Stereotaktyczna radioterapia ciała (SBRT) to rodzaj radioterapii, w którym za pomocą specjalnego sprzętu precyzyjnie podaje się dawkę promieniowania do guza. Celem SBRT jest zastosowanie jak największej dawki promieniowania w celu zabicia raka przy jednoczesnym zminimalizowaniu uszkodzeń otaczających tkanek i narządów. SBRT jest stosowany w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) i drobnokomórkowego raka płuca (SCLC) oraz niektórych rodzajów raka, które rozprzestrzeniły się (przerzuty) do płuc lub innych części ciała.
Michael Goodyear / Wikimedia CommonsCel procedury
Podczas SBRT kilka wiązek promieniowania o wysokiej dawce jest dostarczanych pod różnymi kątami w celu całkowitego wyeliminowania docelowego guza. Najlepszymi kandydatami do SBRT są osoby z dobrze zdefiniowanymi, małymi guzami, które nie mogą być poddane konwencjonalnej operacji.
SBRT jest stosowany głównie w leczeniu małych guzów pierwotnych (pierwotnych), ale coraz częściej rozważa się go u osób z oligoprzerzutami (niewielka liczba guzów przerzutowych).
Guz pierwotny
SBRT jest zwykle stosowany w leczeniu nieoperacyjnych wczesnych stadiów raka płuc. Twój guz może zostać uznany za nieoperacyjny ze względu na jego lokalizację lub jeśli masz pewne schorzenia, które mogą uczynić operację raka płuc ryzykownym, w tym starszy wiek.
SBRT może czasami zastąpić operację u osób z nieoperacyjnym rakiem płuca w stadium 1, często z taką samą skutecznością i długoterminowym współczynnikiem przeżycia jak tradycyjna operacja.
Aby SBRT było skuteczne, guzy muszą być małe, zwykle o średnicy mniejszej niż 5 cm (2 do 3 cali) i nie mogą znajdować się zbyt blisko dróg oddechowych, serca ani innych krytycznych struktur.
Według badania z 2019 r. WLancet OncologySBRT prawie podwaja przeżycie u osób z rakiem płuca w stadium 1 w porównaniu ze standardową radioterapią.
Oligometastases
Oligoprzerzuty definiuje się jako ograniczone rozprzestrzenianie się raka, w przypadku którego miejscowa terapia ablacyjna może być skuteczna.
SBRT to opcja, którą lekarz onkolog może rozważyć, jeśli w płucach wykryto jeden lub kilka małych guzów przerzutowych (ale na ogół nie więcej niż pięć). Przerzuty te mogą pochodzić z guza pierwotnego w płucach lub guza pierwotnego w innej części ciała.
Alternatywnie, SBRT może być stosowany w leczeniu oligoprzerzutów w innych częściach ciała, które rozprzestrzeniły się z płuc (najczęściej w wątrobie, mózgu i nadnerczach) lub z innych pierwotnych guzów w organizmie.
Badanie przeprowadzone w 2010 roku na Uniwersytecie w Pittsburghu z udziałem osób z przerzutami różnych typów raka, w tym raka płuc, wykazało, że SBRT zwiększa przeżycie bez obniżania jakości życia.
Ryzyka i przeciwwskazania
Rozważając, czy SBRT jest odpowiednią opcją leczenia, lekarze przyjrzą się zarówno rozmiarowi, jak i lokalizacji guza.
Przy ocenie, kto jest, a kto nie jest kandydatem do SBRT, nie ma pewności, ale istnieją pewne czynniki, które mogą potencjalnie przeciwwskazać do leczenia:
- Rozmiar guza: Większość onkologów zajmujących się radioterapią nie zaleca SBRT w przypadku guzów o średnicy większej niż 6 cm (nieco ponad 2¼ cala). Można to zrobić, ale szanse na opanowanie spadku guza są tym większe, im większy jest guz.
- Lokalizacja guza: SBRT może nie być zalecane w leczeniu guzów zlokalizowanych w centralnej części płuca. Ale to leczenie może być zalecane w przypadku guzów o średnicy do 4 cm (1½ cala), które znajdują się co najmniej 2 cm (¾ cala) od głównych dróg oddechowych. SBRT jest zwykle przeciwwskazane, gdy guz znajduje się w pobliżu wnęki (połączenia między płucami, gdzie oskrzela, tętnice, żyły i nerwy wchodzą i wychodzą z płuc).
- Sąsiednie narządy: SBRT jest również zwykle unikany, jeśli może spowodować uszkodzenie dowolnego organu lub struktury krytycznej dla funkcjonowania organizmu. Obejmuje to serce, główne naczynia, rdzeń kręgowy, splot ramienny, nerw przeponowy i nerw krtaniowy nawrotowy. SBRT należy brać pod uwagę tylko wtedy, gdy te struktury znajdują się co najmniej 2 cm od guza.
Osoby z guzami w centralnej części płuc są bardziej narażone na promieniowanie i skutki uboczne z powodu takiego leczenia niż osoby z guzami obwodowymi, takimi jak gruczolakoraki płuc.
To samo dotyczy osób z ciężką śródmiąższową chorobą płuc (ILD), w których trwałe blizny w płucach występują w wyniku palenia, narażenia na chemikalia, chorób autoimmunologicznych (takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina skóry, toczeń lub sarkoidoza) lub zaburzeń genetycznych ( jak choroba Gauchera). Chociaż ILD nie przeciwwskazuje wprost do SBRT, korzyści z leczenia należy dokładnie rozważyć w stosunku do ryzyka dalszego uszkodzenia płuc.
Przed zabiegiem
Zanim zaczniesz SBRT, przejdziesz serię badań obrazowych w celu zlokalizowania guza i zmapowania dokładnego obszaru, który ma być leczony. Może to obejmować obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) lub tomografię komputerową (CT), a także obrazowanie czterowymiarowe, technikę, która odwzorowuje obszar docelowy, gdy porusza się on podczas wdechów i wydechów. Zwykle odbywa się to na jednej lub więcej sesji przed zaplanowaną procedurą.
W górnej części ciała zostanie również wykonana pleśń, którą położysz w dniu zabiegu, abyś mógł pozostać nieruchomy i na miejscu podczas zabiegu. W celu uformowania formy należy umieścić się w optymalnej pozycji na dużej plastikowej torbie wypełnionej szybko wiążącym się materiałem przypominającym gips.
Trwałe ślady tatuażu o wielkości szpilki zostaną również umieszczone na skórze, aby zapewnić prawidłowe skierowanie wiązek SBRT w trzech wymiarach. W razie potrzeby można je usunąć w późniejszym terminie za pomocą laserowych zabiegów na skórę.
Po zmapowaniu współrzędnych i obliczeniu dawki promieniowania SBRT może postępować zgodnie z planem. W niektórych przypadkach SBRT i przygotowanie do niego można wykonać tego samego dnia (zazwyczaj, jeśli wymagana jest tylko jedna sesja). Innym razem konfiguracje są planowane z tygodniowym lub dwoma wyprzedzeniem.
wyczucie czasu
W zależności od lokalizacji i wielkości docelowego guza każda sesja SBRT może trwać od 20 do 60 minut. Niektórzy ludzie mogą potrzebować tylko jednej sesji; inne mogą wymagać do ośmiu sesji w ciągu kolejnych dni.
Biorąc pod uwagę czas ustawiania i testy przed zabiegiem, należy spodziewać się spędzenia w placówce co najmniej dwóch do trzech godzin. Może to potrwać dłużej, jeśli placówka ma napięty harmonogram.
Lokalizacja
SBRT odbywa się w dedykowanym pomieszczeniu za pomocą akceleratora liniowego znajdującego się na oddziale radiologicznym szpitala lub w specjalistycznej poradni radiologicznej.
Sprzęt składa się z ruchomej platformy, na której się kładziesz, oraz dużej obrotowej suwnicy, którą można przesuwać wokół ciała, aby dostarczać promieniowanie pod różnymi kątami. Niektóre nowsze modele są wyposażone w ramię robota.
W co się ubrać
Możesz zostać poproszony o przebranie się w szpitalną fartuch, więc powinieneś nosić luźne ubrania, które możesz łatwo zdjąć i ponownie założyć. Zostaw biżuterię w domu.
Podczas zabiegu możesz zostawić buty, skarpetki i majtki, ale staniki należy zdjąć.
Poinformuj lekarza z wyprzedzeniem, jeśli masz wszczepione urządzenia medyczne, takie jak rozrusznik serca, sztuczna zastawka serca, stent, zacisk do tętniaka, implant ślimakowy lub neurostymulator.
Jedzenie i picie
Zazwyczaj zostaniesz poproszony o zaprzestanie jedzenia, picia lub przyjmowania czegokolwiek doustnie po północy w dniu zabiegu.
Jeśli regularnie zażywasz jakiekolwiek leki, poinformuj o tym swojego lekarza. W niektórych przypadkach możesz popić je niewielkim łykiem wody. W innych możesz zostać poproszony o zaczekanie do zakończenia zabiegu, aby je przyjąć.
Koszt i ubezpieczenie
Koszt SBRT może się różnić w zależności od lokalizacji i używanej placówki, a mediana kosztów oscylowała wokół 27 145 USD w 2016 r. Chociaż stanowi to około połowę kosztu operacji resekcji klinowej, nadal jest to kosztowna procedura wymagająca uprzedniej zgody lekarza. ubezpieczyciel zdrowotny.
Aby oszacować wydatki z własnej kieszeni na procedurę, sprawdź swoją polisę dotyczącą kosztów współubezpieczenia przed i po uiszczeniu odliczenia. Większość polis ubezpieczeniowych pokrywa część kosztów. Jeśli osiągnąłeś już swoje roczne maksimum z własnej kieszeni, całkowity koszt zabiegu może zostać pokryty.
Zawsze upewnij się, że jednostka radiologiczna i personel są dostawcami w sieci. Jeśli tak nie jest, zapytaj swojego onkologa, czy są dostępni w sieci dostawcy, z których możesz skorzystać. Dostawcy spoza sieci prawie zawsze będą Cię kosztować więcej.
Co przynieść
Zazwyczaj na sesję SBRT nie musisz przynosić niczego poza prawem jazdy (lub innymi oficjalnymi dokumentami tożsamości), kartą ubezpieczeniową i zatwierdzoną metodą płatności, jeśli to konieczne.
Jeśli nosisz soczewki kontaktowe w dniu zabiegu, zostaniesz poproszony o ich zdjęcie, dlatego powinieneś zabrać ze sobą okulary i pojemnik / roztwór na soczewki. Podobnie należy usunąć protezy, więc jeśli je nosisz, weź ze sobą etui.
Możesz zabrać ze sobą koc i kapcie, aby zakryć nogi i stopy, jeśli marzniesz, ale większość oddziałów radiologii ma pod ręką koce i kapcie, jeśli o to poprosisz.
Inne uwagi
Większość oddziałów radiologii odradza jazdę do domu po SBRT. Aby być bezpiecznym, poproś znajomego lub członka rodziny, aby zawiózł Cię na spotkanie iz powrotem lub zorganizował transport z lokalną usługą.
Podczas procedury
SBRT jest nadzorowane przez onkologa radioterapii, który przeprowadza wstępną konfigurację i instrukcje dotyczące dawkowania. Skany przed badaniem są przeglądane przez onkologa radiologicznego lub radiologa na miejscu. Sama sesja jest prowadzona przez wysoko wyszkolonego radioterapeutę przy pomocy pielęgniarki radioterapii.
W dniu SBRT zaplanuj przybycie co najmniej 30 minut przed odprawą, wypełnij formularze informacji medycznych i dokonaj płatności w razie potrzeby.Zostaniesz również poproszony o podpisanie formularza odpowiedzialności stwierdzającego, że rozumiesz procedurę, którą przechodzisz, i możliwe ryzyko.
Po odprawie pielęgniarka zaprowadzi Cię do miejsca, w którym możesz rozebrać i zamknąć wszystkie kosztowności.
Procedura wstępna
Po przebraniu się zostaniesz zaprowadzony do sali zabiegowej, gdzie pielęgniarka sprawdzi Twoją wagę i parametry życiowe (ciśnienie krwi, puls i temperaturę). Sprawdzą również, czy przestrzegasz zalecanych ograniczeń dotyczących żywności i leków.
Następnie zostaniesz odprowadzony do oddzielnego pokoju, aby poddać się niskodawkowej tomografii komputerowej. Odbywa się to przed każdą sesją, aby upewnić się, że Twoja pozycja i leczony obszar są prawidłowe.
Pielęgniarka następnie zabierze Cię do sali zabiegowej, w której będzie wykonywany SBRT. Mimo że akcelerator liniowy jest urządzeniem stosunkowo otwartym, niektórzy ludzie doświadczają klaustrofobii, gdy leżą nieruchomo przez dłuższy czas.
Jeśli przed SBRT czujesz klaustrofobię lub mdłości w żołądku, poinformuj o tym pielęgniarkę po przyjeździe. Możesz otrzymać leki przeciwlękowe lub przeciw nudnościom, aby złagodzić objawy. Poinformuj również pielęgniarkę o jakimkolwiek bólu, z którym obecnie się borykasz, aby była świadoma, że możesz potrzebować przerwy w pozycji nieruchomej podczas leczenia.
Gdy już się uspokoisz, zostaniesz poprowadzony do platformy akceleratora liniowego i poproszony o położenie się na odlanej wcześniej formie korpusu. W większości przypadków ramiona będą założone za głową. Twoja suknia może zostać otwarta, aby odsłonić ślady tatuażu. Poduszki i zagłówki mogą być używane, aby zapewnić Ci wygodę i prawidłową pozycję.
W trakcie całej procedury
Procedura wymaga, abyś leżał całkowicie nieruchomo przez dłuższy czas. Czasami będziesz proszony o wstrzymanie oddechu. Ruch suwnicy jest skomputeryzowany za pomocą wstępnie ustawionych współrzędnych, a także nadzorowany przez terapeutę, który będzie monitorował procedurę zza ekranu radiacyjnego i komunikował się z Tobą przez domofon.
Po rozpoczęciu procedury nic nie poczujesz. Doświadczenie nie różni się od prześwietlenia rentgenowskiego, chociaż będzie słychać warkot i stukanie, gdy suwnica porusza się po ciele, aby dostarczyć promieniowanie.
Jeśli potrzebujesz przerwy z powodu dyskomfortu lub z innego powodu, powiedz o tym terapeucie. Jednak,nie ruszaj siędopóki terapeuta nie wyłączy urządzenia i nie powie Ci, że możesz to zrobić.
Po zakończeniu sesji zostaniesz poprowadzony z powrotem do szatni, aby przebrać się w swoje ubranie.
Postępowanie po zabiegu
Większość oddziałów radiologii poprosi Cię o pozostanie przez 30 minut do godziny po SBRT, aby upewnić się, że nie wystąpią żadne nieoczekiwane skutki uboczne.
Jeśli opóźniłeś dawkę swoich regularnych leków z powodu zaleceń lekarza, możesz ją przyjąć po zakończeniu procedury.
Po zabiegu
Zostaniesz poproszony o spokojną resztę dnia i prawdopodobnie dzień lub dwa później. Powinieneś jeść jak najszybciej. W zależności od skutków ubocznych powrót do normalnej aktywności może nastąpić w ciągu jednego dnia.
Ryzyko skutków ubocznych SBRT jest ściśle powiązane z całkowitą ilością otrzymanego promieniowania. Mimo to, ponieważ obszar narażenia na zabieg jest stosunkowo niewielki, około 50% osób poddawanych SBRT nie odczuwa żadnych skutków ubocznych.
Do najczęstszych krótkoterminowych skutków ubocznych związanych z SBRT należą:
- Zmęczenie, często utrzymujące się przez kilka pierwszych dni po zabiegu
- Nudności lub wymioty, które zwykle można leczyć lekami przeciw nudnościom dostępnymi bez recepty lub lekami na receptę, takimi jak Zofran (ondansetron)
- Obrzęk w miejscu napromieniania, który zwykle można leczyć dostępnymi bez recepty niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ).
Chociaż powikłania są rzadkie, skontaktuj się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają lub jeśli wystąpi obrzęk limfatyczny, nieprawidłowy obrzęk rąk, nóg lub innych części ciała.
W rzadkich przypadkach ludzie mogą odczuwać skutki uboczne promieniowania miesiące lub lata później, w dużej mierze w zależności od rozmiaru leczonego obszaru. Mogą to być:
- Przewlekły ból ramienia lub barku spowodowany uszkodzeniem splotu ramiennego
- Zwłóknienie płuc, obszary bliznowacenia płuc, które mogą osłabiać czynność płuc i prowadzić do duszności
- Osłabione kości, zwiększające ryzyko przypadkowego złamania
- Nowotwory wtórne, takie jak rak przełyku
Interpretacja wyników
W ciągu kilku miesięcy po SBRT guz powinien stopniowo się zmniejszać. W tym czasie zostaną przeprowadzone badania kontrolne w celu oceny rozmiaru guza i ogólnej skuteczności leczenia. Amerykańskie Stowarzyszenie Chirurgii Klatki Piersiowej obecnie zaleca wykonywanie tomografii komputerowej z małą dawką co sześć miesięcy przez pierwsze cztery lata.
Jeśli na tomografii komputerowej nie ma oznak raka, można również zamówić badanie pozytonowej tomografii emisyjnej (PET), które może wykryć zmiany aktywności metabolicznej odpowiadające nowotworom. Jeśli po tym nie zostaną stwierdzone żadne takie zmiany, lekarz może zaklasyfikować raka jako remisję - co oznacza, że wszystkie testy, badania fizykalne i skany nie wykazują klinicznych objawów raka.
Mimo to zalecana będzie dalsza wizyta u onkologa w celu regularnych wizyt kontrolnych co sześć do 12 miesięcy.