Rozpoznanie zaburzenia schizoafektywnego opiera się na nawracających objawach psychozy i zaburzeniach nastroju. „Diagnostyczny i statystyczny podręcznik zaburzeń psychicznych” (DSM-5), przewodnik używany przez specjalistów zajmujących się zdrowiem psychicznym, zawiera szczegółowe kryteria stosowane do diagnozowania tego schorzenia.
Zaburzenie schizoafektywne ma cechy podobne do kilku innych zaburzeń, w tym schizofrenii, choroby afektywnej dwubiegunowej i niektórych typów depresji. W zależności od twoich objawów i badania fizykalnego, przed postawieniem ostatecznej diagnozy zaburzenia schizoafektywnego może być konieczne rozważenie i wykluczenie innych schorzeń.
Justin Paget / Getty Images
Pokazy profesjonalne
Kilka kwestionariuszy zostało rozważonych jako potencjalne narzędzia przesiewowe do identyfikacji zaburzeń schizoafektywnych.
Samoocena objawów negatywnych (SNS) obejmuje pytania o wycofanie społeczne, zmniejszony zakres emocjonalny, awolicję (brak motywacji), anhedonię (niezdolność do odczuwania przyjemności) i alogię (brak mowy i myśli).
Zrobiłbyś ten test w gabinecie swojego lekarza lub terapeuty, odpowiadając na 20 pytań dotyczących twoich objawów. SNS jest użytecznym narzędziem przesiewowym dla niektórych objawów schizofrenii i zaburzeń schizoafektywnych.
Kwestionariusz oceny pacjenta (PAQ) to składający się z 53 pozycji kwestionariusz, który zawiera pytania dotyczące ogólnego dystresu, skutków ubocznych, objawów psychotycznych, poznawczych i snu.
Odpowiedziałbyś na pytania, wykonując test w gabinecie lekarza lub terapeuty. Odpowiedzi mogą być pomocne jako wstępne badanie przesiewowe w kierunku schizofrenii i zaburzeń schizoafektywnych.
Najważniejszym narzędziem w diagnozowaniu zaburzeń schizoafektywnych jest formalna ocena psychiatryczna z wykorzystaniem kryteriów DSM dla zaburzenia.
Ocena psychiatryczna i testy medyczne
Twoja ocena objawów zaburzeń schizoafektywnych rozpocznie się od tego, że lekarz zapyta o historię objawów, historię medyczną oraz historię medyczną i psychiatryczną w rodzinie.
Będziesz mieć badanie fizykalne, które obejmuje badanie stanu neurologicznego i psychicznego. Na podstawie wyników tej wstępnej oceny może być konieczne przeprowadzenie dalszych testów diagnostycznych.
Testy laboratoryjne nie mogą potwierdzić diagnozy zaburzenia schizoafektywnego, ale mogą pomóc w ustaleniu, czy masz inny stan chorobowy, który ma podobne objawy.
Oznaki i objawy, które mogą wystąpić w przypadku zaburzenia schizoafektywnego, obejmują:
- Brak interakcji z innymi
- Brak wyrazu twarzy
- Płacz lub wyraźnie smutny
- Ekstremalne podniecenie
- Niepokój
- Mówi szybko
- Szybkie udostępnianie wielu pomysłów
- Paranoja
- Opisywanie wrażeń, których nie ma (takich jak widzenie lub słyszenie rzeczy, których nie ma)
- Opisywanie złudzeń (przekonań, które nie są prawdziwe)
- Niezwykły lub rozczochrany wygląd
Często bliscy przyjaciele lub członkowie rodziny mogą pomóc w ocenie, opisując, co zaobserwowali na temat twoich objawów i zachowania na przestrzeni czasu.
Jeśli istnieje obawa o stan medyczny lub neurologiczny powodujący lub przyczyniający się do twoich objawów, lekarz może zlecić badania, w tym:
- Pełna morfologia krwi (CBC): może wykazywać oznaki infekcji lub anemii
- Poziom elektrolitów we krwi: może wykryć problemy elektrolitowe lub metaboliczne
- Badanie na obecność narkotyków w moczu: może wskazywać na obecność pewnych leków lub niedozwolonych narkotyków
- Poziomy hormonów: testy czynności tarczycy lub poziomy hormonów nadnerczy
- Obrazowanie mózgu: może wykryć uraz mózgu, udar, guzy
- Nakłucie lędźwiowe: może wykryć oznaki infekcji lub zapalenia
- Elektroencefalogram (EEG): może wykryć drgawki lub oznaki toksyczności mózgu
Samokontrola / testy w domu
Pomocne jest, jeśli starasz się śledzić objawy w czasie. Jednak brak wglądu w objawy jest bardzo częsty w przypadku zaburzeń schizoafektywnych. Możesz skorzystać z pomocy zaufanego przyjaciela lub członka rodziny, który pomoże ci monitorować i śledzić objawy.
Oznaki i objawy, które mogą wskazywać na zaburzenie schizoafektywne, obejmują:
- Niezdolność do snu
- Za dużo śpię
- Zachowanie ryzykowne
- Ekstremalny smutek
- Myślenie o samobójstwie lub samookaleczeniu
- Utrata masy ciała lub zwiększenie masy ciała
- Nie można się skupić
- Widzenie, słyszenie lub wąchanie niezwykłych rzeczy lub rzeczy, których nie ma
- Poczucie, że ludzie próbują cię skrzywdzić
- Częste wzburzenie, złość lub kłótnie
Rozpoznanie niektórych z tych objawów może być trudne. Możesz mieć pewność, że podczas rozmowy z lekarzem przejdziesz przez proces diagnostyczny, który pomoże ustalić przyczynę zakłóceń, które mają miejsce w Twoim życiu.
Określanie podtypów
Istnieją dwa podtypy zaburzeń schizoafektywnych. Każdy z nich obejmuje objawy psychozy, ale różnią się one w zależności od wzorca objawów nastroju.
Podtypy zaburzeń schizoafektywnych obejmują:
- Typ depresyjny: W podtypie depresyjnym występują objawy schizofrenii, a także objawy dużego zaburzenia depresyjnego.
- Typ dwubiegunowy: W przypadku podtypu dwubiegunowego występują objawy schizofrenii i epizodów maniakalnych, a także mogą wystąpić objawy depresji.
Kryteria DSM-5 do diagnozy zaburzeń schizoafektywnych obejmują kilka elementów. Wszystkie cztery z poniższych (A, B, C i D) muszą być obecne, aby zdiagnozować zaburzenie schizoafektywne:
- Odp .: Główny epizod nastroju, który jest współistniejący z co najmniej dwoma z następujących: halucynacje, urojenia, zdezorganizowana mowa, zdezorganizowane zachowanie, objawy negatywne (mogą obejmować wycofanie się z innych, zachowanie katatoniczne)
- B: Objawy schizofrenii przez co najmniej dwa tygodnie bez towarzyszących objawów nastroju
- C: Depresja i / lub mania przez większość choroby
- D: Objawy nie są spowodowane inną przyczyną, na przykład substancjami lub stanem chorobowym.
Diagnoza różnicowa
Kilka stanów psychiatrycznych i neurologicznych może powodować psychozy lub halucynacje i zmiany nastroju. Niektóre z nich są rozważane jako możliwości podczas oceny objawów zaburzenia schizoafektywnego.
Każdy z nich może mieć cechy, które mogą pomóc w rozróżnieniu warunków. Ponieważ skutki zaburzeń schizoafektywnych mogą być sporadyczne i epizodyczne, może minąć kilka miesięcy lub lat, zanim wzorzec i zmienność objawów staną się jasne.
Stany, które mogą objawiać się podobnie do zaburzeń schizoafektywnych obejmują:
- Schizofrenia: zaburzenie psychiatryczne charakteryzujące się psychozą bez znaczących objawów nastroju.
- Choroba afektywna dwubiegunowa: stan charakteryzujący się manią, hipomanią, depresją i możliwymi epizodami psychozy.
- Duże zaburzenie depresyjne (MDD): stan charakteryzujący się ciężkimi epizodami depresyjnymi, które mogą być związane z psychozą.
- Choroba Huntingtona: dziedziczny typ demencji, który może być związany z objawami psychozy.
- Postępujące porażenie nadjądrowe (PSP): postępująca demencja z objawami labilności emocjonalnej.
- Odurzenie / zażywanie narkotyków: może powodować różne objawy, które mogą przypominać objawy psychozy lub zaburzenia nastroju.
- Choroba mózgu lub uszkodzenie mózgu: Udar, uraz głowy, guz mózgu lub infekcja mózgu mogą powodować zmiany w zachowaniu, które mogą przypominać niektóre skutki zaburzeń schizoafektywnych.
- Choroba ogólnoustrojowa: ciężka infekcja, stan metaboliczny lub niewydolność narządów może powodować zmiany nastroju i / lub zachowania.
Słowo od Verywell
Proces diagnozowania zaburzeń schizoafektywnych może być stresujący. Ty i Twoi bliscy możecie odczuwać znaczne cierpienie z powodu objawów. Czasami może minąć wiele lat, zanim diagnoza stanie się całkowicie jasna.
Po zdiagnozowaniu zaburzenia schizoafektywnego podjęcie leczenia może pomóc złagodzić objawy i wpływ choroby na Twoje życie.
.jpg)
