Kiłę leczy się zwykle penicyliną, tym samym lekiem stosowanym w leczeniu infekcji od 1943 roku. Chociaż chorobę bakteryjną można leczyć innymi rodzajami antybiotyków, są okoliczności, w których jedynym wyborem jest penicylina. Partner osoby zakażonej może być również przypuszczalnie leczony w celu ochrony przed infekcją. Poza antybiotykami żadna inna forma leczenia nie jest skuteczna w zwalczaniu infekcji kiłowej.
Ilustracja: Joshua Seong. © Verywell, 2018.Leki
Leczenie kiły często wymaga pojedynczego wstrzyknięcia. Przebieg terapii w dużej mierze zależy od stadium zakażenia (pierwotne, wtórne, utajone, trzeciorzędowe) i innych czynników.
Za lek z wyboru uważa się penicylinę G. U osób uczulonych na penicylinę można stosować leki alternatywne, takie jak doksycyklina, tetracyklina, azytromycyna i ceftriakson. Jedynymi wyjątkami byłyby kiła układu nerwowego (powikłanie w późnym stadium rozwoju mózgu i ośrodkowego układu nerwowego) lub kiła wrodzona (w przypadku której infekcja przenoszona jest z matki na dziecko w czasie ciąży), w której jedyną opcją jest penicylina.
W większości przypadków lek podaje się we wstrzyknięciu domięśniowym (im.), Zwykle w mięsień pośladkowy (pośladki). W ciężkich przypadkach lek można podawać dożylnie (dożylnie).
W przeciwieństwie do niektórych infekcji bakteryjnych, w przypadku których uważa się, że ludzie są wyleczeni po zakończeniu terapii, osoby z kiłą muszą przejść kolejne testy, aby potwierdzić, że infekcja ustąpiła. Chociaż osoba generalnie nie jest uważana za zakaźną 24 godziny po zakończeniu leczenia, niektórzy lekarze zalecają abstynencję do czasu zakończenia badań kontrolnych.
Zalecenia dotyczące leczenia
W 2015 roku Centers for Disease Control and Prevention (CDC) wydało zaktualizowane zalecenia dotyczące leczenia kiły, które są nadal przestrzegane:
- Kiła pierwotna, wtórna lub wczesna utajona: jedno wstrzyknięcie domięśniowe penicyliny benzatynowej G
- Późna utajona kiła, utajona kiła o nieznanym czasie trwania lub trzeciorzędowa kiła: Trzy domięśniowe wstrzyknięcia penicyliny benzatynowej G dostarczone w odstępie tygodnia
- Kiła układu nerwowego lub kiła oczna: wlewy dożylne krystalicznej penicyliny G w wodzie, podawane co cztery godziny przez 10 do 14 dni, po których może następować jedno domięśniowe wstrzyknięcie penicyliny benzatynowej G; W niektórych przypadkach można rozważyć alternatywne leczenie penicyliną G prokainy
Podczas gdy penicylina G jest uważana za niezwykle skuteczną w zwalczaniu infekcji kiłowej, niektóre osoby mogą wymagać dodatkowego leczenia, jeśli badania kontrolne wykażą obecnie spodziewany spadek objętości (miana) przeciwciał przeciw kiłom.
Ponadto mogą wystąpić poważne komplikacje neurologiczne i optyczne, które utrzymują się nawet po wyleczeniu infekcji.
Powyższe zalecenia dotyczące kiły pierwotnej, wtórnej, wczesnej utajonej i późnej utajonej dotyczą zarówno niemowląt i dzieci, jak i osób dorosłych. Ponieważ czas między pierwotnym zakażeniem a trzeciorzędową kiłą jest bardzo długi (często ponad 10 do 20 lat), zaawansowana kiła jest niezwykle rzadka u dzieci.
Kobiety w ciąży
Leczenie kiły rozpoznanej w czasie ciąży przebiega według tych samych zaleceń dla osób dorosłych wymienionych powyżej. Jednak wiadomo, że tylko penicylina G jest skuteczna w zapobieganiu transmisji na nienarodzone dziecko.
Jeśli matka jest uczulona na penicylinę, lekarz będzie musiał ją odczulić serią zastrzyków alergicznych. Wymagałoby to narażenia matki na mniejsze ilości penicyliny i stopniowego zwiększania dawki w celu zbudowania tolerancji, aby ostatecznie mogła zostać leczona antybiotykiem.
Obawy
W ostatnich latach rosną obawy dotyczące zagrożenia lekoopornością na antybiotyki w leczeniu chorób przenoszonych drogą płciową.
Wiele z tych obaw wynikało ze stosowania doustnych antybiotyków w leczeniu rzeżączki, których stosowanie doprowadziło do powszechnej oporności i porzucenia metody jednopigułkowej. W rezultacie rzeżączka jest obecnie leczona połączeniem antybiotyków do wstrzykiwań i doustnych.
Jak dotąd nic nie wskazuje na to, aby miało to miejsce w przypadku kiły i penicyliny.Pojawiły się jednak oznaki rozwijającej się oporności na azytromycynę, głównie związanej z opornymi szczepami kiły, które pojawiły się po raz pierwszy w latach pięćdziesiątych XX wieku wraz z wprowadzeniem antybiotyków.
Tak więc, podczas gdy epidemiolodzy nadal monitorują oznaki oporności na antybiotyki, penicylinę należy uznać za najbezpieczniejszy i najbardziej niezawodny sposób leczenia kiły.
Partnerzy seksualni
W przypadku kiły pierwotnej powiadomienie powinno zostać wysłane do każdego, z kim uprawiałeś seks do 90 dni przed pojawieniem się objawów.
W przypadku kiły wtórnej powiadomienie należy wysłać każdemu, z kim uprawiałeś seks do sześciu miesięcy przed pojawieniem się objawów.
W przypadku wczesnej kiły utajonej powiadomienie należy wysłać każdemu, z kim uprawiałeś seks do roku przed pojawieniem się objawów.
Jeśli zdiagnozowano u Ciebie kiłę, Twoi partnerzy seksualni muszą zostać powiadomieni i leczeni ponownie w oparciu o stopień zakażenia.
Jeśli chodzi o leczenie, większość lekarzy traktuje partnera seksualnego jako potwierdzoną infekcję, ponieważ uzyskanie dokładnego wyniku testu może zająć do 90 dni. Jeśli jednak ekspozycja nastąpiła po upływie ponad 90 dni od pojawienia się objawów, lekarz może najpierw zdecydować o zbadaniu partnera.
Ponieważ ryzyko infekcji szybko spada po pierwszym roku, powiadomienie partnera może być kontynuowane lub nie. Jako choroba podlegająca obowiązkowi zgłoszenia, Twój lekarz jest prawnie zobowiązany do przekazania informacji o zakażeniu organowi zdrowia publicznego; jednak Twoje imię i nazwisko nie jest uwzględnione w tym raporcie.
Przyczyny i czynniki ryzyka kiły
-medication.jpg)
