Czy steroidy anaboliczne zwiększają ryzyko zakażenia wirusem HIV?

Osoby używające narkotyków drogą iniekcji (IDU) od dawna uważane są za grupę o podwyższonym ryzyku zakażenia HIV. Jest to szczególnie prawdziwe w niektórych częściach Europy Wschodniej i Azji Środkowej, gdzie narkotyki dożylne nadal stanowią główną drogę przenoszenia, odpowiadając za prawie 70% zakażeń wirusem HIV.

Ogólnie rzecz biorąc, dożylne używanie narkotyków zwykle kojarzy się z nielegalnymi narkotykami, takimi jak heroina lub kombinacja heroiny i kokainy („speedballing”). I chociaż nadal są to najczęściej wstrzykiwane narkotyki używane przez IDU zakażonych wirusem HIV, w ostatnich latach nastąpiła niepokojąca zmiana we wzorcach używania narkotyków.

Według raportu Public Health England (PHE) z 2013 r., Stosowanie leków do wstrzykiwań, leków poprawiających wizerunek i wydajność (IPED), takich jak sterydy anaboliczne i ludzki hormon wzrostu (HGH), rośnie, a ryzyko zakażenia HIV jest równe użytkowników heroiny, którzy dzielą się igłami.

W rzeczywistości w niektórych częściach Wielkiej Brytanii użytkownicy IPED stanowią pojedynczą, największą grupę osób korzystających z programów wymiany igieł, przy czym prawie jedna na 10 osób była narażona na HIV, zapalenie wątroby typu B (HBV) lub zapalenie wątroby typu C (HCV). W raporcie opisano również alarmujący, trzykrotny wzrost stosowania amfetamin do wstrzykiwań (w tym krystalicznej metamfetaminy i mefedronu) wśród użytkowników IPED.

Mediana wieku badanej kohorty wynosiła 28 lat, przy czym 36% zgłosiło przyjmowanie sterydów anabolicznych przez okres pięciu lat lub dłużej. Ogółem prawie 18% przyznało, że używa wspólnej igły lub strzykawki, używa jednej fiolki z lekiem lub obu tych rzeczy podczas przyjmowania IPED.

Stosowanie HIV i sterydów anabolicznych

Chociaż często kojarzymy sterydy anaboliczne z kulturystami i sportowcami wyczynowymi, można je stosować w leczeniu wielu chorób związanych z HIV. Leczenie sterydami anabolicznymi jest czasami wskazane dla osób, które doświadczyły ciężkiej wyniszczenia w wyniku HIV lub ciężkiej utraty mięśni w wyniku lipodystrofii (czasami nieestetycznej redystrybucji tkanki tłuszczowej). Terapię zastępczą testosteronem stosuje się również u mężczyzn i kobiet zakażonych wirusem HIV, u których poziom testosteronu jest znacznie obniżony (hipogonadyzm).

Chociaż dostępne są wersje tych leków bez iniekcji - w tym leki doustne, plastry przezskórne i kremy do stosowania miejscowego - zastrzyki są powszechnie przepisywane w ramach terapii medycznej.

To poza tym kontekstem, w obszarze poprawy wizerunku i wydajności, obserwuje się wzrost ryzyka zakażenia wirusem HIV. Obecnie podaje się, że w Anglii i Walii, regionie, w którym skupiono się na badaniu PHE, szacuje się, że od 37 000 do 82 000 osób użyło sterydów anabolicznych w ciągu roku.

Sterydy anaboliczne i amfetaminy

Wśród użytkowników IPED w badaniu zaobserwowano, że jednoczesne stosowanie amfetamin do wstrzykiwań było szczególnie wysokie wśród mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami (MSM). Według badania jeden na czterech uczestników zgłosił wstrzyknięcie leku psychoaktywnego, z czego 25% korzystało z igły lub strzykawki.

Od dawna ustalono, że stosowanie amfetamin do wstrzykiwań (praktyka znana jako „trzaskanie”) może zwiększyć prawdopodobieństwo przeniesienia wirusa HIV - i to nie tylko w przypadku wspólnego używania igieł. Wiadomo, że ryzyko seksualne wzrasta pod wpływem krystalicznej metamfetaminy i podobnych narkotyków.

Chociaż może to odpowiadać za niektóre infekcje HIV obserwowane wśród uczestników badania, ogólnie tylko 5% zgłosiło wstrzykiwanie leków psychoaktywnych, a tylko 9% z nich miało wspólną igłę. Dlatego, chociaż jednoczesne używanie amfetaminy może zwiększać ryzyko przeniesienia choroby u poszczególnych osób, nie wyjaśnia zwiększonej częstości zakażeń HIV / HBV / HCV obserwowanej wśród użytkowników IPED.

Jak zmniejszyć ryzyko transmisji

Jednym z najważniejszych kroków w celu zmniejszenia ryzyka zakażenia wirusem HIV u użytkowników IPED jest przyznanie, że stosowanie sterydów anabolicznych, HGH, testosteronu lub ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej we wstrzyknięciach niesie takie samo ryzyko, jak w przypadku każdego innego leku do wstrzykiwań. Dlatego te same zasady obowiązują przy ograniczaniu zachowań ryzykownych, a mianowicie:

• Nie używaj wspólnych igieł ani strzykawek i unikaj udostępniania fiolki IPED wielu użytkownikom.
• Uzyskaj dostęp do programu wymiany igieł, aby mieć pewność, że masz wystarczającą liczbę igieł lub strzykawek.
• Jeśli znajdziesz się w sytuacji, w której igły są wspólne lub ponownie używane, podejmij odpowiednie środki ostrożności, aby upewnić się, że są one dezynfekowane między użyciem.
• Unikaj używania IPED pod wpływem alkoholu, narkotyków lub innych substancji, które mogą wpływać na Twój osąd. Poszukaj odpowiedniego leczenia w przypadku nadużywania alkoholu lub innych substancji.
• Jeśli masz wspólne igły i obawiasz się, że mogłeś być narażony na zakażenie wirusem HIV, niezwłocznie udaj się do najbliższej przychodni lub pogotowia ratunkowego, aby uzyskać dostęp do profilaktyki poekspozycyjnej (PEP), o której wiadomo, że zmniejsza prawdopodobieństwo zakażenia wirusem HIV.

I na koniec pamiętaj, że HIV nie jest jedynym problemem związanym ze stosowaniem IPED. Długotrwałe stosowanie sterydów anabolicznych i testosteronu może powodować poważne problemy z wątrobą, w tym marskość i raka. Trądzik, łysienie typu męskiego, kurczenie się jąder, dysfunkcja seksualna, przerost prostaty, powiększenie piersi i „roid rage” (skrajna agresja i lęk) są również powszechnie obserwowane.