Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) to infekcja wirusowa przenoszona przez bliski kontakt z drugą osobą. Istnieje ponad 100 szczepów wirusa HPV. Co najmniej 14 z nich było powiązanych z rakiem. Szczególnie rak szyjki macicy i odbytu jest związany z tymi szczepami HPV wysokiego ryzyka. Rak prącia i rak jamy ustnej i gardła (rak środkowej części gardła za językiem) również są powiązane ze szczepami wysokiego ryzyka.
Pomimo zwiększonej świadomości na temat wirusa HPV, nadal istnieje spore zamieszanie dotyczące wirusa, a także szczepionki, która może pomóc w zapobieganiu mu. Zrozumienie podstawowych, kluczowych faktów dotyczących obu może znacznie przyczynić się do uniknięcia oznak infekcji, rozprzestrzenienia jej na innych lub narażania się na ryzyko.
HPV występuje częściej niż myślisz
Matt Dutile / Getty Images
Szacuje się, że ponad 79 milionów Amerykanów żyje z HPV, co czyni go najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową w USA.
Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC), wśród dorosłych w wieku od 18 do 59 lat 42,5% jest zakażonych wirusem HPV narządów płciowych, a 7,3% zakażonych jest wirusem HPV jamy ustnej.
W rzeczywistości jest to tak powszechne, że naukowcy są przekonani, że prawie wszystkie osoby aktywne seksualnie zarazią się wirusem w którymś momencie swojego życia.
Nie musisz mieć stosunku, aby dostać HPV
santypan / Getty ImagesHPV przenosi się poprzez kontakt seksualny ze skórą. Nie powinno to jednak sugerować, że współżycie jest jedyną drogą transmisji. W rzeczywistości żadna penetracja nie jest potrzebna do przeniesienia HPV, a każdy obszar nieobjęty prezerwatywą jest podatny na ekspozycję na HPV.
Ogólnie rzecz biorąc, stosunek pochwowy i analny to czynności najbardziej związane z przenoszeniem wirusa HPV. Chociaż jest to mniej powszechne, wirus może być również przenoszony przez seks oralny. Ryzyko wzrasta tylko wtedy, gdy masz wielu partnerów seksualnych lub uprawiasz seks z kimś, kto miał wielu partnerów.
Nie wszystkie typy wirusa HPV powodują raka
SCIEPRO / Getty ImagesIstnieje ponad 100 różnych szczepów wirusa HPV. Niektóre są szczepami „wysokiego ryzyka” związanymi z rakiem; inne są typami „niskiego ryzyka”, o których wiadomo, że powodują brodawki narządów płciowych.
Szczepy uważane za obarczone wysokim ryzykiem to typy 16 i 18, które łącznie powodują 70% przypadków raka szyjki macicy i zmian przedrakowych szyjki macicy.
Wśród wielu osób panuje błędne przekonanie, że brodawki narządów płciowych są prekursorem raka. Nie o to chodzi. Szczepy HPV odpowiedzialne za brodawki narządów płciowych nie powodują raka.
Mając to na uwadze, posiadanie brodawki narządów płciowych nie powinno sugerować, że jesteś „bezpieczny”. Osoby mogą być zarażone wieloma typami HPV, a pojawienie się brodawki powinno być sygnałem ostrzegawczym o możliwym narażeniu na szczepy podwyższonego ryzyka.
Istnieje szczepionka, ale nie ma lekarstwa na HPV
BSIP / UIG / Getty ImagesRodzaje wirusa HPV powodujące brodawki narządów płciowych i raka szyjki macicy można leczyć, ale nie można ich wyleczyć. Podobnie, brodawki narządów płciowych można leczyć, usuwając je, ale ich usunięcie nie eliminuje podstawowego wirusa.
Chociaż obecnie istnieją szczepionki, które mogą znacznie zmniejszyć ryzyko HPV u młodych ludzi, nie sterylizują one szczepionek i nie mogą zneutralizować wirusa u osób już zakażonych.
Większość osób z HPV nie ma objawów
Courtney Keating / Getty Images
Nie możesz wiedzieć, czy ktoś ma HPV, patrząc na niego lub szukając brodawek narządów płciowych. To nie działa w ten sposób. W rzeczywistości większość ludzi nie ma oznak infekcji i może zdać sobie sprawę z tego stanu tylko wtedy, gdy mają nieprawidłowy wynik cytologii.
Ale nawet u osób, które mają objawy, często są one przeoczane lub źle rozumiane.
Szczepionka przeciwko wirusowi HPV nie chroni przed wszystkimi szczepami
Pakiet Gardasil 9. MerckIstnieją trzy szczepionki przeciwko HPV, które mogą chronić przed niektórymi, ale nie wszystkimi szczepami wysokiego ryzyka:
- Gardasil chroni przed czterema najczęstszymi typami i dwoma, które powodują 9% wszystkich brodawek narządów płciowych.
- Gardasil 9 chroni przed wszystkimi 4 popularnymi typami i dodatkowymi pięcioma szczepami.
- Cervarix chroni przed dwoma najczęściej występującymi szczepami wysokiego ryzyka, ale nie zapewnia ochrony przed kłykcinami narządów płciowych.
Jedyną dostępną w Stanach Zjednoczonych szczepionką przeciwko wirusowi HPV jest Gardasil 9.
Chociaż te szczepionki zazwyczaj zapewniają dostateczną ochronę, mogą okazać się niewystarczające w przypadku kobiet, które są zarażone wirusem HIV. W tej populacji może rozwinąć się rak szyjki macicy w wyniku atypowego typu HPV.
Testy na obecność wirusa HPV i płeć przypisana przy urodzeniu
Westend61 / Getty ImagesTest na obecność wirusa HPV można wykonać na kobietach przypisanych po urodzeniu w połączeniu z wymazem Pap podczas rutynowego badania ginekologicznego. Amerykańska grupa zadaniowa ds. Usług prewencyjnych (USPSTF) zatwierdza rutynowe testy HPV w następujący sposób:
- Kobiety w wieku od 21 do 65 lat, którym przypisano po urodzeniu, powinny co trzy lata mieć badanie cytologiczne i badanie na obecność wirusa HPV.
- Osoby poniżej 21 i powyżej 65 roku życia nie wymagają badań przesiewowych w kierunku HPV, ale mogą zostać przebadane w przypadku nieprawidłowego wyniku cytologii.
Z kolei American Cancer Society (ACS) zaleca osobom z szyjką macicy poddawanie się podstawowym badaniom HPV - zamiast testu cytologicznego - co pięć lat, począwszy od wieku 25 i kontynuowane do 65. W gabinetach lekarskich i innych placówkach opieki zdrowotnej, które tego nie robią. mieć dostęp do podstawowych testów HPV, testy cytologiczne co trzy lata są uznawane za akceptowalne.
Nie ma dostępnego testu HPV do wykrywania HPV narządów płciowych u penisów. Jednak niektórzy lekarze mogą przeprowadzić test HPV na wymazie Pap z odbytu u osób wysokiego ryzyka, które angażują się w otwarty seks analny. Wcześniejsze
Niektórzy lekarze niechętnie przeprowadzają testy na obecność wirusa HPV
Wesley WilsonJednym z powodów, dla których agencje ochrony zdrowia niechętnie wydają zalecenia dotyczące rutynowych testów, jest to, że korzyści płynące z testów na obecność wirusa HPV są nadal w dużej mierze niepewne.
Podczas gdy negatywny wynik testu na obecność wirusa HPV jest dobrą wskazówką, że nie zachorujesz na raka, pozytywny wynik często nic nie znaczy. Dzieje się tak, ponieważ większość infekcji HPV mija w ciągu dwóch lat bez żadnych komplikacji. Jako taki, pozytywny wynik może spowodować więcej niepokoju niż to konieczne lub bezpośrednie badania medyczne, które nie są potrzebne.
Przewodnik dyskusyjny HPV Doctor
Pobierz nasz przewodnik do wydrukowania na kolejną wizytę u lekarza, który pomoże Ci zadać właściwe pytania.
_9.jpg)
Wyślij do siebie lub ukochanej osoby.
Zapisz sięTen przewodnik dyskusyjny lekarza został wysłany na adres {{form.email}}.
Wystąpił błąd. Proszę spróbuj ponownie.
Szczepienie przeciwko wirusowi HPV nie jest przeznaczone tylko dla młodych ludzi
Hero Images / Getty ImagesCDC zaleca szczepienie przeciwko wirusowi HPV wszystkim kobietom przypisanym po urodzeniu w wieku 11 lub 12 lat, a także osobom w wieku od 13 do 26 lat, które nie były wcześniej szczepione. Ta grupa prawdopodobnie będzie potrzebować trzeciej dawki, aby poprawić skuteczność.
Dla niektórych osób powyżej 26 roku życia szczepienie może być nadal korzystne. CDC zaleca szczepienie mężczyzn homoseksualnych i biseksualnych oraz osób transpłciowych, nawet jeśli są starsi, ponieważ są bardziej narażeni na raka odbytu i szyjki macicy niż w populacji ogólnej.
To zwiększone ryzyko narażenia na HPV jest związane z wykluczeniem homoseksualistów, osób biseksualnych i transpłciowych z życia społecznego i zatrudnienia, co zwiększa prawdopodobieństwo, że ludzie w tych społecznościach będą angażować się w prostytucję i przeżycie.
CDC zaleca szczepienia również osobom z obniżoną odpornością (w tym zakażonym wirusem HIV) niezależnie od wieku.
Wytyczne ACS dotyczące szczepień przeciwko HPV różnią się od wytycznych CDC. W 2020 roku ACS zaczął zalecać rutynowe szczepienia przeciwko HPV w wieku 9 lat, aby wesprzeć ogólne wskaźniki wcześniejszych szczepień. ACS zaczął również zalecać przeciwko szczepieniom u osób w wieku powyżej 27 lat ze względu na niewielkie oczekiwane korzyści i brak szczepionki.
Jeśli masz więcej niż 26 lat i uważasz, że możesz być w grupie zwiększonego ryzyka raka szyjki macicy lub odbytu, nie wahaj się zapytać lekarza o szczepienie. Będzie to kosztować około 100 dolarów, które może pokryć Twoje ubezpieczenie.
Otrzymanie szczepionki przeciwko wirusowi HPV nie oznacza, że można pominąć badania przesiewowe w kierunku raka
Nawet jeśli otrzymasz szczepionkę przeciwko wirusowi HPV, musisz zachować czujność podczas wykonywania badań przesiewowych w kierunku raka szyjki macicy. Szczepionka wykazuje zmniejszenie liczby bardziej zaawansowanych stanów przedrakowych, ale nie była na tyle długo, aby zapewnić dane z 20 lat wymagane do wskazania zmniejszenia rzeczywistych przypadków raka.
