Przegląd patulnej trąbki słuchowej

Zagłębiona trąbka Eustachiusza (PET) pojawia się, gdy trąbka Eustachiusza pozostaje otwarta (zatkana). Jest to rzadka choroba dotykająca tylko około jednej osoby na 10 000. Trąbki słuchowe, zwane także trąbkami słuchowymi, biegną od ucha wewnętrznego do tylnej części gardła.

Zazwyczaj trąbka słuchowa znajduje się w pozycji zamkniętej, która chroni ucho wewnętrzne przed bakteriami, wirusami i płynami. Aby wyrównać ciśnienie i spuścić płyn do ucha wewnętrznego, trąbka Eustachiusza otwiera się raz lub dwa razy na godzinę. Otworzy się również po przełknięciu, ziewaniu lub kichnięciu, pozostając tak przez około pół sekundy.

Objawy PET

Jeśli masz PET, możesz mieć jeden lub więcej z następujących objawów:

• Autofonia: słyszenie własnego głosu w uchu
• Szum w uszach: dzwonienie w uszach
• Uczucie zatkania ucha

Autofonia jest klasycznym, charakterystycznym objawem zagmatwanej trąbki Eustachiusza. Jest to stan, w którym słyszysz niezwykle głośne sprzężenie zwrotne własnego głosu, oddechu i bicia serca. Autofonia to objaw obserwowany w przypadku innych zaburzeń dotyczących trąbki Eustachiusza, takich jak pęknięcie kanału półkolistego górnego.

Przyczyny

Przyczyny PET są zwykle idiopatyczne (niewiadomego pochodzenia). Istnieje jednak kilka czynników, które mogą predysponować Cię do rozwoju chronicznie otwartej trąbki Eustachiusza, w tym:

• Radioterapia głowy lub szyi
• Wysoki poziom estrogenu (taki jak podczas ciąży, pigułek antykoncepcyjnych lub hormonalnej terapii zastępczej)
• Leki obkurczające nos
• Zespół stawu skroniowo-żuchwowego (TMJ)
• Znaczna i szybka utrata wagi
• Zaburzenia neurologiczne, takie jak udar, stwardnienie rozsiane lub uraz nerwów twarzowych
• Nadmierne żucie gumy
• Częste, wymuszone dmuchanie w nos

Zabiegi nieinwazyjne

Przed rozpoczęciem leczenia może się okazać, że wąchanie lub opuszczanie głowy może spowodować chwilową ulgę w autofonii. Łagodne objawy mogą nie wymagać żadnego leczenia.

Jeśli jednak objawy są wystarczająco poważne i utrzymują się dłużej niż sześć tygodni, należy rozpocząć leczenie skupiające się na rozwiązaniu patologicznego trąbki Eustachiusza.

Początkowe zabiegi polegają na odpowiednim nawilżeniu. Picie wystarczającej ilości wody jest niezbędne i można je uzupełnić kroplami soli fizjologicznej do nosa lub irygacją nosa, aby utrzymać wilgotność błon śluzowych.

Najczęstszym sposobem leczenia bezkształtnej trąbki słuchowej są spraye do nosa. W Stanach Zjednoczonych najczęściej wybierana jest sól fizjologiczna.

Niektórzy lekarze zalecają roztwór do nosa zawierający sproszkowany kwas salicylowy i borowy (w proporcji 1 do 4), rozcieńczony kwas solny, chlorobutanol, alkohol benzylowy i nasycony jodek potasu.

Chociaż badania wykazały, że jest od 63,5% do 100% skuteczny w leczeniu łagodnych objawów ucha, lek nie został zatwierdzony przez Food and Drug Administration (FDA).

Podczas gdy wiele chorób ucha wewnętrznego może odnieść korzyści ze stosowania leków zmniejszających przekrwienie błony śluzowej nosa lub sterydów, praktyka prawdopodobnie pogorszy objawy PET. W takim przypadku leczenie należy przerwać.

W przypadku stosowania sterydów leczenie należy stopniowo zmniejszać pod nadzorem lekarza, aby zapobiec nawrotowi objawów i skutków ubocznych odstawienia.

Nosowe kremy estrogenowe i inne donosowe środki zwiększające objętość mają wiele anegdotycznych potwierdzeń, chociaż nadal brakuje dowodów klinicznych potwierdzających ich stosowanie.

Zabiegi inwazyjne

Gdy mniej inwazyjne metody okażą się niewystarczające do usunięcia objawów patologii trąbki Eustachiusza, skuteczniejsze może być leczenie chirurgiczne.

Najczęstszą interwencją chirurgiczną jest założenie rurki tympanostomijnej. Ta procedura jest skuteczna tylko w około 50% i może pomóc złagodzić objawy, spowodować ich pogorszenie lub nic nie robić.

Niestety nie ma wystarczających dowodów, aby przewidzieć, którzy pacjenci zareagują pozytywnie na chirurgiczne umieszczenie rurki usznej. Jednak umieszczenie rurki usznej jest dość prostą procedurą z kilkoma skutkami ubocznymi, a rurki syntetyczne można usunąć, jeśli nie przynoszą ulgi.

Inną mniej inwazyjną procedurą jest obciążenie masą, w której na błonę bębenkową nakłada się wrażliwy na nacisk klej o nazwie Blu Tack. Znieczulenie nie jest wymagane, a procedura jest ogólnie dobrze tolerowana.

Uważa się, że jest to pomocne w zmniejszaniu wrażenia echa w uchu wewnętrznym poprzez pogrubienie błony bębenkowej, co zmniejsza jej reakcję na dźwięki o niskiej częstotliwości.

Inne, bardziej inwazyjne terapie, które są badane i nie są dostępne we wszystkich obszarach, obejmują:

• Wstrzyknięcie trąbki Eustachiusza za pomocą teflonu, silikonu, chrząstki lub innych wypełniaczy
• Chirurgiczne umieszczenie chrząstki wewnątrz trąbki Eustachiusza
• Kauteryzacja trąbki Eustachiusza
• Manipulacja mięśniami wokół trąbki słuchowej

Wprowadzenie cewnika do trąbki Eustachiusza, wstrzyknięcie trąbki Eustachiusza lub manipulacja mięśniami - wszystko to pozwala na zwężenie trąbki Eustachiusza. Chociaż nie przywraca to normalnej funkcji dźwiękowodu, zmniejsza to przepływ powietrza do ucha środkowego, co pomaga złagodzić objawy autofonii.

Chirurgiczne umieszczenie chrząstki wewnątrz trąbki Eustachiusza ma podobny cel jak wprowadzenie cewnika i jest stosowane tylko w przypadku niepowodzenia cewnika.

Jeśli wszystko inne zawiedzie, otolaryngolog może zalecić całkowite zamknięcie trąbki Eustachiusza. Sama procedura jest niewystarczająca, aby złagodzić objawy, ponieważ tracisz zdolność regulowania ciśnienia w uchu środkowym.

Z tego powodu Twój lekarz będzie musiał założyć trwałe rurki uszne, aby pomóc w utrzymaniu równowagi. To potężna operacja, która jest stosowana tylko w ostateczności.