Większość z nas ma dwie kości, zwane sezamoidalnymi, pod stawem u podstawy dużych palców. W rzadkich przypadkach u ludzi może brakować jednej lub obu kości. Te trzeszczki są w rzeczywistości otoczone ścięgnami pod dużym palcem. Kiedy te kości ulegają zapaleniu, stan ten nazywa się zapaleniem sezamoidalnym.
bgwalker / Getty ImagesZapalenie sezamoidalne może być spowodowane ostrym urazem lub przewlekłym nadużywaniem. Ból sezamoidalny może być również spowodowany złamaniami wywołanymi stresem sezamoidu lub stanem zwanym martwicą kości. Mniej powszechne przyczyny zapalenia sezamoidalnego obejmują infekcje lub zaburzenia ogólnoustrojowe, takie jak choroby autoimmunologiczne.Osoby z przewlekłym bólem sezamoidalnym powinny być ocenione pod kątem tych schorzeń.
Objawy
Problemy z sezamoidem są zwykle wykrywane przez dokładną historię i badanie. Najczęstsze objawy to:
- Ból przy obciążaniu
- Ból przy ucisku bezpośrednio na kości sezamoidalne
- Ból, gdy paluch jest mocno podciągnięty do góry (zgięcie grzbietowe palucha)
Inne stany, które mogą powodować podobne objawy, to paluch sztywny i dna.
Diagnozę można potwierdzić za pomocą testów obrazowych. Zdjęcia rentgenowskie mogą być pomocne, zwłaszcza jeśli podejrzewa się złamanie kości trzeszczki. Czasami jednak małe kości trzeszczki są trudne do odpowiedniego uwidocznienia w badaniu rentgenowskim, dlatego można również rozważyć inne testy. Najczęściej stosowanym testem jest badanie MRI, ale skany kości mogą być również skuteczne w identyfikacji problemów z sezamoidem.
Leczenie
Leczenie zapalenia sezamoidalnego rozpoczyna się od zmiany obuwia. Zwiększenie ilości amortyzacji w butach może pomóc zmniejszyć nacisk na dotknięty trzustką. Można również użyć specjalnych wkładek lub niestandardowych ortezy, aby spróbować odsunąć siły od kości objętej stanem zapalnym. Inne metody leczenia obejmują odpoczynek, unikanie określonych czynności, które podrażniają kości, niesteroidowe leki przeciwzapalne i nakładanie lodu.
Powrót do zdrowia po urazie sezamoidalnym może zająć miesiące i często jest frustrującym doświadczeniem. Sportowcy mogą wymagać dłuższego okresu ograniczonego obciążania lub mobilności i często powrót do pełnej aktywności sportowej może zająć od 3 do 6 miesięcy.
W niecodziennych okolicznościach, gdy modyfikacje obuwia i odpoczynek są niewystarczające, aby złagodzić dyskomfort, istnieją opcje leczenia chirurgicznego. Jednak do tych zabiegów chirurgicznych należy podchodzić ostrożnie, ponieważ deformacje dużego palca często mogą wynikać z usunięcia jednej lub obu kości trzeszczki.