Objawy zapalenia stawów kręgosłupa lędźwiowego

Zapalenie stawów jest częstym problemem kręgosłupa lędźwiowego (pięciu kości tworzących dolną część pleców). Podczas gdy zapalenie stawów kręgosłupa lędźwiowego występuje najczęściej u osób starszych, może również dotyczyć ciężko pracujących, osób otyłych lub każdego, kto miał wcześniej uraz kręgosłupa.

Zapalenie stawów kręgosłupa lędźwiowego zwykle występuje w stawach łączących segmenty kręgosłupa zwane kręgami. Każdy kręg jest połączony w trzech miejscach. Przed rdzeniem kręgowym kręgi są oddzielone podobnym do poduszki dyskiem kręgowym. Za rdzeniem kręgowym kręgi są połączone dwoma małymi stawami zwanymi stawami międzykręgowymi. Stawy międzykręgowe wraz z dyskiem kręgosłupa umożliwiają ruchy kręgosłupa, w tym zginanie do przodu, skręcanie na boki lub wyginanie pleców.

Najczęstszym typem zapalenia stawów dotykającym kręgosłup jest choroba zwyrodnieniowa stawów, znana również jako zapalenie stawów z powodu zużycia. Rozwój choroby zwyrodnieniowej stawów kręgosłupa jest szczególnie określany jako spondyloza.

Zapalenie stawów kręgosłupa lędźwiowego jest zwykle obserwowane wraz z innymi zaburzeniami kręgosłupa. Pomiędzy nimi:

• Zwyrodnienie dysku to termin używany do opisania pogorszenia stanu stawów międzykręgowych spowodowanego długotrwałym zużyciem. Uszkodzenia spowodowane zwyrodnieniem krążka międzykręgowego umożliwiają rozwój choroby zwyrodnieniowej stawów.
• Zwężenie kręgosłupa to zwężenie przestrzeni w obrębie kręgosłupa spowodowane przerostem kości. Głównym winowajcą jest choroba zwyrodnieniowa stawów, której stan może uciskać nerwy i powodować promieniujący ból nerwu.

Objawy

Kiedy stawy kręgosłupa lędźwiowego stają się artretyczne, ruchy w dolnej części pleców mogą stać się bolesne i sztywne. Chociaż można podjąć wysiłki w celu złagodzenia tych objawów, stan ten ma tendencję do progresji i pogarsza się z czasem.

Osoby ze spondylozą lędźwiową często zauważają, że ich dolna część pleców jest szczególnie sztywna rano i stopniowo rozluźnia się w ciągu dnia. Objawy mają tendencję do nasilania się przy długotrwałej lub forsownej aktywności. Nawet siedzenie przez dłuższy czas może powodować dyskomfort.

W miarę postępu choroby, wywołującej coraz większe zniekształcenia kości, ostrogi kostne (osteofity) mogą się rozwijać i naciskać bezpośrednio na korzenie nerwowe. Może to powodować radikulopatię lędźwiową, powszechnie określaną jako rwa kulszowa.

Rwa kulszowa charakteryzuje się ostrym, przeszywającym bólem, który emanuje z okolic dolnej części pleców lub pośladków i przemieszcza się w dół nogi lub wewnętrznej strony uda (w zależności od tego, który korzeń nerwowy jest dotknięty). Stan może być przewlekły lub występować przy określonych ruchach lub typach aktywności fizycznej.

Inne objawy mogą obejmować osłabienie mięśni, skurcze mięśni, bóle głowy i nieprzyjemne uczucie mrowienia (neuropatia obwodowa).

Diagnoza

Zapalenie stawów kręgosłupa lędźwiowego jest zwykle diagnozowane na podstawie objawów, wywiadu medycznego i badań obrazowych. Badanie rentgenowskie może być używane w celu wykrycia uszkodzenia kości, ostrogi kostnej oraz utraty chrząstki lub krążka kręgowego. Rezonans magnetyczny (MRI) może być stosowany do diagnozowania wczesnego uszkodzenia chrząstki, ponieważ umożliwia lepszą wizualizację tkanki miękkiej.

Diagnostyka różnicowa obejmuje spondyloartropatię, osteoporozę z następującymi czynnikami kompresyjnymi, a czasem raka prostaty lub raka piersi. Badania krwi i badania obrazowe mogą pomóc w ich wykluczeniu.

Leczenie

Leczenie zapalenia stawów kręgosłupa lędźwiowego jest ukierunkowane zarówno na występujące objawy, jak i charakterystykę uszkodzenia stawów lub kości. Większość lekarzy na początku leczenia podejmie konserwatywne podejście i bada bardziej inwazyjne opcje tylko wtedy, gdy ból lub upośledzenie staną się poważne.

Wśród niektórych z bardziej powszechnych metod leczenia zapalenia stawów kręgosłupa lędźwiowego:

• Fizjoterapia służy wzmocnieniu mięśni kręgosłupa lędźwiowego. Wspierając kręgosłup mocniejszymi mięśniami, mniej obciążają stawy międzykręgowe.
• Utrata masy ciała łagodzi objawy po prostu poprzez zmniejszenie obciążenia kręgosłupa lędźwiowego. Chociaż utrata masy ciała może być trudna dla osób już doświadczających upośledzenia, ćwiczenia o niewielkim wpływie (takie jak pływanie) w połączeniu z dietą o zmniejszonej kaloryczności mogą często przynieść rezultaty potrzebne do złagodzenia bólu.
• Leki przeciwzapalne mogą zmniejszać obrzęk i stan zapalny w stawie kręgowym i wokół niego. Chociaż leki dostępne bez recepty, takie jak Aleve (naproksen) lub Advil (ibuprofen), często mogą przynieść wystarczającą ulgę, czasami potrzebne są silniejsze leki na receptę, takie jak Voltaren (diklofenak) i Arthrotec (diklofenak / mizoprostol).
• Stosowanie lodu i ciepła może być również skuteczne w łagodzeniu bólu kręgosłupa lędźwiowego. Ciepło może pomóc „rozluźnić” kręgosłup przed aktywnością, podczas gdy lód najlepiej stosować po wysiłku, aby zmniejszyć stan zapalny.
• Chiropraktyka jest popularnie badana jako sposób na „manipulowanie” kręgosłupem. Chociaż zabiegi nie zmieniają ustawienia kręgosłupa, jak niektórzy mogą sugerować, mogą przynieść krótkotrwałą ulgę poprzez rozluźnienie ściśniętych segmentów kręgów.
• Zastrzyki zewnątrzoponowe obejmują podanie steroidu znanego jako kortyzon do lub wokół zaciśniętego nerwu. Kortyzon może osłabiać układ odpornościowy, łagodząc w ten sposób miejscowe zapalenie i ból korzeniowy.
• Fuzja kręgosłupa to zabieg chirurgiczny stosowany w celu wyeliminowania ruchu między sąsiednimi kręgami. Kiedy wszystkie inne metody leczenia nie przynoszą ulgi, fuzja kręgosłupa może być rozsądną opcją w leczeniu ciężkiego artretyzmu twarzy.

Zabiegi uzupełniające obejmują akupunkturę, masaż, terapię magnetyczną, środki naturopatyczne i inne bezpośrednie lub pośrednie formy terapii pleców. Chociaż w dużej mierze brakuje dowodów naukowych na poparcie tych metod leczenia, większość z nich ma niewiele skutków ubocznych i są rozsądnymi opcjami, jeśli są stosowane w połączeniu ze standardową opieką medyczną.