Związek między przewlekłym bólem a kliniczną depresją jest złożony i bardzo realny. Ważne jest, aby zrozumieć, że wpływ przewlekłego bólu wykracza poza fizyczny, a wpływ depresji wykracza poza psychiczny.
Arman Zhenikeyev / Getty ImagesZwiązek między tymi dwoma schorzeniami jest tak silny, że depresja jest często jedną z pierwszych schorzeń, na które zwracają uwagę lekarze podczas diagnozowania przewlekłego bólu. Chociaż związek nie jest jeszcze w pełni zrozumiały, naukowcy cały czas dowiadują się o nim więcej.
Oznacza to, że ból i depresja to nie są rzeczy, z którymi musisz po prostu żyć. Masz wiele opcji leczenia i zarządzania obydwoma problemami, bez względu na to, który z nich był pierwszy.
Co to jest depresja?
Depresja kliniczna to coś więcej niż uczucie smutku lub niskiego nastroju, ale to stan psychiczny, który powoduje zmęczenie, brak motywacji, zmiany apetytu, spowolniony czas reakcji i poczucie bezradności. Depresja ma również objawy fizyczne, w tym ból i trudności w zasypianiu.
Nie można po prostu „otrząsnąć się” z depresji klinicznej lub „otrząsnąć się z niej”. Czasami możesz wskazać czynniki w swoim życiu, które powodują lub przyczyniają się do depresji, takie jak utrata pracy lub koniec romantycznego związku. Czasami nie ma możliwej do zidentyfikowania przyczyny, ale objawy utrzymują się.
W dużej mierze dzieje się tak dlatego, że chociaż depresja charakteryzuje się objawami psychicznymi i emocjonalnymi, ma przyczyny fizjologiczne. Obejmują one rozregulowanie niektórych neuroprzekaźników, które są substancjami chemicznymi, których mózg używa do wysyłania sygnałów z jednej komórki mózgowej do drugiej.
Co to jest przewlekły ból?
Ból staje się chroniczny, gdy trwa, niezależnie od tego, czy jest stały, czy często występuje. Niektóre definicje mówią, że jest przewlekły, jeśli trwa dłużej niż trzy miesiące, jak w tym przeglądzie badań z 2014 r., Podczas gdy inne mówią sześć miesięcy.
Podobnie jak w przypadku depresji, przewlekły ból ma czasami przyczynę, którą można łatwo zidentyfikować, na przykład zapalenie stawów lub uraz. Jednak niektóre rodzaje przewlekłego bólu nie mają oczywistej przyczyny lub mogą być bólem, który utrzymuje się nienormalnie długo po wyleczeniu uszkodzenia.
Przewlekły ból jest głównym problemem zdrowotnym, z którym żyje aż 20% ludzi w Stanach Zjednoczonych i Europie.
Przewlekły ból może cię męczyć psychicznie i fizycznie. Może zakłócić sen i pozostawić cię wyczerpaną i w złym nastroju. Może to uniemożliwić robienie rzeczy, które lubisz, a nawet kosztuje niektórych ludzi ich pracę.
Biorąc to pod uwagę, nic dziwnego, że osoby cierpiące na przewlekły ból mają również nawracającą depresję kliniczną. Naukowcy szacują, że aż 85% osób z przewlekłym bólem cierpi na ciężką depresję.
Ma to sens nie tylko pod względem emocjonalnym, ale także fizycznym. Twój mózg musi przetworzyć każdy wysłany sygnał bólu, co oznacza, że jest przeciążony przewlekłym bólem. Ciągłe przetwarzanie sygnałów bólowych może prowadzić do rozregulowania pewnych neuroprzekaźników - tych samych neuroprzekaźników, które są zaangażowane w depresję.
Ponadto naukowcy zidentyfikowali co najmniej sześć obszarów mózgu, które zajmują się zarówno przetwarzaniem nastroju, jak i bólu.
Czy depresja powoduje ból czy odwrotnie?
Kiedy ból jest objawem depresji, a depresja często dotyka ludzi z przewlekłym bólem i oba dotyczą tych samych problemów fizjologicznych, skąd wiesz, który z nich był pierwszy? Możesz tego nie robić, a to sprawia, że sytuacja jest szczególnie trudna do zrozumienia i leczenia dla Ciebie i Twojego lekarza.
Zagłębiając się w fizjologię, jednym z powodów, dla których przewlekły ból i depresja są tak ze sobą splecione, jest sposób, w jaki stres działa w organizmie.
Kiedy odczuwasz ból, obszary mózgu, które reagują na stres, zapalają się. Mózg wysyła ciało w tryb walki lub ucieczki, zalewając system adrenaliną i przygotowując się do walki lub ucieczki przed wszystkim, co powoduje ból. Zwykle, gdy ból ustępuje, te sygnały stresu wyłączają się, a organizm wraca do stanu odprężenia.
Jednak w przypadku przewlekłego bólu sygnały „walcz lub uciekaj” nigdy nie wyłączają się, a układ nerwowy pozostaje w ciągłym stanie wysokiej czujności. Zbyt duży stres bez przerwy w końcu wyczerpuje organizm.
To sprawia, że jesteś podatny na fizyczne realia, które powodują depresję kliniczną, w tym niezdolność do wytworzenia wystarczającej ilości neuroprzekaźników i hormonów stresu, aby organizm mógł sobie z tym poradzić.
Więc jeśli zaczynasz z przewlekłym bólem, może to prowadzić do depresji, która może zwiększyć twój ból, co może pogłębić depresję i jest to spirala w dół. A jeśli zaczniesz od depresji, może to prowadzić do przewlekłego bólu, który może pogłębić depresję, co zwiększa ból i tak dalej.
Znalezienie sposobów radzenia sobie ze stresem i przewlekłym bólem może dać ci przewagę w walce z depresją.
Masz jednak opcje leczenia, a czasami jedno leczenie może być skierowane zarówno na ból, jak i na depresję, dzięki ich wspólnej fizjologii.
Stosowanie leków przeciwdepresyjnych w leczeniu depresji i przewlekłego bólu
Klasa leków zwana lekami przeciwdepresyjnymi jest stosowana zarówno w przypadku depresji, jak i przewlekłego bólu. To dezorientuje wiele osób. Myślą, że ich lekarz uważa, że ich ból jest psychologiczny lub „wszystko w ich głowach”.
W rzeczywistości jednak stosowanie leków przeciwdepresyjnych w celu uśmierzenia bólu ma podstawy naukowe i jest standardową praktyką od ponad 50 lat. Nawet w małych dawkach te leki powodują zmiany chemiczne w mózgu (znowu te neuroprzekaźniki), które zmieniają sposób postrzegania bólu i przynoszą ulgę wielu ludziom. Więc nawet jeśli nie masz depresji, twój lekarz może przepisać lek przeciwdepresyjny, aby złagodzić twój ból.
Leki przeciwdepresyjne stosowane w leczeniu bólu przewlekłego należą do trzech głównych klas:
- Trójcykliczne: Leki te zwiększają ilość dwóch neuroprzekaźników - serotoniny i norepinefryny - które są dostępne dla twojego mózgu i blokują działanie trzeciego neuroprzekaźnika, acetylocholiny. Najczęstszym trójpierścieniowym stosowanym w przypadku bólu przewlekłego jest mała dawka leku Elavil (amitryptylina).
- Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI): Leki te zwiększają ilość serotoniny dostępnej dla mózgu poprzez spowolnienie procesu zwanego wychwytem zwrotnym. Typowe leki przeciwbólowe z grupy SSRI to Celexa (citalopram), Lexapro (escitalopram), Paxil (paroksetyna) i Zoloft (sertralina).
- Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny: Leki te zwiększają ilość zarówno serotoniny, jak i norepinefryny, które mózg ma w danym momencie. Powszechnie stosowanym lekiem na ból jest Cymbalta (duloksetyna). (Podobny lek o nazwie Savella (milnacipran) jest stosowany głównie w leczeniu bólu związanego z fibromialgią. Nie jest zatwierdzony w Stanach Zjednoczonych do leczenia depresji, ale jest to jego podstawowe zastosowanie w leczeniu bólu. wiele innych krajów.)
Oprócz leczenia samego bólu, przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych przeciwbólowych może zatrzymać cykl prowadzący do depresji przed jego rozpoczęciem lub przynajmniej zapewnić start w biegu.
Opioidy
Znowu związek działa w obie strony - leki stworzone do leczenia przewlekłego bólu mogą mieć również wpływ na depresję.
Badania nad popularną klasą opioidów przeciwbólowych (zwanych również opiatami lub narkotykami) są obiecujące w leczeniu depresji klinicznej. Jednak biorąc pod uwagę ogromny problem społeczny związany z nadużywaniem i przedawkowaniem opioidów, jest mało prawdopodobne, że leki te będą szeroko stosowane w leczeniu depresji .
Psychoterapia
Psychoterapia jest powszechnym sposobem leczenia depresji klinicznej i możesz pomyśleć, że byłaby nieskuteczna w przypadku przewlekłego bólu, który nie jest bezpośrednio spowodowany depresją. Jednak niektóre rodzaje psychoterapii pomagają radzić sobie z przewlekłym bólem.
Wielokrotnie wykazano, że podejście zwane terapią poznawczo-behawioralną (CBT) pomaga osobom z przewlekłym bólem zmienić ich zachowanie i styl życia w sposób, który pomaga im radzić sobie z bólem. Może również pomóc im zmniejszyć strach przed bólem i zdemoralizować go.
Radzenia sobie ze stresem
Ponieważ stres odgrywa rolę zarówno w przewlekłym bólu, jak i w depresji, nauka radzenia sobie z nim może mieć duże znaczenie. Metody, które okazały się pomocne, obejmują:
- Medytacja uważności
- Głębokie oddychanie
- Terapie ruchowe, takie jak joga i tai chi
- Hipnoterapia
- Zdjęcia z przewodnikiem
Zasoby dotyczące chronicznego bólu
- Przewlekłe leczenie bólu
- Masz chroniczny ból? Rozpocznij dziennik bólu
- Życie z przewlekłym bólem
- Stres i przewlekły ból
Słowo od Verywell
Z przewlekłym bólem i kliniczną depresją trudno sobie poradzić, samodzielnie lub razem. Dobra wiadomość jest taka, że masz wiele możliwości leczenia, które możesz wypróbować. Ściśle współpracuj z lekarzem, aby postawić diagnozę i znaleźć odpowiednie leczenie na początek. Może to zająć trochę czasu i eksperymentować, ale możesz nauczyć się radzić sobie z tymi warunkami i poprawić jakość swojego życia.
