Lęk to reakcja organizmu na przewidywane niebezpieczeństwo. Zwykle wiąże się ze zmartwieniem lub strachem i często towarzyszą mu problemy poznawcze, takie jak trudności z koncentracją i objawy fizyczne, takie jak nudności, drżenie i napięcie mięśni. Lęk może być normalną reakcją na pewne sytuacje, ale czasami lęk jest częścią zespołu lękowego.
Istnieje wiele rodzajów zaburzeń lękowych, które obejmują podobne objawy, z pewnymi różnicami w ich objawach.
Może się wydawać, że objawy lęku kontrolują twoje życie, niezależnie od tego, czy oznacza to strach przed atakiem paniki, unikanie ludzi z powodu lęku społecznego, czy po prostu ciągłe uczucie niepokoju i pobudzenia. Zrozumienie objawów konkretnego rodzaju lęku może pomóc w znalezieniu najbardziej odpowiedniego leczenia i poprawie jakości życia.
Co to jest lęk?
Lęk jest opisywany w „Diagnostycznym i statystycznym podręczniku zaburzeń psychicznych” (DSM-5) jako oczekiwanie na przyszłe zagrożenie. Każdy odczuwa lęk w takim czy innym momencie, ale nie każdy doświadcza zaburzeń lękowych.
Istnieje wiele rodzajów zaburzeń lękowych, w tym lęk uogólniony, lęk społeczny i inne. Nie należy mylić tych warunków z codziennym zamartwianiem się.
To normalne, że niepokoją się ważne wydarzenia, takie jak rozmowa kwalifikacyjna, występy, pierwsza randka, ważny egzamin, poród lub dowolna liczba chwil w życiu. Czasami jednak zmartwienie wymyka się spod kontroli i staje się zaburzeniem lękowym.
Zaburzenia lękowe to możliwe do zdiagnozowania schorzenia psychiczne charakteryzujące się nadmiernym strachem, lękiem i związanymi z nimi zmianami w zachowaniu i fizycznymi, które mogą się z czasem pogorszyć. Objawiają się one zarówno fizycznymi, jak i psychicznymi objawami i wpływają na codzienne czynności, takie jak szkoła, praca, wypoczynek i związki.
JGI / Jamie Grill / Getty ImagesObjawy
Skutki lęku zwykle obejmują połączenie objawów fizycznych, psychologicznych i społecznych. Twój dokładny profil objawów będzie się różnić w zależności od indywidualnych okoliczności, konkretnego rodzaju zaburzenia lękowego i osobistych czynników wyzwalających.
Niektóre typowe objawy zaburzeń lękowych obejmują:
- Nadmierny strach i zmartwienie
- Suchość w ustach
- Napięcie mięśni
- Nudności
- Nieregularne tętno
- Trudności ze snem
- Ostrożne, unikające zachowanie
- Atak paniki
Należy pamiętać, że nie jest to wyczerpująca lista objawów, ponieważ każdy rodzaj zaburzenia lękowego ma swój własny profil objawów i kryteria diagnostyczne oparte na wytycznych DSM-5.
Rodzaje zaburzeń lękowych
- Zespół lęku uogólnionego
- Fobia społeczna
- Nerwica natręctw
- Zaburzenie lękowe
- Zespół stresu pourazowego (PTSD) (rodzaj urazu i zaburzenia związanego ze stresorem)
- Inne zaburzenia lękowe (lęk separacyjny, fobie specyficzne, agorafobia, mutyzm wybiórczy)
Uogólnione zaburzenie lękowe
Osoby z zespołem lęku uogólnionego (GAD) doświadczają nadmiernego i uporczywego zmartwienia, strachu i lęku, który jest trudny do opanowania i nieproporcjonalny do sytuacji. GAD można zdiagnozować, gdy objawy te występują przez większość dni o godzinie przynajmniej sześć miesięcy.
Objawy GAD obejmują:
- Niepokój
- Drażliwość
- Zmęczenie
- Trudności z koncentracją
- Napięcie mięśni, bolesność i ból
- Trudności ze snem
Dorośli muszą doświadczyć co najmniej trzech z powyższych objawów, oprócz niepokoju lub zmartwienia, aby zdiagnozować GAD. Dzieci potrzebują tylko jednego z powyższych objawów, oprócz niepokoju lub zmartwienia, do postawienia diagnozy.
Ilustracja: Brianna Gilmartin, Verywell
Fobia społeczna
Fobia społeczna, wcześniej nazywana fobią społeczną, charakteryzuje się nadmiernym lękiem przed sytuacjami społecznymi i zawodowymi, jest czymś więcej niż tylko nieśmiałością. Osoby z fobią społeczną odczuwają silny lęk, który może prowadzić do unikania zachowań związanych z poznawaniem nowych ludzi, utrzymywaniem relacji, przemawianiem przed innymi, jedzeniem w miejscach publicznych i nie tylko.
Objawy zespołu lęku społecznego obejmują:
- Nieproporcjonalny strach i niepokój w jednej lub kilku sytuacjach społecznych
- Zawstydzony
- Wyzysk
- Drżenie
- Szybkie tętno
- Poczucie „pustki w umyśle”
- Samoocena i samoświadomość
- Nudności
- Unikanie sytuacji towarzyskich lub przeżywanie w ich trakcie intensywnego strachu
- Upośledzenie w życiu społecznym, zawodowym i innych obszarach funkcjonowania
Ludzie mogą doświadczać ogólnego zespołu lęku społecznego lub zespołu lęku społecznego związanego z występem (na przykład podczas mówienia lub występowania przed publicznością).
Fobia społeczna może wyglądać inaczej u dzieci. Warto zauważyć, że w przypadku dzieci niepokój musi występować w sytuacjach rówieśniczych, a nie tylko u dorosłych. Objawy mogą objawiać się napadami złości, zamarzaniem, płaczem, lgnięciem i odmową mówienia.
Nerwica natręctw
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD) obejmuje powtarzające się, niepożądane myśli, które prowadzą do określonych i powtarzalnych działań, które zakłócają codzienne życie. OCD nie jest już klasyfikowane jako zaburzenie lękowe w DSM-5, ale jego objawy wywołują niepokój. Z tego powodu specjaliści kojarzą OCD z zaburzeniami lękowymi.
Objawy zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego obejmują:
- Obsesje: myśli i zmartwienia, które są uznawane za przesadne, ale nie ustają. Obsesje zwykle obejmują strach przed zarazkami, strach przed utratą czegoś, myśli agresywne lub tabu, pragnienie symetrii lub porządku i nie tylko.
- Kompulsje: powtarzalne zachowania wykonywane w celu złagodzenia niepokoju i zwykle związane z obsesjami. Kompulsje zwykle obejmują liczenie, nadmierne czyszczenie lub mycie rąk, zbyt precyzyjne porządkowanie i układanie, wielokrotne sprawdzanie i inne.
- Co najmniej jedna godzina dziennie spędzana na obsesjach i kompulsjach, które powodują znaczny niepokój lub upośledzenie w ważnych obszarach twojego życia.
OCD zwykle pojawia się w dzieciństwie lub w młodym wieku dorosłym i występuje wcześniej u chłopców niż dziewcząt.
Zaburzenie lękowe
Zespół lęku napadowego to stan zdrowia psychicznego, który obejmuje nawracające i nieoczekiwane ataki paniki. Atak paniki to epizod skrajnego lęku i dyskomfortu, którym towarzyszą różnorodne doznania fizyczne, które niektórzy ludzie opisują jako zawał serca.
Objawy ataku paniki obejmują:
- Wyzysk
- Dreszcze
- Drżenie
- Duszność
- Kołatanie serca i szybkie tętno
- Uczucie uduszenia lub zadławienia
- Uczucie zbliżającej się zagłady lub śmierci
- Ból w klatce piersiowej
Same ataki paniki nie stanowią diagnozy zdrowia psychicznego. Występują w wielu stanach zdrowia psychicznego, w tym w lęku napadowym.
Ktoś, kto ma zespół lęku napadowego, będzie doświadczał powtarzających się ataków paniki, intensywnego niepokoju związanego z przyszłymi atakami paniki i unikania zachowań związanych z sytuacjami, które mogą wywołać atak paniki.
Aby zdiagnozować zespół lęku napadowego, po co najmniej jednym napadzie paniki musi nastąpić miesięczny okres ciągłego martwienia się o dodatkowe ataki lub zachowania związane z unikaniem. Może to na przykład oznaczać, że miesiącami nie będziesz chodzić do sklepu spożywczego, doświadczył tam ataku paniki.
Zespołu stresu pourazowego
Zespół stresu pourazowego (PTSD) to rodzaj zaburzenia lękowego, które pojawia się po tym, jak osoba bezpośrednio doświadcza traumatycznego zdarzenia, takiego jak poważne obrażenia, walka, przemoc seksualna, klęska żywiołowa lub rzeczywista śmierć lub jest jej świadkiem, lub jest jej świadkiem. Wojskowy personel, ratownicy i policjanci są narażeni na zwiększone ryzyko PTSD, ale każdy może mieć PTSD.
Objawy PTSD obejmują:
- Oderwanie się od innych
- Drażliwość
- Nadzwyczajna czujność
- Trudności z koncentracją
- Trudności ze snem
- Przesadna reakcja przestrachu
- Trudność w zapamiętywaniu traumatycznego wydarzenia
- Negatywne przekonania o sobie lub świecie
- Utrzymujące się negatywne emocje, takie jak strach, przerażenie i poczucie winy
- Trwała niezdolność do odczuwania pozytywnych emocji, takich jak szczęście i satysfakcja
- Zachowania autodestrukcyjne
- Unikanie wyzwalaczy związanych z traumatycznym wydarzeniem
- Objawy natrętne, takie jak nawracające i mimowolne wspomnienia, niepokojące sny, reakcje dysocjacyjne lub retrospekcje, stres psychiczny po wystawieniu na działanie czynników wyzwalających.
Dzieci mogą doświadczać PTSD inaczej niż dorośli, ze względu na różnice rozwojowe. DSM-5 klasyfikuje dzieci w wieku 6 lat i młodsze jako cierpiące na PTSD z pewnymi objawami, które są unikalne dla sposobu, w jaki dzieci mogą manifestować to zaburzenie. Niektóre badania wykazały, że zamiast udawać zestresowane traumatycznym wydarzeniem lub natrętnymi objawami, niektóre dzieci mogą wydawać się pobudliwe lub „przesadnie jasne”.
Inne zaburzenia lękowe
Oprócz wymienionych powyżej istnieją dodatkowe zaburzenia lękowe. Każde z tych zaburzeń lękowych ma unikalny objaw i profil diagnostyczny, który jest szczegółowo opisany w DSM-5.
- Lęk separacyjny
- Specyficzna fobia
- Mutyzm wybiórczy u dzieci
- Agorafobia
- Zaburzenie lękowe wywołane przez substancje / leki
- Zaburzenie lękowe spowodowane innym stanem chorobowym
Komplikacje
Nieleczone objawy lęku mogą się zmieniać i pogarszać w czasie. Ze względu na strach przed objawami lub napadami lęku możesz zacząć unikać sytuacji, które wcześniej miały znaczenie lub przyniosły Ci radość. Może to prowadzić do izolacji społecznej.
Osoby z zaburzeniami lękowymi mogą również rozwinąć depresję, zaburzenia związane z używaniem substancji i problemy trawienne, takie jak zespół jelita drażliwego (IBS).
Co to jest atak lęku?
„Atak lęku” nie jest oficjalnym terminem medycznym, ale często jest używany do opisania napadu paniki. Atak paniki to okres intensywnego, niekontrolowanego lęku, który może skutkować dusznością, drżeniem, bólem w klatce piersiowej i poczuciem zagłady.
Ataki lęku pochłaniają wszystko i przerażają, a czasami mylone są z zawałem serca. Są głównym objawem lęku napadowego, ale mogą wystąpić w każdym zespole lękowym, a także w innych zaburzeniach psychiatrycznych.
Kiedy iść do lekarza
Martwienie się jest normalną częścią życia, ale kiedy Twoje zmartwienie staje się ciągłe i nieproporcjonalne do sytuacji, może nadszedł czas, aby udać się do lekarza.
Osoby z zaburzeniami lękowymi odczuwają strach i niepokój, które upośledzają codzienne funkcjonowanie. Może to objawiać się lękiem przed wyjściem na miasto, nieodebraniem połączeń telefonicznych lub unikaniem spotkań z przyjaciółmi, odwołaniem występów lub prezentacji, uporczywymi nudnościami, zmianami snu i innymi.
Jeśli czujesz, że niepokój uniemożliwia ci pełne życie, porozmawiaj ze swoim lekarzem.
Jeśli Ty lub ktoś bliski zmagacie się z lękiem, należy skontaktować się z Krajową Infolinią Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) pod numerem 1-800-662-4357, aby uzyskać informacje na temat wsparcia i możliwości leczenia w Twojej okolicy.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej krajowej bazie danych linii pomocy.
Słowo od Verywell
Lęk może być stanem powodującym kalectwo, który wpływa na wszystkie obszary twojego życia, od tego, jak myślisz o sobie, przez twoje relacje, po zmiany fizyczne. Wiedz, że istnieje pomoc na niepokój.
Lęk jest uleczalny, a wiele osób jest w stanie radzić sobie z objawami lęku poprzez spersonalizowane plany leczenia, które mogą obejmować leki, terapię, zmiany stylu życia i zdrowe mechanizmy radzenia sobie.