Redukcja ostrogi piętowej to procedura stosowana w celu usunięcia całej ostrogi piętowej lub jej części - bolesnego wyrostka na kości piętowej, który powoduje ból, stan zapalny i obrzęk. Operacja ostrogi piętowej jest wykonywana, gdy leczenie zachowawcze nie przynosi ulgi.
Istnieją dwa podejścia do zabiegu chirurgicznego: jedno, które celuje w dolne ostrogi w dolnej części pięty, a drugie, które celuje w tylne ostrogi z tyłu pięty. Operacja ostrogi piętowej może być bardzo skuteczna, ale niektórym pacjentom może minąć do trzech miesięcy, zanim w pełni wyzdrowieje.
Ralf Liebhold / Getty Images
Co to jest operacja ostrogi piętowej?
Operację ostrogi piętowej można przeprowadzić jako operację otwartą (obejmującą skalpel i duże nacięcie) lub operację endoskopową (przy użyciu nacięć „dziurkowych” o wąskim zakresie i narzędziach operacyjnych). Otwarta operacja umożliwia lepsze usunięcie całej ostrogi.
- Resekcja ostrogi piętowej dolnej: ostrogi piętowe dolne zwykle rozwijają się w obecności zapalenia rozcięgna podeszwowego (zapalenie więzadła powięzi podeszwowej, zlokalizowanego w dolnej części stopy) i są często określane jako ostrogi kostne w zapaleniu powięzi podeszwowej. Usunięcie ostrogi nastąpi natychmiast po fasciotomii podeszwowej, znanej również jako operacja uwolnienia powięzi podeszwy. Gdy więzadło zostanie częściowo lub całkowicie zerwane („uwolnione”), chirurg usunie wszelkie duże lub podejrzane ostrogi.
- Resekcja tylnej ostrogi piętowej: To rzadziej stosowane podejście jest ukierunkowane na tylne ostrogi piętowe zlokalizowane w pobliżu ścięgna Achillesa z tyłu stopy. Nazywane również ostrogami kości Achillesa, zwykle rozwijają się w miejscu, w którym ścięgno przyczepia się do kości piętowej. Nie jest niczym niezwykłym, że ostrogi rozwijają się również w samym ścięgnie. Proste ostrogi na kości są stosunkowo łatwe do usunięcia, ale te osadzone głęboko w ścięgnie Achillesa mogą wymagać oderwania i ponownego przyczepienia ścięgna (naprawa ścięgna Achillesa), co utrudnia resekcję ostrogi.
Operacja ostrogi piętowej wykonywana jest w trybie ambulatoryjnym, co umożliwia powrót do domu zaraz po zakończeniu operacji. W zależności od celu operacji i innych czynników, zabieg może obejmować znieczulenie miejscowe, regionalne lub ogólne.
Według badań operacja ostrogi piętowej jest skuteczna w około 69% przypadków, a kolejne 25% zgłasza umiarkowaną poprawę objawów.
Przeciwwskazania
Istnieje kilka bezwzględnych przeciwwskazań do operacji ostrogi piętowej. Do zabiegu chirurgicznego należy podchodzić ostrożnie u osób z ciężkimi zaburzeniami krzepnięcia krwi, cukrzycą współwystępującą z chorobą tętnic obwodowych lub w wywiadzie z zakrzepicą żył głębokich (DVT). Te względne przeciwwskazania należy oceniać indywidualnie.
Absolutnym przeciwwskazaniem do operacji ostrogi piętowej jest brak objawów. Jeśli ostroga zostanie przypadkowo znaleziona na zdjęciu rentgenowskim, nie należy jej usuwać tylko dlatego, że istnieje. Takie postępowanie nie tylko naraża osobę na niepotrzebną operację, ale może spowodować poważne i potencjalnie trwałe obrażenia.
Potencjalne zagrożenia
Podobnie jak w przypadku wszystkich operacji, istnieje ryzyko związane z operacją ostrogi piętowej, w tym ze stosowaniem znieczulenia. Typowe powikłania charakterystyczne dla tej procedury obejmują:
- Przejściowy lub trwały ból pięty
- Tymczasowe lub trwałe uszkodzenie nerwów (w tym drętwienie stóp)
- Nabyte pes planus (opadłe łuki) i płaskostopie
- Zapalenie ścięgna (zapalenie ścięgien)
- Metatarsalgia (ból śródstopia)
- Skurcze stóp
- Niestabilność stopy
- Rozwój młotków lub palców stóp (z powodu skurczu więzadła powięzi podeszwowej)
- Złamanie pięty
W porównaniu z chirurgią otwartą chirurgia endoskopowa wiąże się z szybszym ustąpieniem objawów oraz mniejszym bólem i powikłaniami pooperacyjnymi.
Cel operacji ostrogi piętowej
Ostrogi piętowe to zasadniczo nieprawidłowe gromadzenie się wapnia, najczęściej spowodowane powtarzającym się nadwyrężeniem stopy. Powtarzające się urazy mogą prowadzić do zmian w stopie, ponieważ rozwija się blizna, a wapń uwalniany z mikrozłamań i zwyrodnienia kości zaczyna gromadzić się w wyrostkach kostnych.
Rozmiar lub kształt ostrogi nie ma nic wspólnego z występowaniem lub nasileniem objawów. Duże ostrogi często nie powodują bólu, podczas gdy małe mogą powodować rozdzierający ból i skrajną utratę ruchomości.
Operacja ostrogi piętowej nie jest stosowana, ponieważ ostroga kostna jest duża - lub po prostu dlatego, że istnieje - ale raczej dlatego, że powoduje oporny (oporny na leczenie) ból.
Na szczęście ponad 90% osób z ostrogami piętowymi dochodzi do samoistnego powrotu do zdrowia bez operacji. Decydując się na holistyczny, niechirurgiczny plan leczenia, może się okazać, że objawy ostrogi piętowej ustępują samoistnie. Kiedy tego nie robią, operacja może odgrywać rolę w leczeniu.
Operacja ostrogi piętowej jest ogólnie uważana za ostateczność, a American College of Foot and Ankle Surgeons (ACFAS) zaleca rozważenie jej, jeśli objawy nie ustąpią po leczeniu niechirurgicznym po 12 miesiącach.
W niektórych przypadkach ból nie jest związany z samą ostrogą, ale ze stanem, który ją wywołał.
Ostrogi piętowe związane z zapaleniem powięzi podeszwowej nie są skierowane w dół, ale raczej do przodu w kierunku palców. Z tego powodu ból pięty zwykle nie jest spowodowany ostrogą, ale raczej uporczywym zapaleniem więzadła w miejscu przyczepu na pięcie.
Takie ostrogi piętowe można i tak usunąć, gdy chirurg podejrzewa, że tak się dziejemógłbystają się problematyczne.
Ocena przedoperacyjna
Ostrogi piętowe najłatwiej wykryć na zdjęciu rentgenowskim w pozycji stojącej. Nawet jeśli zostaną zidentyfikowane ostrogi, należy dołożyć wszelkich starań, aby upewnić się, czy ból jest wynikiem ostróg, czy też związanego z nimi stanu. Operacja ostrogi piętowej jest nie tylko trudna do wyzdrowienia, ale może powodować więcej problemów niż rozwiązuje, jeśli nie jest odpowiednio stosowana.
Obecność ostrogi, nawet dużej, niekoniecznie oznacza, że jest przyczyną bólu. Konsultacja z doświadczonym chirurgiem podologicznym lub ortopedą stóp i kostek jest niezbędna do postawienia prawidłowej diagnozy. W razie potrzeby każdy z tych specjalistów może wykonać operację.
Operacja ostrogi piętowej jest często rozważana, gdy ostrogom piętowym towarzyszy ciężkie zapalenie powięzi podeszwy lub zapalenie ścięgna Achillesa (z których oba mogą odnieść korzyści z operacji).
Z drugiej strony mogą istnieć „wskazówki”, które podają w wątpliwość wykonalność operacji ostrogi piętowej. Jednym z takich przykładów jest obustronny ból pięt, w którym ból w obu piętach może być raczej wynikiem chorób ogólnoustrojowych lub infekcji niż jakichkolwiek ostrogi, które może znaleźć lekarz.
W tym celu lekarze zazwyczaj przeprowadzają diagnostykę różnicową, aby wykluczyć inne możliwe przyczyny, zanim zaleci się operację ostrogi piętowej. Mogą to być:
- Zerwanie ścięgna Achillesa
- Guz kości
- Zapalenie kaletki (zapalenie stawów)
- Zniekształcenie Haglunda (wypukłość kości piętowej)
- Zapalenie kości i szpiku (zakażenie kości)
- Choroba Pageta kości
- Reaktywne zapalenie stawów (spowodowane infekcją ogólnoustrojową)
- Reumatoidalne zapalenie stawów (autoimmunologiczne zapalenie stawów)
- Sarkoidoza kości lub stawów
Jak przygotować
Jeśli zalecana jest operacja ostrogi piętowej, spotkasz się z chirurgiem, aby przejrzeć raporty laboratoryjne i obrazowe oraz omówić sposób wykonania operacji. Omówisz również procedury przedoperacyjne i pooperacyjne, których musisz przestrzegać, aby lepiej zapewnić zamierzony rezultat.
Zastosowane podejście chirurgiczne zostanie określone przez przyczynę i lokalizację ostrogi. Żadna procedura nie jest z natury „lepsza” od drugiej w zapewnianiu ulgi, chociaż czasy rekonwalescencji są zwykle krótsze w przypadku operacji endoskopowych.
Nie wahaj się zapytać chirurga, dlaczego wybrano konkretny zabieg. Chociaż operacja otwarta wiąże się z większym ryzykiem powikłań, mogą istnieć powody, dla których jest to lepsze podejście w Twoim przypadku. Zachowaj otwarty umysł i w razie potrzeby zasięgnij drugiej opinii.
Lokalizacja
Operacja ostrogi piętowej wykonywana jest na sali operacyjnej szpitala lub specjalistycznego ośrodka chirurgicznego. Sala operacyjna będzie wyposażona w standardowy sprzęt chirurgiczny, w tym aparat do znieczulenia, stół chirurgiczny, elektrokardiogram (EKG) do monitorowania tętna oraz mechaniczny wentylator do dostarczania dodatkowego tlenu w razie potrzeby.
W chirurgii endoskopowej dostępny będzie również sztywny celownik światłowodowy zwany endoskopem, który dostarcza obrazy na żywo do monitora wideo. Będzie tam również specjalistyczny sprzęt chirurgiczny, który będzie miał dostęp do stopy przez małe nacięcia.
W co się ubrać
W zależności od rozległości i miejsca zabiegu, stopę można zabandażować, założyć szynę na kostkę lub but do chodzenia, a następnie zakryć gipsem. Aby to uwzględnić, załóż luźne szorty lub luźne spodnie (np. Spodnie do jogi lub piżamy), które łatwo wsuwają się na stopę. Spódnice też się sprawdzają lub możesz wyciąć boczny szew starej pary spodni, aby poszerzyć otwór na nogawkę.
Oprócz zmiany fartucha szpitalnego przed operacją, zostaniesz poproszony o zdjęcie kontaktów, tresek, protez zębowych, aparatów słuchowych oraz kolczyków w języku lub wargach przed operacją. Wszelkie kosztowności, w tym biżuterię i zegarki, zostaw w domu.
Jedzenie i picie
Zostaniesz poradzony, aby przestać jeść o północy w nocy przed zabiegiem. Rano w dniu zabiegu możesz wziąć kilka małych łyków wody, aby zażyć poranne leki. W ciągu czterech godzin od zabiegu nie należy spożywać żadnych pokarmów ani płynów.
Leki
Lekarz zaleci zaprzestanie przyjmowania niektórych leków, które sprzyjają krwawieniu i spowalniają gojenie się ran, w tym antykoagulantów (rozrzedzających krew) i niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ).
Konieczne może być zaprzestanie przyjmowania niektórych leków na okres od jednego dnia do dwóch tygodni przed operacją i zaprzestanie ich stosowania na okres do tygodnia lub dwóch po operacji.
Wśród leków powszechnie unikanych przed operacją:
- Aspiryna
- Advil lub Motrin (ibuprofen)
- Aleve (naproksen)
- Celebrex (celekoksyb)
- Kumadyna (warfaryna)
- Ziołowe środki lecznicze, takie jak tabletki czosnku, miłorząb dwuklapowy i dan shen
- Mobic (meloksykam)
- Plavix (klopidogrel)
Aby uniknąć interakcji lekowych i powikłań, zawsze informuj lekarza o przyjmowanych lekach, niezależnie od tego, czy są one wydawane na receptę, czy dostępne bez recepty. To samo dotyczy ziół i suplementów.
Co przynieść
Będziesz musiał zabrać ze sobą prawo jazdy (lub inny dokument tożsamości), kartę ubezpieczeniową i zatwierdzoną formę płatności, jeśli z góry wymagane są koszty współpłacenia lub współubezpieczenia. (Pamiętaj, aby wcześniej zadzwonić do biura, aby potwierdzić, że akceptują twoje ubezpieczenie i są dostawcami w sieci).
Będziesz także musiał zabrać kogoś, kto odwiezie Cię do domu, a najlepiej, aby został z Tobą przez dzień lub dwa, aby pomóc Ci i monitorować wszelkie niepożądane objawy.
Czego można się spodziewać w dniu operacji
W zależności od zakresu operacji chirurgowi może towarzyszyć anestezjolog, pielęgniarka operująca, technik endoskopowy oraz peeling chirurgiczny.
Przed operacją
Po przybyciu do szpitala lub placówki chirurgicznej zarejestrujesz się, wypełnisz formularze informacji medycznych i podpiszesz formularze zgody potwierdzające, że rozumiesz cel i ryzyko operacji. Następnie zostaniesz poprowadzony na tył, aby zmienić się w szpitalną koszulę.
Pielęgniarka zbada Twoją wagę, wzrost, parametry życiowe i próbkę krwi, aby sprawdzić skład chemiczny krwi. Następnie do żyły w ramieniu wprowadza się dożylną (IV) linię w celu podania leków i płynów. (Nawet jeśli zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, do wywołania „snu o zmierzchu” zwykle stosuje się dożylny środek uspokajający).
Ponadto do klatki piersiowej przymocowane są elektrody EGC, aby monitorować tętno, a pulsoksymetr jest przymocowany do palca, aby monitorować poziom tlenu we krwi.
Podczas zabiegu
Po przygotowaniu zostaniesz przewieziony na salę operacyjną. Podana zostanie odpowiednia forma znieczulenia:
- Jeśli stosowane jest znieczulenie ogólne, leki są podawane przez linię IV, aby całkowicie uśpić pacjenta.
- W przypadku znieczulenia regionalnego, środek znieczulający można wstrzyknąć w kręgosłup (znieczulenie zewnątrzoponowe podpajęczynówkowe) lub płytką wiązkę nerwów za kolanem, zwaną dołem podkolanowym. Dożylny środek uspokajający, znany również jako monitor anestezjologii (MAC), zwykle towarzyszy blokadzie regionalnej.
- Jeśli stosuje się znieczulenie miejscowe, wstrzykuje się je do miejsca operacji i wokół niego. MAC jest również powszechnie używany.
Zostaniesz ułożony na stole chirurgicznym w pozycji leżącej na plecach (skierowanej w dół) lub bocznej (skierowanej w bok), w zależności od tego, jak najlepiej zbliżyć się do ostrogi piętowej.
Następnie wykonywany jest zabieg otwarty lub endoskopowy:
- Otwarta redukcja: nacięcie wykonuje się wzdłuż dolnej części stopy (aby uzyskać dostęp do ostrogi podeszwowej kości) lub z tyłu pięty (aby uzyskać dostęp do ostrogi Achillesa). Jeśli konieczna jest fasciotomia podeszwowa lub naprawa ścięgna Achillesa, wykonuje się ją w pierwszej kolejności. Ostrogi piętowe można następnie odciąć w drugim zabiegu, równo z kością.
- Redukcja endoskopowa: W przypadku tej procedury wykonuje się małe nacięcie (zwykle o długości około cala) z boku pięty w celu wprowadzenia endoskopu. Drugie nacięcie wykonuje się w celu wprowadzenia narzędzia tnącego w celu zmniejszenia ostrogi. Ponieważ operacja endoskopowa nie usuwa tak dużej części ostrogi, jest zwykle zarezerwowana dla operacji kombinowanych, w których zaangażowane są ostrogi piętowe.
Na koniec nacięcie zamyka się szwami lub paskami kleju, a stopę zabandażuje. W razie potrzeby do unieruchomienia stopy i / lub kostki można użyć szyny na kostkę, buta do chodzenia lub gipsu.
Po operacji
Po zakończeniu operacji zostaniesz przewieziony do rekonwalescencji i monitorowany przez pielęgniarkę, aż się obudzisz. Może to zająć od 10 minut w przypadku znieczulenia miejscowego z sedacją IV do 45 minut w przypadku znieczulenia ogólnego. Jedzenie i napoje są zwykle podawane, gdy jesteś w pełni przytomny.
Często występuje ból i dyskomfort w okolicy miejsca operacji. Otrzymasz odpowiedni środek przeciwbólowy, a pielęgniarka poda leki przeciw nudnościom, jeśli poczujesz się źle po znieczuleniu.
Gdy twoje parametry życiowe się normalizują i jesteś na tyle stabilny, aby przebrać się w ubranie, możesz zostać zabrany do domu przez przyjaciela lub członka rodziny.
Lekarz wystawi Ci receptę na krótki kurs opioidu, takiego jak Vicodin (hydrokodon plus acetaminofen), który pomoże Ci złagodzić ból.
Poprawa
Po powrocie do domu po operacji należy przez resztę dnia odpoczywać ze stopą opartą na poduszkach. Nie kąpać się ani nie brać prysznica przez pierwszy dzień.
W przypadku bólu można zażyć Tylenol (paracetamol) lub lek przeciwbólowy przepisany przez lekarza. Jeśli wystąpi ból, zasinienie lub obrzęk, możesz nakładać okład z lodu na dotknięty obszar na nie więcej niż 15 minut kilka razy dziennie. Nie nakładaj lodu bezpośrednio na skórę.
Przez pierwsze kilka dni po zabiegu również pozostań z dala od stóp tak bardzo, jak to możliwe. Aby uniknąć obciążania stopy, lekarz może zapewnić Ci kule lub kulę kolanową bez użycia rąk. Użyj tego, co masz, nawet jeśli bez tego czujesz się pewnie.
Do czasu całkowitego zagojenia się rany i usunięcia szwów należy utrzymywać stopę w suchości. Dotyczy to zarówno oblodzenia terenu, jak i mycia się. Podczas kąpieli można albo przykryć stopę plastikową torbą (zabezpieczoną gumką), albo poprosić lekarza o zastosowanie wodoszczelnego odlewu.
Opatrunek na ranę należy zmieniać codziennie, stosując jałową gazę i miejscowy środek antyseptyczny niezawierający alkoholu.Codziennie sprawdzaj, czy nie występują nietypowe zmiany w ranie lub skórze.
Kiedy zadzwonić do lekarza
Zadzwoń do swojego chirurga, jeśli po przejściu operacji ostrogi piętowej wystąpi którykolwiek z poniższych objawów:
- Narastający ból, zaczerwienienie i obrzęk wokół miejsca nacięcia
- Wysoka gorączka (100,5 stopni F) z dreszczami
- Żółtawo-zielony i / lub cuchnący wyciek z rany
- Nudności i wymioty
- Rozejście się rany (nacięcie otwierające)
Gojenie: zdrowienie
Po siedmiu do dziesięciu dniach udasz się do chirurga, aby usunąć szwy i sprawdzić, jak goi się rana. Można również zlecić badanie rentgenowskie lub tomografię komputerową (TK), zwłaszcza jeśli wykonano inne zabiegi wraz z usunięciem ostrogi piętowej.
Na podstawie ustaleń lekarz będzie miał lepsze wyobrażenie o twoich rokowaniach i odpowiednim planie rehabilitacji. W razie potrzeby możesz zostać skierowany do fizjoterapeuty.
Czas trwania rehabilitacji zależy nie tylko od zastosowanego zabiegu, ale także od ogólnego stanu zdrowia i przestrzegania programu leczenia. Ogólnie rzecz biorąc, powrót do zdrowia po operacji ostrogi podeszwowej pięty trwa około sześciu tygodni i do trzech miesięcy w przypadku operacji ostrogi pięty Achillesa z naprawą ścięgna.
Większość osób wykonujących prace biurowe może wrócić do pracy w ciągu dwóch tygodni z butami do chodzenia lub kulami. Osoby pracujące na nogach mogą potrzebować odczekać co najmniej cztery tygodnie, chyba że lekarz zaleci inaczej.
Radzenie sobie z wyzdrowieniem
Twój chirurg będzie chciał cię zobaczyć ponownie, gdy nadejdzie czas na usunięcie gipsu lub zejście z kul do chodzącego buta.
W miarę stopniowego zakładania butów do chodzenia może być konieczna fizjoterapia, aby nauczyć Cię prawidłowego chodzenia i rozciągania łuków, aby zrekompensować cofanie się tkanki.
W okresie rekonwalescencji nie jest niczym niezwykłym odczuwanie bólu i pogorszenia, gdy rzucasz wyzwanie mięśniom i tkankom, które od tygodni pozostawały uśpione. Dzięki wytrwałości i przestrzeganiu planu rehabilitacji poprawisz się. Wsparcie rodziny i przyjaciół może bardzo pomóc w tym procesie.
Podczas wizyt kontrolnych lekarz będzie chciał sprawdzić, czy objawy ustąpiły. Nie każdy, kto przechodzi operację ostrogi piętowej, doświadcza całkowitego ustąpienia objawów, ale wielu tak. Miej cierpliwość do swojego ciała, gdy goi.
Możliwe przyszłe operacje
Jeśli po rehabilitacji nadal odczuwasz ból, stan zapalny i obrzęk, poinformuj o tym swojego lekarza. W niektórych przypadkach może być konieczna operacja rewizyjna. W innych przypadkach mogą być potrzebne dalsze badania w celu zbadania innych możliwych wyjaśnień objawów.
Słowo od Verywell
Chirurgia jest mniej powszechnym sposobem leczenia ostrogi piętowej, ale może być konieczna, jeśli nic innego nie jest w stanie złagodzić bólu i utraty ruchomości. Mimo to operacja ostrogi piętowej nie jest „szybką naprawą”.
Przed zabiegiem o operację ostrogi piętowej zapytaj lekarza, czy zbadano wszystkie opcje leczenia, w tym terapeutyczne ultradźwięki i pozaustrojową terapię falą uderzeniową (ESWT). Jednocześnie zadaj sobie pytanie, czy przestrzegałeś zaleceń lekarza dotyczących leczenia, w tym rutynowych ćwiczeń, utraty wagi i konsekwentnego stosowania szyn nocnych i ortezy.
