Spraw, aby zabawa była przyjemna i terapeutyczna dla dzieci z autyzmem

Jeśli istnieje jeden problem, który dotyczy wszystkich małych dzieci z autyzmem, jest to trudność ze zwykłymi umiejętnościami zabawy. Maluchy z autyzmem mogą ustawiać w kolejce lub układać zabawki w stosy, bawić się samodzielnie i opierać się interakcji z rówieśnikami lub po prostu kręcić się, kołysać lub w inny sposób spędzać czas we własnym świecie.

Hero Images / Getty Images

To właśnie ta koncentracja na sobie sprawia, że ​​dzieciom z autyzmem tak trudno jest uczyć się naśladowania, spotykać się z innymi dziećmi lub łączyć się z dorosłymi w ich życiu. W teorii rodzice mogą odgrywać kluczową rolę w faktycznym uczeniu zabawy dzieci z autyzmem. Ale chociaż „zabawa z dzieckiem” brzmi jak oczywistość, może być bardzo, bardzo trudna dla rodzica dziecka z autyzmem.

Dlaczego tak trudno jest bawić się z autystycznym dzieckiem

Podczas gdy niektórym dorosłym ogólnie jest łatwo bawić się z dziećmi, wielu nie jest do końca pewnych, jak się z nimi rozmawiać. Typowe dzieci pomagają dorosłym, aktywnie prosząc ich, aby „grali w konia”, „rzucali piłką” lub w inny sposób brali udział w zabawie. Jednak dzieci autystyczne nie mogą wnosić nic dorosłemu. W rzeczywistości to dorosły musi dowiedzieć się, jak zaangażować się i komunikować z dzieckiem, które może nie mieć żadnego oczywistego zainteresowania zabawą. W rezultacie:

• Nie zawsze jest łatwo nawet przykuć uwagę dziecka z autyzmem lub zatrzymać jego uwagę dłużej niż minutę
• Zaręczone dziecko z autyzmem często woli robić to samo w kółko, a złamanie tego schematu może być trudne.
• Dzieci z autyzmem rzadko wnoszą własne pomysły lub energię do interaktywnej zabawy, więc wszystkie pomysły i energia muszą pochodzić od rodzica. Może to być wyczerpujące i frustrujące.
• Zwykłe narzędzia, których używamy do angażowania dzieci, takie jak zadawanie pytań, proponowanie sugestii, rozpoczynanie intrygującej aktywności, mogą omijać dziecko z autyzmem.

Ale wszystkie te kwestie są niczym w porównaniu z bardzo realnym poczuciem bólu i smutku rodziców, gdy ich własne dziecko ignoruje je na rzecz wewnętrznego świata lub przedmiotu. Tak, większość rodziców potrafi ominąć uczucie odrzucenia, aby poeksperymentować z nowymi sposobami angażowania się i łączenia. Ale kiedy wyciągamy rękę do naszego dziecka, a on nas ignoruje, kiedy przytulamy nasze dziecko, a ona odsuwa się, kiedy angażujemy nasze dziecko i wydaje się, że jest nieświadome, niezwykle trudno jest znaleźć energię emocjonalną, aby dalej próbować.

Inną poważną przeszkodą jest smutna rzeczywistość, że bardzo wielu rodziców zapomniało, jak się po prostu bawić. Jasne, mogą grać w gry planszowe lub sport, ale pomysł udawania kogoś lub czegoś, czym nie jest, nie jest już atrakcyjny. Większość rodziców może po prostu umówić się na randki i stać z tyłu, podczas gdy ich dzieci biegają i bawią się. Ale rodzice z autystycznymi dziećmi nie mają takiego luksusu.

Nawet mając wsparcie i informacje o tym, „jak bawić się z autystycznym dzieckiem”, większość rodziców czuje się nieco przytłoczona wyzwaniem. Istnieje kilka łatwych sposobów na rozpoczęcie zabawy z dzieckiem z autyzmem, a także terapie prowadzone przez rodziców, które pomogą Ci rozwinąć umiejętności zabawy.

Porady

Nawet jeśli zabawa nie przychodzi ci naturalnie, możesz użyć niektórych z tych wypróbowanych i prawdziwych technik, aby przyciągnąć uwagę dziecka i dobrze się bawić.

1. Jeśli masz problem z odwróceniem uwagi dziecka od „preferowanej” czynności (otwieranie i zamykanie drzwi, ustawianie przedmiotów w kolejce itp.), Najlepszym rozwiązaniem jest włączenie dziecka do tej czynności. Gdy już zdobędziesz ich uwagę, spróbuj zróżnicować aktywność, na przykład, dodając małe wyzwanie lub przesuwając obiekt poza linię. Twoje dziecko będzie musiało przyjść do ciebie, aby dalej robić to, co lubi, i to jest początek komunikacji.
2. Gry typu chase and tickle zazwyczaj angażują niechętnego młodzieńca, który nie jest pewien, jak komunikować się werbalnie lub reagować w sposób grzeczny na uwerturę społeczną.
3. Bąbelki to wspaniałe narzędzia do angażowania się i zabawy. Szybko wydmuchaj dużo bąbelków, a następnie powoli jeden duży bąbelek. Zmieniać się.
4. Lalki często mogą łączyć się z dziećmi, gdy ludzie nie mogą. Używanie marionetek ulubionych postaci może czasami wywołać zaskakująco pozytywne reakcje.
5. Zabawy w wodzie mogą być świetnym sposobem na zabawę z niechętnym autystycznym towarzyszem zabaw. Niezależnie od tego, czy bawisz się wężem, w basenie, czy po prostu pluskasz się w wannie lub wiadrze z wodą, możesz mieć dużo mokrej zabawy bez potrzeby rozmowy lub rywalizacji.
6. Podczas gdy dzieciom z autyzmem może być ciężko podczas swobodnej zabawy, często łatwo jest im zapamiętać scenariusze. Możesz wykorzystać tę umiejętność, recytując lub śpiewając razem z ulubionego programu telewizyjnego. Nawet jeśli nie „gracie” w zwykłym sensie, możecie na zmianę odgrywać sceny, a nawet razem improwizować.