Przegląd hiperalgezji i allodynii wywołanej opioidami

Przeczulica bólowa wywołana opioidami (OIH) i allodynia (OIA) to nieprawidłowe stany bólowe, które wynikają z klasy środków przeciwbólowych zwanych opioidami. Jest to coś, co nazywa się „reakcją paradoksalną”, w której leki stosowane w celu złagodzenia bólu faktycznie powodują, że stajesz się bardziej wrażliwy na bolesne bodźce.

Opioid (czasami nazywany opiatem lub narkotyk) to rodzaj środka przeciwbólowego wytwarzanego z syntetycznej formy opium, która pochodzi z maku.Przeczulica bólowajest wzmocnionym bólem; procesy w układzie nerwowym zwiększają intensywność odczuwanego bólu.Allodyniato ból spowodowany czymś, co zwykle nie jest bolesne, na przykład lekkim dotykiem lub tkaniną przesuwającą się po skórze.

Opioidy są dostępne wyłącznie na receptę. Typowe opioidy obejmują:

• Hydrokodon
• Oksykodon
• Kodeina
• Morfina
• Metadon
• Fentanyl
• Meperydyna
• Hydromorfon

Objawy

OIH i OIA są trudne do wykrycia, ponieważ głównym objawem jest ból - dokładnie to, co mają leczyć. Musisz uważać na:

• Nasilenie bólu pomimo leczenia
• Ból spowodowany nietypowymi przyczynami, w tym temperatura, która nie jest na tyle ekstremalna, aby uszkodzić skórę (allodynia termiczna), ból spowodowany nieściernym ruchem po skórze, takim jak lekkie pocieranie lub szczotkowanie (alodynia mechaniczna) lub ból spowodowany uciskiem, jak delikatny uścisk lub pasek to nie jest szczególnie napięte (allodynia dotykowa)
• Zmiany we wzorcach bólu lub wyzwalacze w czasie

Jeśli ból, na który jesteś leczony, nie obejmuje allodynii, to najbardziej prawdopodobna rzecz, którą zauważysz. Wiele osób opisuje ból „skóry”, podobny do oparzeń słonecznych, a ból spowodowany ubraniem jest częstą dolegliwością.

W przeciwnym razie najważniejsze jest, aby obserwować i rozmawiać z lekarzem o czymś nowym.

Ból wywołany opioidami a zwiększona tolerancja na leki

Możliwe jest również, że nie masz pojęcia, że ​​to się dzieje i po prostu myślisz, że twoje leczenie bólu jest mniej skuteczne niż kiedyś, co jest częstym problemem. Powszechnie wiadomo, że długotrwałe stosowanie opioidów prowadzi do zwiększonej tolerancji, co może prowadzić do regularnego zwiększania dawek.

Czasami więc poziom bólu wzrasta nie dlatego, że powodują go opioidy, ale dlatego, że rozwinęłaś tolerancję na lek, co oznacza, że ​​po prostu nie działa tak dobrze, jak kiedyś. Wyróżnienie różnicy nie jest łatwe. Pamiętaj, aby porozmawiać z lekarzem o tym, co się dzieje i jak dowiedzieć się, co powoduje Twój ból. Samodzielne eksperymentowanie z dawkowaniem może być niezwykle niebezpieczne i może nie dostarczyć przydatnych informacji.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Naukowcy nie są jeszcze pewni, co powoduje OIH. OIA została doceniona znacznie później i wiemy o niej jeszcze mniej niż OIH. Jednak naukowcy badają kilka możliwości. Według przeglądu badań nad OIH,niektóre możliwe mechanizmy obejmują:

• Nieprawidłowości w sposobie przetwarzania sygnałów bólu przez mózg
• Wadliwe działanie wyspecjalizowanych receptorów w mózgu
• Zwiększone ilości glutaminianu neuroprzekaźnika, który może nadmiernie stymulować komórki mózgowe
• Nadmierna aktywność receptorów w rdzeniu kręgowym, które stymulują specjalne nerwy czuciowe zwane nocyceptorami w obwodowym układzie nerwowym
• Zmniejszony wychwyt zwrotny niektórych neuroprzekaźników, który utrzymuje podwyższony poziom aktywności w mózgu
• Zwiększona wrażliwość neuronów kręgosłupa na neuroprzekaźniki glutaminian i substancję P, która przekazuje nocyceptywne sygnały bólowe

Niektóre z tych mechanizmów mogą współdziałać, powodując i utrzymując ból wywołany opioidami. Chociaż większość badań koncentrowała się na ośrodkowym układzie nerwowym, w niektórych przypadkach może być zaangażowany obwodowy układ nerwowy. Cytowana powyżej recenzja zawiera dowody na to, że OIH może rozwijać się inaczej również w przypadku różnych rodzajów bólu.

Czynniki ryzyka

Nie u każdego, kto przyjmuje opioidy, rozwinie się OIH lub OIA. Badania sugerują, że genetyka może odgrywać rolę. Regularne przyjmowanie opioidów przez długi czas zwiększa ryzyko, podobnie jak przyjmowanie dużych dawek. Gwałtowne zwiększenie dawki również zwiększa ryzyko.

Ponieważ wiele osób rozwija tolerancję na te leki, normalne jest, że ilość przyjmowana na przewlekły ból rośnie z czasem, co oznacza, że ​​istnieje coraz większe prawdopodobieństwo wystąpienia bólu wywołanego opioidami.

Diagnoza

OIP jest trudny do zdiagnozowania. Nie ma na to żadnego testu ani skanowania, więc lekarz musi wziąć pod uwagę twoje objawy i poszukać innych możliwych przyczyn zwiększonego lub nowego bólu. Nazywa się to diagnozą wykluczenia, ponieważ można ją postawić tylko wtedy, gdy wykluczone są inne możliwości.

Poważną przeszkodą w rozpoznaniu OIP są stany bólowe charakteryzujące się tak zwanym „bólem ośrodkowym” lub „uczuleniem ośrodkowym”. Te stany obejmują fibromialgię, reumatoidalne zapalenie stawów, migrenę, zespół jelita drażliwego, zespół ME / przewlekłego zmęczenia i zespół stresu pourazowego.

Osoby z tymi schorzeniami często mają już przeczulicę bólową i / lub alodynię, co może maskować wersje wywołane opioidami. Niezależnie od przyczyny bólu, ważną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest zmiana nasilenia lub natury bólu. Szukaj tego typu zmian:

• Bardziej rozległy lub rozproszony ból, gdy podstawowa przyczyna jest stabilna lub ustępuje
• Zwiększone nasilenie bólu pomimo stabilnej lub poprawiającej się przyczyny
• Zwiększony ból po zwiększeniu dawki opioidów
• Zmniejszony ból przy mniejszej liczbie leków przeciwbólowych

Im więcej będziesz w stanie powiedzieć swojemu lekarzowi o tym, jak zmienił się Twój ból i jaki może mieć związek z używaniem opioidów, tym łatwiej będzie uzyskać jasny obraz tego, co powoduje ból.

Leczenie

Kiedy opioidy zaczynają powodować lub pogarszać ból, masz kilka możliwości zmiany strategii leczenia bólu.

Jeśli przyczyna leżącego u podłoża bólu jest tymczasowa, logicznym leczeniem jest odstawienie opioidów. W zależności od dawki i czasu przyjmowania może być konieczne stopniowe odstawianie, aby uniknąć dodatkowych objawów.

Jeśli jednak przyczyna bólu utrzymuje się, lekarz może zalecić obniżenie dawki, aby sprawdzić, czy to pozbędzie się bólu wywołanego opioidami. Po odstawieniu opioidów możliwe jest chwilowe nasilenie się bólu związanego z OIH lub OIA przed odejściem.

Możesz również znaleźć ulgę, zmieniając rodzaj używanego opioidu. Na przykład hydrokodon, fentanyl i tramadol należą do różnych klas, więc jeden może stanowić problem, a inne nie.

W przypadku opioidów uzależnienie jest możliwe. Nie ma w tym wstydu - to naturalna konsekwencja przyjmowania leków. Może to jednak oznaczać, że potrzebujesz dodatkowej pomocy w wyjściu z tego lub obniżeniu dawki. Twój lekarz powinien Ci w tym pomóc.

Czasami lekarze próbują dodać inny rodzaj leku przeciwbólowego - inhibitor COX-2 lub niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ) - wraz z małą dawką opioidów. Leki te mogą pomóc przeciwdziałać nieprawidłowemu działaniu glutaminianu i substancji P, które, jak się uważa, przyczyniają się do niektórych przypadków OIH i prawdopodobnie OIA.

Inne leki, które mogą być przydatne w leczeniu bólu związanego z opioidami, obejmują:

• Dekstrometorfan
• Metadon (jeśli OIP nie należy do tej samej klasy)
• Buprenorfina
• Ketamina
• Deksmedetomidyna w połączeniu z aksetylem flurbiprofenu

Suplement kurkuminy (substancja zawarta w kurkumie przyprawowej) może odwrócić OIH. W badaniu z 2016 r. Naukowcy wykazali, że przeszczepy określonego typu komórek macierzystych odwróciły chorobę OIH, a także tolerancję na morfinę. można polecić.

Zapobieganie

Oczywiście lepiej jest przede wszystkim zapobiegać bólowi wywołanemu przez opioidy. Badanie z 2017 roku zaleca przechodzenie między klasami opioidów, utrzymywanie najniższych możliwych dawek i łączenie opioidów z nieopioidowymi lekami przeciwbólowymi. Powolne dostosowywanie (zwiększanie) do wyższych dawek może również powstrzymać rozwój OIH i OIA.

Zabiegi uzupełniające / alternatywne

Częścią profilaktyki może być nielekowe leczenie bólu, które może pomóc w utrzymaniu niskiego poziomu zażywania opioidów, nie obniżając jednocześnie jakości życia. Niektóre opcje obejmują:

• Akupunktura
• Terapia masażem
• Fizykoterapia
• Chiropraktyka
• Biofeedback
• Terapia poznawczo-behawioralna
• Suplementy

Niektóre osoby z przewlekłym bólem znajdują ulgę w delikatnych ćwiczeniach, takich jak:

• Joga
• Taichi
• Qigong

Właściwe podejście niefarmakologiczne zależy od przyczyny bólu i ogólnego stanu zdrowia. Pamiętaj, aby omówić te opcje z lekarzem.

Słowo od Verywell

Przewlekły ból ma wystarczający wpływ na Twoje życie - nie potrzebujesz leków, które pogarszają Twój ból! Jednocześnie może być naprawdę przerażające zaprzestanie przyjmowania leków, od których polegałeś, aby funkcjonować. Spróbuj skupić się na tym, jak bardzo może to zmniejszyć ból i poprawić twoje życie, i pamiętaj, że masz do zbadania alternatywne metody leczenia.