Co to jest zapalenie pęcherza moczowego (zakażenie kanału łzowego)?

Zapalenie pęcherzyka łzowego odnosi się do zakażenia worków łzowych, które są częścią układu drenażu łzowego oka. Łzy wypływają z każdego oka przez małe kanały (kanały drenażowe), worek łzowy i kanał łzowy. Kanały drenażowe znajdują się w wewnętrznym kąciku każdej górnej i dolnej powieki i odprowadzają łzy, które wypłukały przednią powierzchnię oka. Kanały te są wprowadzane do worka łzowego, zwanego również workiem łzowym, przez który łzy przemieszczają się do przewodu łzowego (przewodu nosowo-łzowego), a następnie do nosa.

Typową przyczyną zapalenia drożdżakowego pęcherza jest zator w kanale łzowym i podtrzymywanie łez w worku łzowym. Worek łzowy może ulec zapaleniu i puchnięciu, powodując zapalenie pęcherza moczowego. Ten stan często powoduje łzawienie oczu, zaczerwienienie i wydzielinę z oczu.

Jak powstają łzy

Łzy wytwarzane są przez gruczoły łzowe znajdujące się na górnej powiece, nad oczami. Kiedy ludzie mrugają, łzy rozlewają się w okolicy oczu, utrzymując wilgotność i pomagając skupić światło, aby uzyskać wyraźne widzenie. Łzy następnie spływają do puncta, maleńkich dziur w górnej i dolnej powiece. Następnie przechodzą przez kanały drenujące do worka łzowego. Następnie łzy spływają po kanale nosowo-łzowym do jamy nosowej Szacuje się, że człowiek produkuje od 15 do 30 galonów łez rocznie.

Kiedy ten system drenażowy jest częściowo lub całkowicie zatkany, łzy nie mogą zostać odprowadzone, co powoduje infekcję.

Rodzaje zapalenia pęcherza moczowego

Infekcję dróg łzowych można podzielić na ostre, przewlekłe, wrodzone lub nabyte. Ostre i przewlekłe dotyczą czasu trwania objawów, podczas gdy wrodzone i nabyte dotyczą początku i przyczyny choroby.

Każdy rodzaj zapalenia drożdżakowego ma inne cechy:

• Ostre: Ostre zapalenie woreczka łzowego występuje, gdy w okolicy oczu dochodzi do nadmiernego wzrostu bakterii i blokuje worek łzowy. Zwykle trwa krócej niż trzy miesiące. W Stanach Zjednoczonych najczęściej występującymi bakteriami związanymi z ostrym zapaleniem pęcherza moczowego sąStaphylococcusi Paciorkowiec, śledzony przezHaemophilus influenza iPseudomonas aeruginosa, które są również związane z zapaleniem spojówek. Ta postać zapalenia dakryocystitis zwykle ustępuje po podaniu ogólnoustrojowych antybiotyków.
• Przewlekłe: Przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego utrzymuje się przez długi czas, a przewlekła niedrożność w tym przypadku jest spowodowana chorobą ogólnoustrojową, powtórną infekcją, dakryolitami i przewlekłymi zmianami zapalnymi układu nosowo-łzowego. Zwykle objawia się mniejszą liczbą objawów zapalnych. Osoby z ziarniniakowatością Wegenera, sarkoidozą i toczniem mają większe szanse na rozwój tego typu zapalenia pęcherza moczowego. Konieczna jest terapia chirurgiczna w celu wyleczenia przyczyny.
• Wrodzony: Często występuje, gdy występuje niedrożność zastawki Hasnera, zlokalizowana w dalszej części przewodu nosowo-łzowego. Jeśli płyn owodniowy nie zostanie usunięty z układu nosowo-łzowego kilka dni po porodzie, może stać się ropny i prowadzić do wrodzonego zapalenia woreczka łzowego.
• Nabyte: Ten typ zapalenia pęcherza moczowego jest często wynikiem powtarzających się urazów, operacji, leków i nowotworów.

Kto choruje na zapalenie pęcherza moczowego?

Chociaż zapalenie drożdżakowe może wystąpić w każdym wieku, częściej występuje u noworodków i osób dorosłych po 40. roku życia. Wrodzone zapalenie pęcherza moczowego jest częstym problemem pediatrycznym i występuje u 1,2–20% noworodków. Jednak większość przypadków znika. przed pierwszym rokiem.

Osoby powyżej 40 roku życia mają większe szanse na rozwój ostrego zapalenia pęcherza moczowego. Starość prowadzi do zwężenia punktowych otworów, spowolnienia odpływu łez i zwiększenia ryzyka niedrożności przewodu łzowego. U dorosłych kobiety częściej chorują niż mężczyźni, a rasy kaukaskiej częściej niż Afroamerykanie.

Objawy

Objawy zapalenia pęcherza moczowego są często łagodne, ale w ciężkich przypadkach może powodować gorączkę. Ropień (nagromadzenie ropy) może tworzyć się i pękać przez skórę.

Objawy ostrego i przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego są jednak różne.

Ostry

Ostre zapalenie pęcherza moczowego często ma nagłe objawy, które mogą trwać od kilku godzin do kilku dni.

Objawy często pojawiają się nad przyśrodkowym kątem oka (miejsce, w którym spotykają się powieki górne i dolne) oraz obszarem pokrywającym worki łzowe i obejmują:

• Ból
• Zaczerwienienie, które może rozciągać się na grzbiet nosa
• Obrzęk
• Ropne wydzielanie
• Rozdzierający

Chroniczny

Najczęstszymi objawami przewlekłego zapalenia woreczka łzowego są nadmierne łzawienie i wydzielina. Osoby z tym typem zapalenia pęcherza mogą również zauważyć zmiany ostrości wzroku spowodowane tworzeniem się filmu łzowego.

Komplikacje

Zablokowane kanaliki łzowe są łatwe do wyleczenia, a objawy ustępują w większości przypadków. Chociaż jest to rzadkie, niektóre przypadki ostrego zapalenia pęcherza moczowego mogą prowadzić do powikłań, w tym:

• Przetoki łzowe
• Ropnie worka łzowego
• Zapalenie opon mózgowych
• Zakrzepica zatoki jamistej
• Utrata wzroku

Konsekwencje tych powikłań mogą być katastrofalne, dlatego ważne jest szybkie skierowanie do okulisty w celu oceny.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Przyczyny

Zapalenie błony śluzowej pęcherza moczowego jest spowodowane zablokowaniem kanału łzowego. Łzy zostają uwięzione w worku i tworzą kałużę. Bakterie mogą wtedy zacząć rosnąć w kałuży łez i powodować infekcję. Zarówno uwięzione łzy, jak i infekcja spowodują obrzęk i podrażnienie.

Czynniki ryzyka

Niektóre czynniki zwiększają ryzyko rozwoju zapalenia pęcherza moczowego u osoby:

• Samice są bardziej narażone na ryzyko ze względu na ich węższą średnicę kanału w porównaniu z samcami
• Starość prowadzi do zwężenia punktowych otworów, spowalniając odpływ łez
• Dacryoliths, czyli zbiór złuszczonych komórek nabłonka, lipidów i bezpostaciowych szczątków w obrębie układu nosowo-łzowego
• Skrzywienie przegrody nosa, nieżyt nosa i przerost małżowiny usznej
• Uszkodzenie układu nosowo-łzowego w wyniku urazu okolicy nosowo-ocznej lub zabiegów endoskopowych / endonosowych
• Nowotwór w obrębie układu nosowo-łzowego
• Choroby ogólnoustrojowe, takie jak ziarniniak Wegenera, sarkoidoza i toczeń lub guzy worka łzowego
• Leki, takie jak tymolol, pilokarpina, idoksurydyna i triflurydyna

Diagnoza

Rozpoznanie zapalenia dakryocystitis opiera się przede wszystkim na historii i badaniach fizykalnych. Okulista może zażądać dodatkowych badań, aby wykluczyć inne schorzenia i potwierdzić diagnozę.

Do zdiagnozowania różnych typów zapalenia drożdżakowego pęcherza moczowego zostaną użyte różne testy i egzaminy.

Testy laboratoryjne

Osoby z przewlekłymi przypadkami zapalenia pęcherza moczowego będą wymagały badań serologicznych, ponieważ podejrzewa się stany ogólnoustrojowe. Na przykład badanie przeciwciał przeciwnowotworowych cytoplazmatycznych (ANCA) może być przydatne do zbadania ziarniniakowatości Wegenera, podczas gdy testy przeciwciał przeciwjądrowych (ANA) i podwójne -stranded DNA (dsDNA) może być użyty, jeśli podejrzewa się toczeń.

W ostrych przypadkach można wykonać masaż Crigler w celu uzyskania próbki do posiewu i barwienia metodą Grama.

Badanie wzroku

Podczas badania wzroku lekarz oceni wytwarzanie łez, a także pozycję i funkcję powiek i mięśni powiek. Wykonają również test irygacyjny, aby ustalić, czy kanaliki łzowe są rzeczywiście zablokowane.

Obrazowanie

Obrazowanie nie jest zwykle potrzebne do postawienia diagnozy, chyba że pojawia się podejrzenie na temat historii i stanu fizycznego (na przykład pacjent ma krwawe łzy). Może być również zalecany dla osób, które są ostro toksyczne lub doświadczają zmian wizualnych wraz z krwią. Tomografia komputerowa może być wykonana w przypadku zapalenia tkanki łącznej oczodołu lub rozległej infekcji. W przypadku podejrzenia nieprawidłowości anatomicznych można wykonać dakriocystografię lub dakrosystogram zwykłej folii (DCG). Endoskopię nosa stosuje się w celu wykluczenia problemów, takich jak skrzywienie przegrody lub zwężenie dolnego odcinka przewodu pokarmowego.

Diagnoza różnicowa

Niektóre choroby, które mają podobne objawy jak zapalenie pęcherza moczowego to:

• Ostre zapalenie zatok sitowych
• Zakażone torbiele łojowe
• Cellulitis
• Ektropium powieki
• Ektropium punktowe
• Alergiczny nieżyt nosa
• Worek łzowy lub guz zatokowo-nosowy

Leczenie

Leczenie koncentruje się na korygowaniu podstawowej przyczyny zapalenia pęcherza moczowego. Zwykle jest bardziej zachowawcza u dzieci, ponieważ wrodzone zapalenie pęcherza moczowego ustępuje zwykle do 1 roku życia. Opcje leczenia różnią się również w zależności od rodzaju zapalenia drożdżakowego pęcherza moczowego.

Domowe środki zaradcze

Niektóre domowe środki mogą pomóc złagodzić objawy i leczyć ostre zapalenie pęcherza moczowego:

• Ciepły kompres: umieść myjkę pod ciepłą wodą i wytrzyj ropę z oka. Ostrożnie nałóż myjkę na oko na pięć minut. Uśmierza ból i sprawia, że ​​masaż Crigler jest bardziej skuteczny.
• Masaż Crigler: Po zdjęciu ciepłego kompresu umieść palec wskazujący w kąciku oka i delikatnie go dociśnij. To normalne, że z oka wypływa ropa lub płyn. Wytrzyj i umyj ręce.

Lek

W niektórych przypadkach ostrego zapalenia pęcherza moczowego przepisywane są antybiotyki. Doustne antybiotyki mogą szybko wyleczyć stan. Ciężka infekcja wymaga podania antybiotyków dożylnych i obserwacji w szpitalu.

Jeśli osoba z ostrym zapaleniem pęcherza moczowego ma nasilające się objawy nawet po doustnym podaniu antybiotyków lub wykazuje oznaki zapalenia tkanki oczodołowej, można jej podać dożylnie antybiotyki.

Zabiegi chirurgiczne

Chirurgia jest zwykle stosowana w leczeniu przewlekłych przypadków zapalenia pęcherza moczowego. Istnieją różne rodzaje operacji i pacjent powinien omówić z lekarzem najlepsze opcje:

• Sondowanie nosowo-łzowe: polega na wprowadzeniu sondy do worka łzowego i w dół przez przewód nosowo-łzowy w celu otwarcia niedrożności w dolnym końcu przewodu. Skutecznie leczy problem w 70% przypadków.
• Dakryoplastyka balonikowa: Przez nos wprowadza się cienki cewnik z małym balonikiem. Kiedy dotrze do kanalika łzowego, lekarz będzie wielokrotnie dmuchał balonikiem, aż blokada zniknie.
• Intubacja lub stentowanie kanału nosowo-łzowego: cienką rurkę lub stent wprowadza się przez punkcik do nosa. Rurka zatrzyma blokadę i odprowadzi łzy.
• Dakriocystorynostomia: Ta procedura tworzy nowe przejście między workiem łzowym a nosem, omijając blokadę i umożliwiając ponowne normalne odprowadzanie łez. Dakriocystorynostomię wykonuje się, jeśli inne formy leczenia chirurgicznego zawiodą.