecnie często diagnozowana. Prawie połowa pacjentów zgłaszających się na izby przyjęć z epizodami ostrej niewydolności serca okazuje się mieć rozkurczową niewydolność serca.

Osoby z dysfunkcją rozkurczową i rozkurczową niewydolnością serca prawdopodobnie są starsze (powyżej 45 lat), mają nadwagę lub są otyłe, mają nadciśnienie, kobiety i nie mają historii zawałów serca. Obecnie uważa się, że ryzyko wystąpienia dysfunkcji rozkurczowej jest takie samo u mężczyzn i kobiet, ale starsi mężczyźni, którzy są otyli i mają nadciśnienie, częściej mają zawał serca niż kobiety w podobnym wieku - więc ich niewydolność serca jest bardziej prawdopodobna. być „standardową” zastoinową niewydolnością serca niż rozkurczową niewydolnością serca.

Co powoduje dysfunkcje rozkurczowe?

Wydaje się, że do rozkurczowego usztywnienia serca przyczynia się kilka schorzeń. Należą do nich:

• Wysokie ciśnienie krwi
• Kardiomiopatia przerostowa
• Zwężenie aorty
• Choroba wieńcowa
• Restrykcyjna kardiomiopatia
• Cukrzyca
• Otyłość
• Zaburzenia oddychania snu
• Starzenie się (czy sam wiek powoduje usztywnienie komór lub czy takie usztywnienie jest związane z jakimś innym stanem chorobowym związanym ze starzeniem się, nie jest jeszcze zrozumiane).

Objawy

Osoby z dysfunkcją rozkurczową zwykle nie mają żadnych jawnych objawów tej choroby. Mogą jednak zauważyć stopniowy spadek zdolności wysiłkowej (co prawdopodobnie przypisują wiekowi i nadwadze).

Po wystąpieniu rozkurczowej niewydolności serca głównym objawem jest duszność (duszność), podobnie jak w przypadku zastoinowej niewydolności serca. Jednak w odróżnieniu od zastoinowej niewydolności serca (w której objawy najczęściej narastają stopniowo w ciągu godzin lub dni), duszność z rozkurczową niewydolnością serca jest bardziej prawdopodobna, że ​​pojawia się nagle nagle i może być bardzo ciężka natychmiast. Te epizody są powszechnie określane jako „nagły obrzęk płuc”.

Diagnoza

Za pomocą echokardiografii rozpoznaje się dysfunkcję rozkurczową i niewydolność serca.

U osób z dysfunkcją rozkurczową echokardiogram ocenia się pod kątem cech zwiotczenia rozkurczowego; innymi słowy, na „sztywność”.

U osób z rozkurczową niewydolnością serca echokardiogram wykazuje sztywność rozkurczową oraz prawidłową skurczową (pompującą) funkcję serca. W szczególności frakcja wyrzutowa lewej komory jest prawidłowa u osoby z niewydolnością serca. W rzeczywistości większość dzisiejszych kardiologów przedkłada termin „niewydolność serca z zachowaną frakcją wyrzutową” lub HFpEF od „starszego” terminu rozkurczowa niewydolność serca.

Przeczytaj więcej o objawach i diagnostyce rozkurczowej niewydolności serca i dysfunkcji rozkurczowej.

Leczenie

Leczenie dysfunkcji rozkurczowej ma na celu zmniejszenie jej przyczyn. Utrata wagi, duża ilość ćwiczeń, leczenie nadciśnienia, kontrolowanie cukrzycy i zmniejszenie czynników ryzyka choroby wieńcowej mogą poprawić funkcję rozkurczową serca.

Leczenie rozkurczowej niewydolności serca może stanowić wyzwanie, ponieważ wiele leków skutecznych w leczeniu zastoinowej niewydolności serca przynosi niewielkie lub żadne korzyści. W przypadku ostrego obrzęku płuc podstawą leczenia są leki moczopędne (takie jak Lasix). Podobnie jak w przypadku każdego, kto ma dysfunkcję rozkurczową, zmiany stylu życia i agresywne leczenie nadciśnienia i cukrzycy są pomocne w zapobieganiu nawracającym epizodom niewydolności serca. W przypadku wystąpienia migotania przedsionków ważne jest podjęcie działań zapobiegających nawrotowi tej arytmii, ponieważ może ona wywołać dekompensację pracy serca u osób z rozkurczową niewydolnością serca.

Przeczytaj więcej o leczeniu dysfunkcji rozkurczowej i rozkurczowej niewydolności serca.

Poradnik do dyskusji lekarzy z niewydolnością serca

Pobierz nasz przewodnik do wydrukowania na kolejną wizytę u lekarza, który pomoże Ci zadać właściwe pytania.

Wyślij do siebie lub ukochanej osoby.

Ten przewodnik dyskusyjny lekarza został wysłany na adres {{form.email}}.

Wystąpił błąd. Proszę spróbuj ponownie.