Co należy wiedzieć o Epzicom (abakawir + lamiwudyna)

Epzicom to złożony lek przeciwretrowirusowy stosowany w leczeniu zakażenia wirusem HIV u dorosłych i niektórych dzieci. Jest przyjmowany doustnie w postaci tabletek.

Zawiera dwa leki przeciwretrowirusowe o nazwie abakawir (sprzedawany samodzielnie pod marką Ziagen) i lamiwudynę (sprzedawany samodzielnie pod marką Epivir). Epzicom jest przyjmowany w połączeniu z co najmniej jednym innym lekiem przeciwretrowirusowym, aby zapewnić całkowitą supresję wirusa.

Epzicom został zatwierdzony do użytku przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków w 2004 roku. Pomimo łatwości stosowania i udowodnionej skuteczności, Epzicom może powodować poważne i potencjalnie zagrażające życiu skutki uboczne u niektórych osób.

W Stanach Zjednoczonych dostępnych jest kilka generycznych wersji leku Epzicom, sprzedawanych po prostu jako „abakawir + lamiwudyna” lub „abakawir / lamiwudyna”.

Używa

Dwa leki przeciwretrowirusowe w Epzicom należą do klasy leków znanych jako nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy (NRTI). Działają poprzez blokowanie etapu cyklu życiowego wirusa HIV, a tym samym zapobiegają replikacji samego wirusa. W połączeniu z innymi lekami przeciwretrowirusowymi,

Epzicom może zmniejszyć wiremię do niewykrywalnych poziomów. NRTI blokują enzym zwany odwrotną transkryptazą, którego wirus używa do translacji swojego wirusowego RNA na DNA, którego kod genetyczny jest następnie integrowany z jądrem komórki gospodarza, aby przekształcić się w fabrykę produkującą HIV.

NRTI były pierwszą klasą leków zdolnych do hamowania cyklu replikacji wirusa i nadal stanowią ważną część skojarzonej terapii przeciwretrowirusowej.

FDA zatwierdza Epzicom do stosowania u dorosłych i dzieci o wadze co najmniej 55 funtów (25 kilogramów). Ponieważ Epzicom występuje w postaci tabletek o ustalonej dawce, nie można go stosować u osób, u których konieczne jest dostosowanie dawki abakawiru lub lamiwudyny. W przypadku tych osób leki musiałyby być przepisywane indywidualnie.

Nie ma zastosowań Epzicom poza wskazaniami.

Przed podjęciem

Epzicom może być stosowany w leczeniu pierwszego rzutu HIV, chociaż jest on częściej stosowany jako alternatywa dla preferowanych leków pierwszego rzutu. Jeśli stosuje się abakawir i lamiwudynę, istnieje większe prawdopodobieństwo, że zostaną one przepisane w postaci leku Triumeq typu „trzy w jednym” (abakawir + dolutegrawir + lamiwudyna).

Ocena przed leczeniem

Po zdiagnozowaniu wirusa HIV lub zmianie leczenia lekarz zleci serię testów w celu oceny cech wirusa. HIV ostatecznie nie jest jednym wirusem; raczej składa się z wielu wariantów genetycznych w „puli wirusów”, z których niektóre mogą być lekooporne.

Ponieważ lekooporność może być przenoszona - to znaczy przekazywana z jednej osoby na drugą - testy mają kluczowe znaczenie dla określenia, na które leki jesteś najbardziej wrażliwy i najprawdopodobniej doprowadzą do niewykrywalnego wirusa.

Testy obejmują:

• Badanie oporności genetycznej: badanie krwi, znane również jako genotypowanie, wykrywa mutacje genetyczne, o których wiadomo, że nadają oporność.
• Testy fenotypowe: częściej stosowane po niepowodzeniu leczenia, test (znany również jako fenotypowanie) bezpośrednio wystawia wirusa na działanie wszystkich dostępnych leków przeciwretrowirusowych, aby zobaczyć, które najlepiej są w stanie w pełni stłumić wirusa.

Badanie przesiewowe HLA-B * 5701

Jeśli testy genotypowe i fenotypowe wykażą, że abakawir jest najlepszą opcją, lekarz przeprowadzi kolejny test w celu wykrycia wariantu zwanego allelem HLA-B * 5701.

Osoby z dodatnim wynikiem testu na ten wariant są narażone na wysokie ryzyko ciężkiej reakcji nadwrażliwości na abakawir i nie powinny przyjmować abakawiru ani żadnych leków zawierających abakawir.

Środki ostrożności i przeciwwskazania

Istnieją pewne przypadki, w których unika się lub jest przeciwwskazane do stosowania leku Epzicom. Może to być związane z abakawirem, lamiwudyną lub obydwoma.

Oprócz pozytywnego wyniku testu na allel HLA-B * 5701, Epzicom jest przeciwwskazany do stosowania u każdego, kto miał wcześniej nadwrażliwą reakcję na abakawir lub lamiwudynę. Niektóre reakcje nadwrażliwości, szczególnie te związane z abakawirem, mogą prowadzić do anafilaksji, niewydolności wielonarządowej i śmierci.

Ponadto lamiwudyna może powodować potencjalnie poważne komplikacje dotyczące wątroby, w tym niewydolność wątroby, u osób z istniejącą wcześniej chorobą wątroby. Ponieważ dawki nie można dostosować za pomocą leków złożonych o ustalonych dawkach, osoby z umiarkowaną do ciężkiej chorobą wątroby (7-15 punktów w skali Child-Pugh) nigdy nie powinny przyjmować leku Epzicom.

Nawet osoby z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby (wynik w skali Child-Pugh 5-6) mogą również wymagać unikania Epizicom, chyba że nie są dostępne żadne inne leki. W takich przypadkach konieczne są częste badania czynności wątroby, aby uniknąć toksyczności i uszkodzenia wątroby.

Ponieważ Epzicom jest wydalany przez nerki i wątrobę, osoby z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (definiowanymi jako klirens kreatyniny poniżej 50 mililitrów na minutę) również powinny unikać leku.

Inne NRTI

Istnieją trzy inne leki przeciwretrowirusowe sklasyfikowane jako nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy, a także sześć leków złożonych o ustalonej dawce zawierających abakawir i / lub lamiwudynę:

• Emtriva (lamiwudyna)
• Combivir (lamiwudyna + zydowudyna)
• Delstrigo (dorawiryna + lamiwudyna + fumaran tenofowiru disproksylu)
• Dovato (lamiwudyna + dolutegrawir)
• Retrovir (AZT, zydowudyna)
• Symfi (efawirenz + lamiwudyna + fumaran dizoproksylu tenofowiru)
• Symfi Lo (efawirenz + lamiwudyna + fumaran dizoproksylu tenofowiru)
• Triumeq (abakawir + dolutegrawir + lamiwudyna)
• Viread (fumaran dizoproksylu tenofowiru)

Dawkowanie

Każda tabletka Epzicom zawiera 600 miligramów (mg) abakawiru i 200 mg lamiwudyny. Tabletki są podłużne, pomarańczowe, powlekane i wytłoczone „GS FC2” tylko po jednej stronie.

Zalecane dawkowanie Epzicom jest następujące:

• Dorośli: Jedna tabletka dziennie z jedzeniem lub bez
• Dzieci o wadze 55 funtów (25 kg) lub powyżej: Jedna tabletka dziennie z jedzeniem lub bez

Epzicom nigdy nie jest używany samodzielnie. Musi być stosowany w połączeniu z co najmniej jednym innym lekiem przeciwretrowirusowym innej klasy. W przypadku terapii pierwszego rzutu zwykle obejmuje to inhibitor integrazy, taki jak Tivicay (dolutegrawir).

Jak wziąć i przechowywać

Epzicom należy przyjmować codziennie, aby zapewnić całkowitą supresję wirusa. Pominięcie lub pominięcie dawek może zmniejszyć terapeutyczne stężenie leku we krwi. Pozwala to nie tylko na wzrost populacji wirusów, ale może także przyspieszyć rozwój lekooporności.

W przypadku przypadkowego pominięcia dawki należy przyjąć ją tak szybko, jak to możliwe. Jeśli zbliża się czas przyjęcia następnej dawki, należy pominąć pierwotną dawkę i kontynuować normalne leczenie. Nigdy nie podwajaj dawek.

Pokarm nie wpływa na stężenie leku Epizcom we krwi. Mając to na uwadze, kruszenie lub dzielenie tabletki może wpływać na szybkość wchłaniania i należy tego unikać. Jeśli Tobie lub Twojemu dziecku trudno jest połykać tabletki, poinformuj o tym swojego lekarza, aby znaleźć alternatywne leki.

Epzicom można bezpiecznie przechowywać w temperaturze około 77 F (25 C). Chociaż krótkotrwałe działanie wyższych temperatur jest w porządku, należy unikać długotrwałego narażenia, w tym przechowywania tabletek na słonecznym parapecie lub w schowku na rękawiczki.

Tabletki najlepiej przechowywać w oryginalnym, odpornym na światło pojemniku w chłodnej, suchej szafce lub szufladzie. Zawsze śledź datę ważności i unikaj przyjmowania tabletek, które straciły ważność lub zepsuły się.

W przypadku przedawkowania, które może prowadzić do potencjalnie poważnego powikłania znanego jako kwasica mleczanowa i innych potencjalnych szkód, należy szukać natychmiastowej pomocy doraźnej.

Skutki uboczne

Wszystkie leki mają skutki uboczne, a większość leków związanych z Epzicom jest łagodna i przemijająca. W rzadkich przypadkach mogą wystąpić poważne działania niepożądane, z których niektóre mogą wystąpić wkrótce po rozpoczęciu leczenia, a inne w wyniku długotrwałego stosowania.

Wspólny

Abakawir i lamiwudyna są niezależnie związane z wieloma częstymi działaniami niepożądanymi, z których niektóre pokrywają się. Najczęstsze, występujące u około 5% do 10% użytkowników, to:

• Zatkany nos

• Kichanie

• Ból zatok

• Bół głowy

• Ból ucha

• Bezsenność

• Niezwykłe sny

• Utrata apetytu

• Zatkany lub katar

• Bół głowy

• Zawroty głowy

• Kaszel

• Czuć się zmęczonym

• Bezsenność

• Nudności

• Biegunka

Wiele z tych skutków ubocznych jest krótkotrwałych i zwykle ustępuje, gdy organizm dostosowuje się do leczenia. Jeśli skutki uboczne utrzymują się lub staną się nie do zniesienia, należy powiadomić lekarza. Jednak nigdy nie przerywaj leczenia bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.

Ciężki: Silny

Istnieje kilka skutków ubocznych związanych ze stosowaniem leku Epzicom, które mogą być poważne, a nawet zagrażać życiu. Chociaż rzadko, mogą wymagać natychmiastowego odstawienia leku i, w niektórych przypadkach, interwencji medycznej w nagłych wypadkach. Obejmują one:

• Nadwrażliwość na abakawir: zwykle występujące w ciągu sześciu tygodni od rozpoczęcia leczenia, objawy obejmują gorączkę, wysypkę, nudności, wymioty, biegunkę, ból brzucha, zmęczenie i objawy podobne do zapalenia płuc. Nieleczone objawy mogą się pogorszyć i doprowadzić do śmierci.
• Lipodystrofia: Długotrwałe stosowanie NRTI było od dawna związane z lipodystrofią, nieprawidłową redystrybucją tkanki tłuszczowej. Objawy wahają się od łagodnych do ciężkich i mają tendencję do nasilania się, gdy zaczną się rozwijać.
• Kwasica mleczanowa: Nieprawidłowe gromadzenie się kwasu mlekowego jest rzadsze w przypadku abakawiru i lamiwudyny niż w przypadku leków przeciwretrowirusowych starszej generacji. Jednak nadal występuje i może objawiać się bólem brzucha, utratą apetytu, biegunką, skurczami mięśni, niezwykłą sennością i szybkim, płytkim oddechem (tachypnea). W ciężkich przypadkach kwasica mleczanowa niesie 50% ryzyko śmierci.
• Powiększenie wątroby: Epzicom może powodować nieprawidłowe powiększenie wątroby u osób jednocześnie zakażonych wirusem HIV i wirusem zapalenia wątroby typu C. Oprócz obrzęku brzucha inne objawy obejmują zaczerwienienie dłoni, powiększone naczynia krwionośne pod powierzchnią skóry i zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka).

Niektóre badania sugerują, że abakawir może zwiększać ryzyko zawału serca. Mimo to, istnieje poważna debata na temat tego związku. Jeśli masz chorobę serca, porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby rozważyć korzyści i potencjalne ryzyko leczenia.

Ostrzeżenia i interakcje

FDA wydała kilka ostrzeżeń dotyczących czarnej skrzynki, w których doradza konsumentom i pracownikom służby zdrowia potencjalne poważne zagrożenia związane z Epzicom. Ostrzeżenia są oparte na wcześniejszych doświadczeniach z abakawirem i lamiwudyną wśród osób zakażonych wirusem HIV na przestrzeni ponad 20 lat.

Ostrzeżenia z czarnej skrzynki obejmują nadwrażliwość na abakawir u osób z allelem HLA-B * 5701, kwasicę mleczanową i ciężką hepatomegalię.Ponadto FDA ostrzega, że ​​Epzicom może powodować pogorszenie objawów związanych z wątrobą u osób jednocześnie zakażonych wirusem HIV i wirusem zapalenia wątroby typu B.

Epzicom jest ogólnie uważany za bezpieczny podczas ciąży. Chociaż badania na zwierzętach wykazały możliwość uszkodzenia płodu, dane z Antyretrowirusowego Rejestru Ciąż nie wykazały różnic w częstości poronień i wad wrodzonych między matkami stosującymi abakawir lub lamiwudynę a kobietami w populacji ogólnej.

Mimo to osoby, które mogą zajść w ciążę, powinny porozmawiać ze swoimi lekarzami, aby w pełni zrozumieć korzyści i zagrożenia związane ze stosowaniem leku Epzicom. Matkom zakażonym wirusem HIV zaleca się również unikanie karmienia piersią, aby zmniejszyć ryzyko przeniesienia zakażenia na dziecko.

Interakcje lek-lek

Istnieje kilka leków, które mogą wchodzić w interakcje z abakawirem lub lamiwudyną. W niektórych przypadkach te interakcje mogą zwiększać lub zmniejszać stężenie abakawiru lub lamiwudyny; w innych może zwiększać lub zmniejszać stężenie podawanego leku.

Nie wszystkie interakcje wymagają dostosowania lub zastąpienia dawki. Mimo to ważne jest, aby poinformować lekarza o przyjmowanych lekach, niezależnie od tego, czy są to leki na receptę, dostępne bez recepty, ziołowe, odżywcze czy rekreacyjne.

Abacavir

Alkohol może spowolnić wydalanie abakawiru z organizmu. Może to prowadzić do zwiększonego stężenia we krwi, a co za tym idzie, zwiększonego ryzyka działań niepożądanych, w tym bólu głowy, utraty apetytu i nudności. Zmniejszone spożycie alkoholu może złagodzić ten efekt.

Z drugiej strony abakawir może obniżać stężenie metadonu u osób poddawanych terapii podtrzymującej metadonem z powodu uzależnienia od opioidów. Mając to na uwadze, dawka stosowana w Epzicom rzadko wymaga dostosowania dawki metadonu.

Lamiwudyna

Sztuczny słodzik sorbitol może obniżać stężenie lamiwudyny we krwi. Wydaje się, że efekt jest zależny od dawki, przy czym większe spożycie sorbitolu przekłada się na większą utratę lamiwudyny we krwi. O ile to możliwe, należy unikać przyjmowania sorbitolu (lub środków przeczyszczających zawierających sorbitol) w tym samym czasie co Epzicom.

Skojarzenie antybiotyku trimetoprymu i sulfametoksazolu (TMP-SMX) może również zwiększać stężenie lamiwudyny, chociaż zwykle nie do poziomu uznawanego za problematyczny.

Inne powszechnie stosowane leki mogą zwiększać stężenie lamiwudyny poprzez hamowanie związków zwanych transporterami kationów organicznych (OCT), które wspomagają wydalanie substancji przez nerki. Przykłady obejmują:

• Benadryl (difenhydramina)
• Glucophage (metformina)
• Prozac (fluoksetyna)
• Tagamet (cymetydyna)
• Verelan (werapamil)
• Zovirax (acyklowir)

Interakcja między lamiwudyną i inhibitorami OCT może być znacząca lub nie. Mimo to niektórzy lekarze mogą zalecić oddzielenie dawek o kilka godzin, podczas gdy inni mogą zalecić zmianę leku towarzyszącego.