Brzuch poprzeczny

Mięsień poprzeczny brzucha (TA) jest najgłębszym z sześciu mięśni brzucha i rozciąga się między żebrami a miednicą, owijając się wokół tułowia od przodu do tyłu. Włókna tego mięśnia biegną poziomo, tak jak można nosić pas podtrzymujący plecy. W ten sposób, wraz z zapewnieniem wsparcia postawy, mięsień poprzeczny brzucha pomaga utrzymać i podtrzymywać narządy znajdujące się wewnątrz tułowia.

Pochodzenie

Mięsień poprzeczny brzucha powstaje w kilku miejscach. Łączy się z mięśniem przepony, który jest głównym mięśniem oddychającym i przyczepia się do wewnętrznej powierzchni sześciu dolnych żeber. Z tyłu łączy się z powięzią piersiowo-lędźwiową.

Z przodu mięsień poprzeczny brzucha łączy się z przednią częścią wewnętrznej strony miednicy (na jej wewnętrznej powierzchni) oraz z boczną (zewnętrzną) trzecią częścią więzadła pachwinowego. Więzadło pachwinowe to cienki pasek tkanki łącznej, który rozciąga się od przedniej części miednicy i łączy się ze stawem spojenia łonowego.

Mięsień poprzeczny brzucha wstawia się do wyrostka mieczykowatego, czyli małej kości zwisającej z dolnej części mostka, linea alba, czyli ścięgna biegnącego pionowo od żeber do miednicy i oddzielającego prawą i lewą stronę mięśnia powierzchowny mięsień prosty brzucha i staw spojenia łonowego.

działania

Spłaszczając ścianę brzucha, mięsień poprzeczny brzucha zapewnia stabilizację tułowia i podparcie dla znajdujących się tam narządów. Mięsień poprzeczny brzucha może również pomagać w wydechu poprzez ucisk na narządy jamy brzusznej i zwiększanie ciśnienia w płucach.

Wsparcie dla Linea Alba

Jak wspomniano powyżej, z przodu mięsień poprzeczny brzucha przyczepia się do linea alba. Linea alba ma tendencję do tracenia siły podczas ciąży. Wzmocnienie mięśnia poprzecznego brzucha po urodzeniu dziecka może być dobrym sposobem na przywrócenie integralności linea alba.

Rola w pilatesie

Jedną z rzeczy, które sprawiły, że Pilates jest wyjątkowym systemem ćwiczeń, jest zwrócenie uwagi na mięsień poprzeczny brzucha, a zwłaszcza jego zdolność do spłaszczania brzucha i stabilizacji tułowia. Możesz poczuć, jak działa ten mięsień, kaszląc lub śmiejąc się, zwracając uwagę na okolice brzucha tułowia.

Chociaż Pilates był prawdopodobnie pierwszą metodą ćwiczeń, w której kładziono nacisk na zaangażowanie i wykorzystywanie TA do wzmacniania rdzenia, w ostatnich dziesięcioleciach ten pomysł się przyjął. W dzisiejszych czasach większość trenerów personalnych, fizjoterapeutów i systemów ćwiczeń przykłada się przynajmniej do pracy nad głębokimi mięśniami brzucha, do których oczywiście zalicza się również mięśnie poprzeczne.

W rzeczywistości przeprowadzono wiele badań i w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci rozwinęło się wiele metod angażowania mięśnia TA, a także innych mięśni rdzeniowych.

Co to jest rdzeń?

Mięsień poprzeczny brzucha jest jednym z wielu mięśni tworzących rdzeń. Ale jeśli zapytasz 10 terapeutów lub trenerów osobistych, na czym dokładnie polega sedno, otrzymasz 10 różnych odpowiedzi.

Diane Lee, fizjoterapeutka z Kanady, która specjalizuje się w rdzeniu, definiuje go jako obszar ciała znajdujący się między mięśniem przepony a dnem miednicy. Według definicji Lee rdzeń obejmuje wszystkie stawy miednicy, kręgosłupa lędźwiowego i klatki piersiowej. Oznacza to, że mięśnie rdzenia nie są ograniczone do TA, skośnych i prostych mięśni brzucha; zamiast tego rdzeń obejmuje wiele innych mięśni tułowia.

To powiedziawszy, mięsień poprzeczny brzucha wraz z przeponą, dnem miednicy i mięśniem lędźwiowym zwanym multifidus są kluczowymi graczami dla dobrej postawy i ruchu oraz dla powstrzymania bólu pleców.

Lee mówi, że te mięśnie przygotowują cię do ruchu i są postrzegane jako „przewidujące”. W tym celu w pracy ze swoimi pacjentami przyjmuje podejście świadome. Oznacza to, że przed podaniem pacjentom konwencjonalnego programu wzmacniającego mięśnie rdzenia pracuje z nimi nad znalezieniem i aktywacją tych bardzo głębokich mięśni. W przeciwnym razie, wyjaśnia, pacjent będzie myślał, że ćwiczy TA, podczas gdy w rzeczywistości ćwiczenia będą zdominowane przez bardziej powierzchowne mięśnie.