Wyjaśnienie spondyloartropatii

Spondyloartropatia (czasami określana jako spondyloartropatia) odnosi się do grupy zapalnych chorób reumatycznych, które obejmują zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa i łuszczycowe zapalenie stawów. Wśród nich dominującym objawem są bóle stawów i stany zapalne, czasami dotykające kręgosłupa. W niektórych przypadkach choroby te mogą mieć charakter ogólnoustrojowy, powodując stan zapalny oczu, przewodu pokarmowego i skóry.

Spondyloartropatie zostały powiązane z kilkoma genami; niektórzy eksperci uważają, że połączenie czynników genetycznych i środowiskowych może wywołać ich rozwój.

Verywell / Jessica Olah

Objawy i czynniki ryzyka

Sześć poniższych schorzeń jest klasyfikowanych jako spondyloartropatie. Każdy ma swój własny zestaw objawów i czynników ryzyka, chociaż wiele się pokrywa.

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa to rodzaj zapalenia stawów charakteryzujący się przede wszystkim przewlekłym zapaleniem stawów i więzadeł kręgosłupa, powodującym ból i sztywność. W ciężkich przypadkach kręgi mogą się zrastać (stan określany jako zesztywnienie), powodując sztywność i sztywność kręgosłupa. Konsekwencją może być nieprawidłowa postawa. Zajęte mogą być inne stawy, w tym biodra, kolana, kostki, szyja lub ramiona. Choroba może mieć również skutki ogólnoustrojowe (wpływające na różne narządy ciała), w tym gorączkę, zmęczenie i zapalenie oczu lub jelit. Zajęcie serca lub płuc jest rzadkie, ale możliwe.

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa dotyka mężczyzn dwa do trzech razy częściej niż kobiety; początek zwykle występuje u nastolatków lub 20 lat.

Uważa się, że gen znany jako gen HLA-B27 jest czynnikiem ryzyka. Niektóre populacje są bardziej narażone na ten gen, w tym plemiona rdzennych Amerykanów w Kanadzie i zachodnich Stanach Zjednoczonych, a także plemiona alaskańskie i syberyjskie oraz skandynawskie Saami. Członkowie rodzin osób z genem są również bardziej narażeni niż osoby bez niego.

Łuszczycowe zapalenie stawów

Łuszczycowe zapalenie stawów to rodzaj zapalenia stawów związanego z łuszczycą (stan skóry charakteryzujący się czerwonymi, plamistymi, wypukłymi lub łuszczącymi się obszarami) i przewlekłymi objawami stawowymi. Objawy łuszczycy i zapalenia stawów często rozwijają się oddzielnie. U większości pacjentów łuszczyca rozwija się przed objawami zapalenia stawów.

Łuszczycowe zapalenie stawów zwykle rozwija się między 30 a 50 rokiem życia. Choroba ta, zwana chorobą autoimmunologiczną, dotyka w równym stopniu mężczyzn i kobiety. Dziedziczność również może odgrywać rolę.

Reaktywne zapalenie stawów

Reaktywne zapalenie stawów, wcześniej znane jako zespół Reitera, jest formą zapalenia stawów, która może wystąpić od dwóch do czterech tygodni po infekcji bakteryjnej. Charakteryzuje się obrzękiem jednego lub więcej stawów. Podczas gdy większość przypadków ustępuje samoistnie, niektórzy pacjenci cierpią na uporczywą chorobę lub objawy, które ustępują i nawracają.

Bakterie najczęściej związane z reaktywnym zapaleniem stawów to:

• Chlamydia trachomatis:Rozprzestrzenia się poprzez kontakt seksualny. Infekcja może rozpocząć się w pochwie, pęcherzu lub cewce moczowej.
• Salmonella, Shigella, Yersinia i Campylobacter: te bakterie zazwyczaj zakażają przewód pokarmowy.

Reaktywne zapalenie stawów może wystąpić u każdego, kto jest narażony na te organizmy i najczęściej występuje u mężczyzn w wieku od 20 do 50 lat. Niektórzy pacjenci z reaktywnym zapaleniem stawów są nosicielami genu HLA-B27, który jest również związany z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa; osoby z osłabionym układem odpornościowym z powodu AIDS i HIV są również narażone na tę chorobę.

Do opanowania początkowej infekcji stosuje się antybiotyki. W niektórych przypadkach objawy zapalenia stawów mogą utrzymywać się do roku, ale zwykle są łagodne i nie przeszkadzają w codziennym życiu. Kilku pacjentów będzie miało przewlekłe, ciężkie zapalenie stawów, które jest trudne do kontrolowania i może powodować uszkodzenie stawów.

Enteropatyczne zapalenie stawów

Enteropatyczne zapalenie stawów jest przewlekłym typem zapalenia stawów związanego z chorobami zapalnymi jelit, wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego i chorobą Crohna. Najczęstsze objawy to zapalenie stawów obwodowych i pewien dyskomfort w jamie brzusznej. U niektórych pacjentów może dojść do zajęcia całego kręgosłupa.

Niezróżnicowana spondyloartropatia

Gdy pacjent ma objawy zapalenia stawów kręgosłupa - ale nie spełnia pewnych kryteriów, które są niezbędne do ostatecznego rozpoznania zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa lub innej spondyloartropatii - można postawić diagnozę niezróżnicowanej spondyloartropatii. W niektórych przypadkach niezróżnicowana spondyloartropatia może przekształcić się w jeden z łatwiejszych do zidentyfikowania typów choroby.

Młodzieńcze spondyloartropatie

Młodzieńcze spondyloartropatie to grupa schorzeń, które rozwijają się przed ukończeniem 16 roku życia, ale mogą trwać przez całe dorosłe życie. Obejmują one niezróżnicowaną spondyloartropatię, młodzieńcze zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, łuszczycowe zapalenie stawów, reaktywne zapalenie stawów i zapalenie stawów kręgosłupa w nieswoistych zapaleniach jelit.

Zwykle młodzieńcze spondyloartropatie dotyczą kończyn dolnych, przy czym pierwszymi objawami są ból i zapalenie biodra, kolan, dolnej części pleców, pięt i palców u nóg - zwykle asymetryczne. W wieku dorosłym bardziej prawdopodobne jest zajęcie kręgosłupa. Nie wiadomo dokładnie, co jest odpowiedzialne za rozwój tych warunków, ale uważa się, że rolę odgrywa dziedziczność.

Diagnoza

Jeśli twój lekarz podejrzewa, że ​​masz postać spondyloartropatii, pierwszą rzeczą, jaką zrobi, będzie wykonanie badania fizykalnego i zapyta cię o twoją historię medyczną.

Testy będą niezbędne do postawienia formalnej diagnozy i mogą obejmować:

• Zdjęcia rentgenowskie: Zmiany w stawach krzyżowo-biodrowych - stawach łączących kość krzyżową i górną część miednicy - są często kluczowym objawem spondyloartropatii.
• Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI): Jeśli wyniki rentgenowskie nie są wyraźne, MRI może dokładniej pokazać objawy.
• Badania krwi: badanie krwi może określić, czy masz gen HLA-B27. (Jednak posiadanie tego genu niekoniecznie oznacza, że ​​rozwinie się spondyloartropatia).

Leczenie

Spondyloartropatii nie można wyleczyć, ale objawy można leczyć.Twój plan leczenia będzie zależał od rodzaju spondyloartropatii, u której została zdiagnozowana, i od twoich konkretnych objawów. Dostępne opcje:

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): Różne NLPZ są skuteczne w tymczasowym łagodzeniu bólu i zapalenia spondyloartropatycznego. Należą do nich leki dostępne bez recepty, takie jak Advil (ibuprofen) i Aleve (naproksen). Dostępne są również NLPZ na receptę, które są silniejsze.
• Zastrzyki z kortykosteroidów: Gdy obrzęk stawów nie jest rozpowszechniony, wstrzyknięcia kortykosteroidów bezpośrednio do stawu lub błony otaczającej dotknięty obszar mogą przynieść szybką ulgę.
• Leki przeciwreumatyczne modyfikujące chorobę (DMARD): Jeśli NLPZ i kortykosteroidy nie są skuteczne, lekarz może przepisać leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby, aby złagodzić objawy i zapobiec uszkodzeniu stawów. DMARD są najbardziej skuteczne w przypadku zapalenia stawów, które atakuje stawy rąk i nóg. Metotreksat to jeden z najczęściej stosowanych leków z tej kategorii.
• Blokery alfa martwicy nowotworu (blokery TNF): Leki te działają na określone białko, które powoduje stan zapalny. Często są skuteczne w przypadku artretyzmu stawów nóg i kręgosłupa. Jednym z przykładów blokera TNF jest Humira (adalimubab). Leki te mogą powodować poważne skutki uboczne, w tym zwiększać ryzyko poważnych infekcji.

W niektórych przypadkach może być konieczna operacja kręgosłupa w celu zmniejszenia nacisku na kręgi; jest to najczęściej w przypadku zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa. Kiedy stan zapalny niszczy chrząstkę bioder, operacja polegająca na zastąpieniu biodra protezą, zwana całkowitą wymianą stawu biodrowego, może złagodzić ból i przywrócić funkcję stawu.

Komplikacje

Życie z postacią spondyloartropatii stwarza ryzyko wystąpienia pewnych powikłań ogólnoustrojowych. Obejmują one:

• Zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie oka powodujące zaczerwienienie i ból. Dotyczy to około 40% osób ze spondyloartropatią.
• Zapalenie zastawki aortalnej w sercu
• Łuszczyca, choroba skóry często związana z łuszczycowym zapaleniem stawów
• Zapalenie jelit
• Osteoporoza, która występuje nawet u połowy pacjentów z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa, zwłaszcza u osób ze zrośniętym kręgosłupem. Osteoporoza może zwiększać ryzyko złamania kręgosłupa.

Słowo od Verywell

Pomimo wpływu, jaki spondyloartropatia może mieć na twoje codzienne życie, większość ludzi jest w stanie żyć pełnią życia z tą chorobą. Regularne ćwiczenia mogą pomóc w utrzymaniu zdrowych stawów. Zapytaj swojego lekarza, jakie formy ćwiczeń są dla Ciebie odpowiednie lub zasięgnij porady fizjoterapeuty. A jeśli palisz, pracuj, aby rzucić palenie, ponieważ nawyk może pogorszyć twoją sprawę.