HIV i owrzodzenia jamy ustnej

Owrzodzenia jamy ustnej dotykają od 70% do 90% osób z ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) na pewnym etapie choroby. W rzeczywistości różne owrzodzenia, blaszki, zmiany chorobowe i wrzody, które są powszechnie obserwowane u osób z HIV, mogą być wczesnym objawem zakażenia. Jednak w innych przypadkach mogą wskazywać na progresję choroby do zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS).

Owrzodzenia jamy ustnej, które mogą wynikać z HIV, mogą znacznie obniżyć jakość życia danej osoby, a obecność tych zmian - w niektórych przypadkach - jest związana z jej zdrowiem psychicznym.

Mohd Akhir / EyeEm / Getty Images

Aftowe wrzody

Wrzody aftowe to owrzodzenia. Mogą wystąpić u każdego, ale są częstsze - i są zwykle bardziej dotkliwe i nawracające - u osób z HIV.

Chociaż terminy te są często używane zamiennie, „afty” i „opryszczka” to nie to samo.

Pierwotne objawy owrzodzeń aftowych najczęściej występują na wewnętrznej powierzchni policzków i warg, języka, górnej powierzchni jamy ustnej i podstawy dziąseł i mogą obejmować:

• Jedna lub więcej bolesnych, czerwonych plam lub guzków, które przekształcają się w otwarty wrzód
• Środek biały lub żółty
• Mały rozmiar (najczęściej poniżej jednej trzeciej cala lub 1 centymetra średnicy)
• Biało-szara błona rozwija się wraz z rozpoczęciem gojenia

Mogą również towarzyszyć objawy owrzodzeń aftowych, takie jak:

• Gorączka
• Ogólny dyskomfort lub niepokój (złe samopoczucie)
• Opuchnięte węzły chłonne

Diagnoza może być trudna, ponieważ owrzodzenia mogą wyglądać jak wrzody wywołane wirusem opryszczki pospolitej (HSV). Ale leki na wrzody HSV nie działają na owrzodzenia aftowe, więc jest to jeden ze sposobów wykluczenia takiej możliwości.

W niektórych przypadkach większe owrzodzenia aftowe mogą wymagać biopsji, aby upewnić się, że nie są rakowe. Rany są leczone:

• Płukanie słoną wodą
• Płyny do płukania ust
• Miejscowe znieczulenie
• Miejscowe steroidy

Aftowe wrzody nie są zaraźliwe

Sprowadza się to do pomieszania owrzodzeń aftowych (owrzodzeń aftowych) i opryszczki. Opryszczka jest wysoce zaraźliwa dzięki wirusowi. Z drugiej strony rany nie są zaraźliwe.

Wirus opryszczki pospolitej (HSV)

Istnieją dwa typy HSV: HSV-1 i HSV-2. Około 70% osób z HIV ma HSV-2, podczas gdy 95% ma HSV-1 lub HSV-2.

Opryszczka jest częściej powiązana z HSV-1, ale może również obejmować HSV-2, gdy jest przenoszony podczas seksu oralnego. Wybuchy opryszczki wywołanej wirusem HSV są zwykle częstsze i bardziej dotkliwe, gdy układ odpornościowy jest osłabiony.

Opryszczka zaczyna się jako zmiany na wargach i błonie śluzowej jamy ustnej, a następnie ewoluuje etapami od grudki (litego, wypukłego guza) do pęcherzyka (mały, wypełniony płynem worek), owrzodzenia i ostatecznie strupy.

Istnieje kilka różnych stadiów opryszczki wywołanej wirusem HSV, a każdy z nich ma inny zestaw objawów.

Zanim opryszczka stanie się widoczna, objawy mogą obejmować:

• Swędzenie warg lub skóry wokół ust
• Pieczenie w okolicy warg lub ust
• Mrowienie w okolicy warg lub w okolicy ust

Następnie, zanim pojawią się opryszczka, objawy towarzyszące mogą obejmować:

• Ból gardła
• Gorączka
• Opuchnięte gruczoły
• Bolesne przełykanie

Uszkodzenia lub wysypka mogą pojawić się na:

• Gumy
• Usta
• Usta
• Gardło

Możliwe jest również wystąpienie klastra pęcherzy HSV, co jest znane jako wybuch epidemii. Może to obejmować:

• Czerwone pęcherze, które pękają i przeciekają
• Małe pęcherze wypełnione przezroczystym żółtawym płynem
• Kilka mniejszych blistrów, które mogą urosnąć razem w duży blister
• Żółte i chrupiące pęcherze podczas gojenia, które ostatecznie zamieniają się w różową skórę

W większości przypadków lekarze i pielęgniarki mogą zdiagnozować opryszczkę jamy ustnej po prostu patrząc na nią podczas badania. Czasami będą chcieli przeprowadzić testy na próbce owrzodzenia, w tym:

• Wirusowa kultura
• Wirusowy test DNA
• Test Tzancka

Opryszczka wywołana wirusem HSV jest zazwyczaj leczona lekami przeciwwirusowymi, takimi jak acyklowir, famcyklowir i walacyklowir. Istnieją również kremy przeciwwirusowe do skóry, ale są one drogie i ledwo skracają wybuch epidemii.

Jak długo trwają wrzody HSV?

Rany zwykle trwają od jednego do dwóch tygodni bez leczenia, ale mogą wystąpić ponownie, ponieważ HSV utrzymuje się w organizmie.

Kandydoza jamy ustnej

Kandydoza jamy ustnej - znana również jako pleśniawka jamy ustnej - jest najczęstszą oportunistyczną infekcją jamy ustnej dotykającą osoby z HIV lub AIDS. W rzeczywistości jest to pierwsza oznaka HIV w około 10% przypadków.

Kandydoza jamy ustnej obejmuje ten sam rodzaj grzyba (Candida), która powoduje infekcje drożdżakowe pochwy.

Główne objawy kandydozy jamy ustnej i gardła mogą obejmować:

• Białe plamy na wewnętrznych policzkach, języku, podniebieniu i gardle
• Zaczerwienienie lub bolesność
• Uczucie bawełny w ustach
• Utrata smaku
• Ból podczas jedzenia lub połykania (główny objaw kandydozy przełyku)
• Pękanie i zaczerwienienie w kącikach ust

Kandydoza jamy ustnej zwykle przyjmuje postać białych płytek, które atakują błonę śluzową jamy ustnej, język oraz podniebienie twarde i miękkie.

Tabliczki są zwykle:

• Bezbolesne i związane z utratą smaku i kątowym zapaleniem warg (pękanie skóry w kąciku ust pacjenta).
• Trudne do usunięcia lub zdrapania ostrzem języka - a proces ten często pozostawia zaognione, bolesne zmiany, które mogą krwawić.

Rozpoznanie kandydozy jamy ustnej zazwyczaj obejmuje badanie na podstawie wyglądu i innych czynników ryzyka. Jeśli po zeskrobaniu podstawa płytek staje się czerwona, zaogniona i zaczyna krwawić, zwykle skutkuje to rozpoznaniem pleśniawki w jamie ustnej.

Rany są zwykle leczone miejscowymi lub doustnymi lekami przeciwgrzybiczymi.

Kandydoza i AIDS

Kandydoza jest stanem definiującym AIDS, gdy występuje w:

• Przełyk
• Tchawica
• Oskrzela
• Płuca

Kandydoza przełyku jest jedną z najczęstszych infekcji u osób żyjących z HIV / AIDS.

Leukoplakia włochata jamy ustnej (OHL)

Leukoplakia włochata jamy ustnej (OHL) może wystąpić nawet u 50% osób zakażonych wirusem HIV, które nie są poddawane żadnemu leczeniu HIV (ART). OHL jest również częstym pierwszym objawem u osób z HIV.

Początek OHL jest bezpośrednio związany z immunosupresją i zwykle występuje, gdy liczba CD4 spada poniżej 300. OHL jest wynikiem zakażenia wirusem Epstein-Barr.

OHL może również wystąpić z innymi postaciami ciężkiego niedoboru odporności - jak pacjenci po chemioterapii - lub osoby, które przeszły przeszczep narządu lub białaczkę.

Chociaż OHL czasami przebiega bezobjawowo, zauważalne objawy obejmują:

• Biaława płytka o nietolerancji wzdłuż bocznej krawędzi języka, która może pojawić się i zniknąć samoistnie.

U niektórych pacjentów mogą wystąpić objawy towarzyszące, w tym:

• Łagodny ból
• Dysestezja
• Zmieniona wrażliwość na temperaturę pokarmu
• Zmiana wrażeń smakowych spowodowana zmianami w kubkach smakowych
• Psychologiczny wpływ nieatrakcyjnego wyglądu kosmetycznego

Jak wyglądają zmiany OHL?

Uszkodzenia OHL mogą mieć różny stopień nasilenia i wygląd - niektóre są gładkie, płaskie i małe, podczas gdy inne są nieregularne, „owłosione” lub „pierzaste” z widocznymi fałdami lub wypustkami.

Oprócz języka owrzodzenia można również znaleźć na błonie śluzowej policzka i / lub dziąsłach. Podobnie jak w przypadku kandydozy jamy ustnej, zmian OHL nie można zeskrobać.

Diagnoza odbywa się za pomocą zestawu testowego w celu wykrycia:

• DNA
• RNA
• Białko wirusa Epstein-Barr w komórkach nabłonka

OHL może nie wymagać żadnego specjalnego leczenia innego niż terapia antyretrowirusowa (ART), chociaż niektóre opcje obejmują:

• Leki przeciwwirusowe
• Kwas retinowy do stosowania miejscowego
• Krioterapia (okazjonalnie)

Zapalenie dziąseł związane z HIV

Zapalenie dziąseł związane z HIV - częściej określane jako choroba przyzębia u osób z HIV - przybiera dwie formy:

• Rumień liniowy dziąseł: to samo było znane jako zapalenie dziąseł związane z HIV i jest mniej dotkliwe z dwóch postaci.
• Martwicze wrzodziejące zapalenie przyzębia: Jest to cięższa z dwóch postaci.

Zapalenie dziąseł związane z HIV jest częściej obserwowane w przypadku zaawansowanej infekcji, gdy liczba CD4 zbliża się do 200.

Objawy zapalenia dziąseł związanego z HIV obejmują:

• Szybka utrata kości i tkanki miękkiej
• Spontaniczne zaczerwienienie
• Obrzęk
• Krwawienie z dziąseł
• Bolesne wrzody na końcach brodawek międzyzębowych i wzdłuż brzegów dziąseł

Nieleczone owrzodzenia mogą wywołać silny ból i utratę zębów.

Wielu pacjentów odniosło rozsądny sukces z następującym protokołem:

1. Usuwanie płytki nazębnej
2. Miejscowe oczyszczenie
3. Irygacja jodem powidonem
4. Skaling i rootowanie
5. Konserwacja z płukaniem ust z chlorheksydyną (Peridex) raz lub dwa razy dziennie

W niektórych przypadkach do schematu dodaje się antybiotyki.

Zapalenie dziąseł związane z HIV a zwykłe zapalenie dziąseł

Największe oznaki, że zapalenie dziąseł jest związane z HIV to:

• Szybki początek
• Pacjent odczuwa silny ból
• Gwałtowne zniszczenie często wyjątkowo czystych ust

Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV)

Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) jest najczęściej związany z brodawkami narządów płciowych, ale może również występować w jamie ustnej w wyniku seksu oralnego.

HPV jest najpowszechniejszą infekcją przenoszoną drogą płciową w Stanach Zjednoczonych i występuje w ponad 100 różnych odmianach. Około 10% mężczyzn i 3,6% kobiet ma jamy ustnej HPV, który może wpływać na jamę ustną i tylną część gardła. Uważa się również, że powoduje 70% przypadków raka jamy ustnej i gardła w Stanach Zjednoczonych.

Wirus HPV podawany doustnie nie daje żadnych objawów - dlatego tak łatwo jest przekazać go innym ludziom, nie zdając sobie z tego sprawy. Jeśli ktoś ma wirusa HPV przez dłuższy czas, może to spowodować raka jamy ustnej i gardła.

Objawy raka jamy ustnej i gardła mogą obejmować:

• Nieprawidłowe (wysokie) dźwięki przy oddychaniu
• Kaszel
• Kaszel krwią
• Trudności w połykaniu, ból podczas połykania
• Ból gardła trwający dłużej niż dwa do trzech tygodni, nawet po zastosowaniu antybiotyków
• Chrypka, która nie ustępuje w ciągu trzech do czterech tygodni
• Opuchnięte węzły chłonne
• Biały lub czerwony obszar (zmiana) na migdałkach
• Ból lub obrzęk szczęki
• Guz na szyi lub policzku
• Niewyjaśniona utrata wagi

Infekcja HPV jamy ustnej nie tylko nie daje żadnych objawów, ale także nie ma możliwości jej zbadania.

Jeśli doświadczasz niektórych z wymienionych powyżej objawów i jesteś zaniepokojony, warto porozmawiać o tym z lekarzem. Zbadają twoją jamę ustną i mogą zlecić dodatkowe testy, takie jak biopsja i obrazowanie.

W większości przypadków infekcje jamy ustnej HPV ustępują samoistnie bez leczenia w ciągu dwóch lat i zazwyczaj nie powodują żadnych problemów zdrowotnych.

Szczepienia przeciwko wirusowi HPV

Zalecenia Centers for Disease Control and Prevention (CDC):

• Szczepionka przeciwko wirusowi HPV do rutynowych szczepień w wieku 11 lub 12 lat, ale można ją rozpocząć już w wieku 9 lat.
• Każdy w wieku 26 lat - jeśli wcześniej nie był odpowiednio zaszczepiony - powinien zostać zaszczepiony.
• Nie szczepić osób starszych niż 26 lat.

Mięsak Kaposiego (KS)

Mięsak Kaposiego (KS) jest najczęstszym nowotworem definiującym AIDS. W pewnym momencie był często obserwowany u osób z AIDS, ale poziomy znacznie spadły, gdy dostępna stała się skuteczna ART, i było mniej osób żyjących z HIV, u których liczba CD4 spadała do bardzo niskiego poziomu. Mimo to KS pozostaje silnym wskaźnikiem postępu choroby.

KS jest wynikiem zakażenia ludzkim herpeswirusem-8 (HHV8).

KS może wpływać na dowolną część ciała i powoduje powstawanie plam lub zmian chorobowych pod skórą, które są zwykle koloru czerwonego lub fioletowego. Może się to zdarzyć:

• W wyściółce ust
• Nos
• Gardło
• Węzły chłonne
• Inne narządy

Te plastry są wykonane z komórek rakowych, naczyń krwionośnych i komórek krwi.

Chociaż zmiany skórne występujące w KS mogą nie powodować objawów, u osób z HIV / AIDS mogą rozprzestrzeniać się na inne części ciała. Staje się to szczególnie poważne, jeśli rozprzestrzenią się do przewodu pokarmowego lub płuc, ponieważ mogą powodować krwawienie i utrudniać oddychanie.

Oprócz badania przedmiotowego skupiającego się na zmianach, lekarz może zlecić dodatkowe badania w celu rozpoznania KS, w tym:

• Bronchoskopia
• tomografia komputerowa
• Endoskopia
• Biopsja skóry

Opcje leczenia KS zależą od tego, czy dana osoba ma immunosupresję, liczbę i lokalizację guzów oraz inne objawy (w tym duszność, odkrztuszanie krwi i obrzęk nóg).

Zabiegi KS obejmują:

• Terapia przeciwwirusowa przeciwko HIV, ponieważ nie ma specyficznej terapii dla HHV-8
• Chemioterapia skojarzona
• Zamrażanie zmian
• Radioterapia

Niestety w niektórych przypadkach guzy i zmiany chorobowe mogą powrócić po leczeniu.

Słowo od Verywell

Wielu z wyżej wymienionych schorzeń można uniknąć lub je rozwiązać, stosując leki przeciwretrowirusowe, co jest dużym krokiem naprzód w walce z HIV / AIDS. W 2015 r. Badanie Strategic Timing of AntiRetroviral Treatment (START) - pierwsze randomizowane badanie kliniczne na dużą skalę, które wykazało, że wcześniejsze leczenie przeciwretrowirusowe jest korzystne dla wszystkich osób zakażonych wirusem HIV - opublikowało nowe dane. Odkrycia obejmowały fakt, że jeśli osoby zakażone wirusem HIV wcześniej zaczną przyjmować leki przeciwretrowirusowe, gdy ich liczba limfocytów T CD4 + jest wyższa, zamiast czekać, aż liczba komórek CD4 + spadnie do niższego poziomu, mają znacznie mniejsze ryzyko zachorowania na AIDS lub inne poważne choroby.