Milenijne Cele Rozwoju (MCR) to osiem celów strategicznych ustanowionych przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) w 2000 r., Których celem jest poprawa globalnej jakości życia, zdrowia, edukacji, rozwoju gospodarczego i środowiska do 2015 r. Wśród wymienionych celów jest: wezwanie do „zatrzymania i odwrócenia” rozprzestrzeniania się HIV, gruźlicy i malarii - szczególnie na obszarach o wysokim rozpowszechnieniu, takich jak Afryka Subsaharyjska.
Burak Karademir / Getty ImagesAby osiągnąć ten cel, wiele organizacji, w tym Wspólny Program Narodów Zjednoczonych ds. HIV / AIDS (UNAIDS), wyznaczyło mierzalne cele, dzięki którym można ograniczyć nie tylko globalną chorobowość i częstość występowania HIV, ale także wiele barier społecznych. które nadal zakłócają wysiłki na rzecz zdrowia publicznego (w tym piętno HIV, przemoc na tle płciowym i kryminalizacja HIV).
Od czasu zainicjowania milenijnych celów rozwoju pojawiły się zarówno krytyki, jak i obawy dotyczące trwałości inicjatywy pod przewodnictwem ONZ, biorąc pod uwagę niespójność finansowania w następstwie globalnej recesji i rosnącą - a nie malejącą - liczbę nowych zakażeń w kilka kluczowych państw priorytetowych, w tym RPA i Uganda.
Cel nr 1: Zmniejszyć przenoszenie HIV drogą płciową o 50%
Od 2001 do 2011 roku częstość nowych zakażeń wirusem HIV spadła o około 21% na świecie. Chociaż w mediach wiele uwagi poświęcono raportowi UNAIDS z września 2013 r., W którym wymieniono 33% spadek liczby nowych infekcji, liczba ta obejmowała zarówno dorosłych, jak i dzieci. Z perspektywy samych tylko transmisji seksualnych - szczególnie wśród osób w wieku 15-24 lata - spadki stanowią tylko połowę tego, co przewidywała UNAIDS, a większość danych sugeruje 25% spadek w Afryce Subsaharyjskiej i innych regionach o wysokiej częstości występowania.
Jeszcze bardziej niepokojąca jest rosnąca liczba nowych infekcji zgłaszanych w Europie Wschodniej i Azji Środkowej, które dosłownie podwoiły się od 2001 r. (Głównie w wyniku zażywania narkotyków dożylnych). Podobnie, niepowodzenie w powstrzymaniu zakażeń HIV wśród mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami (MSM) prawdopodobnie przyczyni się do wzrostu lub stagnacji w wielu krajach rozwiniętych i nierozwiniętych.
Z drugiej strony imponujące zyski osiągnięto na Karaibach, gdzie nowy wskaźnik infekcji spadł o około 43% w tym samym okresie.
Cel nr 2: Umieść 15 milionów osób zakażonych wirusem HIV na terapii antyretrowirusowej
Od stycznia 2014 r. Prawie 3 miliony ludzi w krajach rozwijających się zostało poddanych terapii antyretrowirusowej (ART). Rozszerzone wytyczne dotyczące leczenia wydane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) w 2013 r. - w których terapię można teraz rozpocząć przy liczbie CD4 wynoszącej 500 komórek / ml lub mniej - tylko zwiększą potencjał dostępu do ART.
Pomimo tych postępów w 2010 r. Nie udało się osiągnąć MCR, gdyż tylko 55% z 14,4 mln osób potrzebujących ART faktycznie ją otrzymało. Co więcej, tylko 28% kwalifikujących się dzieci miało dostęp do ART, mniej niż połowa kobiet korzystających z ART (63%).
Od czerwca 2013 r. Najwyższy zasięg ART osiągnięto w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach (68%), przy czym najsłabszy zasięg odnotowano w Europie Wschodniej i Azji Środkowej (19%).
Na podstawie obecnych trendów możliwe jest osiągnięcie celu 15 milionów ART do końca 2015 r., Zwłaszcza że zakup leków generycznych obniżył koszty niektórych schematów leczenia do zaledwie 8 USD miesięcznie.
Jeśli jednak liczba nowych zakażeń nie zostanie obniżona o około 50% do 2020 r., Jak wielu ma nadzieję, obciążenie ekonomiczne związane z zapewnieniem ART stale rosnącej populacji HIV będzie ogromne.
Cel 3: Wyeliminuj przenoszenie wirusa HIV z matki na dziecko i zmniejsz o 50% liczbę zgonów matek związanych z AIDS
W czerwcu 2013 roku UNAIDS poinformował, że siedem krajów afrykańskich osiągnęło 50% redukcję nowych zakażeń wirusem HIV wśród dzieci od 2009 roku. Wiele z tych sukcesów zawdzięczamy programom antyretrowirusowym mającym na celu zapobieganie transmisji z matki na dziecko (MTCT), z 75% programem zasięg w wielu kluczowych stanach priorytetowych. W samej Afryce Południowej wskaźniki MTCT spadły do zdumiewających 5%, w porównaniu z wysokim 37% w 2000 r. Podobnie interwencje MTCT w Botswanie i Namibii znacznie przekraczają obecnie 90%, zbliżając się do tego, co można by uznać za powszechny zasięg w tej kluczowej populacji.
Jeśli chodzi o umieralność dzieci, MCR wezwały do zmniejszenia liczby zgonów matek związanych z HIV do 38 zgonów na 100 000 urodzeń. Większość danych sugeruje, że cele te są osiągalne, a kraje takie jak Republika Południowej Afryki odnotowały zaledwie 60 zgonów związanych z HIV na 100 000 urodzeń od 2014 r.
Nadal istnieją obawy co do liczby dzieci otrzymujących ART. Chociaż zasięg wzrósł o około 15% w latach 2009–2011, liczby te nadal pozostają w tyle za dorosłymi mężczyznami i kobietami (21%).
Cel 4: Zmniejszyć o połowę liczbę zgonów z powodu gruźlicy u osób żyjących z HIV
MCR wezwały do zmniejszenia liczby zgonów związanych z gruźlicą (TB) wśród osób żyjących z HIV do mniej niż 250 000 do 2015 r. Chociaż gruźlica pozostaje najczęstszą przyczyną zgonów w tej współzakażonej populacji, obserwuje się stały postęp w wielu państwa priorytetowe, przy czym 17 z 44 zgłosiło ponad 50% spadek liczby zgonów od 2013 r.
Ogólnie rzecz biorąc, odnotowano 38% zmniejszenie liczby zgonów związanych z gruźlicą, wsparte przez zintensyfikowaną identyfikację gruźlicy, lepszą kontrolę zakażeń i powszechne stosowanie leków profilaktycznych w celu zapobiegania infekcjom w podatnych populacjach.
Zwiększony dostęp do ART również przyczynił się do zmniejszenia wskaźnika, szczególnie po wdrożeniu „terapii bezpośrednio obserwowanej” (DOT) w wielu krajach o wysokiej chorobowości. Strategia, zgodnie z którą leki przeciw gruźlicy są podawane codziennie przez wyszkolonych obserwatorów przestrzegania zaleceń, przyniosła imponujący 85% wskaźnik wyleczeń w niektórych najbardziej dotkniętych regionach.
Mimo to istnieje wiele wyzwań, które utrudniają postęp. Obecnie ponad jedna trzecia ośrodków leczenia gruźlicy nie oferuje DOT, podczas gdy większość przypadków gruźlicy wielolekoopornej nie jest diagnozowana ani leczona zgodnie z wytycznymi WHO. O wiele bardziej niepokojący jest fakt, że spośród krajów o wysokiej częstości występowania HIV / TB tylko Kenia i Malawi dostarczają ART w ponad 50% przypadków. Konieczne są dalsze postępy, aby zapewnić zmniejszenie śmiertelności związanej z gruźlicą w tych regionach.
