Omówienie choroby skóry liszaja twardzinowego

Zmiany skórne w okolicy narządów płciowych mogą być niepokojące, zwłaszcza jeśli jesteś aktywny seksualnie. Ale swędzące plamy lub dziwnie wyglądające plamy na skórze nie zawsze są oznakami zakaźnej infekcji. Istnieje wiele chorób dermatologicznych, które powodują takie objawy. Jednym z nich jest stan zwany liszajem twardzinowym. Dotyczy to głównie kobiet, zwłaszcza po menopauzie, ale mogą również rozwinąć się mężczyźni, a nawet dzieci.

Liszaj twardzinowy rzadko jest poważny, ale warto o tym pamiętać - przynajmniej po to, aby nie wpadać w panikę ani odkładać wizyty u lekarza z obawy, że masz chorobę przenoszoną drogą płciową. Jego przyczyna jest nieznana, choć pewną rolę może odgrywać nadaktywny układ odpornościowy, niektórzy naukowcy uważają na przykład, że zakaźna bakteria zwana krętkiem może powodować zmiany w układzie odpornościowym, które prowadzą do liszaja twardzinowego.

Możliwe jest również, że niektórzy ludzie mają genetyczne skłonności do tej choroby, a badania sugerują, że nieprawidłowy poziom hormonów również może odgrywać rolę. Oto, co warto wiedzieć o tej stosunkowo rzadkiej chorobie skóry.

Objawy

Łagodne przypadki zwykle rozpoczynają się od błyszczących białych plam na skórze sromu u kobiet lub na napletku nieobrzezanych mężczyzn. Czasami wpływa również na okolice odbytu. U kobiet może pojawić się na innych częściach ciała - szczególnie na górnej części tułowia, piersiach i ramionach - ale jest to rzadkie: mniej niż 1 na 20 kobiet, które mają liszaj twardzinowy sromu ma chorobę na innej powierzchni skóry.

Jeśli choroba się pogarsza, najczęstszym objawem jest świąd, który w rzadkich przypadkach może być na tyle silny, że zakłóca sen i codzienne czynności. Pocieranie lub drapanie w celu złagodzenia świądu może powodować krwawienie, łzawienie, bolesne owrzodzenia, pęcherze lub siniaki - tak bardzo, że dobrze jest unikać seksu, noszenia obcisłych ubrań lub tamponów, jazdy na rowerze lub innych czynności, które mogą powodować ucisk lub tarcie w dotkniętych obszarach.

W ciężkich przypadkach u kobiet liszaj twardzinowy może prowadzić do blizn, które powodują kurczenie się i znikanie wewnętrznych warg sromu, pokrycie łechtaczki tkanką bliznowatą i zwężenie ujścia pochwy.

U mężczyzn z ciężkim liszajem twardzinowym napletek może tworzyć blizny, zaciskać się i kurczyć nad głową prącia, utrudniając odciągnięcie napletka i zmniejszając czucie w czubku prącia. Czasami erekcje są bolesne, a cewka moczowa (przewód, przez który przepływa mocz) może zwężać się lub blokować, co prowadzi do pieczenia lub bólu podczas oddawania moczu, a nawet krwawienia podczas stosunku. Kiedy liszaj twardzinowy rozwija się wokół odbytu, dyskomfort może prowadzić do zaparć. Jest to szczególnie częste u dzieci.

Leczenie

Kiedy liszaj twardzinowy atakuje skórę w innych częściach ciała niż genitalia, rzadko wymaga leczenia. Objawy są zwykle bardzo łagodne i zwykle ustępują z czasem.

Jednak liszaj twardzinowy skóry narządów płciowych powinien być leczony, nawet jeśli nie powoduje swędzenia ani bólu, aby zapobiec bliznowaceniu, które może zakłócać oddawanie moczu lub współżycie seksualne lub jedno i drugie. Choroba została również powiązana z niektórymi nowotworami. Nie powoduje raka, ale skóra pokryta bliznami przez liszaj twardzinowy jest bardziej podatna na raka. U około 1 na 20 kobiet z nieleczonym liszajem twardzinowym sromu rozwija się rak skóry. Ważne jest, aby uzyskać odpowiednie leczenie i odwiedzać lekarza co 6 do 12 miesięcy, aby monitorować i leczyć wszelkie zmiany, które mogą sygnalizować raka skóry.

Miejscowe kortykosteroidy są zwykle pierwszą linią obrony przed liszajem twardzinowym, zarówno w leczeniu choroby, jak i przywracaniu prawidłowej tekstury i siły skóry. Jednak sterydy nie odwrócą żadnych blizn, które mogły już wystąpić. A ponieważ są bardzo silne, ważne jest, aby często odwiedzać lekarza, aby sprawdzać skórę pod kątem skutków ubocznych, gdy lek jest stosowany każdego dnia.

Gdy objawy ustąpią, a skóra odzyska siły, lek można stosować rzadziej, ale nadal może być potrzebny kilka razy w tygodniu, aby utrzymać remisję liszaja twardzinowego.

Jeśli choroba nie ustąpi po kilku miesiącach stosowania miejscowego kremu lub maści steroidowej, lekarz może przejść do przepisania leku modulującego układ odpornościowy, takiego jak Protopic (takrolimus) lub Elidel (pimekrolimus). A dla osób, które nie tolerują innych leków, pomocne mogą być retinoidy. Czasami również inne czynniki, takie jak niski poziom estrogenu, który powoduje suchość i bolesność pochwy, infekcja skóry lub podrażnienie lub alergia na lek, mogą powstrzymać objawy przed ustąpieniem.

W przypadku mężczyzn, u których liszaj twardzinowy nie ustąpi po zastosowaniu leków, obrzezanie prawie zawsze jest skuteczne. Po usunięciu napletka choroba zwykle nie powraca. Nie dotyczy to jednak kobiet, dlatego operacja w okolicy narządów płciowych lub wokół odbytu na ogół nie jest zalecana. Ale w większości przypadków leki usuwają raz na zawsze liszaj twardzinowy.