ZESPóŁ ROZREGULOWANIA DOPAMINY I CHOROBA PARKINSONA - BRAIN

Objawy

Najczęstszym objawem rozregulowania dopaminy jest kompulsywne pragnienie leków na chorobę Parkinsona, takich jak karbidopa / lewodopa. Nawet jeśli nie występują żadne objawy (takie jak drżenie lub sztywność), pacjent może mieć silne poczucie, że potrzebuje leku. Inni mogą próbować symulować objawy choroby Parkinsona lub przekupywać przyjaciół lub członków rodziny w celu uzyskania pożądanego leku - tak silne jest pragnienie.

Ponadto osoby z zespołem rozregulowania dopaminy mogą odczuwać wyniosłość lub euforię, a bez leków mogą odczuwać depresję lub zmęczenie. W wyniku rozregulowania dopaminy mogą również wystąpić problemy z kontrolą impulsów, takie jak kompulsywny hazard lub zakupy, zaburzenia odżywiania lub inne uzależniające zachowania. Mogą również pojawić się prostsze zachowania kompulsywne, takie jak zbieranie przedmiotów lub kompulsywne umieszczanie obiektów w linii. W przypadku tego zespołu możliwe są również ciężkie objawy, takie jak psychoza

Przyczyny

Dopamina jest połączona z naszym układem nagrody u podstawy płatów czołowych, w tym w okolicy brzusznej nakrywki. W rzeczywistości uzależniające narkotyki, takie jak kokaina, stymulują uwalnianie dopaminy w tym obszarze. Uważa się, że aktywność dopaminy w tym obszarze mózgu powoduje zespół rozregulowania dopaminy. Mając to na uwadze, dokładne mechanizmy nie są dobrze poznane. Co więcej, jeśli dopamina jest tak ważna zarówno dla ruchu, jak i układu nagrody, może być zaskakujące, że DDS jest stosunkowo rzadkie.

Kiedy podaje się uzależniający narkotyk, system nagrody może przyzwyczaić się do wysokości nagrody, wymagając większych ilości, aby uzyskać ten sam efekt. Wiemy, że dotyczy to również terapii dopaminowej w chorobie Parkinsona - ostatecznie potrzebne będą większe dawki, aby uzyskać ten sam efekt. Chociaż część z nich jest bardzo prawdopodobna z powodu postępu choroby, niektórzy naukowcy zastanawiają się, czy ta zwiększona potrzeba może odzwierciedlać rodzaj przyzwyczajenia, który w systemie nagrody może skutkować rodzajem głodu.

Kto choruje na zespół rozregulowania dopaminy?

Rzadkość DDS sugeruje, że większość ludzi jest stosunkowo chroniona przed zaburzeniem, podczas gdy inni mogą mieć czynniki ryzyka rozwoju zaburzenia. Większym ryzykiem mogą być mężczyźni z wczesnym początkiem choroby. Wcześniejsze zachowania kompulsywne, takie jak nadużywanie substancji odurzających, są jednym z największych czynników ryzyka.

Leczenie

Ponieważ pacjenci z DDS są w zasadzie uzależnieni od leku, którego również potrzebują do funkcjonowania, najlepsze leczenie obejmuje ścisłe dawki dopaminy lub agonistów dopaminy (leki aktywujące receptory dopaminy). Objawy rozregulowania będą się zmniejszać wraz ze zmniejszaniem dawki leku. Podobnie jak w przypadku innych uzależnień, potrzebne będzie wsparcie społeczne, aby zapewnić przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami i radzić sobie z innymi kompulsywnymi zachowaniami. W skrajnych przypadkach leki przeciwpsychotyczne mogą być przydatne w leczeniu agresji lub psychozy, chociaż zwiększają one ryzyko nasilenia objawów choroby Parkinsona.

Podsumowanie

Dopamina to skomplikowany neuroprzekaźnik, który wpływa na nasze ruchy, motywację i system nagród w sposób, którego wciąż nie w pełni rozumiemy, pomimo dziesięcioleci badań. Chociaż zespół rozregulowania dopaminy nie jest powszechny w chorobie Parkinsona, może wystąpić, a najlepszą interwencją jest taka, która jest wczesna i wspierana przez lekarza, opiekuna i / lub bliskich osoby dotkniętej chorobą.