W wieku pięciu lat prawie każde dziecko doświadczyło przynajmniej jednego epizodu infekcji ucha środkowego. Większość infekcji ucha ustępuje samoistnie (wirusowe) lub jest skutecznie leczonych antybiotykami (bakteriami). Ale czasami infekcje ucha i / lub płyn w uchu środkowym mogą stać się przewlekłym problemem prowadzącym do innych problemów, takich jak utrata słuchu, problemy z zachowaniem i mową. W takich przypadkach można rozważyć założenie rurki usznej przez otolaryngologa (chirurga uszu, nosa i gardła).
KatarzynaBialasiewicz / Getty ImagesCo to są rurki uszne?
Rurki uszne to małe cylindry umieszczone przez błonę bębenkową (błonę bębenkową), aby umożliwić dopływ powietrza do ucha środkowego. Można je również nazywać rurkami do tympanostomii, rurkami myringotomijnymi, rurkami wentylacyjnymi lub rurkami PE (wyrównującymi ciśnienie).
Rury te mogą być wykonane z tworzywa sztucznego, metalu lub teflonu i mogą mieć powłokę mającą na celu zmniejszenie możliwej infekcji. Istnieją dwa podstawowe typy wężyków dousznych: krótkoterminowe i długoterminowe. Rurki krótkoterminowe są mniejsze i zwykle pozostają na miejscu przez sześć miesięcy do roku, zanim same wypadną. Rury długoterminowe są większe i mają kołnierze, które zabezpieczają je na miejscu przez dłuższy czas. Rurki długoterminowe mogą same wypaść, ale często konieczne jest ich usunięcie przez otolaryngologa.
Wskazania
Rurki douszne są często zalecane, gdy osoba doświadcza powtarzającej się infekcji ucha środkowego (ostre zapalenie ucha środkowego) lub ma utratę słuchu spowodowaną utrzymującą się obecnością płynu w uchu środkowym (zapalenie ucha środkowego z wysiękiem). Te stany najczęściej występują u dzieci, ale mogą również wystąpić u nastolatków i dorosłych i mogą prowadzić do problemów z mową i równowagą, utraty słuchu lub zmian w budowie błony bębenkowej. Inne, mniej powszechne stany, które mogą uzasadniać umieszczenie trąbek usznych, to wada błony bębenkowej lub trąbki Eustachiusza, zespół Downa, rozszczep podniebienia i barotrauma (uraz ucha środkowego spowodowany obniżeniem ciśnienia powietrza), zwykle obserwowany przy zmianach wysokości, takich jak latanie i nurkowanie z akwalungiem.
Każdego roku na dzieciach przeprowadza się ponad pół miliona operacji dousznych, co sprawia, że jest to najczęstsza operacja dziecięca wykonywana ze znieczuleniem. Średni wiek włożenia rurki usznej wynosi od jednego do trzech lat. Włożenie wężyków usznych może:
- zmniejszyć ryzyko przyszłej infekcji ucha
- przywrócić utratę słuchu spowodowaną przez płyn ucha środkowego
- poprawić problemy z mową i problemy z równowagą
- poprawić zachowanie i problemy ze snem spowodowane przewlekłymi infekcjami ucha
Jak działa chirurgia
Rurki uszne są wprowadzane podczas ambulatoryjnej procedury chirurgicznej zwanej myringotomią. Myringotomia odnosi się do nacięcia (otworu) w błonie bębenkowej lub błonie bębenkowej. Odbywa się to najczęściej pod mikroskopem chirurgicznym z małym skalpelem (malutkim nożem), ale można to również zrobić za pomocą lasera. Jeśli rurka uszna nie zostanie włożona, otwór zagoi się i zamknie w ciągu kilku dni. Aby temu zapobiec, w otworze umieszcza się dźwiękowód, aby był otwarty i pozwalał powietrzu na dotarcie do przestrzeni ucha środkowego (wentylacja).
Małym dzieciom podaje się lekki środek znieczulający. Niektóre starsze dzieci i dorośli mogą tolerować zabieg bez znieczulenia. Wykonywana jest myringotomia i odsysany jest płyn znajdujący się za błoną bębenkową (w uchu środkowym). Następnie rurkę uszną umieszcza się w otworze. Krople do uszu można podawać po założeniu dźwiękowodu i mogą być konieczne przez kilka dni. Zabieg trwa zwykle mniej niż 15 minut, a pacjenci szybko się budzą.
Czasami otolaryngolog zaleci usunięcie tkanki gruczołowej (tkanki limfatycznej w górnych drogach oddechowych za nosem) po założeniu rurki usznej. Jest to często brane pod uwagę, gdy konieczne jest ponowne wprowadzenie rurki. Aktualne badania wskazują, że usunięcie tkanki gruczołowej jednocześnie z umieszczeniem rurki usznej może zmniejszyć ryzyko nawracających infekcji ucha i potrzebę powtórzenia operacji.
Po operacji
Po operacji pacjent jest monitorowany na sali pooperacyjnej i jeśli nie ma żadnych komplikacji, zwykle wraca do domu w ciągu godziny. Pacjenci zwykle odczuwają niewielki ból pooperacyjny lub nie odczuwają go wcale, ale chwilowo może wystąpić uczucie zmęczenia, drażliwość i / lub nudności po znieczuleniu.
Utrata słuchu spowodowana wydzieliną ucha środkowego jest natychmiast ustępowana operacyjnie. Czasami dzieci słyszą o wiele lepiej, że narzekają, że normalne dźwięki wydają się zbyt głośne.
Otolaryngolog udzieli szczegółowych instrukcji pooperacyjnych dla każdego pacjenta, w tym kiedy należy natychmiast zwrócić się o pomoc i wizyty kontrolne. Może również przepisać krople do uszu z antybiotykiem na kilka dni.
Aby uniknąć ewentualnego przedostania się bakterii do ucha środkowego przez rurkę wentylacyjną, lekarze mogą zalecać utrzymywanie suchych uszu za pomocą zatyczek do uszu lub innych wodoszczelnych urządzeń podczas kąpieli, pływania i uprawiania sportów wodnych. Jednak ostatnie badania sugerują, że ochrona ucha może nie być konieczna, z wyjątkiem nurkowania lub uprawiania sportów wodnych w zanieczyszczonej wodzie, takiej jak jeziora i rzeki. Rodzice powinni skonsultować się z lekarzem prowadzącym w sprawie ochrony słuchu po operacji.
Konsultacja z otolaryngologiem (chirurgiem uszu, nosa i gardła) może być uzasadniona, jeśli u Ciebie lub Twojego dziecka wystąpiły powtarzające się lub ciężkie infekcje ucha, infekcje ucha nie ustępujące antybiotykami, utrata słuchu z powodu płynu w uchu środkowym, barotrauma, lub mają nieprawidłowości anatomiczne, które hamują drenaż ucha środkowego.
Możliwe komplikacje
Myringotomia z wprowadzeniem rurki usznej jest niezwykle powszechną i bezpieczną procedurą, która wiąże się z minimalnymi komplikacjami. Gdy wystąpią komplikacje, mogą obejmować:
- Perforacja: Może się to zdarzyć, gdy rurka wyjdzie lub zostanie usunięta długotrwała rurka, a otwór w błonie bębenkowej (błona bębenkowa) nie zamyka się. Otwór można załatać drobnym zabiegiem chirurgicznym zwanym tympanoplastyką lub myringoplastyką.
- Blizny: Każde podrażnienie błony bębenkowej (nawracające infekcje ucha), w tym wielokrotne wkładanie rurki usznej, może powodować blizny zwane tympanosklerozą lub myringosklerozą. W większości przypadków nie powoduje to problemów ze słuchem.
- Infekcja: Infekcje ucha mogą nadal występować w uchu środkowym lub w okolicy przewodu słuchowego. Jednak infekcje te są zwykle rzadsze, skutkują mniejszą utratą słuchu i są łatwiejsze do wyleczenia - często tylko za pomocą kropli do uszu. Czasami nadal potrzebny jest antybiotyk doustny.
- Rurki uszne wychodzą zbyt wcześnie lub pozostają zbyt długo: Jeśli rurka uszna wydostaje się z błony bębenkowej zbyt wcześnie (co jest nieprzewidywalne), może dojść do powrotu płynu i może być konieczna powtórna operacja. Zbyt długie rurki uszne mogą spowodować perforację lub mogą wymagać usunięcia przez otolaryngologa.
.jpg)
-drugs.jpg)
