Zwyrodnieniowe zapalenie stawów jest najczęstszym typem zapalenia stawów, dotykającym około 30 milionów Amerykanów. Nazywany również chorobą zwyrodnieniową stawów, chorobą zwyrodnieniową stawów i zapaleniem stawów z powodu zużycia, pojawia się, gdy chrząstka stawowa i leżąca pod nią kość zaczynają się pogarszać, powodując postępujący ból, sztywność i deformację stawów.
Chociaż może wpływać na każdy staw, zwyrodnieniowe zapalenie stawów zwykle rozwija się w stawach obciążonych (takich jak biodra, kolana i kręgosłup) oraz w dłoniach, stopach, ramionach i szyi.
Diagnoza jest zazwyczaj oparta na objawach przedmiotowych i podmiotowych choroby i jest poparta badaniami obrazowymi. Leczenie może się różnić w zależności od nasilenia objawów, przy czym w ciężkich przypadkach stosuje się skromniejsze opcje, takie jak stosowanie ciepła lub lodu, pomagające w łagodnych przypadkach i bardziej znaczące interwencje, takie jak zastrzyki i zabiegi chirurgiczne.
ZEPHYR / Getty Images
Objawy
Głównymi objawami zwyrodnieniowego zapalenia stawów są ból i sztywność. Ból zwykle nasila się wraz z aktywnością i ustępuje po odpoczynku.
Sztywność stawów jest powszechna w godzinach porannych, ale zwykle poprawia się wraz z ruchem, zwykle po 30 minutach. Brak aktywności w ciągu dnia, taki jak długie siedzenie, może również prowadzić do sztywności, a nawet może powodować blokowanie stawów u niektórych osób.
Innym częstym objawem choroby zwyrodnieniowej stawów jest trzeszczenie, w którym staw podczas ruchu będzie wydawał trzaski i trzaski. Crepitus najczęściej dotyka stawu barkowego lub kolanowego, ale może również wystąpić w nadgarstku, palcach, łokciu i kostce.
W miarę postępu choroby może wpływać na postawę i chód osoby, prowadząc do niestabilności i zmniejszonego zakresu ruchu. Ponieważ ruchliwość jest coraz bardziej upośledzona, może dojść do utraty mięśni (nazywanej zanikiem włókien mięśniowych).
W zaawansowanych stadiach zwyrodnieniowe zapalenie stawów może powodować widoczną wadę rozwojową stawu, szczególnie palców, gdzie na i wokół stawu mogą rozwinąć się twarde, kostne powiększenia. Nieprawidłowe gromadzenie się płynu, zwane wysiękiem, jest również częstym zjawiskiem występuje u osób z zaawansowanym zapaleniem stawów kolanowych.
U niektórych osób choroba zwyrodnieniowa stawów może stać się tak ciężka, że ból staje się nieubłagany, co sprawia, że chodzenie, a nawet stanie prawie niemożliwe. Podczas gdy niektóre metody leczenia mogą pomóc złagodzić objawy, żadnego uszkodzenia stawu nie można cofnąć bez operacji.
Przyczyny
W istocie zwyrodnieniowe zapalenie stawów jest stanem, w którym postępujące uszkodzenie stawu następuje szybciej niż zdolność organizmu do jego naprawy. Pierwotna choroba zwyrodnieniowa stawów występuje w wyniku starzenia się i najczęściej występuje u osób dorosłych powyżej 65 roku życia. Kobiety są bardziej narażone niż mężczyźni (być może częściowo z powodu zmian hormonalnych).
Chociaż uważa się, że genetyka odgrywa rolę, zwyrodnieniowe zapalenie stawów jest często spowodowane drugorzędnym problemem, który je sprzyja. (Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku dzieci, u których wczesne wystąpienie choroby zwyrodnieniowej stawów jest spowodowane jakimś innym stanem).
Czynniki leżące u podstaw wtórnego zapalenia stawów obejmują:
- Wrodzona niewspółosiowość kości
- Uraz stawów
- Każda choroba powodująca uszkodzenie tkanki stawowej lub kości
- Otyłość, która powoduje ciągły nacisk na staw
- Utrata siły mięśni wspierającej staw
- Zaburzenia neurologiczne związane z nieskoordynowanymi ruchami
Ćwiczenia (nawet sporty ekstremalne, takie jak biegi wytrzymałościowe) nie są związane z chorobą zwyrodnieniową stawów, chyba że dochodzi do poważnych lub nawracających urazów. I, w przeciwieństwie do opowieści starych żon, pękanie kostek nie powoduje zapalenia stawów.
Co się dzieje w ciele
Biologiczne mechanizmy choroby zwyrodnieniowej stawów obejmują coś więcej niż tylko uszkodzenie chrząstki i kości. Gdy te struktury zostaną naruszone, organizm zareaguje procesem znanym jako kostnienie, część przebudowy kości, która odnosi się do położenia nowej kości; W procesie przebudowy może również dojść do resekcji starej kości. To ten sam proces, który zachodzi w przypadku złamania kości.
Jednak w przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów trwające uszkodzenie chrząstki przewyższy zdolność organizmu do jej naprawy. Aby ustabilizować staw, tkanka kostna zostanie zbudowana na tkance kostnej, co doprowadzi do powstania ostrogi kostnej (osteofitów) oraz powiększenia i zniekształcenia stawu.
Przyczyny bólu stawów w chorobie zwyrodnieniowej stawów nie są dobrze poznane. U wielu osób z chorobą zwyrodnieniową stawów ból prawdopodobnie pochodzi z kości (tuż pod chrząstką), wyściółki i torebki stawowej oraz otaczających więzadeł i ścięgien. Wydaje się, że zarówno siły mechaniczne, jak i stan zapalny wywołują ból.
Diagnoza
Rozpoznanie choroby zwyrodnieniowej stawów można postawić z rozsądną pewnością na podstawie przeglądu objawów i historii choroby oraz badania fizykalnego. Zdjęcia rentgenowskie mogą służyć do potwierdzenia diagnozy i scharakteryzowania ciężkości choroby.
Typowe wyniki badań rentgenowskich obejmują zwężenie przestrzeni stawowej, rozwój osteofitów, nadmierny wzrost kości (zwany stwardnieniem podchrzęstnym) i tworzenie się wypełnionych płynem guzków w przestrzeni stawowej (zwanych torbielami podchrzęstnymi). Wcześniejsze
Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) i tomografia komputerowa są często wykorzystywane do zaawansowanego obrazowania w chorobie zwyrodnieniowej stawów.
Diagnozy różnicowe
Istnieje wiele przyczyn bólu stawów. Choroba zwyrodnieniowa stawów to tylko jeden z ponad 100 różnych rodzajów zapalenia stawów, z których część jest spowodowana infekcją, a inne wywoływane są przez chorobę autoimmunologiczną, w której organizm atakuje własne komórki.
Zwyrodnieniowe zapalenie stawów różni się od wszystkich innych przyczyn tym, że nie jest z natury zapalne. Chociaż zapalenie może wynikać z przeciążenia stawu, nie jest ani centralną, ani definiującą cechą choroby zwyrodnieniowej stawów.
Chorobę zwyrodnieniową stawów można również odróżnić od autoimmunologicznych postaci zapalenia stawów, ponieważ to ostatnie może obejmować określone stawy i / lub rozwijać się obustronnie (w tym samym stawie po obu stronach ciała). Co więcej, formy autoimmunologiczne charakteryzują się utrzymującym się stanem zapalnym, nawet gdy zewnętrzne objawy są pod kontrolą.
Wśród niektórych alternatywnych schorzeń, które lekarz może zbadać:
- Zesztywniająca spondyloza, obejmująca głównie kręgosłup
- Dna moczanowa lub rzekoma dna, najczęściej obejmująca duży palec u nogi
- Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów
- Łuszczycowe zapalenie stawów
- Reumatyzm
- Septyczne zapalenie stawów (znane również jako zakaźne zapalenie stawów)
Zwyrodnieniowe zapalenie stawów można odróżnić od tych innych schorzeń, oceniając płyn pobrany z przestrzeni stawowej.Przyczyny infekcyjne lub autoimmunologiczne zawsze będą wykazywać dużą liczbę białych krwinek, cechę charakterystyczną zapalenia. W przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów w płynie stawowym nie powinno być dużej liczby białych krwinek.
Badania krwi można również zastosować, aby wykluczyć przyczyny zakaźne lub autoimmunologiczne.
Leczenie
Leczenie ma na celu opanowanie objawów, przywrócenie / utrzymanie funkcji oraz spowolnienie postępu zapalenia stawów. Szczególnie we wczesnych stadiach stan jest leczony zachowawczo, łącząc zmiany stylu życia, fizjoterapię i leki przeciwbólowe.
Jeśli objawy postępują, mogą być potrzebne bardziej inwazyjne interwencje, w tym zastrzyki do stawów i operacja.
Zmiany stylu życia
Zmiany stylu życia koncentrują się przede wszystkim na utracie wagi. Wymagałoby to nie tylko diety niskotłuszczowej, ale także rutynowego planu fitness mającego na celu utrzymanie ruchomości stawów. Może być potrzebny dietetyk, który opracuje odpowiedni plan żywieniowy i zapewni zaspokojenie Twoich potrzeb żywieniowych.
Umiarkowane ćwiczenia należy wykonywać trzy razy w tygodniu pod kierunkiem lekarza, który może podpisać odpowiedni plan fitness.
Fizykoterapia
Fizjoterapeuta jest często najlepszą osobą do zaprojektowania planu ćwiczeń terapeutycznych, jeśli masz zwyrodnieniowe zapalenie stawów. Może obejmować trening siły, chodu i równowagi w celu rozwiązania określonych upośledzeń funkcjonalnych. Można również zbadać terapię masażem, hydroterapię, termoterapię i elektroterapię.
Aby przezwyciężyć codzienne wyzwania, może być konieczna terapia zajęciowa. Może to obejmować środki ułatwiające poruszanie się, które zapobiegają upadkom, wkładki do butów lub ochraniacze kolan, które korygują nierównowagę, oraz zbyt duże uchwyty, aby pomieścić dłonie z zapaleniem stawów.
Środki zaradcze dostępne bez recepty (OTC)
Preferowanymi opcjami leczenia bólu stawów są tylenol (acetaminofen) i niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak Advil (ibuprofen) lub Aleve (naproksen). Chociaż leki są korzystne, należy je stosować ostrożnie przez długi czas.
Tylenol może powodować toksyczność i uszkodzenie wątroby, jeśli jest nadużywany. Podobnie długotrwałe stosowanie NLPZ może zwiększać ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, uszkodzenia nerek i wrzodów.
W przypadku silnego bólu NLPZ są bardziej skuteczne niż tylenol. Niektóre leki z grupy NLPZ wydają się skuteczniejsze w leczeniu bólu związanego z chorobą zwyrodnieniową stawów niż inne. Jeden NLPZ, diklofenak, może być stosowany jako żele, kremy, maści, spraye i plastry.
Niektórzy ludzie z zapaleniem stawów zwracają się w stronę kremów metylowanych, takich jak bengay, podczas gdy inni znajdują ulgę w maściach na bazie kapsaicyny lub plastrach pochodzących z papryki chili. Ich skuteczność w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów może być różna, chociaż mogą być odpowiednie, jeśli objawy są łagodne i nie tolerujesz innych form leków przeciwbólowych.
Recepty
Jeśli leki dostępne bez recepty nie są w stanie przynieść ulgi, lekarz może przepisać NLPZ na receptę. W tej sytuacji NLPZ są często preferowane w stosunku do opioidowych leków przeciwbólowych, ponieważ są bardziej skuteczne w dłuższej perspektywie i nie są związane z uzależnieniem.
Specjalna grupa NLPZ, znana jako inhibitory COX-2, jest często skuteczna w leczeniu bólu związanego z zapaleniem stawów, ale wiąże się z dużo mniejszym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego w porównaniu z innymi NLPZ. Z drugiej strony są droższe i, podobnie jak wszystkie NLPZ, wiążą się ze zwiększonym ryzykiem zawału serca i udaru mózgu.
W związku z tym są stosowane ostrożnie u osób z podstawowym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych. Celebrex (celekoksyb) to jedyny dostępny w USA inhibitor COX-2 na receptę.
Jeśli wszystko inne zawiedzie, lekarz może przepisać łagodniejszy lek opioidowy, taki jak Ultram (tramadol), aby złagodzić ból. Lek stosuje się ostrożnie, biorąc pod uwagę wysokie ryzyko uzależnienia i innych niepożądanych skutków ubocznych. Generalnie unika się silniejszych opioidów.
Wspólne zastrzyki
Zastrzyki do stawów, znane również jako zastrzyki dostawowe, obejmują lek kortykosteroidowy w celu zmniejszenia stanu zapalnego lub płyn nawilżający znany jako kwas hialuronowy. Oba są powszechnie stosowane jako środek opóźniający operację stawów.
Kortykosteroidy działają poprzez łagodzenie odpowiedzi immunologicznej, a tym samym łagodzą obrzęk i stan zapalny, które mogą rozwinąć się w późniejszym stadium choroby. Chociaż efekty zwykle utrzymują się przez około trzy miesiące, przedłużona ekspozycja na kortykosteroidy może przyspieszyć pogorszenie chrząstki stawowej, oprócz innych skutków ubocznych.
Kwas hialuronowy to naturalnie występująca substancja wytwarzana przez organizm. Rodzaj stosowany do wstrzyknięć do stawów, określany jako hialuronian, jest syntetyzowany w laboratorium lub ekstrahowany z grzebieni koguta.
Badania są sprzeczne co do skuteczności tych zastrzyków. Te dostarczane na kolano wydają się być bardziej skuteczne niż inne stawy. Działania niepożądane obejmują ból i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia. Euflexxa jest popularną nie ptasią formą hialuronianu zatwierdzoną do leczenia bólu kolana związanego z chorobą zwyrodnieniową stawów.
Niektórzy lekarze zalecają stosowanie osocza bogatopłytkowego (PRP) jako formy leczenia, chociaż wydaje się, że poprawia ono funkcjonowanie stawów bardziej niż ból. Ponieważ płytki krwi i osocze pochodzą z własnej krwi osoby, ryzyko jest minimalne. Podobnie jak w przypadku hialuronianu, ból i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia są najczęstszymi problemami.
Operacja
Operację rozważa się tylko wtedy, gdy leczenie zachowawcze zawiodło, a ból i niepełnosprawność obniżają jakość życia. Część zabiegów wykonywana jest artroskopowo (z małymi nacięciami w kształcie dziurki od klucza) lub jako operacja otwarta (z dużymi nacięciami).
Do najczęściej wykonywanych zabiegów należą:
- Artroskopowe oczyszczenie rany: służy do usuwania nadmiaru kości i tkanek w celu przywrócenia ruchu stawów
- Artrodeza: wykonywana artroskopowo lub jako operacja otwarta; polega na zespoleniu kości w celu złagodzenia bólu, głównie kręgosłupa, stopy, kostki lub dłoni
- Osteotomia: wykonywana jako zabieg artroskopowy lub otwarty; obejmuje skrócenie, wydłużenie lub ponowne ustawienie kości
- Artroplastyka: wykonywana jako operacja otwarta; polega na wymianie stawu na sztuczny
Ponieważ staw protetyczny zwykle trwa od 10 do 15 lat, operacja endoprotezoplastyki jest odkładana tak długo, jak to możliwe, aby uniknąć konieczności ponownej wymiany w późniejszym okresie życia.
Medycyna komplementarna i alternatywna (CAM)
Istnieje szeroka gama tradycyjnych, odżywczych, ziołowych, naturopatycznych i homeopatycznych leków stosowanych w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów. Wiele z nich ma niewiele dowodów na poparcie ich stosowania.
Według dużego badania przeprowadzonego przez National Institutes of Health, nawet popularne suplementy, takie jak chondroityna i glukozamina, nie poprawiały wyników.
Mając to na uwadze, istnieje szereg uzupełniających metod leczenia, które według National Center for Complementary and Integrative Health mogą przynieść korzyści. Wśród nich:
- Wykazano, że akupunktura łagodzi ból stawów, zwłaszcza kolana.
- Boswellia serrataUważa się, że zioło używane w medycynie ajurwedyjskiej ma działanie przeciwzapalne, korzystne dla choroby zwyrodnieniowej stawów.
- S-adenozylo-L-metionina (SAMe) to substancja chemiczna naturalnie wytwarzana w organizmie, sprzedawana jako suplement diety. Istnieją dowody na to, że SAM-e mogą być równie skuteczne w leczeniu bólu związanego z zapaleniem stawów, jak dostępne bez recepty NLPZ.
Korona
Ponieważ uszkodzenie stawów spowodowane chorobą zwyrodnieniową stawów nie ustępuje, musisz podjąć kroki, aby spowolnić postęp tak bardzo, jak to tylko możliwe, poprzez styl życia i właściwe leczenie objawów.
Kluczem do tego jest utrzymanie stawu w ruchu. Jeśli postąpisz odwrotnie i unikniesz ćwiczeń i regularnej aktywności, sztywność i uszkodzenia będą prawie zawsze postępować w znacznie szybszym tempie. Jednak nadużywanie może pogorszyć chorobę zwyrodnieniową stawów.
Na ćwiczenia nigdy nie jest za późno. Nawet jeśli masz już poważne upośledzenie, możesz znaleźć czynności o niskim wpływie, takie jak pływanie lub jazda na rowerze, które mniej obciążają stawy. Z biegiem czasu, jeśli będziesz kontynuować aktywność, mięśnie podtrzymujące staw będą się wzmacniać, zapewniając większą stabilność i pewność chodu.
W miarę postępów możesz przejść do innych form ćwiczeń, takich jak tai chi i joga, które świetnie nadają się do poprawy równowagi lub treningu siłowego ukierunkowanego na określone grupy mięśni.
Jeśli twój staw jest sztywny przed ćwiczeniami, przyłóż podkładkę grzewczą lub ciepłą, wilgotną szmatkę na około 10 do 15 minut. Ciepło przyciągnie krew do stawu i złagodzi sztywność. Po zakończeniu nałóż okład z lodu lub zimną, wilgotną szmatkę na staw, jeśli wystąpi obrzęk lub ból. Może to zmniejszyć stan zapalny szybciej niż NLPZ.
Należy pamiętać, że w przypadku zwyrodnieniowego zapalenia stawów odpoczynek jest tak samo ważny jak ćwiczenia. Jeśli kiedykolwiek wystąpi silny ból, zatrzymaj się, odpocznij staw (jeśli to możliwe, unosząc go) i nakładaj lód na nie dłużej niż 15 minut.
Słuchając swojego ciała i odpowiednio je traktując, możesz lepiej kontrolować swoje objawy, a także swoje życie.
Słowo od Verywell
Zwyrodnieniowe zapalenie stawów jest niepokojącą chorobą i nie ma powodu, aby iść na nią sam. Skontaktuj się z przyjaciółmi i rodziną, jeśli potrzebujesz pomocy, partnera do ćwiczeń lub po prostu kogoś, z kim możesz podzielić się swoimi uczuciami.
Najgorszą rzeczą, jaką możesz zrobić, jest odizolowanie się, zwłaszcza jeśli masz już ograniczoną mobilność. Łączenie się z innymi może stanowić zachętę do kontynuowania odchudzania lub realizowania zainteresowań, których w innym przypadku mógłbyś uniknąć.
Możesz również połączyć się z grupą wsparcia dla osób cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawów, za pośrednictwem Facebooka, Meetup lub internetowego lokalizatora grup wsparcia obsługiwanego przez CreakyJoints, spółkę zależną organizacji non-profit Global Healthy Living Foundation.