Artroskopia, czyli operacja artroskopowa, to zabieg ortopedyczny, który bada stawy ciała.
Jest to powszechnie określane jako „luneta”, jak w przypadku „Zamierzam ustawić zakres kolana”.
Chirurgia artroskopowa
Lauren Shavell / Design Pics / Getty Images
Zamiast dużego nacięcia w celu zbadania uszkodzenia stawu, w procedurze wykorzystuje się małe nacięcia, do których wprowadza się małą kamerę (artroskop). Chirurg może następnie zbadać staw i wykonać zdjęcia lub próbki tkanki w celu określenia zakresu lub rodzaju występującego uszkodzenia.
Ta procedura może być stosowana razem z dodatkowymi technikami chirurgicznymi. Na przykład, jeśli chirurg wykonuje artroskopię stawu barkowego i stwierdzi, że mankiet rotatorów został zerwany, do zabiegu można dołączyć naprawę stożka rotatorów.
Jedną z zalet tego małoinwazyjnego podejścia jest to, że operacja ta jest zwykle wykonywana w warunkach ambulatoryjnych, a pacjent wraca do domu tego samego dnia. Powrót do zdrowia jest zwykle szybszy niż w przypadku porównywalnych procedur wykonywanych „na otwartej” z dużo większym nacięciem.
Dlaczego konieczna jest artroskopia?
Hero Images / Getty Images
Chirurgia artroskopowa służy do badania stawów ciała w celu określenia przyczyny uszkodzenia stawów lub zakresu uszkodzenia. Zabieg wykonywany jest, gdy lekarz nie jest w stanie określić źródła problemu ze stawami. Na przykład, jeśli podejrzewa się, że staw jest uszkodzony, ale inne badania diagnostyczne, takie jak prześwietlenia rentgenowskie, tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny, nie są w stanie określić charakteru uszkodzenia, można wykonać artroskopię w celu postawienia diagnozy.
Podczas artroskopii można również wykonać biopsję, czyli pobranie wycinka tkanki do badania. Tę tkankę można wykorzystać do postawienia diagnozy, gdy tkanka jest badana pod mikroskopem. Płyn ze stawu można również pobrać podczas zabiegu, zwykle w celu określenia charakteru infekcji, która może być obecna.
Obecne badania wskazują, że artroskopia stawu kolanowego może nie być pomocna dla pacjentów z zapaleniem stawów, ale decyzja o zabiegu powinna być podejmowana indywidualnie w porozumieniu z chirurgiem.
Stawy często badane za pomocą artroskopii
- Kolano
- Kostka
- Cześć p
- Łokieć
- Nadgarstek
- ramię
Ryzyko operacji artroskopii
Dana Neely / Getty Images
Oprócz ogólnych zagrożeń związanych z operacją i znieczuleniem, artroskopia ma swoje własne zagrożenia, takie jak niewielkie ryzyko uszkodzenia stawów podczas zabiegu, a także uszkodzenia tętnic i żył wokół stawu.
W przypadku zabiegów wykonywanych poniżej talii istnieje ryzyko powstania zakrzepów krwi zwanych zakrzepicą żył głębokich lub zakrzepicą żył głębokich. Ryzyko infekcji występuje podczas zabiegu, ale jest ono mniejsze niż w przypadku tradycyjnych zabiegów z pełnowymiarowym nacięciem.
Procedura chirurgiczna
Ted Horowitz / Getty Images
Zabieg artroskopii jest zwykle wykonywany w znieczuleniu miejscowym, regionalnym lub ogólnym.
W większości przypadków zabieg wykonywany jest w trybie ambulatoryjnym, w którym pacjent trafia do domu tego samego dnia. Rodzaj zastosowanego znieczulenia zależy od uszkodzeń, jakie chirurg spodziewa się znaleźć, oraz rodzaju zabiegów, jakie chirurg ma wykonać.
Gdy znieczulenie zacznie działać, chirurg wykonuje małe nacięcia o długości około 1 do 2 centymetrów w pobliżu stawu. Będzie to powtarzane w razie potrzeby, aby umożliwić chirurgowi pełną wizualizację uszkodzonego stawu.
W nacięcia wprowadza się instrumenty, w tym małą kamerę. Chirurg wizualizuje staw na ekranie telewizora, zamiast patrzeć przez nacięcie. Następnie jedno z nacięć jest używane do delikatnego przepłukania stawu płynem. Powoduje to rozszerzenie tkanki wokół stawu, dając chirurgowi więcej miejsca i poprawiając obrazy przesyłane przez kamerę.
Chirurg następnie szuka uszkodzenia lub źródła bólu, szukając problemów z kością, więzadłami, ścięgnami i otaczającymi tkankami. Jeśli zostaną znalezione wióry kostne lub obcy materiał, są one usuwane. W razie potrzeby można pobrać biopsje tkanek i próbek płynu.
Po obejrzeniu stawu i pobraniu potrzebnych próbek tkanek, część zabiegów artroskopowych jest zakończona. Jednak w wielu przypadkach zostanie przeprowadzona dodatkowa operacja, aby naprawić znaleziony problem.
Jeśli nie jest potrzebny dodatkowy zabieg chirurgiczny, narzędzia wyjmuje się ze stawu, a nacięcia zamyka się zszywkami, szwami, paskami sterowymi lub klejem chirurgicznym, w zależności od preferencji chirurga i miejsca zabiegu.
Znieczulenie zostanie przerwane i podane zostaną leki, które pomogą Ci się obudzić. Zostaniesz zabrany do strefy rekonwalescencji, gdzie będziesz uważnie monitorowany, podczas gdy reszta znieczulenia minie.
Rekonwalescencja po operacji artroskopowej
Volker Schlichting / EyeEm / Getty Images
Po zakończeniu zabiegu artroskopii zostaniesz zabrany do sali pooperacyjnej, gdzie będziesz monitorowany, gdy znieczulenie ustąpi. W tym czasie możesz otrzymać leki przeciwbólowe. Po przebudzeniu i przytomności powinieneś być w stanie wrócić do domu (jeśli operacja była planowana jako zabieg ambulatoryjny). Będziesz musiał zorganizować kogoś, kto odwiezie Cię do domu, ponieważ po znieczuleniu nie będziesz w stanie samodzielnie prowadzić samochodu.
W razie potrzeby zastosowane zostanie urządzenie unieruchamiające w celu ochrony stawu i zapobieżenia zginaniu lub przemieszczaniu się podczas procesu gojenia. Na przykład, po przebudzeniu po artroskopii, na miejscu może znajdować się pas na ramię lub orteza kolana. Możesz również otrzymać kule lub laskę, aby zapobiec nadmiernemu naciskowi na staw po operacji.
Po powrocie do domu będziesz musiał sprawdzić swoje nacięcie pod kątem oznak infekcji i wykonać pielęgnację nacięcia. Jeśli okaże się, że nacięcie wykazuje oznaki infekcji, należy powiadomić o tym chirurga. Będziesz także chciał powiadomić swojego chirurga, jeśli zauważysz niewyjaśniony obrzęk, ponieważ może to wskazywać na obecność skrzepu krwi.
Chirurg powinien przekazać szczegółowe instrukcje dotyczące dopuszczalnego poziomu aktywności w dniach po operacji. Możesz zostać poproszony o jak najmniejsze używanie stawu lub twój chirurg może poprosić o rozpoczęcie fizjoterapii w celu natychmiastowej rehabilitacji stawu.
Czas potrzebny do wyzdrowienia będzie różny w zależności od operacji i zakresu obrażeń. Prosta artroskopia może wymagać rekonwalescencji już po dwóch tygodniach, ale jeśli zabieg jest połączony z naprawą więzadła lub inną, bardziej wymagającą operacją, powrót do zdrowia może być znacznie dłuższy.
