W ostatnich latach remisja łuszczycowego zapalenia stawów (ŁZS) stała się ważnym tematem badań medycznych. Naukowcy odkryli, że wcześniejsze diagnozy, lepsze zarządzanie objawami i postęp w leczeniu ułatwiają osobom z ŁZS prowadzenie normalnego i bezbolesnego życia.
Przeczytaj, jak definiuje się remisję ŁZS i jak wygląda, aby sprostać oczekiwaniom i starać się powstrzymać nawrót objawów choroby.
eclipse_images / Getty Images
Co to jest łuszczycowe zapalenie stawów?
Łuszczycowe zapalenie stawów to rodzaj autoimmunologicznego zapalenia stawów związanego z zapaleniem stawów i skóry. ŁZS wpływa na stawy i otaczające je struktury. Może powodować stan zapalny, w którym ścięgna i więzadła przyczepiają się do kości (objaw zwany zapaleniem przyczepów ścięgnistych), zapalenie palców rąk i nóg (objaw zwany zapaleniem palców), zapalenie błony śluzowej stawów obwodowych (zapalenie błony maziowej) i zapalenie kręgosłupa (zapalenie stawów kręgosłupa).
ŁZS wpływa również na paznokcie, powodując wżery (małe wgniecenia na powierzchni paznokcia). ŁZS jest zwykle związany z łuszczycą, stanem, w którym komórki skóry budują i tworzą łuski oraz suche, swędzące plamy. Objawy te pomagają odróżnić ją od innych typów zapalnego zapalenia stawów, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), kolejna choroba autoimmunologiczna, w której nadaktywny układ odpornościowy omyłkowo atakuje stawy, aw ciężkich przypadkach narządy.
Według danych z Cleveland Clinic, częstość występowania PsA waha się od 0,3% do 1%, a osoby z wcześniej istniejącą łuszczycą są najbardziej narażone na rozwój ŁZS. Często diagnozuje się go w średnim wieku (w wieku od 30 do 50 lat), ale każdy ŁZS może rozwinąć się w każdym wieku. Kobiety i mężczyźni są w równym stopniu dotknięci, a ludzie pochodzenia północnoeuropejskiego są narażeni na zwiększone ryzyko. Pewną rolę odgrywa również genetyka, zwłaszcza historia rodzinna ŁZS lub łuszczycy.
Nasilenie i przebieg ŁZS różni się w zależności od osoby. Niektórzy ludzie mają łagodne objawy, podczas gdy inni mają ciężką aktywność chorobową, która ostatecznie powoduje uszkodzenie stawów i / lub niepełnosprawność. Agresywna choroba występuje częściej u osób, które wcześnie mają większe zajęcie stawów, rozległe zajęcie skóry, silny wywiad rodzinny z łuszczycą lub początek choroby przed 20 rokiem życia.
Wczesna diagnoza i leczenie są niezbędne do łagodzenia bólu i stanu zapalnego, zapobiegania postępującemu zajęciu i uszkodzeniom stawów oraz zwiększania możliwości remisji choroby.
Definiowanie remisji ŁZS
Reumatolodzy (lekarze specjalizujący się w chorobach zwyrodnieniowych stawów) określają remisję ŁZS jako stan „minimalnej aktywności choroby.” Ogólnie wyróżnia się dwa typy remisji w PsA: polekowe i wolne od leków.
- Remisja wywołana lekami wskazuje na minimalną aktywność choroby podczas przyjmowania leków.
- Remisja wolna od leków, choć rzadko, polega na całkowitym ustąpieniu bolesności i obrzęku stawów bez pomocy leków.
Określenie remisji opiera się na określonych kryteriach, które obejmują pięć domen klinicznych: zapalenie błony maziowej, zapalenie przyczepów ścięgnistych, zapalenie palców, zapalenie stawów kręgosłupa oraz zajęcie paznokci i / lub skóry.
- Zapalenie błony maziowej odnosi się do zapalenia błony maziowej, błony wyściełającej większość stawów. Ten stan jest bolesny, szczególnie podczas ruchu. Stawy puchną z powodu gromadzenia się mazi stawowej.
- Zapalenie przyczepów ścięgnistych powoduje stan zapalny, w którym ścięgna i więzadła przyczepiają się do kości.
- Zapalenie palców powoduje ciężkie zapalenie palców rąk i nóg. Pęcznienie powoduje, że cyfry przypominają kiełbaski. Jeśli obrzęk jest ciężki, palce mogą stać się tak sztywne, że osoba nie może już formować pięści.
- Zapalenie stawów kręgosłupa odnosi się do zapalenia kręgosłupa i związanych z nim stawów.
- Zajęcie paznokci i / lub skóry: Według National Psoriasis Foundation, do 86% osób z PsA ma łuszczycę paznokci, która obejmuje wżery (wgniecenia w paznokciach), deformację paznokci, zgrubienie paznokci, onycholizę (oddzielenie paznokieć od łożyska paznokcia) i przebarwienia, które zwykle wyglądają jak zakażenie grzybicze. Ponad 80% osób z ŁZS ma zajęcie zarówno stawów, jak i skóry. Osoby te mają ogólnie ciężki stan chorobowy, gorsze wyniki, i zwiększone zapotrzebowanie na opiekę medyczną. Problemy skórne spowodowane przez PsA obejmują łuszczycowe płytki, które pojawiają się na skórze, szczególnie na kolanach, łokciach, dłoniach, stopach, dolnej części pleców i skórze głowy. Płytki mogą być swędzące, bolesne i krwawiące. Będą różnić się wielkością i łączą się, aby pokryć duże obszary skóry.
Za remisję ŁZS uważa się znaczne zmniejszenie tych objawów - lub minimalną aktywność choroby.
Oprócz pomocy w potwierdzeniu remisji, te domeny kliniczne są ważne zarówno w diagnostyce, jak i leczeniu.
Cele leczenia
W ostatnim dziesięcioleciu leczenie do celu (T2T) stało się zalecaną metodą leczenia ŁZS. Leczenie do celu w PsA oznacza ustalenie określonych celów testowych - remisji lub niskiej aktywności choroby - i dostosowanie terapii do ich osiągnięcia. Ponadto dla osób z ŁZS udostępniono wiele nowych terapii.
Jedno badanie z 2018 roku opisane w czasopiśmie,Badania i terapia zapalenia stawówprzyjrzeli się klinicznemu statusowi choroby osób z ŁZS leczonych ambulatoryjnie w latach 2008-2017. Norweskie badanie obejmowało zebranie danych, w tym danych demograficznych, wskaźnika sedymentacji erytrocytów (OB) i badania krwi z białkiem C-reaktywnym (CRP) aby sprawdzić poziomy stanu zapalnego i kliniczne pomiary aktywności choroby w oparciu o nasilenie, aktywność choroby i zmodyfikowaną aktywność choroby, oceny badaczy, wyniki dotyczące funkcji, bólu i stosowania modyfikujących chorobę leków przeciwreumatycznych (DMARD) zgłaszane przez pacjentów.
Wcześniejsze badanie z 2010 r., Również opublikowane wBadania i terapia zapalenia stawów, badali wskaźniki remisji u osób z ŁZS, które były leczone przeciwnowotworowym czynnikiem martwicy nowotworu alfa (TNFα) .Inhibitory TNF hamują odpowiedź na czynnik martwicy nowotworu (TNF), białko, które jest częścią procesu zapalnego. Naukowcy odkryli, że nawet przy dostępności wysoce skutecznych leków, takich jak leki biologiczne, istnieje potrzeba poprawy wskaźników remisji. Co więcej, nowsze opcje leczenia oraz rozwój możliwych do osiągnięcia i skutecznych środków powinny pomóc w zwiększeniu szans na remisję.
W badaniu przeprowadzonym przez naukowców z University College Dublin w Irlandii przeanalizowano grupę osób uczęszczających do kliniki biologicznej od listopada 2004 r. Do marca 2008 r. Pacjenci cierpieli na reumatoidalne zapalenie stawów lub ŁZS. Kryteria oceny obejmowały dane demograficzne, wcześniejsze stosowanie DMARD, liczbę bolesnych i obrzękniętych stawów, sztywność poranną, ocenę bólu, ocenę pacjenta, badanie krwi CRP i kwestionariusze oceny stanu zdrowia. Po 12 miesiącach leczenia inhibitorem TNF, 58% pacjentów z ŁZS osiągnęło remisję, w porównaniu z zaledwie 44% pacjentów z RZS. Sprawdzono również poziomy CRP, a naukowcy zauważyli, że poziomy zapalenia były znacznie niższe u osób z PsA.
Osiągnięcie remisji
Remisja w PsA oznacza brak oznak aktywności choroby, które mogą obejmować objawy i markery krwi w stanie zapalnym. U osób z długotrwałą chorobą, niską aktywnością choroby lub niewielkimi objawami choroby jest to rozsądny cel.
Standardową metodą leczenia ŁZS jest T2T. Celem T2T w ŁZS jest remisja lub nieaktywność choroby Łuszczycowe zapalenie stawów T2T polega na dostosowywaniu leków w czasie, aby osiągnąć założony cel, zwykle remisję. Proces ten trwa i obejmuje wielokrotne dostosowywanie terapii tak, aby zbliżyła się do celu, jakim jest remisja lub niska aktywność choroby.
W zależności od ogólnego stanu zdrowia danej osoby i poziomu aktywności choroby, monitorowanie może odbywać się co miesiąc lub co kilka miesięcy. Podczas każdej wizyty lekarz oceni, czy osiągasz docelowy cel. Jeśli cel nie zostanie osiągnięty, można zwiększyć dawkę leku, dodać nowe leki lub zmienić lek na inną klasę.
Jedno badanie opublikowane w grudniu 2015 r. W publikacjiNazwa naukowego czasopisma medycznegopoddać testowi podejście T2T. W tym badaniu 206 pacjentów z wczesnym ŁZS zostało zrandomizowanych do standardowej opieki lub ścisłej kontroli przez 48 tygodni. Ciasna grupa kontrolna spotykała się z lekarzami raz w miesiącu i miała z góry określone cele i specjalny protokół leczenia, który obejmował DMARD Ostatecznym celem była minimalna aktywność choroby. Osoby z grupy standardowej opieki były odwiedzane przez swoich lekarzy co 12 tygodni i były traktowane tak, jak ich lekarze uznawali za odpowiednich, bez ustalonego protokołu lub celu leczenia.
Wyniki pokazały, że w porównaniu z grupą kontrolną, osoby z grupy ścisłej kontroli (T2T) miały znacznie większe szanse na poprawę objawów zarówno stawowych, jak i skórnych.
Remisja wolna od narkotyków
Chociaż tylko kilka ostatnich badań dotyczyło remisji ŁZS, większość badaczy zgadza się, że rozpoczęcie leczenia ŁZS tak wcześnie, jak to możliwe, zwiększa szansę na remisję i potencjalnie może zwiększyć prawdopodobieństwo trwałej remisji. Ponieważ jednak wskaźniki nawrotów są dość wysokie po przerwaniu leczenia ŁZS, rzadko uzyskuje się remisję wolną od leków. Ustalenia z badania z 2015 r. Zgłoszone wRoczniki chorób reumatycznychpoprzeć ten pomysł.
W niemieckim badaniu obserwowano 26 pacjentów z ŁZS przez sześć miesięcy, którzy byli leczeni metotreksatem lub inhibitorem TNF. Pacjenci ci nie mieli bólu stawów ani objawów ze strony układu mięśniowo-szkieletowego i pewnego zajęcia skóry. Naukowcy stwierdzili, że częstość nawrotów choroby była wysoka po przerwaniu leczenia i dotyczyła 20 pacjentów.
Naukowcy doszli do wniosku, że zaprzestanie leczenia - nawet u osób z remisją trwającą dłużej niż sześć miesięcy - nie było realistyczne, ponieważ odsetek zaostrzeń (okresów wysokiej aktywności choroby) w PsA jest wyższy, gdy dana osoba nie przyjmuje leków.
Słowo od Verywell
To nie jest lekarstwo na łuszczycowe zapalenie stawów. Jeśli masz szczęście, że doświadczysz remisji, Twój lekarz prawdopodobnie będzie chciał, abyś nadal przyjmował leki. Zmiana stylu życia może również pomóc w zapobieganiu nawrotom objawów. Może to obejmować ochronę stawów, kontrolę wagi, zdrową dietę i ćwiczenia przyjazne dla stawów, takie jak pływanie, spacery i jazda na rowerze.
Jak najwcześniejsze rozpoczęcie leczenia spowolni chorobę i umożliwi remisję. Ponadto wczesne, agresywne leczenie zapobiega uszkodzeniom stawów i niepełnosprawności oraz prowadzi do lepszej długoterminowej perspektywy. Możesz zwiększyć swoje szanse na remisję, ściśle współpracując z reumatologiem i stosując wszystkie leki zgodnie z zaleceniami.
Remisja PsA może trwać tygodnie, miesiące, a nawet lata. Ale remisja nie będzie trwała, a objawy mogą nagle powrócić. W takim przypadku należy jak najszybciej porozmawiać z lekarzem.
Czym dokładnie jest choroba łuszczycowa?
