Integracja duchowości i religii z terapią zajęciową

Większość dorosłych w Stanach Zjednoczonych jest duchowa i / lub wierzy w Boga. Około 77% dorosłych Amerykanów jest powiązanych z religią, a od 60 do 80% Amerykanów wierzy w Boga, jednak nasz system opieki zdrowotnej często nie stwarza możliwości zrozumienia wpływu religii lub duchowości na zdrowie i dobre samopoczucie pacjentów . Na potrzeby tego artykułu duchowość definiuje się jako doświadczenie sensu w czynnościach życia codziennego. Terapia zajęciowa (OT), opisywana jako holistyczna dziedzina medycyny, wciąż ma miejsce na rozwój w rozpoznawaniu i wyjaśnianiu roli duchowości lub religii w procesie leczenia pacjenta. Ale postęp jest czyniony. Holistyczne podejście do OT zyskuje na popularności w wielu ustawieniach OT.

Chociaż niektórzy terapeuci mogą czuć się niekomfortowo z tą koncepcją w praktyce, w najlepszym interesie zdrowia pacjenta jest wyjaśnienie tego aspektu życia, który istnieje w większości świata. W rzeczywistości duchowość jest zawarta w Ramach Praktyki Terapii Zajęciowej, co oznacza włączenie duchowości do praktyki skoncentrowanej na kliencie.

Uwzględnienie w przypadku OT

Terapeuci zajęciowi, którzy włączyli duchowość do swojej praktyki, często wymieniają cztery tematy do rozważenia:

1. rozwiązywanie wszelkich problemów religijnych z pacjentem
2. radzenie sobie z cierpieniem, stratą lub bólem
3. zachęcanie do siebie lub budowanie pewności siebie
4. zdobywanie wglądu jako terapeuta

Cóż za niesamowita okazja do refleksji i uczestniczenia w doskonaleniu wszystkich aspektów siebie: fizycznego, psychicznego i duchowego. Artykuł „Oceny duchowe w terapii zajęciowej” zawiera świetne narzędzia do duchowej oceny praktyki OT. Oceny te obejmują:

• Wielowymiarowy pomiar religijności / duchowości do użytku w badaniach nad zdrowiem
• Pytania NADZIEI

Pacjenci, którzy uważają się za duchowych lub religijnych i kontynuują lub rozpoczynają terapię zajęciową, mogą również ocenić, jak ich własna religia lub duchowość może wpłynąć na proces terapeutyczny.

Uwaga dla pacjentów

Po pierwsze, czy twoje praktyki religijne są utrudnione z powodu bólu lub zranienia? Co uważasz za priorytet, jeśli chodzi o harmonogram terapii, aby zdobyć umiejętność uczestniczenia w praktyce religijnej lub duchowej, tj. Medytacji, jodze lub modlitwie? Po drugie, jaki jest cel tego bólu i cierpienia? Jeśli osoba, która doświadczyła traumy lub cierpienia, czuje się skonfliktowana z powodu bólu, to w jaki sposóbmogąproces terapeutyczny zakończy się sukcesem, innym niż być może poprzez poprawę sprawności fizycznej? Wreszcie, w jaki sposób twoja duchowość lub religia pomoże ci w procesie terapeutycznym? Czy jest coś, co OT powinien wiedzieć, co mogłoby radykalnie poprawić twoją sesję OT?

Proszę, poczujcie, że te względy są ważne i ważne podczas omawiania waszej opieki z terapeutą zajęciowym. Ta rozmowa może mieć miejsce w procesie oceny lub może mieć miejsce w trakcie całego procesu leczenia.

Znacząca rzeczywistość

Chociaż niektórzy mogą wzdrygać się na myśl o wejściu na to terytorium, rzeczywistością życia jest fakt, że większość ludzi na świecie angażuje się w jakąś formę religii lub duchowości i że ten składnik ma wpływ na ich zdrowie. Chociaż naukowcy wciąż nie są pewni, co konkretnie powoduje ten związek, terapeuci zajęciowi, pacjenci i cały system opieki zdrowotnej muszą odpowiadać za tę rzeczywistość. Takie podejście z pewnością przyniesie korzyści pacjentom i terapeutom, którzy w swoim procesie terapeutycznym przynajmniej angażują się w refleksję i intencjonalność.